Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dziś i jutro modelowania i symulacji obróbki cieplno-chemicznej w inżynierii powierzchni

Skibiński W., Danielewski M., Sieniawski J., Wierzba B.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 3

71-75

PL

Problem jednoczesnego wzrostu i kolejności powstawania wielofazowej zgorzeliny po raz pierwszy został rozwiązany przez Gösele i Tu w 1982 roku. W niniejszej pracy został on rozwiązany w układzie odniesienia jakim jest sieć krystaliczna materiału. Takie ogólniejsze podejście pozwala na wyznaczenie prędkości reakcji na podstawie szybkości ruchu granic faz. Przesuwanie się granic faz jest wynikiem różnicy we współczynnikach dyfuzji oraz objętości molowych tworzących się faz. Pokazane zostało, że model opisujący dyfuzję reakcyjną jest zgodny z termodynamiką procesów nieodwracalnych i pozwala na modelowanie złożonych układów wielofazowych. Pokazano ilościowy oraz jakościowy opis tworzenia powłok metodą osadzania chemicznego z fazy gazowej (CVD).

EN

The problem of simultaneous growth and competition of intermediate phases during reactive diffusion was analyzed by Gösele and Tu in 1982. We extend old problem and propose method based on lattice fixed frame of reference. It allows computing the material velocity in the reacting system in which reactions at several moving interfaces occur. All reactions lead to the lattice shift due to the difference of intrinsic diffusivities and different molar volumes. It is shown that the derived set of partial differential equations describing the reactive diffusion is thermodynamically consistent and can be used in advanced modeling. The quantitative description of the diffusion controlled Chemical Vapor Deposition (CVD) of the coating formation is shown.

2

Fotosieciowanie kompozycji zawierających metakrylany i polioksyetylenoglikole

Janaszcyk M., Tkaczyk J., Andrzejewska E., Andrzejewski M.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

520-523

PL

Przedstawiono wyniki badań przebigu procesu fotopolimeryzacji kompozycji opartych na dimetakrylanie glikolu trietylenowego (TGDM) oraz polioksyetylenodiolach (PEG) w aspekcie określenia wpływu lepkości kompozycji na przebieg polimeryzacji. Kompozycje o różnych lepkościach wyjściowych przygotowano rozpuszczając w monomerze stałe ilości (10, 15 i 20%) polioksyetylenodioli o różnych ciężarach cząsteczkowych (200-35000 [g/mol]). Wyznaczono parametry rozpuszczalności PEG, monomeru i jego polimeru. Dla kompozycji zawierającej TEGDM i 10% wag. PEG wyznaczono współczynnik dyfuzji reakcyjnej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dodateg PEG przyspieszawystąpienie autoakceleracji podczas polimeryzacji. Wzrost lepkości polimeryzującego medium wraz ze wzrostem ciężaru cząsteczkowego dodanego PEG przesuwa obszar dominacji dyfuzji reakcyjnej jako mechanizmu terminacji do niższych konwersji.

EN

The work was aimed to characterize the effect of variations in a formulation viscosity on the light-induced polymerization. The formulations were based on tri(ethylene glycol)dimethacrylate and polyoxyethylenediols (PEG) (10, 15, or 20 wt.%) of various molecular weight (200-35000 g/mol). For monomer as well as their polymers and PEG solubility parameters have been calculated. The kinetics of the photopolymerization of (di)methacrylate/PEG systems have been investigated. The experimental method was based on differential scanning calorimetry. For (di)methacrylate/10% PEG systems the reaction diffusion coefficients were estimated. The results obtained indicate that an addition of PEG to the methacrylate monomer causes earlier onset of autoacceleration during TEGDM. The increase in viscosity with the increase in PEG molecular weight shifts the dominance of reaction diffusion as the main termination mechanism to lower conversion.

3

Fotosieciowanie kompozycji zawierajacych monomery o dużej i małej lepkości

Socha E., Andrzejewska E.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

528-531

PL

Przeprowadzono badania fotoinicjowanej kopolimeryzacji układów zawierających monomery metakrylanowe różniące się znacznie lepkością. Otrzymane wyniki pozwalają stwierdzić, że na kinetykę reakcji prócz budowy komonomerów i składu mieszaniny wyjściowej, znaczny wpływ mogą mieć równiez różnice w lepkości i giętkościłańcucha łączącego miejsca nienasycenia. Kopolimeryzacja może przebiegać z separacją faz. Oszacowane wartości parametru dyfuzji reakcyjnej R zależą przede wszystkim od gęstości tworzącej się sieci. Duża lepkość kompozycji przyspiesza zmianę mechanizmu terminacji.

EN

The influence of monomer viscosity on the kinetics of photoinitiated copolymerization was studied. The kinetics of the reaction depend not only on comonomer structure and feed composition but also strongly depend on the monomer viscosity and flexibility of the chain connecting two unsaturation. The copolymerization may occur with phase separation. The high viscosity of the system accelerates the change in termination mechanism The value of the reaction diffusion parameter R is closely related to the density of the network formed.

4

The effect of cross-linking density on the termination mechanism in network radical polymerization

Andrzejewska E., Socha E., Andrzejewski M., Bogacki M. B.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 11-12

845-848

EN

The diffusion control of termination in radical polymerization involving multivinyl monomers results in an alternative mechanism of bimolecular termination, namely in the reaction diffusion. By studying photoinitiated polymerization and copolymerization of mono- and dimethacrylates, the influence of polymer cross-linking density and monomer structure on reaction diffusion parameter R was determined. A reduction of cross-linking density results in the shift of reaction diffusion controlled termination towards high conversion. In loosely cross-linked systems, the reaction diffusion may not control the termination. It is proposed that the apparent increase in R with conversion beyond its steady value that begins at the conversion range of maximum polymerization rate is associated with a change of termination mechanism. Then the rate equations for bimolecular reaction fail to describe the process.

PL

Szybkość dyfuzji makrorodników jest czynnikiem warunkującym przebieg terminacji w polimeryzacji rodnikowej. Silne ograniczenia dyfuzji powodują pojawienie się alternatywnego [w stosunku do przedstawionego równaniem (1)] mechanizmu terminacji dwucząsteczkowej - tzw. dyfuzji reakcyjnej (parametr R). Na podstawie badań przebiegu fotoinicjowanej polimeryzacji i kopo-limeryzacji monomerów mono- i dimetakrylanowych [wzory (I)-(III)] określono wpływ gęstości usieciowania oraz budowy monomeru na wartość R. Zmniejszenie tej gęstości powoduje przesunięcie dominacji dyfuzji reakcyjnej w procesie terminacji do większych konwersji, natomiast w układach słabo usieciowa-nych kontrola terminacji przez dyfuzję reakcyjną może wcale nie wystąpić (rys. 2 i 3). Pozorny wzrost R wraz ze stopniem przerea-gowania wiązań podwójnych, pojawiający się w zakresie konwersji, w którym występują (oznaczone strzałkami na rys. 2 i 3) maksima szybkości polimeryzacji (por. rys. 1), prawdopodobnie wiąże się ze zmianą mechanizmu terminacji. Powoduje to, że równania kinetyczne reakcji dwucząsteczkowej przestają prawidłowo opisywać przebieg procesu.

5

Dyfuzja reakcyjna w procesach inżynierii powierzchni

Danielewski M., Grzesik Z.

Inżynieria Materiałowa

|

2000

|

R. XXI, nr 6

263-266

PL

W pracy przedstawiamy zastosowania wybranych teorii dyfuzji reakcyjnej w procesach inżynierii powierzchni: opis fenomenologiczny dla układów wieloskładnikowych i modele dyfuzji reakcyjnej w układach wielowarstwowych (heterogenicznych). Omawiamy transport na granicy faz oraz w obrębie poszczególnych warstw układu wielofazowego. Przedstawiony przez nas model wzrostu układów wielofazowych pozwala na obliczenie współczynników dyfuzji chemicznej w poszczególnych warstwach układu, o ile znane są ich objętości molowe i szybkości tworzenia. Metodyka obliczania współczynników dyfuzji chemicznej w układach wielofazowych zaprezentowana zostanie na przykładzie układu kobalt-siarka. Na przykładzie układu Ni-Al-Pt i selektywnego utleniania stopów Fe-Cr-Mn pokazujemy kinetykę wzrostu warstwy i jej stabilność termiczną w funkcji czasu i temperatury.

EN

We present selected concepts of reactive diffusion in surface engineering processes. Namely, the phenomenological description of reaction controlled interdiffusion in alloys and reactive diffusion in multiphase systems. We discuss the mass transport through the moving interface (the mass balance) as well as in bulk material. When the molar volumes and growth rates are known, the presented model of the diffusion controlled growth of the multiphase system allows for computation of chemical diffusion coefficients in all phases. We present results of such computations in Co-S system. Interdiffusion is a one of the key factors decisive on the lifetime of multicomponent coatings on alloys. Here we show interdiffusion in Pt modified beta-NiAl on MAR002. The presented experimental results and modelling of interdiffusion allows for better understanding of thermal stability of such systems. The heterogeneous reaction are often controlled by the rate of interdiffusion in alloy and/or diffusion in produced layer. As an example of such process we finaly discuss selective sulphidation of quaternary Fe-Cr-Mn-Si alloy.