Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Przegląd Papierniczy

2 Wandelt P.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: druk na żądanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Co o trudnościach w odbarwianiu makulatury wiedzieliśmy i pisaliśmy

Wandelt P.

Przegląd Papierniczy

2013

R. 69, nr 5

301--304

Na trudności w odbarwianiu makulatury zadrukowanej niektórymi farbami drukarskimi, atramentami i tonerami, o których pisze nasz amerykański stały korespondent w USA, dr hab. Tomasz Graczyk, zwróciłem uwagę już dwie dekady temu, dokonując przeglądu stanu wiedzy na ten temat, publikując artykuły oraz aplikując o finansowanie projektów badawczych. Wydawało mi się bowiem niezbędne poznanie rzeczywistych przyczyn trudności w odbarwianiu i bieleniu makulatury z papierów barwionych lub zadrukowanych szczególnie trwałymi barwnikami, by na podstawie znajomości ich chemicznej struktury i mechanizmu zatrzymania w masie papierniczej, dobrać właściwe metody usuwania nadawanego przez nie zabarwienia. Nawiązałem w tym celu współpracę z profesorem specjalizującym się w technologii barwników. Miało to stworzyć podstawy do opracowania nowoczesnych, proekologicznych technologii pełnego i niezawodnego odbarwiania makulatury, a zwłaszcza niesortowanej makulatury biurowej (tzw. MOW – od ang. Mixed Office Waste), która jest cennym źródłem bielonych mas celulozowych, stanowiących surowiec do wyrobu wysokogatunkowych papierów bezdrzewnych (drukowe, biurowe) lub celulozowych bibułek higienicznych. Niektóre barwniki nie poddają się bieleniu stosowanymi w odbarwialniach makulatury konwencjonalnymi środkami bielącymi (nadtlenek wodoru, podsiarczyn sodu) i zabarwiają odbarwioną masę i wytwarzany z niej papier, co bardzo ogranicza jej zastosowanie w wyrobie wysokogatunkowych papierów drukowych i do pisania. W przerobie na te papiery barwniki te muszą zatem zostać całkowicie odbarwione lub usunięte, nawet drogą segregacji makulatury. Makulatura taka stanowiła zatem wdzięczny model do badania i porównywania działania różnych środków bielących oraz optymalizacji warunków ich użycia. Również usuwanie nierozpuszczalnych pigmentów i tonerów stanowiło duże wyzwanie i stwarzało możliwość zbadania i zoptymalizowania zarówno konwencjonalnych (flotacja, dyspergowanie i wymywanie), jak i niekonwencjonalnych metod ich uwolnienia z masy i separacji, takich jak agregacja i sortowanie, rozwłóknianie metodą eksplozji parowej i oddzielanie uwolnionych w ten sposób cząstek pigmentu przez ich odmywanie, albo ultradźwiękowe dyspergowanie, z ewentualnym enzymatycznym wspomaganiem takiego odbarwiania.

Papiernictwo wobec wyzwań XXI w. - szanse i zagrożenia. Papiery do nowych systemów drukowych

Wandelt P.

Przegląd Papierniczy

2000

R. 56, nr 4

203--208