Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza czasowo-przestrzenna wypadku, gdy czas Δt, tj. różnica między czasem trwania stanu zagrożenia a sumą czasu narastania opóźnienia hamowania i czasu hamowania przed wypadkiem jest krótszy niż czas reakcji kierowcy

Reza A.

Paragraf na Drodze

|

2018

|

Nr 1

53--61

PL

Z reguły biegły jest zobowiązany do ustalenia możliwości uniknięcia wypadku przez jego uczestników. Wykonanie takiej analizy jest poprzedzone rekonstrukcją przebiegu wypadku i analizą czasowo-przestrzenną. Postępując zgodnie z zasadami sztuki opiniowania, należy wybrać jednego z uczestników wypadku, którego pojawienie się wywołało stan zagrożenia i ustalić chwilę powstania stanu zagrożenia, w której drugi z uczestników wypadku – przy zachowaniu należytej, uwagi i ostrożności – mógł i powinien był dostrzec drugiego i zorientować się o mogącym grozić niebezpieczeństwie. Następnie należy obliczyć czas trwania stanu zagrożenia. Relatywnie coraz częściej zdarzają się przypadki, w których czas Δt obliczony jako różnica między czasem trwania zagrożenia a sumą czasu narastania opóźnienia hamowania i czasu hamowania przed zdarzeniem jest krótszy od czasu reakcji kierowcy. Powstaje wówczas problem z ustaleniem odległości od miejsca zdarzenia drugiego uczestnika, którą to odległość klasycznie oblicza się na podstawie czasu trwania zagrożenia. Ze względu na często popełniane błędy w tego typu opiniach biegłych, autor wskazuje prawidłowy sposób postępowania w takich splotach wydarzeń.

EN

As a rule, an expert is obliged to determine the possibility of avoiding an accident by the parties involved. Performing such an analysis is preceded by reconstruction of the course of the accident and time-distance analysis. Proceeding in accordance with the principles of expert opining, the expert should select one of the participants of the accident – whose appearance has engendered a state of threat – and establish the moment of occurrence of the state of threat, at which the second of participants of the accident – when maintaining due attention and care – could and should have perceived the other party and become aware of the possible threat of danger. Next, the duration of the state of threat should be calculated. Increasingly frequently cases occur in which Δt – calculated as the difference between duration the duration of the threat and the sum of duration of braking deceleration increments and duration of braking before the accident is shorter than the reaction time of the driver. Than a problem arises with establishing the distance of the second participant from the site of the incident – this distance is classically on the basis of the duration of the threat. Due to frequently committed errors in this type of expert opinions, the author indicates the correct way of proceeding in such coincidence.

2

Czas reakcji kierowcy samochodu w zależności od metody oceny

Guzek M.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Transport

|

2016

|

z. 112

127--138

PL

W artykule przedstawiono porównanie wyników badań dotyczących oceny czasu reakcji kierowców pojazdów samochodowych wykonanych 4 różnymi metodami eksperymentalnymi. Są to wyniki testów na typowym urządzeniu do pomiaru czasu reakcji stosowanym w pracowniach psychologicznych, testów na prototypowym stanowisku do oceny czasu reakcji autoPW-T, badań w symulatorze jazdy samochodem autoPW oraz podczas rzeczywistej jazdy samochodem w zainscenizowanej sytuacji wypadkowej. Ważną cechą jest fakt, że wszystkie prezentowane wyniki (dla każdej z metod) dotyczą dokładnie tej samej grupy (około 100) kierowców.

EN

In the paper driver reaction times obtained by 4 different methods are compared. Results of research of drivers on typical device for psychological studies, research in prototype device for testing of driver reaction autoPW-T, research in autoPW driving simulator as well as research of real car driving on test-track in simulated accident situation are presented. Important is that all tests were prepared for the same group of drivers (app. 100).

3

Kierowcy zawodowi a amatorzy w sytuacji wypadkowej – wstępne wyniki badań na symulatorze jazdy samochodem

Budziszewski P., Kędzior K., Łuczak A., Smoczyńska E., Kruszewski M.

Logistyka

|

2015

|

nr 4

2637--2648, CD2

PL

W artykule przedstawiono wstępne wyniki badań mających na celu określenie różnic w zakresie parametrów opisujących reakcję kierowcy w sytuacji wypadkowej pomiędzy kierowcami zawodowymi i amatorami. Badania prowadzone były z wykorzystaniem dynamicznego symulatora jazdy samochodem. W badaniach symulowana była sytuacja wypadkowa, w której bezpośrednio przed jadący samochód osoby badanej na jezdnię wybiegał z prawej strony pieszy. Dodatkowo zaaranżowanych zostało kilka sytuacji drogowych, które pozwoliły na zarejestrowanie parametrów opisujących styl jazdy kierowcy. Sytuacje te obejmowały skręt w lewo (kierowca musiał podjąć decyzję w którym momencie włączyć się do ruchu), podążanie za „uciążliwym pojazdem” (rejestrowany był dystans do poprzedzającego pojazdu poruszającego w sposób uciążliwy) oraz pomiar prędkości i toru ruchu podczas pokonywania łuku. Zaprezentowane wstępne wyniki nie pozwalają na wyciąganie dalej idących wniosków na temat różnic pomiędzy kierowcami zawodowymi i amatorami, pokazały jednak, że większa grupa kierowców zawodowych w stosunku do amatorów uniknęła uderzenia, a ich czas reakcji był krótszy. Kierowcy zawodowi spokojniej podeszli również do uciążliwego pojazdu, używając hamulca w mniejszym stopniu.

EN

The paper presents the preliminary results of a study aimed at determining differences in the parameters describing the reaction of the driver in the accident situation between professional and amateur drivers. The study was conducted using a dynamic driving simulator. In the accident scenario pedestrian run in front of the driver’s car from the right-hand side. In addition, several road scenarios were arranged aimed at registration of the parameters describing the driving style. These situations include left turn (driver had to decide when to join the dense traffic), following the "nuisance vehicle" (recorded was the distance to the preceding nuisance vehicle) and measurement of the speed and trajectory on the curve road. Preliminary results presented in the paper do not allow to draw far-reaching conclusions about the differences between professional and amateur drivers. However they shown that the larger the group of professional drivers in relation to amateur managed to avoid the collision. In the same time their braking reaction time was shorter. Professional drivers also were using the brake pedal to a lesser extent when following the "nuisance vehicle".