Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

American tulipwood (Liriodendron tulipifera L.) as an innovative material in CLT technology

Kłosińska Teresa

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2021

|

No. 115

18--28

EN

American tulipwood (Liriodendron tulipifera L.) as an innovative material in CLT technology. CLT (cross laminated timber, X-Lam) is one type of engineered wood products. The first idea of CLT was presented in the seventies of the last century. It is manufactured with timber boards placed side by side commonly with 3, 5 and 7 layers glued at 90 degrees to adjacent layer. The CLT production technology was developed for softwood. The main species in CLT production is Norway spruce (Picea abies L.) and less often White fir (Abies alba Mill.). Hardwood is also used more and more for production of CLT, most often, the wood of Silver birch (Betula pendula Roth.), Ash (Fraxinus excelsior L.), poplars (Populus spp.), Locust tree (Robinia pseudoacacia L.). This paper describes the suitability of cheap tulipwood (Liriodendron tulipifera L.) as a raw material for the production of CLT. Examples of the use of this type of panels in construction are also presented. The tulipwood has similar physical characteristics to softwood, for which CLT production technologies were previously developed. This makes it possible to use the technology previously for softwood CLT was developed. In addition, the tulipwood is characterized by aesthetic visual quality (wood surface similar to marble). Thanks to this, CLT boards to make exposed surfaces can be used.

PL

Drewno tulipanowca amerykańskiego ((Liriodendron tulipifera L.) jako innowacyjny materiał w technologii CLT. CLT (drewno klejone krzyżowo, X-Lam) to jeden z rodzajów drewna inżynieryjnego. Pomysł produkcji tego typu płyt powstał w latach 70-tych ubiegłego wieku a w połowie lat osiemdziesiątych została opracowana technologia produkcji CLT z drewna iglastego. Są to wieloformatowe, konstrukcyjne płyty z drewna klejonego krzyżowo wyprodukowane w 100% z masywnego drewna litego. Płyty CLT są produkowane z tarcicy układanej w warstwy, przy czym poszczególne warstwy są przestawione względem siebie o kąt 90°i łączone najczęściej klejem. Głównym gatunkiem w technologii CLT jest świerk pospolity (Picea abies L.), rzadziej jodła biała (Abies alba Mill.). Coraz częściej do produkcji CLT wykorzystuje się również drewno liściaste, najczęściej drewno brzozy brodawkowatej (Betula pendula Roth), jesionu (Fraxinus excelsior L.), topoli (Populus spp.), Robinii akacjowej (Robinia pseudoacacia L.). W artykule opisano przydatność taniego drewna tulipanowca amerykańskiego (Liriodendron tulipifera L.) jako surowca do produkcji CLT. Przedstawiono również przykłady wykorzystania tego typu płyt w budownictwie. Drewno tulipanowca ma podobne właściwości fizyczne do drewna iglastego, dla którego wcześniej opracowano technologie produkcji CLT. Dzięki temu możliwe jest wykorzystanie technologii opracowanej dla miękkiego drewna iglastego. Dodatkowo, drewno tulipanowca charakteryzuje się estetycznym wyglądem (powierzchnia drewna przypominająca marmur). Dzięki temu płyty CLT z drewna tulipanowca amerykańskiego można wykorzystać do wykonania odsłoniętych powierzchni.

2

Ocena możliwości zastosowania drewna z wybranych gatunków drzew liściastych do elementów konstrukcyjnych poddanych zginaniu

Żelazny H., Bednarz B.

Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo

|

2017

|

Z. 23 (173)

357-368

PL

Drewno liściaste stosowane jest do prac wykończeniowych, np. na posadzki, okładziny i stolarkę okienną. Uznaje się, że do ustrojów konstrukcyjnych przydatne mogą być topola i olcha. Mimo ograniczenia wykorzystania w budownictwie na elementy nośne gatunków liściastych, normy zawierające zestawienia klas wytrzymałościowych podają także wartości charakterystyczne cech mechanicznych dla tego typu drewna. Celem pracy była ocena przydatności buku, dębu, jesionu oraz jaworu do zastosowania w układach belkowych. Wytrzymałości tych gatunków na zginanie i ścinanie w poprzek włókien określono w specjalistycznym laboratorium. Jako miarodajne maksymalne siły obciążające próbki o normowych kształtach i wymiarach przyjmowano wartości średnie arytmetyczne z trzech powtórzeń. Uzyskano bardzo duże wytrzymałości doraźne na zginanie buku, dębu i jesionu (ponad 100 MPa). Bardzo podobne wyniki otrzymano w pomiarach ścinania w poprzek włókien, z wyjątkiem jaworu. Można zatem wysunąć tezę, że nie tylko topola i olcha, ale także buk, dąb i jesion mogą być traktowane jako liściaste gatunki konstrukcyjne.

EN

Deciduous trees are used as finishing materials, for example: floors, facings and window woodwork. Recognizes that the poplar and alder can be used in structures. Despite the restrictions on use in the constructions deciduous trees, standards containing strength classes describe the characteristic values of mechanical features for this kind of wood. The aim of this study was to evaluate the usefulness beech, oak, ash and sycamore for use in the beams. Flexural strength and shear strength of the species identified in specialistic laboratory. As authoritative maximum forces working on standardized samples accepted the arithmetic means of three repetitions. The beech, oak and ash obtained very good characteristic flexural strength (more than 100 MPa). Very similar results were obtained from measurements of shear, except the sycamore. It can be concluded that the not only poplar and alder can be used as construction timber but beech, oak and ash may be used as construction wood.

3

Wpływ stopnia rozdrobnienia i rodzaju drewna na przebieg hydrolizy enzymatycznej polisacharydów zawartych w surowcu drzewnym

Przybysz K., Przybysz P., Kalinowska H.

Przegląd Papierniczy

|

2016

|

R. 72, nr 7

437--442

PL

W artykule przedstawiono badania nad wpływem wielkości zrębków topolowych o wymiarach 0-2 mm na przebieg hydrolizy enzymatycznej. Zbadano także podatność na hydrolizę frakcji 0,43-0,8 różnych rodzajów drewna liściastego i iglastego. Uzyskane wyniki wskazują, że w danych warunkach reakcji zmniejszanie wymiarów zrębków topolowych w granicach 2-0,43 mm nie ma istotnego wpływu na wydajność hydrolizy enzymatycznej. Po 48 godz. wydajność hydrolizy wynosiła 4,5-7,5%. Można zauważyć, że dalsze rozdrabnianie drewna nie jest opłacalną metodą przygotowania materiałów ligninocelulozowych do przerobu tą metodą. Wyniki wskazują również, że na wydajność i dynamikę hydrolizy enzymatycznej ma wpływ rodzaj drewna. Stwierdzono, że drewno liściaste (z wyjątkiem dębu) jest nieco bardziej podatne na działanie enzymów rozkładających celulozę i hemicelulozy niż drewno iglaste. W przypadku badanych rodzajów drewna wydajność procesu wynosiła 6-26%.

EN

In this study, the impact of poplar chips size in the range of 0-2 mm on enzymatic hydrolysis is presented. Moreover, the susceptibility on hydrolysis of size fraction 0.43-0.8 mm of different hardwood species (poplar, birch, beech, linden, oak) and softwood (pine, spruce) is also investigated. Results indicate that under the given conditions the increase of poplar chips within 0.43-2 mm do not significantly influence efficiency of enzymatic hydrolysis. For the hydrolysis time equal to 48 hours, the efficiency of the process is approximately from 4.5% to 7.5%. It can be concluded that grinding of wood into smaller elements is not very cost-effective method of preparing the lignocellulosic materials for processing by enzymatic hydrolysis. The results indicate also that the species of wood affects performance and dynamics of enzymatic hydrolysis. It was also found that the wood of deciduous species (except oak) is a bit more susceptible to the action of enzymes decomposing cellulose and hemicellulose than coniferous wood species. For the studied species, the efficiency of the process was in range from 6 to 26%.

4

Dwa odmienne trendy na rynku celulozy

Graczyk T.

Przegląd Papierniczy

|

2015

|

R. 71, nr 6

311--312

PL

Do tej pory tak rok 2015, jak i miniony, były bardzo dobrym okresem dla producentów celulozy, pomimo niskich cen na celulozę z drewna liściastego przez większość ostatniego roku. Jednakże pojawiają się oznaki, że nadwyżka podaży celulozy z drewna liściastego w nadchodzących miesiącach zrównoważy się z jej popytem. Połączenie dużej produkcji z dobrymi cenami na celulozę z drewna iglastego i nieznacznym wzrostem kosztów w większości dużych zakładów, szczególnie w ostatnim czasie, przyniosły polepszenie wyników sprzedaży i zysków wielu firm (1).

5

Wykorzystanie nietypowych materiałów i technologii w budynkach i obiektach o konstrukcji drewnianej

Baszeń M.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2014

|

z. 61, nr 3/II

55--64

PL

W pracy przedstawiono przegląd wybranych gatunków drzew tropikalnych takich jak tek czy azobé oraz drzew liściastych (biały dąb amerykański) mogących znaleźć zastosowanie, jako materiał konstrukcyjny we wznoszeniu obiektów o konstrukcji drewnianej, w miejsce powszechnie stosowanej tarcicy drzew iglastych. Przedstawiono właściwości wybranych gatunków drzew oraz przykłady zastosowania ich w zrealizowanych konstrukcjach. W dalszej części pracy dokonano prezentacji wybranych technologii pozwalających na podniesienie trwałości i wytrzymałości konstrukcji drewnianych, jak również pozwalających na skrócenie czasu wznoszenia obiektów budowlanych. Omówiono technologię impregnacji drewna Accoya®, panele CLT oraz budownictwo modułowe. Technologia Accoya® poprzez procesy chemiczne pozwala na usunięcie z drewna związków chemicznych odpowiedzialnych za absorpcję wody w ścianach komórkowych drewna i zastąpienie ich związkami o charakterystyce hydrofobowej. Taki proces pozwala na ograniczenie zawartość wilgoci w drewnie, powodując równoczesny wzrost twardości i odporności tarcicy iglastej do poziomu odpowiadającego drewnu drzew liściastych przy zachowaniu cech pierwotnych drewna poddawanego modyfikacji. Zastosowanie paneli CLT (cross laminated timber) pozwala na ominięcie negatywnej cechy drewna, jaką jest wytrzymałość na kierunku prostopadłym do włókien. Panele wykonane są z warstw drewna klejonego pod kątem prostym, przez co otrzymuje się element konstrukcyjny o wysokiej sztywności i wytrzymałości we wszystkich kierunkach. Czas potrzebny na wzniesienie obiektu budowlanego można znacząco skrócić poprzez zastosowanie budownictwa modułowego. Budynki wznoszone są ze złoŜonych w zakładach prefabrykacji gotowych modułów w pełni wykończonych w środku.

EN

The paper presents an overview of some tropical tree species as Teak or Azobé and hardwood (American White Oak ) which can be used as a construction material in place of the commonly used softwood timber. There were presented characteristics of selected wood species and examples of the application in completed structures. In the following of the paper there were presented selected technologies allowing to improve durability and strength of timber structures as well as allowing for shorten the time necessary to erect the buildings. There were discussed Accoya ® Technology impregnation, CLT panels and modular buildings. Accoya ® technology by the chemical processes allows for replacing in wood groups responsible for absorption of the water in the wood cell walls by other groups with hydrophobic characteristics. This process helps to reduce the moisture content of the wood, causing a simultaneous increase in hardness and resilience of softwood to the level corresponding to hardwood while maintaining the rest of original features of softwood under modification. The use of CLT (cross laminated timber) panels allows to avoid the negative feature of wood, which is the strength perpendicular to grain. The panels are made of glued wood board layers glued at right angles, thereby obtaining a structural member with high rigidity and strength in all directions. The time needed to erect a construction can be significantly reduced using modular buildings. The buildings are constructed of finished modules fully fitted inside, made in prefabrication factories.

6

The strength properties of Swedish oak and beech

Gustafsson S-I.

Drewno : prace naukowe, doniesienia, komunikaty

|

2010

|

vol. 53, nr 183

67-83

EN

Because of their economic impact most research on wood in Sweden is aimed at our needle-leaved species, i.e. pine and spruce. Sawmills and other industrial enterprises using these conifers are also in vast majority, both in number of employees and number of companies. However, there is a viable industrial branch in Sweden, i.e. furniture companies, dealing with broad-leaved species such as oak, birch, and alder. Such industries often import all the wood they use, even if the same type of wood grows in the vicinity. In order to make the Swedish broad-leaved trees more interesting to the wood manufacturing sector, we examined the strength properties of some common Swedish woods, viz. oak and beech. The result shows that our oak specimens had a modulus of elasticity of 12.243 MPa measured by using four-point bending. So-called the Young's modulus was 11.761 MPa for tension and 15.610 MPa for compression in the fibre direction, i.e. there was a very high difference. The stress just before rupture was measured to 85 MPa for tension and 76 MPa for compression, i.e. there was a surprisingly small difference. For beech, our corresponding values were 13.017 MPa for four-point bending, the Young's modulus during tension was 13.954 MPa and 130.4 MPa in maximum stress, whilst under compression these values were 13.101 MPa and 84 MPa, respectively.

PL

Ze względu na znaczący wpływ na gospodarkę, większość badań drewna w Szwecji koncentruje się na gatunkach drzew iglastych, w szczególności na sośnie i świerku. Drewno drzew liściastych stosowane np. w meblarstwie jest w większości importowane. W celu zwiększenia zainteresowania szwedzkim drewnem liściastym wśród producentów, podjęto badania właściwości wytrzymałościowych drewna dębowego i bukowego pozyskiwanego w Szwecji. Określono wartości wytrzymałości przy rozciąganiu i ściskaniu oraz modułu sprężystości przy rozciąganiu, ściskaniu i zginaniu. Oznaczono gęstość i wilgotność badanych próbek. Badania przeprowadzono zgodnie ze szwedzkimi normami. Zginania dokonywano w schemacie czteropunktowym, jako dającym precyzyjniejsze wyniki modułu sprężystości niż badania w schemacie trzypunktowym. Wilgotność drewna określano metodą suszarkowo-wagową. Badaniom poddano stosunkowo niewiele próbek, w sumie 60 sztuk dla obu gatunków i wszystkich badanych właściwości. W celu uzyskania bardziej reprezentatywnych wyników należy przeprowadzić badania kilkuset lub nawet kilku tysięcy próbek. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, iż szwedzkie drewno bukowe jest bardziej wytrzymałe niż drewno dębowe, co można było założyć na podstawie większej gęstości drewna bukowego. Ponadto wartości wyznaczonych wielkości odpowiadają wartościom znalezionym w literaturze.