Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

General assumptions of personnel recovery within in the context of doctrinal regulations

Zieliński T.

Zeszyty Naukowe AON

|

2012

|

nr 2(87)

201-216

PL

Uczestnictwo sił zbrojnych państw członkowskich NATO oraz Unii Europejskiej w operacjach reagowania kryzysowego, również we wrogim (niesprzyjającym) środowisku, zwiększa niebezpieczeństwo odizolowania personelu, zarówno wojskowego jak i cywilnego. Nikogo nie trzeba przekonywać, że utrata własnych żołnierzy lub pracowników cywilnych może skutkować daleko idącymi następstwami, włącznie z wycofaniem sił wojskowych z rejonu operacji. Stąd, niezwykle ważnym jest utrzymywanie odpowiednio zorganizowanych i wyszkolonych zasobów, zdolnych do odzyskiwania personelu w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Świadomość istnieniu takich jednostek wśród żołnierzy i innych aktorów uczestniczących w operacji, niewątpliwie zwiększa ich morale. Problematyka odzyskiwania personelu w NATO i UE ma swoje odzwierciedlenie w zapisach stosownych dokumentów normatywnych. Niestety, brak jest pełnego konsensusu pomiędzy poszczególnymi państwami, co do zapisów i kształtu doktryn odnoszących się do procedur, taktyki, technik oraz szkolenia w przedmiotowej problematyce. Niniejszy artykuł przedstawia ewolucję zasadniczych uregulowań doktrynalnych odnoszących się do odzyskiwania personelu w NATO i UE. Charakteryzuje również ogólne założenia sojuszniczej doktryny AJP-3.3.9 oraz unijnej koncepcji w obszarze odzyskiwania personelu. Ważnym elementem pozostaje także problematyka edukacji, szkolenia i treningów z omawianego obszaru.

2

Standaryzacja doktryn i dokumentów doktrynalnych w Silach Zbrojnych RP

Gwizd W., Woźniak R.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2005

|

Nr 1

16--23

PL

W państwach NATO istnieje wypracowana na bazie długoletnich doświadczeń hierarchia dokumentów doktrynalnych. Dokumenty te podlegają procesowi ciągłej aktualizacji, której celem jest dostosowanie ich do warunków współczesnego poła walki i sytuacji polityczno-militarnej. Istotnym czynnikiem przy opracowaniu polskich odpowiedników dokumentów standaryzacyjnych Sojuszu jest właściwe zrozumienie problematyki standaryzacyjnej i w konsekwencji sporządzenie szeregu publikacji, z różnych poziomów hierarchii, które w sposób jasny określają zasady działania SZ RP. Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia zasad postępowania z dokumentami standaryzacyjnymi Sojuszu oraz procesu opracowania dokumentów doktrynalnych.

3

Opracowanie dokumentów doktrynalnych dotyczących działań połączonych w wybranych armiach Sojuszu Północnoatlantyckiego

Gwizd W., Woźniak R.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2004

|

Nr 4

60--68

PL

Istotą operacji połączonej jest synchronizacja działań i wysiłków wszystkich biorących w niej rodzajów sił zbrojnych podczas realizacji wspólnych zadań przy wykorzystaniu zróżnicowanych możliwości bojowych. Wyraża się ona ukierunkowanym działaniem, co do celu, miejsca i czasu, a także możliwością prowadzenia działań w różnym środowisku pola walki w wymiarze lądowym, powietrznym i na morzu. Siły zbrojne przygotowując się do udziału w operacjach połączonych muszą być w gotowości do rozwinięcia w wyznaczonym obszarze poszczególnych jednostek, które będą w stanie prowadzić je w dłuższym czasie. Dużego znaczenia nabiera umiejętność działania według wspólnych procedur oraz posiadania odpowiednich dokumentów doktrynalnych dotyczących prowadzenia operacji połączonych.