Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 61

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dodatek
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
EN
The article presents the results of the assessment of the possibility of using chalcedonite powder as a partial replacement for cement in mortars. Portland cement CEM I 42.5 R was used as a binder, which was replaced in the amount of 5%, 20%, 35% and 50% with chalcedonite powder. The experimental tests concerned the determination of the technological and mechanical properties of mortars: consistency, air content, compressive and bending strength, supplemented by X-ray diffraction analysis and calorimetric measurements of the pastes. The research results indicate that chalcedonite powder can be used in the production of mortars. The best mechanical properties of tested mortars were obtained in the case of replacing cement with the addition of powder in the amount of 5% and 20%.
PL
W artykule dokonano oceny możliwości wykorzystania mączki chalcedonitowej jako częściowego zamiennika cementu w zaprawach budowlanych. Jako spoiwo zastosowano cement portlandzki CEM I 42,5 R, który zastępowano w ilości 5%, 20%, 35% oraz 50% mączką chalcedonitową. Badania doświadczalne dotyczyły określenia właściwości technologicznych i mechanicznych zapraw: konsystencji, zawartości powietrza, wytrzymałości na ściskanie i zginanie, uzupełnionych o rentgenowską analizę dyfrakcyjną oraz badania kalorymetryczne zaczynów. Wyniki badań wskazują, że mączka chalcedonitowa może być stosowana do produkcji zapraw budowlanych. Najlepsze właściwości mechaniczne badanych zapraw uzyskano w przypadku zastąpienia cementu dodatkiem mączki w ilości 5% i 20%.
PL
Modyfikacja betonu polimerem superabsorpcyjnym (SAP), który po nasyceniu wodą zarobową stanowi środek pielęgnacji wewnętrznej, jest stosunkowo nowym rozwiązaniem w technologii betonu. Z uwagi na stosunkowo niedługi czas stosowania polimerów SAP jako komponentu betonu wpływ takiej modyfikacji na trwałość betonu nie został jeszcze jednoznacznie rozpoznany. W niniejszym artykule podjęto próbę syntetycznej oceny efektów obecności polimerów superabsorpcyjnych, zastosowanych w funkcji nośników wody i środków pielęgnacji wewnętrznej betonu, na wybrane właściwości betonu, które znacząco determinują jego trwałość. Analizowano wpływ SAP na skurcz autogeniczny betonu, mrozoodporność betonu oraz odporność betonu na karbonatyzację, tj. cechy istotne z punktu widzenia warunków eksploatacji betonu w Polsce.
EN
The modification of concrete with superabsorbent polymers (SAP), which, after saturation with water, as considered a means of internal curing, is a relatively new approach in concrete technology. The presence of this type of polymer in the concrete composition results in the modification of the microstructure of the cement matrix (formation of additional quasi-pores), and thus - may have a significant impact on the technical properties and durability of concrete. The influence of such modification on the durability of concrete has not yet been unequivocally recognized. This article attempts to synthetically evaluate the effects of the presence of superabsorbent polymers, used as water carriers and internal concrete curing agents, on selected properties of concrete, which significantly determine its durability. The impact of SAP on concrete autogenous shrinkage, freeze/thaw resistance and resistance to carbonation, i.e. features significant from the point of view of concrete exploitation conditions in Poland, was analyzed.
PL
Jednym z istotnych parametrów dotyczących asfaltu jest lepkość zerowego ścinania (ZSV). W ramach badań dokonano oceny wpływu starzenia krótkoterminowego na ZSV asfaltu drogowego 35/50 modyfikowanego dodatkiem asfaltu naturalnego TE (Trinidad Epure, w literaturze znany też jako TLA od Trinidad Lake Asphalt) w ilości 0, 10 i 20% w stosunku do masy asfaltu bazowego. Badania przeprowadzono w temperaturze 40, 50 i 60°C. Uzyskane wyniki wykazały zwiększenie lepkości asfaltu i usztywnienie lepiszcza wskutek starzenia. Stwierdzono dobrą korelację parametrów modelu Crossa z penetracją oraz temperaturą mięknienia asfaltu.
EN
One of important bitumen parameter is zero shear viscosity (ZSV). As part of own research, the impact of short-term aging on ZSV was assessed for 35/50 road asphalt modified with the addition of Trinidad Lake Asphalt (TLA) in the amount of 0, 10, 20% in relation to the weight of the base asphalt. The tests were carried out at temperatures of 40, 50 and 60°C. Research results confirm influence of binder aging on stiffening effect, as indicated by an increase in viscosity. A good correlation was also found between the Cross model parameters and penetration and softening point.
PL
W pracy zbadano wpływ dodatku 5% oraz 35% masowych mielonej stłuczki szklanej na wytrzymałość i mikrostrukturę zapraw i zaczynów z cementu portlandzkiego. Potwierdzono pucolanowe właściwości dodatku, przejawiające się zmniejszeniem wczesnej wytrzymałości na ściskanie kompozytów cementowych względem próbki wzorcowej oraz jej zwiększeniem po dłuższych okresach dojrzewania. Zastąpienie części klinkieru portlandzkiego w cemencie mieloną stłuczką szklaną spowodowało zmniejszenie ciepła hydratacji. Stwierdzono, że powierzchnia właściwa stłuczki szklanej ma duży wpływ na jej aktywność – początek reakcji pucolanowej w przypadku szkła o powierzchni właściwej 5000 cm2/g wystąpił już po 7 dniach, podczas gdy dla stłuczki zmielonej do 3000 cm2/g reakcja ta zachodziła bardzo powoli. Na przestrzeni roku nie zaobserwowano negatywnych efektów reakcji alkalia-krzemionka, wskazane jest jednak przeprowadzenie dłuższych badań. W świetle uzyskanych wyników istnieje możliwość potencjalnego wykorzystania stłuczki szklanej jako składnika głównego cementu, bez negatywnego wpływu na jego właściwości.
EN
The paper presents a study on the influence of ground waste glass cullet, introduced as a component of Portland cements in the amounts of 5% and 35% by mass, on the properties of pastes and mortars. The pozzolanic nature of the additive was confirmed – the long-term compressive strength of cement composites has increased, compared to the reference sample. However, a decrease in the early compressive strength was observed. Replacing part of the Portland clinker with ground waste glass cullet resulted in the reduction of the heat of hydration. It was determined that the degree of grinding has a significant impact on the activity of waste glass cullet – in the case of the cullet ground to 5000 cm2/g, the beginning of the pozzolanic reaction was observed after 7 days, whereas for the cullet ground to 3000 cm2/g, the reaction was severely delayed. In the course of one year, no negative impact of the alkali-silica reaction on the strength and microstructure of mortars and pastes was observed, however, a longer study needs to be conducted to verify the results. The research proves that waste glass cullet can be potentially used as a main component of Portland cements, with no adverse effects on the properties of the composites.
EN
For a number of years, flexographic printing has been used in the process for the production of flexible packaging as well as other applications where high quality is required. Today, this printing technology is highly automated in all phases of the process. Production time is shorter and product quality is constantly improved. Flexographic inks consist of three main ingredients: pigment, binder and solvent., Each of these components has different functions, however, one depends on the others. Additives used for ink can be of various types. They can be added during ink production or during the printing process to improve printing properties. The film coefficient of friction is one of very important parameters in the flexographic printing process. The determination of static and dynamic coefficient of friction is particularly useful for film substrates that are further processed in packaging and printing machines. The value of the COF is a guide for further processing and refers to the surface structure, which in turn is important for printing. Influencing COF gives packaging manufactures the opportunity to optimize performance and avoid problems during the printing and packaging process, transport, and storage of packaging. In order to examine the effect of the addition of slip stabilizing paste on COF of OPP cast film and on the printing process, a test was carried out in a printing house using the 8-colour UTECO machine with a central cylinder. The amount of 3% additive was added to flexographic ink.
PL
Od wielu lat drukowanie techniką fleksograficzną jest często wykorzystywaną w procesie do produkcji opakowań giętkich jak i innych zastosowań gdzie wymagana jest wysoka jakość. Dzisiaj ta technologia drukowania jest wysoko zautomatyzowana we wszystkich fazach procesu. Czas produkcji jest krótszy, a jakość produktu jest stale polepszana. Farby fleksograficzne składają się z trzech głównych komponentów: pigment, spoiwo oraz rozpuszczalnik. Każdy z tych komponentów ma różne funkcje, jednakże jedne zależą od drugich. Dodatki używane do farby, mogą być różnego typu. Mogą być dodawane podczas produkcji farby lub podczas procesu drukowania w celu ulepszenia właściwości drukowych. Współczynnik tarcia folii jest jednym z bardzo ważnych parametrów w procesie drukowania fleksograficznego. Określenie statycznego i dynamicznego współczynnika tarcia jest szczególnie przydatne dla podłoży z folii, poddawanych dalszej obróbce w maszynach pakujących i drukujących. Wartość współczynnika tarcia jest wskazówką dotyczącą dalszej obróbki oraz odnosi się do struktury powierzchni, co z kolei ma znaczenie przy zadrukowaniu. Wpływanie na COF daje producentom opakowań możliwość optymalizowania wydajności i unikania problemów podczas procesu zadrukowania i pakowania, transportu oraz przechowywania opakowań. W celu zbadania wpływ dodatku pasty stabilizującej poślizg na COF folii PP cast na przebieg procesu drukowania, przeprowadzono test w drukarni, na maszynie UTECO, 8 kolorowej, z centralnym cylindrem. Ilość dodawanego dodatku 3% do farby fleksograficznej.
PL
Przedmiotem pracy było wykorzystanie drobnej frakcji pochodzącej z recyklingu gruzu betonowego, składającej się głownie ze stwardniałego zaczynu cementowego. Gruz betonowy poddano obróbce termicznej w temperaturach: 180°C, 300°C, 500°C i 700°C, co zwiększało stopień rozdrobnienia przy tym samym sposobie mielenia. Przyczyną tego były najprawdopodobniej mikrospękania w stwardniałym zaczynie cementowym powstałe w wyniku dehydratacji faz zaczynu cementowego. Zmielone do powierzchni około 4500 cm2/g drobne frakcje gruzu stosowano jako dodatek, zastępujący 3% lub 6% cementu. Uzyskane wyniki badania wytrzymałości zapraw potwierdziły dane literaturowe, według których drobna frakcja betonu z recyklingu ma niekorzystny wpływ na właściwości zapraw i betonów. Dodatek tej drobnej frakcji do cementu spowodował zmniejszenie wytrzymałości w całym okresie dojrzewania w porównaniu do cementu wzorcowego. Badania wykazują duży wpływ obróbki termicznej drobnej frakcji gruzu betonowego, na osiągniętą wytrzymałość zapraw zawierających ten dodatek. Zwiększenie temperatury prażenia do 700°C spowodowało dużą zmianę składu fazowego próbek, poprzez rozkład dolomitu i węglanu wapnia, zawartego w wyjściowym materiale. 6% dodatek tej próbki spowodował znaczne zmniejszenie wytrzymałości. Biorąc pod uwagę względy materiałowe oraz ekonomiczne za najkorzystniejszą temperaturę wygrzewania uznano 180°C, która powoduje dehydratację fazy C-S-H.
EN
The subject of the work was the use of a fine fraction derived from the recycled concrete, consisting mainly of hardened cement paste. The concrete rubble was heat treated at temperatures of: 180°C, 300°C, 500°C and 700°C. Thermal treatment resulted in better grindability of obtained material. The reason for this was most probably the micro-cracking of the hardened cement paste due to the dehydration of the cement paste phases. Fine fraction ground to the surface of approximately 4500 cm2/g was used as an additive, replacing 3% or 6% of cement. Results of mortar strength test confirmed the literature data, according to which a small fraction of concrete from recycling has an adverse effect on the properties of mortars and concretes. The addition of this fine fraction to the cement caused a reduction in strength throughout the whole maturation period as compared to the reference cement. The research shows a high impact of thermal treatment of recycled concrete fine fraction on strength of mortars containing this additive. Increasing the heating temperature to 700°C caused a large change in the phase composition of the samples, through the decomposition of dolomite and calcium carbonate contained in the starting material. A 6% addition of this sample resulted in a significant reduction in strength. Considering both material and economic aspects, 180°C was found the most favourable annealing temperature, which causes dehydration of the C-S-H phase.
PL
Zrozumienie właściwości mechanicznych i ich związku z mikrostrukturą zaczynu cementowego jest kluczowe dla oceny jakości istniejących materiałów cementowych i projektowania nowych materiałów cementowych. W pracy tej zastosowano model pola dyfuzyjnego fazy pękania do symulacji propagacji wielu mikrospękań w materiałach cementowych z losowymi sferycznymi pustkami poddanych naprężeniom bezpośrednim. Właściwości mechaniczne oceniane za pomocą tego modelu porównywano z charakterystyką funkcji ścieżki liniowej, jednej z funkcji prawdopodobieństwa małego rzędu. Stwierdzono, że funkcja ścieżki liniowej może być skuteczna do charakteryzowania ciągłości fazy stałej w odniesieniu do właściwości mechanicznych i anizotropii.
EN
Understanding the mechanical properties and their relation to the microstructure of cement paste is crucial for evaluating the performance of existing cementitious materials and for designing new cementitious materials. In this work, a diffusive crack phase field model is applied to multiple-microcrack propagation simulations of cementitious materials with random spherical voids experiencing direct tension. The mechanical properties evaluated using this model are further compared with the characteristics of the lineal-path function, one of the low-order probability functions. Through the analysis, it is found that the lineal-path function can be effective for characterizing the solid phase connectivity in relation to mechanical properties and anisotropy.
PL
W artykule przedstawiono rezultat badań pozwalających ocenić właściwości matrycy cementowej z udziałem dodatków i domieszek. Do tego celu wykorzystano popiół lotny, pył krzemowo-wapienny (CaSi), superplastyfikator i domieszkę napowietrzającą. Zakres badań obejmował podstawowe badania cementu, takie jak normowa konsystencja i czas wiązania, a także stwardniałego zaczynu w zakresie rozwoju wytrzymałości w czasie dojrzewania do 56 dni oraz skurczu przy wysychaniu w niekorzystnych warunkach wilgotności względnej otoczenia RH=(50±5)%. Dozując do zaczynu cementowego domieszki i dodatki w zróżnicowanej ilości, wskazano na zmiany we właściwości matrycy cementowej wynikające z tego faktu.
EN
The article presents the result of research which makes it possible to assess the properties of the cement matrix containing additives and admixtures. For this purpose, the researchers used volatile ashes, silicon-and-calcium dust (CaSi), liquifying admixture as well as aerating admixture. The scope of research covered basic cement tests, such as norm consistency and time of setting and of hardened slurry in the scope of development of strength in the maturing time of up to 56 days as well as shrinkage during drying in unfavourable conditions of relative humidity of the surroundings RH=(50±5)%. By dosing admixtures and additives to the cement slurry in various quantities, changes have been pointed out regarding properties of the cement matrix resulting from this fact.
PL
Praca dotyczy modyfikacji autoklawizowanego betonu komórkowego [ABK] dodatkiem nanokrzemionki. Wprowadzenie nanokrzemionki spowodowało wzrost wytrzymałości ABK nawet o ponad 20% dla 4,8% dodatku nanokrzemionki, pomimo tego, że wzrósł również stosunek wodno/spoiwowy mieszanek. Obecność nanokrzemionki spowodowała również spadek przewodnictwa cieplnego ABK nawet o 15% dla 4,8% dodatku nanokrzemionki. Powodem tego były zarówno zmiany porowatości i jej rozkładu jak również spadek przewodnictwa cieplnego samej nienapowietrzonej matrycy ABK modyfikowanej nanokrzemionką. Wyniki pokazały również, że obecność nanokrzemionki powoduje wzrost ilości i stopnia wykrystalizowania tobermorytu oraz fazy C-S-H.
EN
Different contents of silicon dioxide nanoparticles [SDN] were used in autoclaved aerated concrete [AAC]. Introduction of SDN results in compressive strength increase up to over 20% for 4.8% SDN dosage, despite increased water/solid ratio in the presence of SDN. SDN presence causes also decrease in thermal conductivity up to over 15% for 4.8% dosage of SDN. This is due to both changes in porosity and pore structure as well as decreased thermal conductivity of SDN modified unaerated hardened matrix. The results showed that SDN increase the amount and degree of crystallinity of tobermorite and C-S-H phase.
EN
Coal ash produced from thermal power plants as a substitute for conventional construction material has increased considerably in recent years. In the past, studies on partial replacement of soil were carried out with a single type of ash. Because of the insufficient evidence, limited research has been initiated on the productive usage of Fly and Bottom Ashes. This paper aims to study the properties of these materials and investigate their efficacy in road construction. Laboratory investigations were conducted to assess chemical and physical properties and mechanical performance to evaluate both ash types in pavement construction. The rutting factor is calculated for various combinations of coal ash materials with the addition of polypropylene fiber as a reinforcement in increments of 0.1% of its total weight with an aspect ratio of 200. The analytical tool ANSYS is used to validate the service life, vertical strain and quality of reinforced ash materials.
PL
Niniejsze opracowanie zostało poświęcone zastosowaniu podczas budowy dróg materiałów wzmocnionych popiołem jako zamienników pierwotnych surowców. Badania były prowadzone przez ostatnie cztery lata w skuteczny sposób w celu uzyskania pozytywnego wyniku. Wskazówki kolegów oraz doświadczonych profesorów pomagają wypracować właściwe podejście do badań. Ponadto, studenci z PSNACET również odegrali istotną rolę w przeprowadzaniu badań laboratoryjnych. Materiały zastosowane w badaniu obejmowały: popiół denny, popiół lotny oraz włókna polipropylenowe (PPF). Popiół denny jest produktem ubocznym pozyskiwanym w przemyśle energetycznym w wyniku spalania węgla w piecu. Ma kolor czarny oraz szorstką konsystencję ze śladowymi ilościami klinkieru żwiru. Popiół lotny składa się z drobnych cząstek, które są wyjmowane z kotła wraz z gazami spalinowymi. Materiały te są bezpłatnie pozyskiwane od „Neyveli Lignite Corporation”. Włókno polipropylenowe jest polimerem termoplastycznym o wysokiej odporności na działanie substancji chemicznych, kwasów i zasad. Wykorzystywane do badań włókno o współczynniku kształtu wynoszącym 200 pozyskiwane jest z Tashi Reinforcements, Nagpur.
PL
Praca prezentuje wyniki badań nad zastosowaniem tlenku cyrkonu jako dodatku modyfikującego właściwości magnezjowych wyrobów ogniotrwałych. Celem pracy było opracowanie nowego tworzywa ogniotrwałego z układu MgO-ZrO2 o wysokiej odporności na wstrząsy cieplnej przy jednoczesnej wysokiej odporności na korozję. W badaniach zastosowano dostępny handlowo klinkier magnezjowy otrzymywany z solanek oraz tlenek cyrkonu w formie jednoskośnej (baddeleyitowej). Zbadano wpływ uziarnienia mas oraz określono wpływ wprowadzanego tlenku cyrkonu na podstawowe właściwości tworzyw modyfikowanych dodatkiem ZrO2, tj. skurczliwość całkowitą, gęstość pozorną, porowatość otwartą, wytrzymałość na ściskanie, przepuszczalność gazową oraz odporność na wstrząsy cieplne (cykle wodne). Dla wybranych tworzyw przeprowadzono również badania odporności na korozję wobec dwóch różnych zestawów korozyjnych, charakterystycznych dla odmiennych obszarów stosowania. Dokonano również obserwacji mikrostruktury otrzymanych tworzyw metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Uzyskano tworzywa o dobrej stabilności wymiarowej (skurczliwość wypalania poniżej 1%), wytrzymałości na ściskanie 50÷70 MPa, porowatości otwartej 14÷16% i odporności na wstrząsy cieplne 8÷10 cykli (950°C – woda). Dodatek tlenku cyrkonu poprawiał odporność korozyjną tworzyw.
EN
Results of the study concerning ZrO2 as a modifying agent of magnesia refractory are presented. The aim was to develop a new MgO-ZrO2 refractory material with high thermal shock resistance and corrosion resistance. In the experiments, commercially available synthetic magnesia clinker and monoclinic zirconia (baddeleyite form) were used. The effect of ceramic mass grain size distribution and the introduced amount of zirconium oxide on the properties of MgO-ZrO2 ceramics was determined. Properties of final samples such as linear shrinkage, open porosity, apparent density, cold crushing strength, gas permeability and thermal shock resistance (water cycles) were measured. For selected materials, corrosion resistance against two different corrosive agents was determined. Microstructure of obtained ceramics was also investigated by SEM. The obtained ceramics revealed: good dimensional stability (firing shrinkage less than 1%), high cold crushing strength of 50÷70 MPa, typical open porosity (14÷16 %) and high values of thermal shock resistance (8-10 water cycles). The addition of zirconia was proved to enhance the corrosion resistance of ceramics.
PL
Odlewanie do form z masy formierskiej z bentonitem jest najpowszechniejszą metodą odlewniczą stosowaną w produkcji małych i średnich odlewów. W 2013 roku, ponad 50 procent odlewów wykonanych w formach z wilgotnej masy formierskiej, wyprodukowanych w Europie, było użyte do produkcji pojazdów i zastosowane jako tarcze hamulcowe, bloki silników, wały napędowe, łożyska przegubów i elementy zawieszenia. Jednakże, wzrastające wymagania uregulowań środowiskowych i ogólna świadomość na temat zdrowia i ochrony środowiska wywierają nacisk na odlewnie by poprawiły swój ślad ekologiczny związany z wykonywaniem form ze świeżej masy formierskiej. Wprowadzenie przez firmę Clariant, globalnego lidera chemii specjalistycznej, unikalnej technologii niskiej emisji, umożliwia odlewniom zredukowanie emisji gazów BTEX z masy formierskiej aż o 80% i produkowanie najwyższej jakości odlewów o lepszej powierzchni przy optymalnej wydajności. Aby ocenić jak technologia ta jest w stanie przyczynić się do poprawy zrównoważonego rozwoju potrzebnego odlewniom i pokrewnym przemysłom, praca ta prezentuje podstawowe techniki zmniejszania emisji z opartej na bentonicie masy formierskiej. Nakreśla zasady nowej technologii, wyjaśnia innowacyjne metody badawcze opracowane przez firmę Clariant do pomiaru i porównywania emisji związków aromatycznych z substancji tworzących węgiel błyszczący, w rzeczywistych warunkach procesu odlewniczego. Ponadto praca ta pokazuje wyniki osiągnięte w praktyce przez Europejskie odlewnie stosujące nową nisko emisyjną technologię LE.
EN
Casting in forms with bentonite-bonded moulding sands is the most commonly used method in the production of small and medium-sized objects. In 2013, more than 50 percent of casts made with green sand moulds in Europe were used in the production of vehicles, particularly as brake pads, engine blocks, cam shafts, bearing joints, and suspension elements. However, rising demands of environmental regulations and increasing public awareness regarding health and environmental protection have resulted in increased pressure on foundries to reduce their environmental footprint, especially regarding the use of fresh moulding sands. The introduction of a unique low emission technology by the company Clariant, a world leader in specialist chemicals, has allowed users to reduce BTEX gas emissions by up to 80% while still producing the highest quality casts, clean casting surfaces, and optimum productivity. In order to assess to what extent this technology is able to enhance the sustainable development which is crucial for foundries and related industries, this paper presents basic techniques for the reduction of emissions based on the use of bentonite-bonded moulding sands. It outlines the principles of the new technology, explains innovative research methods developed by Clariant for the measurement and comparison of emissions of aromatic compounds derived from green sand systems under realistic foundry process conditions. Additionally, the paper shows the results obtained in practice by European foundries using the new LE technology.
PL
Celem prowadzonych prac była modyfikacja składu tradycyjnych wyrobów silikatowych polietylenoglikolem, poprawiająca parametry fizyczne i mechaniczne materiału. Przeanalizowano różnice w gęstości objętościowej, wilgotności i wytrzymałości na ściskanie próbek z dodatkiem, w stosunku do próbek tradycyjnych silikatów. Wyniki badań jednoznacznie wskazują pozytywny wpływ substratu na wyroby wapienno-piaskowe. Obniżeniu o 7% uległa gęstość objętościowa, odnotowano również poprawę wytrzymałości na ściskanie o 17% oraz spadek wilgotności o 20%. Na podstawie obrazów z mikroskopu skaningowego określono fazy uwodnionych krzemianów wapnia występujące w badanych próbkach. Przeprowadzono także dyfrakcję rentgenowską XRD.
EN
The aim of this study was to modify the composition of traditional products silicate to performance enhancing physical and mechanical properties of the material. The differences were analyzed in bulk density, moisture content and compressive strength of samples containing polyethylene glycol, relative to the conventional silicate samples. The test results clearly show the positive effect of the addition on the sand-lime products. Reduced 7% was bulk density, also reported improvement in the compressive strength of 15% and a decrease in humidity of 20%. On the basis of images of scanning electron microscopy were determined phase of hydrated calcium silicates present in the test samples. Was performed also X-ray diffraction XRD.
14
Content available remote Beton i jego składniki
EN
The purpose of the current study is to experimentally investigate the reduction of sodium adsorption ratio (SAR) from a concentrated stream of reversed osmosis (RO) using natural zeolites. In order to reduce the salinity of solution, experiments were carried out using zeolites of varying concentration, pretreatment of adsorbents, and the addition of Ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The results show that both zeolites can be used in an RO brine treatment; however, Rhyolitic tuff is more effective than clinoptilolite for the reduction of water salinity. The experiments show that Rhyolitic tuff decreases salinity of RO concentrate to nearly one – third of the initial value. Statistical analyses show that the effect of zeolite concentration is negligible. Furthermore, the addition of EDTA and pretreatment of zeolite increase the SAR values.
PL
Celem przedstawionych badań była eksperymentalna analiza zmniejszenia adsorpcji sodu z roztworu koncentratu z odwróconej osmozy z użyciem naturalnych zeolitów (klinoptilolitu i tufu ryolitowego). W celu zmniejszenia zasolenia zastosowano różne stężenie zeolitów, wstępną obróbkę adsorbentów i dodatek kwasu wersenowego (EDTA).Wyniki eksperymentów wykazały, że oba zeolity mogą być stosowane do obróbki solanki pochodzącej z odwróconej osmozy, jednak tuf ryolitowy jest bardziej wydajny niż klinoptilolit w zmniejszaniu zasolenia – pierwszy zmniejszał zasolenie koncentratu z odwróconej osmozy do jednej trzeciej wyjściowej wartości. Analizy statystyczne dowiodły, że stężenie zeolitów miało minimalny wpływ na wynik eksperymentu. Dodatek EDTA i wstępna obróbka zeolitu zwiększała adsorpcję sodu z roztworu.
16
PL
W pracy opisano badania wpływu ultradźwięków na wytrzymałość zaczynów cementowych z różnym dodatkiem syntetycznego zeolitu. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że poddanie działaniu ultradźwięków świeżych zaczynów z cementu, bez i z dodatkiem 5% 10% oraz 15% syntetycznego zeolitu, zastępującego cement, zwiększa ich wytrzymałość po 3 dniach twardnienia. Zastosowanie tego promieniowania nie jest efektywne w przypadku próbek, które dojrzewały przez 28 dni, z wyjątkiem zaczynów bez i z dodatkiem 5% zeolitu. Wytrzymałość tych zaczynów także wzrasta po 28 dniach, gdy zostały poddane działaniu ultradźwięków.
EN
In the paper the sonication treatment effect on the strength of the cement paste was presented. The tests have shown that the sonication applied to the fresh cement paste, without and with 5%, 10% and 15% of synthetic zeolite addition replacing cement, is increasing the strength after 3 days of hardening. This treatment is not effective in the case of the samples strength after 28 days of curing, except for the pastes without and with 5% of zeolite addition. The strength of these samples are also increasing after sonication of the pastes.
PL
Artykuł dotyczy wykorzystania metody analizy w podczerwieni do stwierdzenia obecności substancji organicznych w elementach obiektów budowlanych. Substancje takie mogą być celowo wprowadzane do wyrobów budowlanych jako dodatki i domieszki, składniki klejów czy uszczelniacze, lub na ich powierzchnie - jako ochrona powierzchniowa: hydrofobizacja, impregnacja, powłoki. Substancje organiczne mogą również wnikać do elementów obiektu budowlanego ze środowiska użytkowania jako ciecze czy opary technologiczne i wówczas stanowią niepożądane zanieczyszczenia.
EN
The paper refers to the application of infrared analysis method to identify the organic substances in the elements of building structures. Such substances, as additives and admixtures, as the adhesives and sealants components, may be intentionally introduced into the building products or, on their surfaces, as the surface protection: hydrophobization, impregnation, coatings. Organic substances as a liquid or fumes can also penetrate into structure and contaminate the concrete
PL
W artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy i techniki, a także potencjalne kierunki rozwoju w zakresie modyfikacji betonu cementowego polimerami. Budownictwo jest w tej chwili drugim, po przemyśle opakowań, konsumentem polimerów. W perspektywie 10÷15 lat może jednak znaleźć się na pierwszym miejscu. Przedstawiono krótko podstawowe rodzaje betonów zawierających polimery, tj. betony modyfikowane domieszkami polimerowymi, betony polimerowo- cementowe, betony impregnowane polimerami i betony żywiczne. W grupie betonów z domieszkami skupiono się zwłaszcza na najliczniejszej i najważniejszej grupie, tj. domieszkach uplastyczniających i upłynniających. Przedstawiono podstawowe typy stosowanych tu polimerów oraz sposoby i istotne efekty ich działania, w tym także wciąż istniejące problemy technologiczne. Spośród innych rodzajów domieszek omówiono domieszki zwiększające więźliwość wody w mieszance betonowej, stosowane zwłaszcza przy betonowaniu pod wodą i przy wykonywaniu betonu samozagęszczalnego. Podano definicje i podział betonów z dodatkami, tj. betonów polimerowo- -cementowych. Omówiono zwłaszcza model tworzenia się mikrostruktury tych kompozytów, w tym współdziałanie ciągłej błony polimeru i stwardniałego zaczynu cementowego. Współdziałanie to skutkuje m.in. poprawą właściwości strefy przejściowej zaczyn cementowy-kruszywo, a przejawia się na przykład mostkowaniem mikrorys w zaczynie cementowym przez polimer. Przedstawiono typowe właściwości kompozytów polimerowo-cementowych. Scharakteryzowano zwięźle pozostałe grupy betonów modyfikowanych polimerami, tj. betony żywiczne (bezcementowe) oraz betony impregnowane polimerami. Podano ich klasyfikację, typowe zastosowania oraz perspektywy rozwoju. W Podsumowaniu zwrócono uwagę na rosnącą potrzebę dostosowywania betonu cementowego do zmieniających się potrzeb i uwarunkowań zewnętrznych. Dostosowanie to jest i będzie realizowane m.in. za pomocą modyfikatorów polimerowych.
EN
The present state-of-the-art in the range of polymer modification of concrete has been presented in the paper as well as the potential directions of development in this area. The construction industry is now the second consumer of polymers (Fig. 1). However, in 10÷15 years it can take the leading position. The main types of concretes containing polymers have been presented, namely the concretes modified using polymer admixtures, polymer- cement concretes, polymer impregnated concretes and resin concretes. The most numerous and important group of polymer admixtures are the water reducing admixtures - plasticizers and superplasticizers, therefore they have been focused on. The types of polymers have been described as well as the mechanisms and effects of using them (Fig. 2), including still existing technological problems (Fig. 3). From among other types of admixtures, the anti-washout ones have also been presented, used mainly when making the underwater and self-compacting concretes (Fig. 4, 5). The definition and classification of concretes containing polymer additives - i.e. polymer-cement concretes - has been presented. The model of microstructure formation of these composites has been discussed (Fig. 6), including co- -operation of the continuous polymer film with hardened Portland cement paste (Fig. 7). The results of that co-operation are, among others, an improvement of the properties of the cement paste-aggregate interfacial zone (Fig. 8), and crack-bridging in the cement paste by polymer (Fig. 9). The typical properties of the polymer-cement composites have also been presented (Tab. 1, Fig. 10). The other groups of concretes containing polymers have been briefly characterized. They are resin (polymer) concretes (cementless) (Fig. 11, Tab. 2) and polymer impregnated concretes (Fig. 12). Their classification, basic applications and prospects of development have been discussed. In the Summary the particular attention has been paid to the growing need of adjustment of the cement concretes to the changing requirements. This adjustment is and will be performed using, among others, the effective polymer modifiers.
EN
Dispersions of pigments, especially mixtures of titanium dioxide pastes with various colorants in the polyester solutions tend to aggregate. The influence of anionic and amphoteric polymeric surfactants on grinding, stability and rheological properties of pigmented polyester materials was investigated. It was shown that the use of all the studied polymeric surfactants leads to the increase of dispersing ability determined by the change of the optical efficiency, and also to growth of stability. Stability was estimated by the changes in the optical density of the dispersions with time and the calculation of initial sedimentation speed. Optimal surfactants concentrations, providing the maximum stability of the filled polyester composition are determined. Reduction of power consumption on grinding with various surfactants is calculated for some pigments. The influence of surfactants on rheological properties of the pigment dispersions in polyester solutions was investigated.
PL
Dyspersje pigmentów mają tendencję do tworzenia aglomeratów, zwłaszcza mieszaniny past ditlenku tytanu z różnymi barwnikami w roztworze poliestru. Badano wpływ anionowych i polimerycznych amfoterycznych surfaktantów na rozcieranie, stabilność i właściwości reologiczne pigmentowanych wyrobów poliestrowych. Wykazano, że stosowanie wszystkich badanych polimerycznych surfaktantów prowadzi do zwiększenia zdolności do dyspergowania, którą badano jako zmianę wydajności optycznej oraz jako wzrost stabilności. Stabilność oznaczono obliczając początkową prędkości sedymentacji oraz oznaczając zmiany gęstości optycznej dyspersji w czasie. Określono optymalne stężenie środków powierzchniowo czynnych, zapewniających maksymalną stabilność wypełnionej kompozycji poliestrowej. Dla niektórych pigmentów dokonano obliczeń dotyczących obniżenia zużycia energii potrzebnej do ucierania z niektórymi środkami powierzchniowo czynnymi. Badano wpływ działania surfaktantów na właściwości reologiczne dyspersji pigmentów w roztworach poliestrowych.
PL
Opisano wpływ rozdrobnienia cementu oraz dodatków mineralnych na właściwości zapraw klejowych do płytek. Przedmiotem badań były zaprawy przygotowane z cementów portlandzkich CEM I o różnym stopniu rozdrobnienia oraz zaprawy z cementów portlandzkich wieloskładnikowych CEM II: żużlowych i popiołowych z różną ilością dodatku żużla i popiołu. Zbadano właściwości normowe zapraw klejowych do płytek. Wyniki badań wskazują na możliwość wykorzystania cementów żużlowych i popiołowych do wytwarzania zapraw klejowych do płytek. Dobór odpowiedniego cementu pozwala na uzyskanie zbliżonych, a w niektórych przypadkach nawet lepszych wyników niż dla zapraw klejowych, w których spoiwem jest cement portlandzki CEM I bez dodatków.
EN
Influence of cement fineness and mineral additions on properties of adhesives for tiles have been investigated. Experiment have been done using mortars prepared from Portland composite cements CEM 11; slag cements and fly ash cements with different slag/fly ash addition. Standard properties of adhesives for tiles have been tested. Results of testing showed that slag and fly ash cements can be applied to produce adhesives for tiles. Selection of proper cement type indicates on similar or in any cases even better results than those obtained for mortars based on Portland cement CEM I binder.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.