Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Pomniki upamiętniające lekarzy na terenie województwa podkarpackiego

Cwanek Janusz, Trybuchowicz Anna

Problemy Nauk Stosowanych

|

2019

|

T. 10

125--128

PL

Wstęp i cel: W województwie podkarpacki znajdują się cztery pomniki, których patronami są lekarze. Celem pracy jest przybliżenie sylwetek tych zasłużonych lekarzy, których działalność wywarła wpływ na medycynę w kraju i poza granicami Polski. Materiał i metody: Pomnik składa się z trójwymiarowej rzeźby (popiersia lub z pełnej figury) usadowionej na postumencie. Może nim to być obelisk lub głaz z wygrawerowana tablicą. W opracowaniu wykorzystano materiały z prac naukowych, z prasy i z blogów tekstowych. Wyniki badań: Na Podkarpaciu znajdują się cztery pomniki lekarzy, dwa w Iwoniczu Zdroju, jednym w Krośnie i jeden w Stalowej Woli (Rozwadowie). Wniosek: Pamięć o zasłużonych lekarzach polskich przedstawiają pomniki: Mikołaja Kopernika w Krośnie, Wojciecha Oczki i Józefa Dietla w Iwoniczu oraz Eugeniusz łazowskiego i Stanisława Matulewicza w Rozwadowie.

EN

Introduction and aims: There are four monuments in the Podkarpackie Voivodeship, whose patrons are doctors. The aim of the work is to bring closer the profiles of these distinguished doctors whose activities had an impact on medicine in Poland and abroad. Material and methods: The monument consists of a three-dimensional sculpture (bust or full figure) set on a pedestal. It can be an obelisk or a boulder with an engraved plaque. Materials from scientific papers, the press and text blogs were used in the study. Results: There are four monuments to doctors in Podkarpacie, two in Iwonicz Zdrój, one in Krosno and one in Stalowa Wola (Rozwadów). Conclusions: The memory of distinguished Polish doctors is represented by the monuments of: Nicolaus Copernicus in Krosno, Wojciech Oczka and Józef Dietl in Iwonicz, as well as Eugeniusz Łazowski and Stanisław Matulewicz in Rozwadów.

2

Współpraca między diagnostą laboratoryjnym a lekarzem klinicystą w procesie diagnostycznym pacjenta - doświadczenia i obserwacje własne

Beck B.

Laboratorium Medyczne

|

2018

|

nr 3

66--69

PL

Przepływ informacji pomiędzy lekarzem klinicystą a diagnostą laboratoryjnym jest niezbędny. Jest podstawą prawidłowej diagnozy oraz odpowiedniego leczenia pacjenta.

3

Lekarz koordynator w systemie ratownictwa medycznego na poziomie województwa

Paszynin Mariola

Wiedza Obronna

|

2012

|

nr 3

54--69

4

Identyfikacja zagrożeń oraz ocena ryzyka zawodowego lekarzy medycyny (wstępne wyniki)

Irzyniec T., Konodyba-Szymański P., Szczerba H.

Journal of Ecology and Health

|

2010

|

R. 14, nr 6

295-302

PL

Na liście 100 najbardziej stresogennych zawodów w Polsce lekarz znajduje się na dziewiątej pozycji. W pracy lekarza występują zagrożenia związane z czynnikami niebezpiecznymi (urazowe, wypadkowe), szkodliwymi (fizyczne, chemiczne, biologiczne i psychofizyczne) i uciążliwymi. Przeprowadzono badania ankietowe wśród 100-osobowej grupy lekarzy specjalizacji zabiegowych i nie zabiegowych. Najpoważniejsze zagrożenia w pracy lekarza to odpowiednio: psychofizyczne (73%) i biologiczne (68%) w porównaniu z fizycznymi chemicznymi i wypadkowymi (odpowiednio 22%, 21% i 15%). Spośród psychofizycznych za najgroźniejsze zagrożenie uznano stres. Przyjmując kryteria wartościujące poziom stresu (0-3 punkty stres mały, 4-11 - stres średni, 12-20 - stres duży), duży poziom stresu zawodowego (powyżej 11 punktów) towarzyszy w pracy najmłodszym lekarzom (do 1 roku pracy w zawodzie) oraz lekarzom o stażu pracy powyżej 25 lat. Wielkość stresu zawodowego lekarzy zależy również od wykonywanej specjalności lekarskiej. Wśród 10 specjalizacji ocenionych przez lekarzy jako najbardziej stresogenne, dziewięć to specjalizacje zabiegowe oraz anestezjologia z intensywną terapią. Ocena ta nie różniła się od podobnej przeprowadzonej wśród osób nie będących lekarzami. Wnioski: 1. Stres zawodowy stanowi duże zagrożenie w pracy lekarza. 2. Duży stres obserwuje się u lekarzy specjalności zabiegowych oraz w grupie lekarzy rozpoczynających pracę w zawodzie.

EN

A medical doctor is situated at the ninth position among one hundred most stressful professions in Poland. In this profession serious threats connected with various dangerous (traumatic, accidental); harmful (physical, chemical, biological and psychophysical) and burdensome factors occur. A survey among 100 participant medical doctors, who represent surgical and no surgical specializations, has been carried out. The most serious threats in doctor's profession are respectively: psychophysical (73%) and biological (68%) compared to physical, chemical and accidental ( 22%, 21%, 1%, respectively). Stress was assumed to be the worst threat, when considering the psychophysical threats. Assuming evaluative criteria of the intensity of stress (0-3 points-small; 4-11- medium; 12-20 high stress), the high level of occupational stress (above 11 points) accompanies young doctors (within the first year of their practice) and doctors which had been working more than 25 years. The amount of occupational stress is also dependent on the medical specialization. Among the 10 most stressful specialization 9 of them are interventional and one anesthesiology with intensive treatment. This opinion did not vary from the similar one, which has been carried out among a people who were not medical doctors. Conclusion: 1. Occupational stress is a serious threat in a profession of a medical doctor, 2. High stress can be observed among the doctors of surgical specializations and among the group of doctors that begin their practice.

5

Stan i rozwój kadry naukowej w ośrodkach inżynierii rolniczej w Polsce w latach 2000-2005

Kowalski J.

Inżynieria Rolnicza

|

2006

|

R. 10, nr 11(86)

57-68

PL

Artykuł zawiera dane liczbowe charakteryzujące stan kadry naukowo-badawczej i dydaktycznej krajowych ośrodków Inżynierii Rolniczej. W pracy porównano stan ilościowy doktorów, doktorów habilitowanych oraz profesorów tytularnych w zakresie nauk rolniczych oraz nauk technicznych w AR Kraków, AR Lublin, AR Poznań, AR Szczecin, AR Wrocław, SGGW Warszawa, UWM w Olsztynie oraz IBMER Warszawa.

EN

The article includes figures characterizing the status of research and didactic staff in agricultural engineering centers of Poland. The paper compares the quantitative status of post-graduates, assistant professors and titular professors of agricultural and technical sciences at the AR of Krakow, AR of Dublin, AR of Poznań, AR of Szczecin, AR of Wrocław, SGGW Warsaw, UWM of Olsztyn and IBMER of Warsaw.

6

Percutaneous Exposure Incidents Among Australian Hospital Staff

Smith D. R., Leggat P. A., Takahashi K.

International Journal of Occupational Safety and Ergonomics

|

2005

|

Vol. 11, No. 3

323--330

EN

We investigated all reported percutaneous exposure incidents (PEI) among staff from a large Australian hospital in the 3-year period, 2001–2003. There were a total of 373 PEI, of which 38.9% were needlestick injuries, 32.7% were cutaneous exposures and 28.4% sharps-related injuries. Nurses were the most commonly affected staff members, accounting for 63.5% of the total, followed by doctors (18.8%) and other staff (17.7%). Needlestick injuries were responsible for the majority of nurses’ PEI (44.7%). Sharps injuries constituted the major category for doctors (44.3%). Most needlestick injuries (67.6%) were caused by hollow-bore needles, while the majority of cutaneous exposures involved blood or serum (55.8%). Most sharps injures were caused by unknown devices (35.9%) or suture needles (34.9%). Overall, our investigation suggests that PEI is a considerable burden for health care workers in Australia. Further research is now required to determine the relationships, if any, between workers who suffer PEI and those who do not.