Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: disulfides

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zastosowanie HPLC do rozdzielania ditiokarbaminianów

Głód B. K., Szafraniuk E., Pijanowska J.

Camera Separatoria

2012

Vol. 4, No. 1

93--103

Ditiokarbaminiany (DTC) należą do najważniejszych fungicydów, o niskiej toksyczności. W pracy opisano chromatograficzne oznaczanie mieszaniny DTC (disiarczków bis(dimetylotiokarbamoilu) i bis(dietylotiokarbamoilu), dimetyloditiokarbaminian sodu oraz dietyloditiokarbaminian sodu). Przeanalizowano zarówno warunki chromatograficznego ich rozdzielenia jak i różnej detekcji. Okazało się, że sole łatwo utleniają się do disiarczków. Natomiast disiarczki są nietrwałe, dlatego w mieszaninie dochodzi do wymiany ich ligandów. Otrzymane wyniki wskazują na przydatność wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detekcją spektrofotometryczną oraz elektrochemiczną w badaniach analitycznych i fizykochemicznych DTC.

Dithiocarbamates (DTCs) are the most important fungicides, characterized by low toxicity. This paper describes the chromatographic determination of a mixture of DTCs (disulfides of bis(dimethylthiocarbamoil) and bis(diethylthiocarbamoil), sodium dimethyldithiocarbamate and sodium diethyldithiocarbamate). We analyzed both, the chromatographic separation as well as various detection systems. It turned out that salts were readily oxidized to disulfides. From the other side, disulfides are unstable. Therefore, their mixtures exchanged ligands. The obtained results indicated usefulness of HPLC in analytical and physicochemical investigations of DTCs.

Photopolymerization of dimethacrylates in the presence of 2-mercaptobenzothiazole (MBT) and 2,2'-benzothiazole disulfide (BTDS)

Andrzejewska E., Andrzejewski M., Zych-Tomkowiak D.

Polimery

2000

T. 45, nr 9

639-641

The effect of a heteroaromatic thiol and disulfide, viz. MBT and BTDS, was preliminarily studied in the photopolymerization of tetraethylene and triethylene glycol dimethacrylates (TETGDM, TEGDM), initiated with type I (Irgacure 369) and type II (camphorquinone, CQ) photoinitiators and benzoyl peroxide (BPO) as thermal initiator in air or in Ar. Polymerization was run under 300-400 run or > 400 run irradiation (Hg and halogen lamp, resp.) and its kinetics was followed by isothermal DSC [9] (Figs. 1-3). In Ar, the additives had no influence on the Irgacure 369-initiated polymerization of TETGDM; in air, each additive retarded the polymerization and decreased the conversion of double bonds. Retardation of polymerization by additives was also observed, both in air and in Ar, in the process initiated by BPO. In the CQ-initiated polymerization of TEGDM the additives accelerated the polymerization. In air, BTDS raised the maximum polymerization rate to a value somewhat lower man did MBT, and did not reduce the induction period. In Ar, BTDS accelerated the polymerization considerably, much more then did MBT. Results are discussed in terms of the hydrogen abstraction and chain transfer reactions and also photochemical reactions of the additives.

Zbadano wstępnie wpływ dodatku heteroaromatycznych tioli i disulfidów (MTB i BTDS) na przebieg fotopolimeryzacji dimetakrylanów glikoli tetraetylenowego i trietylenowego (odpowiednio TETGDM i TEGDM), inicjowanych "Irgacure 369" (inicjator fotofragmentujący) lub kamforochinonem (inicjator odrywający atom wodoru), w warunkach napromieniowania w zakresie 300-400 nm lub >400 run. Zastosowano również inicjator termiczny (nadtlenek benzoilu). Kinetykę polimeryzacji śledzono metodą izotermicznej DSC [9] (rys. l-3). W atmosferze argonu dodatki nie wpływały na polimeryzację TETGDM (temp. 40°C) inicjowaną "Irgacure 369"; w atmosferze powietrza oba dodatki opóźniały polimeryzację i zmniejszały konwersję wiązań podwójnych. Spowolnienie polimeryzacji przez dodatki obserwowano również przy inicjowaniu nadtlenkiem benzoilu (80°C, powietrze i argon). W polimeryzacji inicjowanej kamforochinonem (40°C), zarówno MBT jak i BTDS przyspieszały polimeryzację. W powietrzu BTDS zwiększył maksymalną szybkość polimeryzacji do wartości nieco mniejszej niż w przypadku MBT i nie skrócił czasu indukcji. W argonie uzyskano znaczne przyspieszenie polimeryzacji, szczególnie duże w obecności BTDS. Wyniki przedyskutowano w świetle mechanizmu reakcji odszczepiania wodoru i przenoszenia łańcucha, a także fotochemicznych reakcji, jakim ulegają badane dodatki zawierające siarkę.