Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Bio-Algorithms and Med-Systems

1 2005

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: dipole hypothesis

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

ADD, HKD i ADHD w świetle hipotezy dipolowej

Walecki P., Trąbka J.

Bio-Algorithms and Med-Systems

2005

Vol. 1, no. 1/2

267--272

W pracy zostało zaprezentowane oryginalne podejście do diagnozy oraz różnicowania zaburzeń aktywności i uwagi (ADD, HKD i ADHD) w kontekście analizy minimalnych uszkodzeń mózgu (MBD) i klinicznej teorii dipolowej. Zaburzona elektrogeneza mózgowa, która przejawia się w zapisie hrEEG, tłumaczona w świetle hipotezy dipolowej pozwala na szczegółową analizę zmian w elektrycznej czynności mózgu pod wpływem farmakoterapii i terapii neurofeedback (NF). Dipol przedstawia patologiczną organizację elektrogenezy mózgu, ujmowanego jako całość. Gdy elektrogenezę rozpatrujemy w kategoriach sieci neuronalnej, czyli w płaszczyźnie dwuwymiarowej, to „skok napięciowy" w przestrzeni trójwymiarowej przekształca się w makroskopową organizację dipola. Uszkodzenie anatomiczne OUN o małych rozmiarach (MBD), które nie manifestuje się pod postacią objawów ubytkowych, staje się miejscem powstania dipola elektro-magnetycznego. Od umiejscowienia oraz orientacji geometryczno-przestrzennej dipola zależy rozkład pola elektro-magnetycznego, który warunkuje sektory lub kwadranty mózgu zakłócone, a nawet wyłączone z normalnego planu czynnościowego. Rozszerzające się w głębi mózgu pole elektro-magnetyczne staje się czynnikiem hipersynchronizującym, zakłócającym autochtoniczną elektrogenezę korową, z kolei to zakłócenie produkcji fal mózgowych, uwidaczniając się w obrazie QEEG oraz MEG, staje się wyrazem czynnościowych zaburzeń.

This paper presents innovative approach to the diagnosis and differentiation of activity and attention disorders (ADD, HKD and ADHD). Research was undertaken in the perspective of analysis of minimal brain dysfunctions (MBD) and clinical dipole hypothesis. Disorder of brain electrogenesis, which manifests itself in high resolution EEG, explained in dipole hypothesis makes possible detailed analysis of changes in electrical brain activity under the influence of pharmacotherapy or neurofeedback therapy (NF). The dipole shows pathological electrogenesis of the brain, considered as a whole. As the electrogenesis was considered in the neural nets category, that is a two dimensional plane, then "voltage jump" in three dimensional space transforms into the macroscopic organization of the dipole. Minimal brain damage that shows no loss function symptoms became the electromagnetic dipole. The dipole localization and three-dimensional orientation determine distribution of electromagnetic field, which specifies brain sectors or quadrants exclusion with normal neuronal activity. Electromagnetic field spreading in the depth of brain becomes a hipersynchronizating feature that disrupts native cortex electrogenesis. Disruption of brain waves (demonstrated in QEEG and MEG) causes activity disorders.