Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ceremoniał wojskowy wczoraj i dzisiaj

Sapierzyńska Ewa Joanna

Kwartalnik Bellona

|

2023

|

Nr 2

77--88

PL

Ceremoniał wojskowy wywodzi się z ceremoniału dworskiego, który miał demonstrować pozycję i siłę władcy. Liczne dworskie uroczystości stawały się okazją do rozbudowywania kodeksu zasad, pozwalały na przejmowanie zwyczajów i szybkie ich przenoszenie na własny grunt. Nieodłącznym elementem ceremoniału były asysty wojskowe podczas uroczystości państwowych i wojskowych. Ceremoniał dopasowywał się do zmian kulturowych, ale w wielu przypadkach pozostawał niezmienny. Także obecnie jego filarem jest tradycja. Główną rolę odgrywają w nim symbole państwowe i znaki wojskowe. Ceremoniał wojskowy stanowi ważny element wychowania patriotycznego, jednoczy oraz umacnia poczucie więzi wojska ze społeczeństwem. W Polsce ceremoniał wojskowy reguluje dokument Ceremoniał wojskowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Zadania z niego wynikające wykonuje Dowództwo Garnizonu Warszawa, utworzone 1 sierpnia 1995 roku.

EN

Military ceremonial derives from court ceremonial, which was to demonstrate the position and power of the ruler. Numerous court ceremonies were the opportunity to expand the code of conduct, and allowed for a quick introduction of new customs to one’s own court. Military assists accompanying state and military ceremonies were an inseparable element of the ceremony. Over the centuries, the military ceremonial adapted to cultural changes, and in many cases remained unchanged. The main pillar of today’s military ceremonial is still tradition, with state symbols and military signs playing a key role. Military ceremonial is an important element in patriotic upbringing, it unites and strengthens the feeling of bonding the army with society. Nowadays in Poland, the military ceremonial is regulated by the document on the Military Ceremonial of the Polish Armed Forces of the Republic of Poland. Military ceremonial tasks are performed by Warsaw Garrison Command established on August 1, 1995.

2

Siły zbrojne w bezpieczeństwie dyplomacji : wybrane uwarunkowania prawno-międzynarodowe

Domeracki Krzysztof

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach

|

2022

|

Nr 1(18)

33--49

PL

Artykuł porusza istotną kwestię związaną z możliwością wykorzystania sił zbroj nych do realizacji zadań w ramach bezpieczeństwa dyplomacji w świetle uwarunkowań prawnych. Możliwość użycia oraz samo użycie sił zbrojnych poza granicami własnego kraju w celu ochrony własnych interesów, w tym przedstawicielstw dyplomatycznych jest jednym z elementów świadczących o potędze danego państwa, jak również stano wi o jego prestiżu.

EN

The article examines an extremely important issue related to legal aspects of the possibility of using the armed forces to secure the diplomacy. The possibility of using and the use of armed forces overseas to protect one’s own interests, including diplo matic missions, is one of the elements testifying to the power of the state, as well as may be perceived as a part of its prestige.

3

Diplomacy in the context of international security – retrospection and present day

Kroczak Martyna

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2022

|

Vol. 54, No. 4(206)

591--608

EN

The research conducted for this article aimed to explore the development of diplomacy (the research subject) over the years in the context of its influence on international security. The paper characterizes diplomacy and explores its development, including examples of international security activities undertaken by the international community applying diplomacy. The analysis of Polish and foreign literature sources and domestic and international law acts, with the use of content analysis technique, was employed as a research method.

PL

Celem badań prowadzonych na potrzeby artykułu była eksploracja rozwoju dyplomacji (stanowiącej przedmiot badań) na przestrzeni lat w kontekście jej wpływu na bezpieczeństwo międzynarodowe. W artykule dokonano charakterystyki pojęcia dyplomacji oraz eksploracji jej rozwoju wraz ze wskazaniem przykładów podejmowanych z jej wykorzystaniem przez społeczność międzynarodową działań w obszarze bezpieczeństwa międzynarodowego. Jako metodę badawczą wykorzystano analizę polskich i zagranicznych źródeł literaturowych oraz aktów prawa krajowego i międzynarodowego, z zastosowaniem techniki analizy treści.

4

Istota bezpieczeństwa dyplomacji

Domeracki Krzysztof

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach

|

2019

|

Nr 1(15)

89--102

PL

Artykuł stanowi próbę zdeﬁniowania pojęcia bezpieczeństwa dyplomacji i jest przyczynkiem do dalszej dyskusji nad zagadnieniem, w szczególności w kontekście zwiększającej się dynamiki w relacjach międzynarodowych oraz rozszerzającej się przestrzeni konfrontacji między podmiotami bezpieczeństwa. Praca prezentuje zagadnienie w odniesieniu do roli dyplomacji i siły w stosunkach międzynarodowych w kontekście realizacji interesów narodowych. Poruszana jest również kwestia bezpośrednich ataków na personel dyplomatyczny oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczno-konsularne jako jeden z efektów rywalizacji pomiędzy państwowymi podmiotami bezpieczeństwa.

EN

The paper examines the diplomatic security phenomena throughout an epistemological and ontological view. In the article the Author tries to put a diplomatic security in broader terms related to diplomacy and security, as well as depicts and defines its role, scope and assumptions. The issue is much more important due to rising dynamics of international relations well as still expanding “space confrontation” between states. It is also crucial because sometimes the effects of this confrontation are direct attacks on diplomats or diplomatic and consular missions. The paper depicts an introduction to diplomatic security issues. The sketch of the theory of diplomacy and security is also given.

5

The 2015 operation to evacuate Chinese citizens from Yemen

Pawlicki Robert, Słomski Bartłomiej

Przegląd Nauk o Obronności

|

2019

|

R. 4, Nr 7-8

15--35

EN

The present article presents the 2015 operation for evacuation of non-military personnel from Yemen, carried out by the Armed Forces of PRC. After presenting the general characteristics of evacuation operations, we follow with the description of the Yemen operating theater, taking into account the most significant conditions that resulted in the crisis of its state structures at the end of the 20th century and at the beginning of the 21st century. The subsequent part of the article presents an overview of the Chinese presence in Yemen. Then the authors characterize the course of the evacuation, including the forces allocated to carry it out and the way the operation was actually conducted, taking into account the dates and number of people evacuated. The article is concluded with a discussion of the most significant objectives that China secured in the result of its successful NEO operation.

6

Rola dyplomacji obronnej w zapewnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego

Drab Lech

Kwartalnik Bellona

|

2019

|

Nr 3

81--94

PL

Współczesne badania nad dyplomacją obejmują szerokie pole analityczne i cechują się złożonością ujęć definicyjnych. Zdaniem Beaty Surmacz pojęcie dyplomacji […] w dyskursie publicznym jest na ogół rozumiane w sposób intuicyjny, natomiast próba analitycznej konceptualizacji pokazuje jego złożoność. Problem dodatkowo komplikują współczesne debaty paradygmatyczne w nauce o stosunkach międzynarodowych. Najogólniej, dotyczą one poszerzonego kręgu tychże stosunków i zakresu ich podmiotowości, postrzeganej przede wszystkim jako świadomość własnych interesów, zdolność do działania na rzecz ich zespołowości oraz jako skutki tego działania określone skalą w relacjach z innymi podmiotami międzynarodowymi. W procesie tym wspomniane zmiany muszą oddziaływać na dyplomację jako narzędzie polityki (zagranicznej) państw oraz pokrewne jej instrumenty, rozwijane - z określonymi rezultatami - przez innych graczy międzynarodowych. Jednym z głównych wyspecjalizowanych instrumentów polityki zagranicznej państwa jest dyplomacja obronna. Dotyczy ona międzynarodowych stosunków wojskowych, ma więc trwałe miejsce w systemie bezpieczeństwa narodowego oraz współpracy międzynarodowej.

EN

Contemporary surveys on diplomacy are characterized by the complexity of the definitional approaches and the width of the analytical field. Polish researcher Beata Surmacz aptly notices that the concept of "diplomacy" in public di course is generally understood in an intuitive way, while the attempt to analytical conceptualization shows its complexity. The matter i further complicated by the modern so-called paradigmatic debate in the science of international relation . Generally speaking, they relate to an extended circle of the e relations and the cope of their subjectivity, understood primarily a awareness of their own interests , the ability to act on behalf of their collectivity and the effect of this action on scale in relation with other international entities . Within this process, these changes must also affect diplomacy as a tool of (foreign) policy of states and related its instruments developed - with specific consequence - by other "international players." One of the main specialized instruments of foreign state policy (concerning international military relations) is defense diplomacy, which has a permanent place in the system of national security and international cooperation.

7

Komunikacja strategiczna w naukach o zarządzaniu i jakości oraz w naukach o bezpieczeństwie

Nowicka J., Załoga W., Ciekanowski Z.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach

|

2018

|

Nr 1(14)

193--202

PL

W prezentowanym opracowaniu odniesiono się do znaczenia komunikacji strategicznej w budowaniu wizerunku państwa czy innego podmiotu, co ma na celu realizowanie przyjętej strategii wśród odbiorców masowych, zogniskowanych zarówno wokół jedności narodu, jak i wspólnoty międzynarodowej. W opracowaniu wskazano typy, rodzaje i funkcje strategii, odnosząc się do pojęć komunikacji strategicznej i wiedzy z zakresu public relations. Celem opracowania jest wskazanie różnicy pomiędzy strategią komunikacyjną w naukach o zarządzaniu i jakości (PR) a strategią komunikacyjną w naukach o bezpieczeństwie. W dobie rozwijającej się technologii i masowego przepływu informacji budowanie mocarstwa cywilnego, w oparciu o miękkie zasoby państw, wydaje się powszechną strategią obecności na rynku międzynarodowym, co czyni wybraną tematykę aktualną i potrzebną społecznie. W pracy odniesiono się zatem do cywilnej i militarnej płaszczyzny prowadzonych działań informacyjnych.

XX

The presented study refers to the importance of strategic communication in building the image of a state or other entity which aims to implement the adopted strategy among mass recipients, focused both on the unity of the nation and the international community. The study identifies the types, kinds and functions of the strategy, referring to the concepts of strategic communication and knowledge in the field of public relations. The aim of the study is to indicate the difference between a communication strategy in management and quality (PR) science and a communication strategy in security sciences. In the era of developing technology and the mass flow of information, building a civilian power, based on the soft resources of states, seems to be a universal strategy of presence on the international market which makes the current and socially necessary subject matter selected. The work referred to the civil and military plane of information activities.

8

Implementation of intelligence and diplomatic tasks by the Military Attaché Office of the legation of the Republic of Poland in Berlin in 1928-1932

Zurawski D.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2018

|

Vol. 50, No. 4(190)

82--100

EN

The article presents the origins and functioning of the Military Attaché Office in Berlin in the years 1928-1932 led by Lieutenant Colonel Witold Dzierzykraj-Morawski, who carried out the intelligence activities under the guise of a military diplomat. Within the scope of his operational activities, Lieutenant Colonel Morawski established contacts with other military attachés and gathered and transmitted in- formation on the country of residence in order to identify its military potential as well as internal and external political situation in the Weimar Republic. In his work, Lieutenant Colonel Morawski did not conduct intelligence activity of a purely operational nature, however, he managed to obtain a wide range of contacts for intelligence work, in which he used the meetings with military attachés of foreign countries, people from various circles from German pacifists and the Union of Poles in Germany as well as the environments related to the armaments industry. From 1929 to 1932 he expanded his activity to include open sources, i.e. the official press and announcements of the Ministry of the Reichswehr that gave him knowledge about the dates of the next maneuvers and detailed information about their course, which he received in a wider range from Japanese or Spanish military attachés. Moreover, he obtained information about the cooperation between Germany and the USSR, which was to serve to devalue contacts between the military attaché of Great Britain and the German military authorities. One of such information was obtained in 1931 from the military attaché of Sweden through the Finnish military attaché office. In spite of quite secretive action, in November 1931 he was accused of espionage and was expelled in March 1932. He also gave a lecture at the Center for Higher Military Studies in Warsaw (February 1932) where he presented the possible directions of attack of the German Army and the entire doctrine of combat activity of the Reichswehr.

9

Negocjacje dotyczące wyprowadzenia Armii Radzieckiej – warunkiem odzyskania pełnej suwerenności Polski

Wawryszuk A.

Wiedza Obronna

|

2017

|

nr 3-4

121--147

PL

Sytuacja międzynarodowa, jaka ukształtowała się jesienią 1943 roku, zawarte wtedy układy poczdamski i jałtański, a następnie wkroczenie Armii Czerwonej na byłe polskie i poniemieckie ziemie spowodowały, że Polska znalazła się pod wpływami ZSRR przez niemal pięćdziesiąt kolejnych lat. Zakończenie II wojny światowej, stało się także rozpoczęciem kolejnego etapu niepewności w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Kreml zamierzał stworzyć na ich obszarach tych państw „pierścień”, w którym zostaną narzucone z góry systemy polityczne, gospodarcze i społeczne, mające na celu całkowite podporządkowanie ich Moskwie. Okresem przełomowym był rok 1989, kiedy to odbyły się pierwsze, częściowo wolne wybory, które były rezultatem porozumienia zawartego między władzą komunistyczną, a przedstawicielami części opozycji i Kościoła podczas obrad Okrągłego Stołu. Rozpoczął się wtedy proces gruntownych przeobrażeń systemowych w każdej dziedzinie, którym towarzyszyły niepokoje społeczne i niestabilność polityczna. W pierwszej kolejności polski rząd zajął się przemianami gospodarczymi. Natomiast problem stacjonowania w Polsce rosyjskich wojsk został wtedy uznany za mniej istotny. Pojawiło się wtedy kilka koncepcji dotyczących ich pobytu w Polsce. Wbrew pozorom na początku lat dziewięćdziesiątych, wyprowadzenie rosyjskich wojsk w RP nie było dla wszystkich oczywiste. Część polskich elit obawiała się, że jeżeli zerwiemy stosunki wojskowe z Rosją i przestanie nam ona udzielać wsparcia, staniemy się krajem, który co najwyżej znajdzie się w szarej strefie pomiędzy Rosją i Niemcami Jak wspomina Pan Minister Jan Parys, ówczesny Dyrektor Centralnego Urzędu Planowania, a następnie Minister Obrony Narodowej, wyprowadzenie jednostek armii radzieckiej z Polski miało wtedy kluczowe znaczenie dla odzyskania suwerenności. Uważał, że 1 Agata Wawryszuk jest doktorantką Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej. 122 nie można z tym zwlekać. Przedstawiciele rządu mieli świadomość, że słabość Rosji jest pewnego rodzaju oknem możliwości i jeżeli tej szansy się nie wykorzysta, to owe okno może się zamknąć i sprawa może być dla Polski przegrana na wiele kolejnych lat. Negocjacje z Rosjanami nie należały do łatwych, przez co trwały bardzo długo i przynosiły początkowo niewielkie efekty. Szereg podróży, spotkań, rozmów, ustępstw, doprowadziły wreszcie w roku 1993 do całkowitego wyprowadzenia rosyjskich wojsk z Polski. Poniższa praca oparta jest przede wszystkim na wywiadzie przeprowadzonym z Panem Ministrem Janem Stanisławem Parysem oraz dokumentach dostępnych w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

EN

The international situation that was formed in the autumn of 1943, then the Potsdam and Yalta agreements, then the entry of the Red Army into the former Polish and German territories, resulted in Poland being influenced by the USSR for almost fifty years. The end of World War II, also became the beginning of another phase of uncertainty in the countries of Central and Eastern Europe. The Kremlin intended to create a “ring” in their territories where political, economic and social systems would be imposed in advance to completely subjugate Moscow. The breakthrough period was 1989, when the first, partially free elections took place, which were the result of an agreement between the communist authorities and the representatives of the opposition and the Church during the Round Table. The process of thorough systemic transformations began in every area, accompanied by social unrest and political instability. In the first place, the Polish government was involved in economic transformations. On the other hand, the problem of stationing Polish troops in Russia was then considered less important. There were several ideas about their stay in Poland. Contrary to appearances in the early nineties, the departure of Russian troops in the Republic of Poland was not obvious to everyone. Some of the Polish elites feared that if we break our military ties with Russia and stop supporting it, we will become the country that will at most be in the “gray zone” between Russia and Germany. As noted by Minister Jan Parys, then Director of the Central Planning Office subsequently Minister of National Defense, the departure of Soviet units from Poland, was crucial for the recovery of sovereignty. He thought it could not be delayed. Government officials were aware that Russia’s weakness was a kind of window of opportunity, and if that chance did not work out, the window might close and the matter might be lost to Poland for many years to come. Negotiations with the Russians were not easy, so they lasted very long and initially had little effect. A number of travels, meetings, talks, concessions, finally led in 1993 to the total exit of Russian troops from Poland. The following article is based primarily on an interview with Minister Jan Stanislaw Parys and documents available in the archives in the Ministry of Foreign Affairs.

10

Operacje pokojowe jako czynnik stabilizacji bezpieczeństwa międzynarodowego

Żarkowski Paweł

Systemy Logistyczne Wojsk

|

2017

|

Vol. 46, no.1

264--275

PL

Celem artykułu jest przybliżenie zagadnień związanych z aktywnością sił zbrojnych na rzecz tworzenia pokoju w wymiarze międzynarodowym. Współcześnie jednym z najskuteczniejszych sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych w polityce międzynarodowej stały się misje pokojowe. Główny wysiłek skierowany został w nich na ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie możliwości zastosowania argumentu siły we współczesnych relacjach międzynarodowych. Operacje pokojowe realizowane przez siły zbrojne są obecnie doniosłym przejawem dążenia państw oraz organizacji do wprowadzenia pokojowego ładu. Redukcja lub nawet częściowe wyeliminowanie siły jest wiodącym kierunkiem aktualnych relacji międzynarodowych, utrwalonym w zapisach prawa międzynarodowego.

EN

The aim of article is describe the issues of uses an armed forces in peacekeeping missions and their influence on global security. Nowadays one of the most effective ways of solving conflict situations in international politics became peacekeeping operations. The main effort was directed at reducing or eliminating the possibility of applying the argument of force in contemporary international relations. Peacekeeping operations carried out by armed forces are currently momentous manifestation of the aspirations of countries and organizations for the introduction of a peaceful order. The reduction or even elimination of partial force is leading the direction of current international relations, settled in the provisions of international law.

11

Wkład Polaków do badań nad dziejami dyplomacji europejskiej (XVIII w.)

Kurkowski J.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2012

|

R. 57, nr 3/4

105--124

EN

The basis of these considerations are editions of sources of the international law as well as reviews of the history of European diplomacy in the 18th and the first half of the 194 j century - particularly the work of the famous Martens family (especially Georg Friedrich von Martens), of Johann Ludwig Klüber, Dietrich Heinrich Ludwig von Ompteda, Karl Albert von Kamptz etc. The evaluation of Polish achievements in the 18th century presented in these publications is very positive, although the compilation of main editions from the Polish-Lithuanian Commonwealth is far from complete. Editorial projects of Konarski, Dogiel, Skrzetuski, Obermajer, Jezierski or Siarczyński are a manifestation of a certain specific „documentary” tendency in the Polish literature of this period. In order to explain this certain characteristics of the 18th century culture, visible mostly during the reign of Augustus III and King Stanislaw Augustus, including the controversy surrounding the first partition (with a slight revival during the Great Sejm), one has to appeal to a variety of phenomena associated with the elite of the educated and active in public life personages, represented by a group of patrons, editorial and publishing groups or a list of subscribers of the greatest editorial projects of the period, with Volumina Legum at the forefront. First of all, one has to consider the political context of the phenomenon. Awareness of the crisis of the gentry state exhorted to seek solutions, primarily as part of the „eternal” order: to support institutions on proven and sustainable basis, to restore the good old customs, laws, virtues and long forgotten civic attitudes. There appeared a need for recapitulation - a need for a full, systematic and reliable description of the present, and especially of gathering and organizing the knowledge about the state of the country and of its institutions. A special assignment in systematization, rationalization and restoration of the reality was allocated to history and to the public law - in the Republic of Poland, as in the Reich having the character of „historical right”, based on a continuous, uninterrupted tradition. No wonder that one of the basic features of historical and legal retrospection of the time of Augustus III is the timeliness of topics and the focus on their formal and legal sides, which further obliterated boundaries between history and politics. In the explanations for this „documentary” tendency, one must also take into account the intellectual climate of the period, and especially pay attention to the scholarly pattern of humanities with its main slogan „sources and facts should speak for themselves”. The impact of the idea of „respublica litteraria” on the intellectual life of the elite of the Polish-Lithuanian state reached its apogee in the era of union with Saxony and during the reign of Stanislaw Leszczyński in Lorraine. In the world of scholars, editing sources constitute a specific form of historical writing, which in the Republic was also connected with some journalistic functions, as is exemplified by its surprising popularity in the mid-18th century Dzieje w Koronie Polskiej by Łukasz Górnicki, related to the timeliness of the Republic’s rights towards the Duchy of Livonia. Another, no less important than the current political issues, explanatory part, are the educational issues, especially the currently developing education form the elite, as is clearly evident in the curriculum in the standard facilities of the Piarist and Jesuit Orders. Moreover, international affairs increasingly occupied the public opinion stimulated by new means of social communication, especially by newspapers. In Europe of the 18th century, the subject of dispute at the highest levels of power, between main political camps, were usually different concepts of external actions, whereas in the Polish-Lithuanian state, after the foundation of great factions, each of which claimed to be entitled to pursue its own foreign policy. After the partition of the Republic, the journalistic and political contexts of Polish editing of historical sources did not disappeared entirely, as evidence in the form of publications by Leonard Chodźko shows. One may risk saying that this ever-present up to this day current in Polish political and historical thought referring in the international affairs primarily to legal and ethical arguments, has its beginnings in the literature of the 18th century.

12

Gmach Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Ankarze i jego architekt Karol Iwanicki (1870-1940)

Kuhnke M.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 4

103-116

PL

W roku 1924 Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z nowym rządem tureckim mającym siedzibę w Angorze (obecnej Ankarze), położonej w centrum Anatolii. Wkrótce podjęto decyzję o budowie gmachu dla polskiego poselstwa. Sporządzenie odpowiedniego projektu, dla którego Ministerstwo Spraw Zagranicznych wybrało stylistykę klasycystycznego pałacu, powierzono Karolowi Iwanickiemu (1870-1940), absolwentowi Wydziału Architektury Politechniki Lwowskiej, znanemu przede wszystkim z doskonałych gmachów publicznych w Kijowie, Równem (banki), Sumach (gmach Korpusu Kadetów), a także z licznych realizacji dworów i pałaców na Ukrainie, Podolu oraz Wołyniu. W nich Iwanicki dał się poznać jako architekt potrafiący doskonale wykorzystywać formy i kostium historyczny. Projekt gmachu dla Polskiego Poselstwa w Angorze sporządzony w 1925 roku przewidywał budynek główny na rzucie wydłużonego prostokąta z trzema skrzydłami usytuowanymi prostopadle, na rzucie przypominający literę "E". Dla funkcji reprezentacyjnych przeznaczone zostało piętro pierwsze korpusu głównego, a dla biurowych kondygnacja przyziemia. Mieszkania pomieścić miały skrajne skrzydła boczne. W elewacji zewnętrznej dominantę stanowił klasycystyczny dwukondygnacyjny portyk zwieńczony tympanonem. W kondygnacji przyziemia architekt przewidywał boniowanie pasmowe, a całość nakryta miała być dachem dwu- i wielospadowym, zgodnie z ukształtowaniem bryły. Z powodów finansowych do budowy gmachu przystąpiono w roku 1927, a ukończono go w 1929 roku. Przez kolejny rok trwały prace wykończeniowe oraz aranżacja wnętrz reprezentacyjnych, którą najprawdopodobniej kierował doradca artystyczny MSZ Jerzy Warchałowski. Budynek Poselstwa, a od 1931 roku Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Angorze, malowniczo położony na niewielkim wzniesieniu, o świetnej bryle i z niezwykłą starannością zaaranżowanymi wnętrzami, stanowił i stanowi do dzisiaj jeden z ciekawszych przykładów architektury wzniesionej na potrzeby polskiej dyplomacji.

EN

In 1924, Poland established diplomatic relations with the new Turkish government having its seat in Angora (present-day Ankara), situated in the middle of Anatolia. Soon afterwards, a decision was taken to build the Polish legation. The Polish Ministry of Foreign Affairs entrusted the design of a Classicist palace to Karol Iwanicki (1870-1940), a graduate of the Department of Architecture of the Technical University of Lvov, known mostly for his perfect designs of public buildings in Kiev, Rivne (bank headquarters), Sumy (the School of the Corps of Cadets), as well as many other architectural designs of manor houses and palaces built in Ukraine, Podolye and Volhynia. Through his many architectural works, Iwanicki came to be known as an architect who mastered the art of using forms and historical costume. The design of the building of the Polish legation in Angora, made in 1925, provided for a main building to be built on an extended rectangular plan with three wings situated in parallel to it, with the whole construction resembling the letter "E". The first floor of the main body of the building was designed as a reception area, while the ground floor was to be adapted for office space. Residential apartments were to be located in the two most distant wings of the building. The dominant feature of the external elevation was a Classicist two-storey portico crowned with a tympanum. On the ground floor, the architect had planned to implement banded rustication and the entire surface of the building was to be covered with a pitch and multi pitch hip roof to correspond with its form. For financial reasons, the construction of the building did not begin until 1927 and was completed in 1929. Finishing work and interior decorations were done during the following year, most probably under the guidance of Jerzy Warchałowski, the artistic consultant for the Ministry of Foreign Affairs at the time. The building of the Polish legation, which became the Embassy of the Republic of Poland in Angora in 1931, was picturesquely situated on a small hill. Thanks to its exquisite form and meticulously decorated interiors, it was and continues to be one of the most interesting examples of architecture in the service of Polish diplomacy.

13

Wykonać niewykonalne : refleksje w 70. rocznicę obrony Polski 1939 r.

Niedziela Szymon

Wiedza Obronna

|

2009

|

nr 3

81--106

14

Wschodni wymiar Unii Europejskiej jako wyzwanie dla polityki bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej

Legucka A.

Zeszyty Naukowe AON

|

2004

|

nr 2(55)

92-103

EN

Eastern Dimension is a programme proposed by Polish diplomacy of complex EU co-operation with Russia, Ukraine, Byelorus and, in future, Moldova. It concerns a regional comprehensive strategy of activities for stability and security of the European Union’s eastern environment. It is built basing on the EU experiences of Northern Dimension that includes north-eastern regions of Europe and other EU regional policies. The post-Russian area is still perceived as unstable. Therefore the activities for spreading democratic values, free market principles and civil control of the armed forces have weigh a great importance for the security of Poland and the whole European Union. After 1 May 2004, Warsaw has better possibilities to conduct security policy that concentrates on improving the relations with the eastern neighbours but without any clear perspective of their membership in the EU. The author defines the notions of the Eastern Dimension, main assumptions and proposed mechanisms of EU co-operation with its eastern neighbours. She analyses the chances of EU Eastern Dimension’s success basing on present relations between the EU and Russia, Ukraine, Byelorus and also Polish experiences in contacts with these countries. A particular attention should be drawn to Polish - Ukrainian strategic partnership that may be the basis to develop similar relations with Russia and Byelorus on a larger European forum.

15

Rola i zadania współczesnej dyplomacji we wczesnym zapobieganiu konfliktom zbrojnym

Białoskórski R.

Zeszyty Naukowe AON

|

2002

|

nr 2(47)

179--187

EN

Contemporary diplomacy plays an unquestionable role in the process of armed conflicts early prevention, particularly in its pre-conflict stage, so before an armed conflict breaks out. In the traditional meaning, however, the notion of diplomacy is usually associated with government diplomacy, also called official or the first track diplomacy. Apart from discussing the problems mentioned above, the author draws a special attention to the role and significance in conflicts’ early prevention of less known kinds of diplomacy, referred as nongovernmental diplomacy, including multitrack, terrain and multimedia diplomacy. The basic differences between governmental and nongovernmental diplomacy have been pointed out.

16

Geneza i historyczny rozwój form dyplomatycznych od starożytności do kongresu wiedeńskiego w 1815 roku

Bortnowski A. W.

Zeszyty Naukowe AON

|

2001

|

nr 1(42)

211-224

EN

The article contains the definition of the notion „diplomacy” in a narrow and wide meaning, stressing its contemporary meaning. The author describes the diplomacy genesis from the times of ancient Egypt, Babylon, Assyria, Greece and Rome (of the ancient and republican times) up to the Middle Ages. He shows the principles and ways of carrying out diplomacy taking into consideration binding at those times ceremonies. Byzantine contributed greatly in this area; some of the principles binding in that time are still in force as external forms of diplomatic activities. In the further part of the article the beginnings of modern diplomacy have been described, which started in Italian cities. Then creating steady legations and professional diplomatic corps, stressing Poland's and Vatican diplomacy have been discussed. Also the evolution of titles, classes and ranks of diplomatic personnel have been presented.