Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: dimetyloanilina

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

N, N –Dimetyloanilina. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Starek A.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2002

Nr 3 (33)

103--116

N,N-Dimetyloanilina (DMA) jest stosowana jako rozpuszczalnik organiczny i półprodukt do syntezy organicznej. Narażenie na ten związek w przemyśle jest słabo udokumentowane. Zarówno po jednorazowym jak i powtarzanym podawaniu DMA, tak u ludzi jak i zwierząt, dochodzi do zmian hematotoksycznych pod postacią methemoglobinemii i objawów sinicy, powiększenia śledziony i pozaszpikowej hematopoezy. Związek ten działa klastogennie, natomiast nie wykazano jego działania rakotwórczego, embriotoksycznego, fetotoksycznego i teratogennego. Wartość NDS obliczono na podstawie wyników doświadczeń na szczurach, którym DMA podawano dożołądkowo i obserwowano działanie hematotoksyczne (LOAEL = 31,25 mg/kg). Zaproponowano wartość NDS na poziomie 15 mg/m3, a wartość NDSCh (wartość arbitralna) równą 50 mg/m3. Ze względu na łatwe wchłanianie się DMA przez skórę obie wartości dopuszczalne opisano symbolem „Sk”. Jako DSB zaproponowano stężenie MetHb we krwi równe 2%, tj. wartość zalecaną dla substancji methemoglobinotwórczych. .

N,N-Dimethylaniline (DMA) is used as an organic solvent and half-product for organic syn-thesis. Exposure to this compound in industry is poorly documented. As a result of both single and repeated administration of DMA, in humans as well as animals the following hematotoxic effects can be observed: symptoms of cyanosis, spleen enlargement, methemoglobinemia and extra marrow hematopoesis. DMA has clastogenic effect; its carcinogenic, embryotoxic and teratogenic effects, however, have not been confirmed. The MAC value was estimated on the basis of experiments on rats, which were administered DMA intragastrically, and hematotoxic effect has been observed. Based on LOAEL value obtained from this experiment (31.25 mg/m3) and appropriate uncertainty factors, the MAC value was calculated at 12 mg/m3 and MAC-STEL (arbitrary value) of 40 mg/m3 proposed. Due to easy absorption of DMA through the skin, both allowed values are described as ,,Sk”. Moreover methemoglobin concentration of 2% in peripheral blood as biological exposure index was proposed.

Dimetylooanilina (ksylidyna) : dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Sapota A., Ligocka A.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2000

Nr 4 (26)

69--81

Dimetyloanilina (ksylidyna) jest surowcem wyjściowym stosowanym w syntezie barwników i leków. Znajduje zastosowanie przy produkcji utwardzaczy, przeciwutleniaczy, antyozonantów oraz polimerów. Jest też stosowana w syntezie takich związków organicznych, jak: impregnaty drewna, środki zwilżające włókna, specjalne lakiery, środki pianotwórcze stosowane przy przetwarzaniu rud metali oraz związki kompleksujące metale. Jest też dodawana do benzyn lotniczych. Według kryteriów przyjętych w państwach Wspólnoty Europejskiej, dimetyloanilina należy do klasy związków szkodliwych. Na podstawie wyników 2-letnich badań na samcach i samicach szczurów wykazano, że dimetyloanilina jest związkiem o działaniu rakotwórczym. Brak jest natomiast dostatecznych dowodów na działanie rakotwórcze tego związku na człowieka. Nie wykazano działania mutagennego dimetyloaniliny w szerokim zakresie stosowanych dawek w warunkach in vitro zarówno w obecności frakcji S9 z wątroby szczurów lub chomików, jak i bez jej dodatku. W 1995 r. ACGIH zmieniła klasyfikację dimetyloaniliny i umieściła ją w grupie A3, tj. związków o udowodnionym działaniu rakotwórczym na zwierzęta doświadczalne. Za podstawę ustalenia wartości NDS autorzy dokumentacji przyjęli działanie rakotwórcze dimetyloaniliny, wykazane w wynikach 2-letnich badaniach na szczurach i myszach. Uznano, że występuje tutaj zależność typu dawka- odpowiedź, co może mieć miejsce w przypadku innego mechanizmu działania kancerogennego niż działanie genotoksyczne. Stężenie 250 mg/kg paszy przyjęto za wartość LOAEL. Przyjmując dobowe spożycie paszy przez dorosłego szczura o masie 350 g równe 1/20 jego masy, należy przyjąć, że spożycie wynosiło około 17,5 g paszy, co odpowiada 4,375 mg/szczura, czyli 12,5 mg/kg masy szczura.

Synthetic camphor belongs to terpenes. It is a crystal, solid, transparent substance, with sharp smell. It is used as a raw material in organic synthesis, and as a plasticizer in production of lacquers as well as explosives, including nitroceluloses. It is also used in manufacturing insecticides, anti-mosh and anti-mould substances, tooth powder and some medicines for external use. According to European Community classification, camphor is regarded as a noxious compound. In literature, data concerning subchronic effects of camphor in experimental animals are not available, whereas research concerning acute toxicity are scarce and poorly documented. In experiments on animals embryotoxic or carcinogenic effects of camphor have not been confirmed. Similarly, there is no evidence of carcinogenic effect of camphor on humans. The values of MAC and STEL for camphor have been estimated on the basis of the results obtained by Gronka et al. (1969). The research of these authors became the basis for MAC and STEL in 1986. The authors conducted research on humans employed at manufacturing and packing of synthetic camphor for 2 to 10 months. The research proved that exposure to camphor vapour at concentration of 24 to 43 mg/m3 for 8 hours a day, 5 days a week causes eyes irritation, as well as rhinolaryngitis. In changed conditions, where camphor concentration in the air did not exceed 12.4 mg/m3 (2ppm), only slight irritation of the eyes was observed, which disappeared when the exposure to the compound ceased. Thus, due to lack of other data, we suggest accepting 12 mg/m3 - as MAC value and 18 mg/m3 - as the value of STEL.