Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: dihydroxyacetone

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Optymalizacja źródła azotu w podłożu hodowlanym z odpadowym glicerolem do otrzymywania dihydroksyacetonu

Górska Katarzyna, Garncarek Zbigniew

Przemysł Chemiczny

2019

T. 98, nr 8

1306--1312

Celem pracy był wybór źródła azotu oraz optymalizacja stężenia azotu, potasu i magnezu w podłożu hodowlanym służącym do otrzymywania dihydroksyacetonu (DHA) metodą biokonwersji odpadowego glicerolu przez szczep Gluconobacter oxydans LMG 1385. Najlepszym źródłem azotu do otrzymywania DHA okazał się ekstrakt drożdżowy oraz siarczan amonu. Optymalizację stężenia siarczanu amonu i siarczanu magnezu oraz diwodorofosforanu potasu w podłożu hodowlanym wykonano metodą programowania celowego, uwzględniając jako kryterium maksymalizację końcowego stężenia DHA oraz szybkości objętościowej konwersji glicerolu do DHA. Optymalne stężenia (NH₄)₂SO₄, MgSO₄ 7H₂O oraz KH₂PO₄ wynosiły odpowiednio 12,216, 0,759 i 0 g/dm3, co pozwalało na uzyskanie końcowego stężenia DHA wynoszącego 40,861 g/dm3, przy objętościowej szybkości biokonwersji glicerolu równej 0,337 g/(dm3 h).

A bioconversion of waste glycerol to dihydroxyacetone (DHA) was performed by the Gluconobacter oxydans strain LMG 1385 on the (NH₄)₂SO₄, NH₄NO₃, NH₄Cl, peptone and yeast extract-contg. culture media. The best source of N were the yeast extract and (NH₄)₂SO₄. The optimization of (NH₄)₂SO₄, MgSO₄ and KH₂PO₄ concns. in the culture medium was carried out using the multi-criteria goal attainment method. Their concns. 12.216, 0.759 and 0 g/L, resp., allowed to obtain a final DHA concn. of 40.861 g/L with a vol. rate of glycerol bioconversion equal to 0.337 g/(L h).

Oddziaływanie dihydroksyacetonu (DHA) zawartego w samoopalaczach z ludzką skórą – badania spektroskopowe i teoretyczne

Pietruś W., Kurczab R., Latowski D.

Tarnowskie Colloquia Naukowe. Nauki Techniczne i Ścisłe

2017

T. 4, nr 3

79--90

Celem pracy było zbadanie wybranych właściwości ośmiu samoopalaczy różniących się konsystencją i zawartością dihydroksyacetonu (DHA). Badane bronzery podzielono na trzy grupy: płynne produkty samoopalające zawierające około 15% DHA, półpłynne samoopalacze (spryskiwacze lub pianki) oraz bronzery w postaci kremu. Produkty z tych dwóch ostatnich grup zawierały około 5% DHA. Badanie miało na celu sprawdzenie, czy samoopalacze są w stanie absorbować promieniowanie UV. Celem zastosowania spektroskopii w podczerwieni było zbadanie wpływu samoopalaczy na poziom nawilżenia skóry. W trakcie pracy wykonano obliczenia kwantowo-mechaniczne. Obliczenia dotyczyły komputerowego modelowania przepuszczalności DHA przez warstwę beta-keratyny skóry. Obliczono również energię wiązania wodorowego pomiędzy łańcuchami beta-keratyny oraz powierzchnię wykrystalizowanej formy beta-keratyny. Wyniki badań wykazały, że DHA bardzo silnie absorbował promieniowanie UV-C, natomiast w mniejszym stopniu promieniowanie UV-B. Najmniejsza absorbancja została zarejestrowana w zakresie promieniowania UV-A. Płynne i częściowo półpłynne samoopalacze obniżyły poziom nawilżenia skóry, natomiast produkty w postaci kremu zawierały substancje nawilżające, które neutralizowały negatywny wpływ DHA na nawilżenie skóry. W badaniach in silico wykazano, że DHA nie przenika przez warstwę beta-keratyny skóry. Potencjalnymi przyczynami mogą być duże ilości energii wiązań wodorowych i naładowana powierzchnia beta-keratyny.

The purpose of this study was to investigate selected properties of eight bronzers differing in consistency and dihydroxyacetone (DHA) content. The investigated bronzers were divided into three groups including: liquid sunless tanning products containing DHA level of about 15%, half-liquid self-tanners (spray or foam), and bronzers in the form of a cream. The products from the two latter groups contained about 5% DHA. This study inspected if self-tanners have the ability to absorb UV radiation. The aim of using infrared spectroscopy was to investigate the influence of self-tanners on skin moisture level. During the study, quantum-mechanical calculations were done. The calculations were related to computer-based modeling of DHA permeability through the beta-keratin layer of the skin. The calculations were also done to estimate hydrogen bond energy between chains of the beta-keratin as well as the surface of the crystallized beta-keratin surface. The results indicated that DHA absorbed UV-C radiation very strong, whereas UV-B radiation was absorbed to a lower degree. The least absorbancy was discovered in the UV-A range. Liquid and, partly, half-liquid self-tanners reduced skin moisture; however, products in the form of cream contained moisturizing substances that neutralize the negative effect of DHA on skin hydration. In silico studies indicated that DHA does not permeate through the beta-keratin layer of the skin. Potential reasons for this may be the large energy of hydrogen bonds and charged beta-keratin surface