Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bazy danych służby geodezyjnej i kartograficznej na potrzeby audytu krajobrazowego

Andrzejewski A., Kulka A., Majcher A., Pachół P., Radomyska A., Zieliński J.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2017

|

nr 37

29--81

PL

Publikacja omawia zawartość i stan informatyzacji państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego ze szczególnym uwzględnieniem jego części wojewódzkiej i centralnej w kontekście możliwości prowadzenia polityki przestrzennej i krajobrazowej w Polsce. Zwraca uwagę na podstawy prawne i standardy techniczne prowadzenia wybranych baz danych. Dokonuje szczegółowej analizy klas obiektów i ich atrybutów, mających szczególne znaczenie dla przeprowadzenia audytu krajobrazowego. Omawiane w publikacji bazy danych mogą i powinny stanowić referencję dla aktualnie istniejących i nowo powstających obiektów krajobrazu oraz ich atrybutów, korzystając w szczególności z usług danych przestrzennych. Przyjęcie takiego założenia, powinno w znaczący sposób wesprzeć i ułatwić prowadzenie wszelkich prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych, związanych z regionalizacją fizycznogeograficzną Polski i przeprowadzeniem audytu krajobrazowego dla poszczególnych województw.

EN

This publication discusses the content and computerization level of the state geodetic and cartographic resource with particular attention to its regional and central parts in the context of the possibility of conducting spatial and landscape policy in Poland. Draws attention to legal bases and technical standards of running selected databases. It provides a detailed analysis of the classes of objects and their attributes, which are of particular importance for conducting a landscape audit. The databases discussed in this publication can and should be a reference for existing and emerging landscape objects and their attributes, especially in spatial data services. Adopting such an assumption should significantly support and facilitate the conduct of all research and development activities and implementations related to the physicogeographical regionalization of Poland and the implementation of a landscape audit for particular voivodships.

2

Wizualizacja ortofotomap cyfrowych w technologii Google Maps

Dąbrowski K., Sawicki P.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2010

|

Vol. 21

87--96

PL

W ostatnich kilku latach obserwuje się dynamiczny rozwój internetowych lokalizatorów oraz serwisów mapowych. Najbardziej popularnym i zaawansowanym internetowym serwisem mapowym jest obecnie serwis Google Maps. W pracy wykonano analizę i zbadano przydatność interfejsu programistycznego Google Maps do wizualizacji ortofotomap cyfrowych oraz zaprezentowano aplikację Ortofoto, która przetwarza ortofotomapy cyfrowe w celu ich wizualizacji w serwisie Google Maps za pomocą opracowanej strony internetowej. Działanie aplikacji Ortofoto oraz strony internetowej testowano na barwnych i czarno-białych ortofotomapach cyfrowych w skali 1:5000 czterech gmin powiatu piskiego, które wykonane zostały w układzie współrzędnych geodezyjnych 1965 oraz 2000. Aplikacja Ortofoto napisana została w obiektowym języku programowania Java w środowisku NetBeans IDE 6.0. Program przetwarza ortofotomapę cyfrową na piramidę obrazów o 9. poziomach, podzieloną na podstawowe elementy (rozdzielczość 256 × 256 pikseli), tzw. kafelki (Tile), o powiększeniu 10÷18 razy, zapisane w formacie PNG w osobnych plikach graficznych, które zawierają w nazwie skalę oraz położenie elementu na mapie. W programie Ortofoto zaimplementowane zostały formuły transformujące, umożliwiające przeliczenie współrzędnych geodezyjnych układów 1965 oraz 2000 na współrzędne geodezyjne B, L na elipsoidzie GRS-80. W aplikacji internetowej, napisanej w języku HTML z elementami języka JavaScript, możliwe jest przeglądanie ortofotomapy przetworzonej przez program Ortofoto w postaci kafelków na tle podkładu i danych z serwisu Google Maps, co zapewnia ciągłość oraz płynność wizualizacji. Aplikacja wykorzystuje funkcjonalność interfejsu programistycznego Google Maps, umożliwia nawigację po mapie oraz zmianę powiększenia przy pomocy aktywnych kontrolek mapy. Zaletą opracowanej aplikacji jest możliwość cyfrowego przetwarzania oraz wizualizacji w serwisie mapowym Google Maps dowolnych, dostępnych indywidualnemu użytkownikowi danych obrazowych, jak np. ortoobrazy, wielkoskalowe ortofotomapy cyfrowe, itd.

EN

Recent years have witnessed a dynamic development of web place locators and web mapping services. Google Maps is currently the most popular and most advanced web mapping service. The paper presents the analysis and description of the ability of the Google Maps programming interface to visualize digital orthophotomaps and describes an application named Orthophoto, which processes digital orthophotomaps, and the development of a web site that allows such maps to be visualized in the Google Maps service. The operation of the Orthophoto application and the web page was tested on both color and black-and-white digital orthophotomaps covering four communes in the Pisz district. The orthophothomaps were prepared with georeferences in the 1:5000 scale and fitted into the geodesic coordinate systems of 1965 and 2000. The Orthophoto application was developed in the object-oriented programming language Java, in environment NetBeans IDE 6.0. The software processes orthophotomap into a pyramid of images with 9 levels, divided into basic elements, the so called tiles (resolution 256 × 256 pixels) with zoom 10÷18, written in the PNG format in separate graphic files. The name of each tile contains the scale and position of an element on a map. The Orthophoto software provides formulas for transformation of geodetic coordinates from systems 1965 and 2000 into geodetic coordinates B, L on the ellipsoid GRS-80. The web application, developed in HTML language with elements of JavaScript language, enables viewing of the processed orthophotomap in the form of tiles against the background of data collected from the Google Maps service. It ensures continuity and smoothness of the visualization. The application benefits from the functionality of the Google Maps programming interface – active controls enable navigating through a map and changing the zoom. The advantage of the application derives from the ability of digital processing and visualization in the Google Maps service of any image data available to an individual user, including orthoimages, large-scale digital orthophotomaps, etc.

3

Experience from the utilisation of archival aerial images for the needs of databases feeding

Mikrut S.

Geomatics and Environmental Engineering

|

2008

|

Vol. 2, no. 2

69-80

EN

The subject of research was developing the technology of utilising archival aerial images as an element of databases feeding. The goal of such studies is, first of all, to reconstruct the existing condition (orthophotomap, 3D models) of facilities (areas) of interest to us in relation to a freely-selected time period provided, of course, that we have the relevant data in the form of photos. Such a proceeding can provide us with a certain view about the infrastructure of the period, for example it makes it possible to assess the condition of building structures of that time. Those data can be supplemented with ground photos, thus making it possible to reconstruct objects, which can show "those" days. In this paper, the author proposed a technology, which makes it possible to utilise those photos, in spite of the lack of elementary information on them and their poor quality. The coordinates of background marks were restored in an analytic way. Final results of studies allow drawing conclusions as to the correctness of the adopted technology, while the use of proper filtration of images enhances their radiometric quality.

PL

Przedmiotem badań było opracowanie techniki wykorzystania archiwalnych zdjęć lotniczych jako elementu zasilania baz danych. Celem takich opracowań jest przede wszystkim odtworzenie stanu istniejącego (ortofotomapa, modele 3D) interesujących nas obiektów (obszarów) dla dowolnie wybranego okresu, oczywiście pod warunkiem, że posiadamy dane w postaci zdjęć. Stan taki daje pewien pogląd na infrastrukturę w danym okresie, pozwala więc przykładowo oszacować kondycję obiektów budowlanych z tego okresu. Dane te mogą zostać uzupełnione zdjęciami naziemnymi. Doświadczenia autora zdobyte podczas prac projektowych związanych z opracowaniem dotyczącym Słowińskiego Parku Narodowego (projekt badawczy KBN Nr N304 077 31/3060 pt. Modelowanie przestrzenne zmian wybranych elementów środowiska Słowińskiego Parku Narodowego) oraz Tatrzańskiego Parku Narodowego (w ramach współpracy z TPN powstaje Atlas TPN), skutkowały opracowaniem metod wykorzystania archiwalnych materiałów również w odniesieniu do miasta Kraków. O ile w badaniach parków przyrody główny nacisk położony jest na zmiany środowiska naturalnego, takie jak przemieszczanie się wydm nadmorskich (SPN) czy zmiany związane z roślinnością wysokogórską (TPN), tak w przypadku terenów zurbanizowanych, obok zmian środowiska, oczekujemy informacji o zmianach w infrastrukturze. Zagadnienie to wiąże się z faktem, że zwykle oprócz zdjęć lotniczych nie mamy żadnych informacji, co wyklucza możliwość ich dalszych opracowań fotogrametrycznych. Najczęściej brakujące informacje to: elementy orientacji wewnętrznej (współrzędne znaczków tłowych, stała kamery) i zewnętrznej (braki nawet ogólnego planu nalotu). Dodatkową wadą tych danych jest ich niska jakość (zarówno pod względem geometrycznym, jak i radiometrycznym). Konieczne jest więc zastosowanie odpowiedniego przetwarzania obrazów celem poprawy ich jakości. W niniejszej publikacji autor zaprezentował możliwość wykorzystania tych zdjęć mimo braku elementarnych informacji o nich i mimo ich słabej jakości. Współrzędne znaczków tłowych zostały odtworzone w sposób analityczny. Końcowe wyniki opracowań pozwalają na wyciągnięcie wniosków dotyczących prawidłowości przyjętej metody, a zastosowanie odpowiedniej filtracji obrazów podniosło ich jakość radiometryczną.

4

Zastosowanie zdjęć lotniczych oraz ortofotomap cyfrowych w procesie weryfikacji i aktualizacji leśnej mapy numerycznej

Wężyk P., Przybyłek Ł.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--12

PL

W Lasach Państwowych wymaganymi załącznikami do tzw. Planu Urządzania są leśne mapy numeryczne (LNM) wdrażane obecnie na szeroką skalę w jednolitym standardzie (SLMN). Część opisową systemu SIP w LP stanowią tabele modułu LAS bazy danych SILP. Zarządzenia Dyrektora Generalnego LP wymieniają zdjęcia lotnicze oraz wysokorozdzielcze zobrazowania satelitarne jako jedne z ważnych źródeł informacji w procesie tworzenia leśnej mapy numerycznej i jej aktualizacji. Celem badań było wykazanie przydatności w/w źródeł danych do weryfikacji i aktualizacji LMN. Dla obszaru Puszczy Niepołomickiej wykorzystano barwne zdjęcia lotnicze w skali 1:26.000 (Phare 1997) oraz wygenerowane na ich podstawie ortofotografie cyfrowe. Analizy dotyczyły określenia stopnia poprawności LMN w porównaniu do przebiegu linii wydzieleń drzewostanowych oraz granic oddziałów pozyskanych na drodze opracowania fotogrametrycznego (VSD-AGH) zdjęć lotniczych oraz digitalizacji ekranowej ortofotomapy cyfrowej. Dla poszczególnych leśnictw zestawiono bilans powierzchni wydzieleń opracowywanych trzema różnymi metodami. Jedną z przyczyn rozbieżności pomiędzy stereodigitalizacją oraz wektoryzacją ortofotografii jest rodzaj zastosowanego do jej generowania numerycznego modelu terenu w wyniku czego kartowanie wydzieleń wzdłuż wierzchołków wysokich drzew może być obarczone błędami. Praca wykazała wysoką przydatność zdjęć lotniczych i ortofotografii w określaniu przebiegu granic wydzieleń i oddziałów leśnych a także inwentaryzacji innych obiektów o charakterze liniowym, punktowym i poligonowym.

5

Zakres zastosowań cyfrowej ortofotomapy w Polsce

Preuss R.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--11

PL

Od dwóch lat budowana jest cyfrowa ortofotomapa kraju – wspólne przedsięwzięcie GUGiK i ARiMR. Produkt ten jest tworzony dla potrzeb założenia Systemu Identyfikacji Działek Rolnych. Jednak dzięki wspomnianej koordynacji prac cyfrowa ortofotomapa staje się materiałem uniwersalnym do szerokiego wykorzystania w pracach geodezyjnych oraz w wielu zastosowaniach tematycznych i branżowych. Dla spełnienia tej roli jest ona sukcesywnie archiwizowana w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym w postaci cyfrowej. Przyjęty system zamówień i standaryzacji parametrów produktu gwarantuje jej jednorodność i powtarzalne charakterystyki dokładnościowe na obszarze całego kraju. Aktualność cyfrowej ortofotomapy jest uzależniona od momentu wykonania rejestracji fotograficznej terenu. Dlatego też podjęto również decyzję o okresowej ( w cyklu 5 - letnim) aktualizacji tych danych, które w Krajowym Systemie Informacji Geograficznym będą pełniły funkcję danych referencyjnych. Zakres wykorzystania omawianego produktu nowej generacji – georeferencyjne dane rastrowe, zależy w głównej mierze od jej dostępności t.j. upowszechniania informacji o danych wytworzonych na stronach WWW oraz właściwej polityce cenowej za ich udostępnianie. Funkcję informacyjną o produkcie zasilającym PZGiK pełni aplikacja uruchomiona przez CODGiK z wykorzystaniem systemu Terra Share. Równocześnie są prowadzone prace nad nowym cennikiem za udostępnianie produktów cyfrowych. Wspomniany już cyfrowy charakter produktu o cechach georeferencyjnych daje szanse jego szerokiego wykorzystania jako materiału źródłowego w wielu dziedzinach gospodarki oraz nauki. W niniejszym artykule autor przedstawia planowane oraz potencjalne możliwości zastosowań cyfrowej ortofotomapy.

6

Uwagi o wykonywaniu cyfrowych ortofotomap terenów zalesionych

Boroń A., Borowiec M., Wróbel A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--6

PL

Ortofotomapa cyfrowa powstaje w wyniku przetworzenia pojedynczych zdjęć lotniczych w funkcji rzeźby terenu (NMT) i elementów orientacji zdjęcia. Otrzymany w wyniku przetwarzania ortoobraz powinien spełniać m.in. dwa warunki: współrzędne płaskie x, y pikseli obrazu powinny być poprawne a obraz powinien być poprawny wizualnie, tzn. pozbawiony rozmazań i dublowania treści. Jest to trudne do spełnienia, gdy teren pokryty jest wysoką zwartą roślinnością lub innymi wysokimi przeszkodami tworzącymi na zdjęciu efekt „martwych pól”. W ortofotografii piksele obiektów zasłaniających teren (martwe pola) doznają korekt przeznaczonych dla punktów terenowych, tym samym zajmują na ortoobrazie miejsce przeznaczone dla innego (niewidocznego) punktu. Powstają wtedy często podwójne obrazy związane z wielokrotnym wykorzystaniem tego samego piksela. Dla obszarów leśnych nie zawsze można wykonać ortofotomapę, która miałaby w każdym miejscu poprawną geometrię i równocześnie wizualnie poprawny wygląd. Kompromis polega na częściowej rezygnacji z poprawności geometrycznej w miejscach w których zakłócona byłaby ciągłość obrazu. W Zakładzie Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH opracowano ortofotomapę Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Do tego celu wykorzystano 286 zdjęć spektrostrefowych w skali 1:10 000. Doświadczenia zebrane przy tym opracowaniu posłużyły do sformułowania zasad przetwarzania zdjęć obszarów o dużym stopniu zalesienia oraz kontroli dokładności i wizualnej jakości ortofotomapy.

7

Potrzeba budowy portalu obrazowego w Polsce

Preuss R.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2004

|

Vol. 14

1--12

PL

Jesteśmy świadkiem budowy cyfrowej ortofotomapy według jednolitych standardów technicznych przyjętych dla obszaru całego kraju. Tworzona georeferencyjna warstwa rastrowa ma zasilić system LPIS w celu wdrożenia technologii GIS do kontroli na etapie (kontrola administracyjna i na miejscu) składanych przez rolników wniosków o dopłaty bezpośrednie. Jednocześnie produkt ten zasili Państwowy Zasób Geodezyjny i Kartograficzny. Biorąc pod uwagę, że dane te stanowią produkt nowej generacji i są jednocześnie podstawowymi danymi referencyjnymi Krajowej Infrastruktury Informacji Przestrzennej należy zadbać o stworzenie warunków do ich szerokiego udostępniania potencjalnym zainteresowanym. Obecnie widoczne jest zapotrzebowanie na te dane (w sposób systematyczny) do aktualizacji baz danych topograficznych (np. Vmap level II) oraz dla tworzenia opracowań tematycznych, jak również wspomagania procesu tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego na poszczególnych szczeblach administracji publicznej. Widzimy więc, że zapotrzebowanie na tworzoną obecnie cyfrową ortofotomapę będzie występowało na obszarze całego kraju w różnych instytucjach, organizacjach, firmach czy nawet u indywidualnych obywateli. Nowoczesna obsługa tych potrzeb wymaga budowy portalu obrazowego. Portal ten jest już możliwy do uruchomienia w przyszłym roku i docelowo może stanowić element Krajowej Infrastruktury Informacji Przestrzennej koniecznej do spełnienia postulatów inicjatywy INSPIRE. Stopniowa budowa tej infrastruktury dostosowana do posiadanych danych (baz) referencyjnych jest zgodna z aktualnymi trendami teleinformatycznymi i rozwiązaniami softwerowymi GIS. Pozwolą również na szybsze osiągnięcie w naszym kraju postępu w zakresie budowy społeczeństwa informacyjnego.

8

Ocena dokładności ortofotomapy cyfrowej

Doskocz A.

Przegląd Geodezyjny

|

2003

|

R. 75, nr 4

9-11

9

Dokładność opracowania ortoftomapy cyfrowej z danych CARTERRA Geo Pan i Quick Bird Pan

Kaczyński R

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2002

|

Vol. 12

172--177

10

Dokładność poszczególnych etapów generowania ortofotomap cyfrowych ze zdjęć PHARE 1:26 000

Kaczyński R., Ziobro J., Ewiak I.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

1999

|

Vol. 9

57--60

PL

W artykule przedstawiono otrzymane w zakładzie Fotogrametrii IGiK dokładności pomiarów fotopunktów naturalnych pomierzonych metodą GPS, aerotriangulacji wykonanej metodą cyfrową generowania NMT oprogramowaniem MATCH-T oraz ortofotomapy cyfrowej na systemie ImageStation INTRGRAPH na podstawie wtórnych diapozytywów wykonanych z barwnych zdjęć Phare w skali 1:26 000. Dokładność AT jest rzędu Oo= 8-10 jam, a ortofotomapy 1-2 pikseli, czyli około 0.5 do 1 m w terenie. Dokładność pomiaru fotopunktów naturalnych metodą GPS jest rzędu ± 3 cm, jednak użyteczna dokładność wyznaczenia współrzędnych fotopunktu zależy jedynie od dokładności identyfikacji punktu w terenie, stąd szacujemy ją rzędu ± 4 0 cm. NMT generowany jest metodą korelacji MATCH-T z dokładnością rzędu 2-3 m. Referat ilustrowany będzie przykładowymi ortofotomapami wydrukowanymi na ploterze IRIS 3048 w skali 1:10 000 i 1:5 000.