Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

2,2’-Oksydietanol : oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy

Jeżewska A.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2017

|

Nr 2 (92)

161--171

PL

2,2’-Oksydietanol (DEG) jest bezbarwną, oleistą cieczą otrzymywaną jako produkt uboczny podczas syntezy glikolu etylenowego. 2,2’-Oksydietanol jest stosowany do produkcji: żywic poliestrowych i akrylowych, poliuretanów i plastyfikatorów. 2,2’-Oksydietanol jest substancją słabo drażniącą. Celem pracy było opracowanie metody oznaczania frakcji wdychalnej 2,2’-oksydietanolu, która umożliwi oznaczanie stężeń 2,2’-oksydietanolu w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie od 1/10 do 2 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS). Badania wykonano, stosując chromatograf gazowy (GC) z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID), wyposażony w kolumnę kapilarną Stabilwax (60 m x 0,32 mm, 0,5 μm). Metoda polega na: adsorpcji 2,2’-oksydietanolu na filtrze polipropylenowym, ekstrakcji metanolem i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Walidację metody przeprowadzono zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482. Metoda umożliwia oznaczanie 2,2’-oksydietanolu w zakresie stężeń 1 ÷ 20 mg/m3 dla próbki powietrza o objętości 720 l. Uzyskano następujące parametry walidacyjne:- granica wykrywalności: 0,5 μg/ml - granica oznaczalności: 1,5 μg/ml - całkowita precyzja badania: 5,25% - względna niepewność całkowita: 11,5%. Opracowana metoda analityczna umożliwia selektywne oznaczanie 2,2’-oksydietanolu w powietrzu na stanowiskach pracy w stężeniach od 1 mg/m3, czyli od 1/10 wartości NDS w obecności innych alkoholi. Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością, spełnia wymagania zawarte w normie europejskiej PN-EN 482 dla procedur oznaczania czynników chemicznych. Opracowaną metodę oznaczania 2,2’-oksydietanolu zapisano w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.

EN

2,2’-Oxydiethanol (DEG) is a colorless and oily liquid. 2,2’-Oxydiethanol is a by-product of ethylene glycol production. 2,2’-Oxydiethanol is used in the production of unsaturated polyester resins, plasticizers, acrylate and methacrylate resins, and urethanes. 2,2’-Oxydiethanol is a mild irritant. The aim of this study was to develop a method for determining concentrations of 2,2’-Oxydiethanol (inhalable fraction) in workplace air in the range from 1/10 to 2 MAC values. The study was performed using a gas chromatograph (GC) with a flame ionization detector (FID) equipped with a capillary column Stabilwax (60 m × 0.32 mm, 0.5 µm). This method is based on the adsorption of 2,2’-oxydiethanol on a polypropylene filter, extraction with methanol and chromatographic analysis of the obtained solution. The measurement range was from 1 to 20 mg/m3 for a 720-L air sample. Validation of the method was performed in accordance with Standard No. EN 482. The following validation parameters were determined: detection limit – 0.5 µg/ml, determination limit – 1.5 µg/ml, the overall accuracy of the method – 5.25%, the relative total uncertainty of the method – 11.5%. This analytical method enables selective determination of 2,2’-Oxydiethanol in workplace air in the presence of other alcohols at concentrations from 1 mg/m³ (1/10 MAC value). The method is precise, accurate and it meets the criteria for procedures for measuring chemical agents listed in Standard No. EN 482. The developed method of determining 2,2’-oxydiethanol has been recorded as an analytical procedure (see appendix).

2

Safety assessment of nanoparamagnetic contrast agents with different coatings for molecular MRI

Azizian G, Riyahi-Alam N, Haghgoo S, Saffari M, Zohdiaghdam R, Gorji E

Materials Science Poland

|

2013

|

Vol. 31, No. 2

158--164

EN

Despite the wide application of gadolinium as a contrast agent for magnetic resonance imaging (MRI), there is a serious lack of information on its toxicity. Gadolinium and gadolinium oxide (Gd-oxide) are used as contrast agents for magnetic resonance imaging (MRI). There are methods for reducing toxicity of these materials, such as core nanoparticles coating or conjugating. Therefore, for toxicity evaluation, we compared the viability of commercial contrast agents in MRI (Gd-DTPA) and three nanoparticles with the same core Gd2O3 and small particulate gadolinium oxide or SPGO (< 40 nm) but different coatings of diethyleneglycol (DEG) as Gd2O3-DEG and methoxy polyethylene glycol-silane (mPEG-silane: 550 and 2000 Dalton) as SPGO-mPEG-silane550 and SPGO-mPEG-silane2000, respectively, in the SK-MEL3 cell line, by light microscopy, MTT assay using 3-[4,5-dimethylthiazol-2-yl]-2,5-diphenyl tetrazolium bromide, and the LDH assay detecting lactate dehydrogenase activity. The viability values were not statistically different between the three nanoparticles and Gd-DTPA. The MTT and LDH assay results showed that Gd2O3-DEG nanoparticles were more toxic than Gd-DTPA and other nanoparticles. Also, SPGO-mPEG-silane2000 was more biocompatible than other nanoparticles. The obtained results did not show any signiﬁcant increase in cytotoxicity of the nanoparticles and Gd-DTPA, neither dose-dependent nor time-dependent. Therefore, DEG and PEG, due to their considerable properties and irregular sizes (different molecular weights), were selected as the useful surface covering materials of nanomagnetic particles that could reveal noticeable relaxivity and biocompatibility characteristics.

3

Glycolysis of rigid polyurethane-polyisocyanurate foams

Czupryński B., Liszkowska J., Paciorek-Sadowska J.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 4

314-319

EN

A rigid polyurethane-polyisocyanurate foam (PUR-PIR) was synthesized. Then it was ground in a plastic shredder and a ball mill. The resulting milling product was then glycolysed in diethylene glycol with addition of ethanolamine and zinc stearate. The foam was added at consecutive stages in batches, so that the total amount of the foam at consecutive stages was 20, 40 and 60g. The resulting product of each stage was a brown liquid (WI, WII and WIII). Properties of these products were then investigated in order to determine their usability to synthesize new foams. It was found that the best reusable was the WIII glycolysate and adding it in various quantities 3 new foams (GW0.1, GW0.2 and GW0.3) were obtained. Properties of these foams were investigated and as a result usability of the glycolysates to produce PUR-PIR foams was stated.

PL

Zsyntezowano sztywną piankę poliuretanowo-poliizocyjanurową (PUR-PIR). Następnie zmielono ją w rozdrabniaczu do tworzyw sztucznych i młynie kulowym. Powstały przemiał poddano glikolizie w glikolu dietylenowym z dodatkiem etanoloaminy i stearynianu cynku. Piankę w kolejnych etapach glikolizy dodawano porcjami, tak że w tych etapach jej całkowita ilość wynosiła odpowiednio 20g, 40g i 60g. Otrzymano w każdym etapie ciekły produkt barwy brązowej (WI, WII, WIII). Zbadano właściwości powstałych produktów w celu określenia ich przydatności do syntezy nowych pianek. Oceniono, że do ponownego użycia najlepiej nadaje się glikolizat WIII i stosując jego dodatek w różnych ilościach otrzymano trzy nowe pianki (GW0.1, GW0.2 i GW0.3). Zbadano właściwości tak otrzymanych pianek i na tej podstawie stwierdzono przydatność glikolizatów do wytwarzania pianek PUR-PIR.

4

2,2–Oksydietanol : dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Rolecki R.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2000

|

Nr 1 (23)

163--177

PL

W normalnych warunkach atmosferycznych czysty chemicznie 2,2 -oksydietanol (DEG, glikol dietylenowy) jest bezbarwną, prawie bezwonną, lepką cieczą o gorzkosłodkim smaku, bardzo dobrze rozpuszczalną w wodzie i etanolu, natomiast praktycznie nierozpuszczalną w węglowodorach aromatycznych. Na skalę przemysłową DEG otrzymuje się w reakcji glikolu etylenowego i tlenku etylenu lub poprzez częściową dehydratację glikolu etylenowego. W Polsce jest stosowany głównie do produkcji lakierów, a także jako zmiękczacz mieszanek gumowych i tworzyw sztucznych oraz składnik płynów hamulcowych i przeciwzamarzających. W piśmiennictwie nie ma doniesień o przypadkach ostrych i przewlekłych zatruć ludzi w następstwie narażenia na DEG w warunkach pracy zawodowej. Opisano natomiast szereg przypadków ostrych, w tym i śmiertelnych, zatruć ludzi wskutek pomyłkowego lub samobójczego spożycia substancji lub jej preparatów. Stwierdzono, że DEG jest znacznie bardziej toksyczny dla ludzi niż dla zwierząt. W obrazie klinicznym zatrucia ostrego ludzi dominują cechy uszkodzenia nerek, a śmierć następuje w stanie śpiączki mocznicowej. W piśmiennictwie brak doniesień dotyczących badań epidemiologicznych populacji narażonych na glikol etylenowy. Wyniki badań toksyczności przewlekłej DEG u zwierząt doświadczalnych wskazują, że związek powoduje uszkodzenie strukturalne i czynnościowe nerek oraz, rzadziej i mniej nasilone, uszkodzenie wątroby. W badaniach na różnych szczepach Salmonella typhimurium oraz na komórkach z jajnika chomika chińskiego nic stwierdzono działania mutagennego DEG. Wyniki badań działania rakotwórczego u zwierząt nie ujawniły pierwotnego działania kancerogennego 2,2-oksydietartolu. Nic stwierdzono zaburzeń rozrodczości i rozwoju prę- i post-natalnego potomstwa zwierząt, którym podano DEG nawet w dużych dawkach. Stwierdzono, że związek szybko wchłania się do organizmu po podaniu drogą pokarmową. Metabolizm DEG jest słabo poznany, a główną drogą wydalania niezmetabolizowane-go związku i jego znanego metabolitu są nerki. Mechanizm działania toksycznego DEG nic jest rozpoznany. Wartość normatywu higienicznego dla DEG w postaci aerozolu ustalono na poziomie 10 mg/m3, co pozwoli na wyeliminowanie możliwości powstania uciążliwych warunków pracy.

EN

Diethylene glycol (DEG) is a colourless, almost odourless liąuid with a sweet-bitterish taste. DEG has a Iow vapour pressure - about 116 mg/m3. In Poland DEG is used in the manufacture of varnishes, as a softener of rubber mixtures and plasticizers and as a component of brake fluid and anti-freezers. DEG is morę toxic to humans than animals. Acute human exposure to DEG and experimental animal studies indicates that it is a nephrotoxic agent. DEG does not produce mutagenic, car-cinogenic or embryotoxic effect. Taking account of its Iow toxicity and Iow vapour pressure, the OEL Expert Group recommended the MAC value of 10 mg/m3 for DEG. At this time, no MAC-STEL is recommended.