Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2019

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: diatomite reserves

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Development of the diatomite production, reserves and its processing in the Czech Republic in 1999‒2018

Zahradník Jan, Jirásek Jakub, Zahradník Jiří, Sivek Martin

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

2019

T. 35, z. 2

31--48

This paper aims to characterize and interpret the trends in reserves, resources, and mine production of diatomite in the Czech Republic in last two decades. With more than 2.4 million tonnes of total reserves, 1.6 million tonnes of exploitable (recoverable) reserves, and average annual production of 35 kt, diatomite is not one of the key industrial minerals of the Czech Republic, which ranks among the top 10 European producers. Historical diatomite deposits were situated within the Cheb Basin, where the Holocene Hájek diatomite deposit was abandoned in 1955 because of the establishment of the Soos National Natural Monument. The group of Tertiary diatomite deposits situated in the Central Bohemian Upland ceased extraction when the last deposit (Kučlín) was abandoned in 1966 after depletion of reserves. The last group of diatomite deposits is located within the Southern Bohemian basins, where the last productive deposit, Borovany-Ledenice, is situated. Miocene diatomites are extracted by open pit mining there. Production of crude diatomite varied from 0 to 83 kt, with an average of 35 kt, between 1999 and 2018 according to stockpiles. Raw diatomite is classified into two groups according to the chemical-technological properties. Better-quality diatomite (SiO2 ≥ 72%, Al2O3 ≤ 15%, Fe2O3 < 2.4%, bulk density 450 kg/m3, loss on ignition < 8%) is processed for filtration in the food industry (brewery, wine, and raw fruit juices). Material with lower quality is used in combination with bentonite to prepare cat litter products.

Niniejszy artykuł ma na celu scharakteryzowanie i zinterpretowanie trendów dotyczących zasobów wydobywalnych i geologicznych oraz wydobycia ziemi okrzemkowej w Czechach w ciągu ostatnich dwóch dekad. Przy ponad 2,4 mln ton łącznych zasobów, 1,6 mln ton zasobów eksploatacyjnych (wydobywalnych) oraz średniej rocznej produkcji wynoszącej 35 tys. ton, ziemia okrzemkowa nie należy do kluczowych minerałów przemysłowych w Republice Czeskiej, która to plasuje się wśród 10 największych europejskich producentów tego surowca. Historyczne złoża ziemi okrzemkowej znajdowały się w obrębie Kotliny Chebskiej, gdzie w 1955 r. zamknięto holoceńskie złoże diatomitu Hájek, czego przyczyną było ustanowienie Narodowego rezerwatu przyrody Soos. Trzeciorzędowe złoża ziemi okrzemkowej Czeskiego Średniogórza zaprzestały wydobycia wraz z opuszczeniem ostatniego złoża (Kučlín) w roku 1966 wskutek wyczerpania zasobów. Ostatnia grupa złóż ziemi okrzemkowej znajduje się na terenie południowych kotlin czeskich, gdzie znajduje się ostatnie eksploatowane złoże Borovany-Ledenice. Mioceńskie diatomity są wydobywane w kopalni odkrywkowej. W latach 1999–2018, produkcja diatomitu wahała się, w zależności od zapasów, od 0 do 83 kt, przy średniej wynoszącej 35 kt. Surowa ziemia okrzemkowa dzieli się na dwie grupy zgodnie z właściwościami chemiczno-technologicznymi. Lepszy jakościowo diatomit (SiO2 ≥ 72%, Al2O3 ≤ 15%, Fe2O3< 2,4%, gęstość nasypowa 450 kg/m3, straty podczas prażenia <8%) jest przetwarzany i używany jako środek filtrujący w przemyśle spożywczym (browarnictwo, produkcja win i surowych soków owocowych). Surowca o niższej jakości używa się w połączeniu z bentonitem w procesie produkcji żwirku dla kotów.