Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Building coverage ratio. The development spatial continuity diagram

Heigel M.

Przestrzeń i Forma

|

2018

|

nr 33

123--140

EN

The article discusses the Spatial Continuity Diagram (SCD) that enables to collect, process and graphically present significant information related to architectural and urban features of buildings in a city. However, in the case of a group of buildings with a diffused feature of a determined quantity, the SCD leads to the identical degree of homogeneity. The author of the article focuses on the issue using examples of the existing development in Szczecin, Poland. While following the idea of the author of the SCD, he has analysed distances between particular categories of features and confirmed the need to enhance the precision of the method by complementing studies with an additional algorithm that analyses the spatial concentration of specific features and categories of features found in city houses.

PL

Artykuł dotyczy Diagramu Ciągłości Przestrzennej, który pozwala na zebranie, przetworzenie i opracowanie graficzne istotnych danych o najważniejszych cechach architektoniczno- urbanistycznych miejskiej zabudowy. Jednakże dla zespołów budynków o różnym rozproszeniu badanej cechy, przy tym samym ilościowym jej udziale, DCP da identyczny stopień jednorodności. Autor artykułu skupia się na tym zagadnieniu opierając się na przykładach istniejącej zabudowy Szczecina. Podążając za rozważaniami autora metody DCP, analizuje zależności odległości między poszczególnymi kategoriami cechy i potwierdza, zasadność doprecyzowanie tej metody poprzez uzupełnienie badań dodatkowym algorytmem analizującym stopień koncentracji przestrzennej poszczególnych cech i kategorii cech zabudowy miejskiej.

2

Educational application of the program Excel

Marzęcki W.

Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn

|

2005

|

nr 8

283-291

EN

The application of the program Excel is most often associated with different calculations like financial analyses and their interpretations in the form of graphs. This program is most often used by mathematicians, economists and other specialists in the field of science. So far the program Excel has not been very popular in the area of architecture orurban planning, mainly because of the lack of appropriate application programs. The author, who has developed such an application, has been using the described program during classes with students at the Faculty of Civil Engineering and Architecture of the Technical University of Szczecin. Thanks to that it was possible to present the problems concerning the preservation of cultural continuity in existing and planned urban complexes. It has also been briefly shown and illustrated how to use Excel with its supplementary application. The use of the program allowed to provide more detailed information and present all the stages of the research process in real time. Thanks to a very suggestive graphic presentation it was possible to illustrate the observed deformation processes of existing urban complexes and to show how to build basic principles which can prevent such negative phenomena. The use of the program Excel with its new application proved extremely helpful during lectures and presentations popularising the awareness of negative consequences of cultural and spatial continuity disruption in existing high quality settlement structures, which can lead to serious deterioration of the living standards in the city.

PL

Zastosowanie programu Excel kojarzy się najczęściej z obliczeniami, których efektem mogą być na przykład analizy finansowe i ich interpretacje w postaci wykresów. Z programu Excel korzystają zazwyczaj matematycy, ekonomiści oraz specjaliści z innych dziedzin nauk ścisłych. Zastosowanie tego programu do badań w dziedzinie architektury i urbanistyki było dotychczas rzadkością, m.in. ze względu na brak odpowiednich opracowań aplikacyjnych. Autor, po opracowaniu takiej aplikacji, wykorzystał omawiany program w prowadzonych przez siebie zajęciach dydaktycznych na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej. Umożliwiło to pełniejsze naświetlenie problemów związanych zwłaszcza z zachowaniem ciągłości kulturowej w istniejących i projektowanych obszarach zurbanizowanych. W artykule omówiono skrótowo sposób korzystania z programu Excel po jego aplikacji, poparty materiałem rysunkowym. Posługiwanie się omawianym programem umożliwiło znaczne wzbogacenie i uszczegółowienie przekazywanej wiedzy oraz przedstawienie wszystkich faz w procesie badawczym w czasie rzeczywistym. Dzięki zastosowaniu sugestywnych wykresów, możliwe się stało odpowiednie zilustrowanie obserwowanych procesów deformacji istniejącej zabudowy miejskiej. Możliwe jest także właściwe przedstawienie i czytelne formułowanie zasad zapobiegania powstawaniu negatywnych zjawisk. Zastosowanie omawianego programu po jego aplikacji podczas wykładów i ogólnej prezentacji omawianych problemów stało się pomocne w upowszechnieniu ogólnej świadomości na temat szkodliwości, jaką niesie ze sobą naruszanie ciągłości kulturowej i przestrzennej w istniejących często wysoce wartościowych strukturach zabudowy, prowadzące do znacznego obniżenia standardu życia w mieście.

3

Zagadnienie współzależności cech w metodzie Diagramu Ciągłości Przestrzennej

Marzęcki W.

Przestrzeń i Forma

|

2005

|

nr 1

35-44

PL

W artykule została przedstawiona jedna z metod badawczych stosowanych w analizach zabudowy miejskiej przy użyciu Diagramu Ciągłości Przestrzennej (DCP). Diagram Ciągłości Przestrzennej jest autorską metodą badania ilościowego najważniejszych cech istniejących struktur architektonicznych i urbanistycznych.

4

Diagram Ciągłości Przestrzennej. Badania i ocena procesów przekształceń przestrzeni miejskiej

Marzęcki W.

Architectus

|

2003

|

Nr 1-2(13-14)

141--145

PL

Od najdawniejszych czasów, od kiedy zaczęto zakładać osiedla, kształtować w jakiś sposób przestrzeń architektoniczno-urbanistyczną ludzie wzorowali się z jednej strony na swoich poprzednikach, z drugiej zaś tworzyli nowe rozwiązania, odbiegające często całkowicie od poprzednich, podobnie jak się to działo w innych dziedzinach sztuki użytkowej. Na kształtowanie określonych form przestrzennych miało wpływ wiele czynników obyczajowych, kulturowych, religijnych, środowiskowych i krajobrazowych, z jakimi było związane życie ludzi. Z upływem czasu i związanego z tym nakładania się różnorodnych form i ciągłego ich wzbogacania; obecnie coraz rzadziej można spotkać jednorodne struktury zespołów architektoniczno-urbanistycznych. Ciągłym zmianom podlegają nawet miejsca objęte ścisłą ochroną konserwatorską. Poddawane one są drobnym, często niezauważalnym na pierwszy rzut oka, przeróbkom. Różnorodne zmiany wynikają z konieczności dostosowania istniejących przestrzeni miejskich do współczesnych potrzeb, wypełniania ubytków powstałych w wyniku działań wojennych, a także potrzeby tworzenia nowych, oryginalnych obszarów architektoniczno-urbanistycznych. Śledzenie tych zmian w istniejących zespołach achitektoniczno-urbanistycznych jest zazwyczaj oparte na mniej lub bardziej wnikliwej analizie dostępnej dokumentacji. W praktyce architektonicznej oceny takiej dokonuje się często w sposób intuicyjny, rzadziej na podstawie dostatecznej liczby zgromadzonych informacji. Aby bardziej obiektywnie oceniać procesy przekształcania należy opracować metodę sporządzenia takiej oceny, opartej na kryteriach jakościowych i ilościowych elementów wchodzących w skład poszczególnych struktur przestrzeni architektoniczno-urbanistycznej, wraz z ich graficznym przedstawianiem. Zadbanie o to, aby nowy budynek lub zespół zabudowy miał swój indywidualny charakter jest ważne, lecz nie wystarcza do prawidłowego wkomponowania w istniejące otoczenie. Podłożem, na którym powinno wzrastać każde nowatorskie poszukiwanie formy architektonicznej i przestrzeni urbanistycznej jest tradycja miejsca, w którym projektant zamierza realizować swoje wizje prze-strzenne. Projekt architektoniczny lub urbanistyczny może być właściwie wykonany jedynie w pełnej symbiozie z otoczeniem. Z jednej strony powinien on twórczo nawiązywać, zarówno do najlepszych rozwiązań istniejących w najbliższym otoczeniu projektowanej realizacji, jak i specyfiki przestrzennej oraz architektonicznej danego regionu, z drugiej zaś powinien być nowatorski, oryginalny, zaspokajający współczesne potrzeby estetyczne, a także użytkowe. Nie są to zadania proste i często trudne do pogodzenia. Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie metody, która umożliwiałaby w miarę obiektywną ocenę najważniejszych cech istniejącej przestrzeni architektoniczno-urbanistycznej i ich kategorii, ułatwiając w ten sposób podejmowanie właściwych decyzji podczas jej przebudowy i rozbudowy. Jest to kontynuacja i rozwinięcie badań prowadzonych w ramach dysertacji doktorskiej, która została poświęcona zagadnieniom degradacji historycznie ukształtowanej przestrzeni miejskiej Szczecina, na przykładzie nieprawidłowej rozbudowy i przebudowy niektórych zespołów urbanistycznych.

EN

The author has presented a short description of his own method of research, called the Diagram of Spatial Continuity, on the homogeneity and likeness of the most important structural features of architectonic and urbanistic complexes. The author has justified the elaboration of the method of objective examination of these parameters by the existence of a continuous process of transformations of the complexes of architectonic and urbanistic structures through the ages, also by the need of a harmonious correspondence in designing of new complexes to the existing ones. The method consists of questionnaire evidence of the category of defined structural features of the examined complexes, computer processing of the assembled data as well as graphic presentation in the form of diagrams and graphs. For an objective evaluation of the degree of homogeneity of particular features a suitable mathematical formula has been applied -whereas the degree of similarity of the complexes compared, expressed in percentages, is defined in fraztions of the same category of each examined feature appearing in both complexes. The use of the method has been presented on the example of examining one of the features - the hight of the buildings (the number of storeys). Examinations by means of this method may contribute to a more purposeful shaping of new architectonic and urban spaces, at the same time retaining the historic and cultural spatial continuity.