Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ temperatury na właściwości użytkowe włóknistych materiałów izolacyjnych

Zawada Anna

Szkło i Ceramika

|

2019

|

R. 70, nr 2

13--15

PL

W ramach przeprowadzonych badań poddano ocenie zmiany powierzchniowe włóknistych materiałów izolacyjnych powstałe na skutek długotrwałego oddziaływania podwyższonej temperatury, mogącej występować w sytuacji utrudnionej kontroli temperatury, np. podczas kontaktu materiałów izolacyjnych z otwartym ogniem. Procesowi wygrzewania poddano termoizolacyjną matę szklaną wykonaną z włókien szklanych, przeznaczoną – wg zaleceń producenta – do stosowania w temperaturze do 700°C . W celu zbadania zmian zachodzących w strukturze włókien maty przeprowadzono wygrzewanie w temperaturze 750°C w czasie 12 h. Spadek lepkości szkła wraz ze wzrostem temperatury oraz towarzyszący mu proces dewitryfikacji doprowadził do znacznej degradacji wewnętrznej struktury, utraty włóknistego kształtu oraz skurczu włókien, a tym samym utraty właściwości izolacyjnych.

EN

As part of the conducted research, the surface changes of fibrous insulation materials were evaluated, resulting from prolonged exposure to elevated temperature, which may occur in places with difficult temperature control, eg. in the contact with open fire. The heating process was subjected to a heat-insulating fiberglass mat made of glass, intended for use, according to the manufacturer's recommendations, at a temperature of up to 700°C . In order to investigate changes occurring in the fiber structure of the mat, after exceeding the temperature recommended by the manufacturer, the annealing was carried out at a temperature of 750°C during 12h. The decrease in glass viscosity as the temperature rises and the accompanying process of devitrification led to significant degradation of the internal fiber structure, loss of fibrous shapes and shrinkage, and thus loss of insulating properties.

2

Wpływ temperatury na mikrostrukturę włóknistych ogniotrwałych materiałów amorficznych

Przerada I., Zawada A., Iwaszko J.

Materiały Ceramiczne

|

2014

|

T. 66, nr 1

77--80

PL

W pracy zbadano płyty izolacyjne wykonane z włóknistego glinokrzemianowego materiału ogniotrwałego, przeznaczone do stosowania w temperaturach sięgających 1400 °C. Zarówno analiza fazowa i mikrostrukturalna, jak i ocena skurczu liniowego, które przeprowadzono w zakresie temperatur 900-1400 °C, wykluczyły możliwość stosowania tego materiału zgodnie ze wskazaniami producenta. Krystalizacja zeszklonych glinokrzemianowych włókien wystąpiła w temperaturze znacznie niższej niż temperatura odpowiadająca klasyfikacji. Proces odszklenia i intensywne zmniejszenie lepkości podczas wygrzewania materiału w temperaturze poniżej granicy klasyfikacyjnej doprowadziły do znaczącej degradacji mikrostruktury materiału, utraty charakteru włóknistego i skurczu, przewyższającego wartość graniczną dla wskazanej klasy.

EN

Within the study the heat-insulating plates made of fibrous aluminosilicate refractory material intended for use at temperatures up to 1400 °C were investigated. Both phase and microstructural analysis and the assessment of the linear shrinkage of the material have been held at the temperature range of 900-1400 °C, and excluded the possibility of using this material in accordance with recommendations of a manufacturer. Crystallization of vitreous aluminosilicate fibres occurred at the temperature significantly lower than the classification one. The process of devitrification and the intensive decrease of viscosity during annealing of the material at the temperature below the classification limit has led to very significant degradation of the internal microstructure of the material, loss of fibrous properties, and the shrinkage which exceeded the limit value given in the class.

3

Krystalizacja szkieł krzemianowo-fosforanowych z układu NaCaPO4–SiO2–BPO4

Bułat K., Sitarz M., Pszczoła J., Wajda J.

Materiały Ceramiczne

|

2014

|

T. 66, nr 2

165--169

PL

Przedmiotem badań w przedstawionej pracy były likwacyjne szkła krzemianowo-fosforanowe z układu NaCaPO4-SiO2, do których wprowadzono jony B3+, a następnie przeprowadzono ich dewitryfikację. Pomiary termiczne (DSC) pozwoliły stwierdzić, że dodatek jonów boru zmienia przebieg krystalizacji szkieł krzemianowo-fosforanowych z wieloetapowego w jednostopniowy (widoczny tylko jeden słaby efekt egzotermiczny na krzywych DSC). Kierowaną krystalizację wybranych szkieł z układu NaCaPO4-SiO2-BPO4 wykonano w piecu gradientowym. Otrzymane w ten sposób dewitryfikaty poddano badaniom strukturalnym (XRD, MIR), które potwierdziły pojawienie się tylko jednej fazy krystalicznej podczas ich wygrzewania oraz dużą odporność termiczną badanych szkieł.

EN

In this paper, silicate-phosphate glasses from the NaCaPO4-SiO2 system with the addition of boron ions were the subject of interest. The devitrification of this glasses was conducted. Thermal investigations (DSC) have shown that the introduction of B3+ ions changes the course of crystallization from multistep to one-step process (presence of only a weak exothermic peak on DSC curves) for silicate-phosphate glasses. The direct crystallization of selected glasses from the NaCaPO4-SiO2-BPO4 system was carried out in a gradient furnace. XRD and MIR methods were used to study the structure of the glass-crystalline materials. The results confirmed the appearance of only one crystalline phase after heat treatment of the glasses and showed their high thermal resistance.

4

Proces dewitryfikacji szkieł glinokrzemianowych podatnych na krystalizację

Zawada A., Łęgowik I., Iwaszko J.

Hutnik, Wiadomości Hutnicze

|

2013

|

Vol. 80, nr 5

372--375

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na szkle glinokrzemianowym otrzymanym z surowców odpadowych. Materiał do badań poddano procesowi topienia oraz krystalizacji na drodze termicznej obróbki w różnych zakresach temperaturowo-czasowych. Materiał szklanokrystaliczny poddano rentgenowskiej analizie fazowej oraz badaniom metalograficznym z zakresu mikroskopii optycznej. Scharakteryzowano zmiany strukturalne zachodzące w wyniku wygrzewania szkła glinokrzemianowego, a także zidentyfikowano powstające fazy krystaliczne. Przeprowadzone badania wykazały dużą skłonność szkła glinokrzemianowego do krystalizacji, jak również zależność powstających faz od temperatury wygrzewania.

EN

The article presents the results of the investigation of the aluminosilicate glass obtained from waste materials. The material were subjected to melting and crystallization by heat treatment at various temperature-time ranges. Optical reflection microscopy (observation in dark field) was the main investigation method of the glass structure. Supplementary, the X-ray diffraction analysis was used. The structural changes due to heating aluminosilicate glass were characterized and the resulting crystalline phases were identified.

5

Krystalizacja szkieł krzemianowo-fosforanowych z układu NaCaPO4-SiO2

Sitarz M., Bułat K., Pszczoła J.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 3

364-366

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nad krystalizacją szkieł krzemianowo-fosforanowych z układu NaCaPO4-SiO2. Na podstawie badań termicznych (DTA) wykazano, że krystalizacja tych szkieł przebiega wieloetapowo. Analiza krzywych DTA pozwoliła określić charakterystyczne temperatury dla fazy szklistej. Na tej podstawie opracowano parametry wygrzewania szkieł w piecu gradientowym. Badania strukturalne (XRD, MIR) szkieł wyjściowych oraz otrzymanych szkło-krystalicznych materiałów pozwalają opisać przebieg procesu krystalizacji.

EN

The paper presents results of research on the crystallization of silicate-phosphate glasses from the NaCaPO4-SiO2 system. On the basis of thermal studies (DTA), it has been shown that crystallization of these glasses was a multistep process. The analysis of DTA curves, enabled to determine the characteristic temperatures for the glassy phase. On this basis, glass annealing parameters in a gradient furnace were established. Structural studies (MIR, XRD) of the output glasses and the obtained glass-crystalline materials enable to describe the crystallization process.

6

Charakterystyka mineralogiczno-chemiczna szkliw z żużli hutniczych

Jonczy I.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2011

|

T. 27, z. 1

155-163

PL

Żużle hutnicze coraz częściej są obiektem zainteresowania pod kątem możliwości ich wykorzystania, zwłaszcza jako materiału do produkcji różnego rodzaju kruszyw. W związku z tym konieczne jest dokładne poznanie tego materiału nie tylko z uwagi na jego właściwości techniczne, ale także ze względu na skład mineralogiczno-chemiczny, który może dostarczyć wielu cennych informacji podczas gospodarczego wykorzystania żużli. Jednym z głównych składników żużli hutniczych - obok skupień metalicznych, faz krzemianowych i tlenkowych - jest szkliwo. Na podstawie badań przeprowadzonych na próbkach żużli po hutnictwie stali oraz rud Zn-Pb pobranych z wybranych zwałowisk na terenie Górnego Śląska, przedstawiono kolejne etapy procesu dewitryfikacji szkliwa; od jego izotropowych fragmentów o gładkiej powierzchni do szkliwa przeobrażonego, silnie spękanego o brązowo-czerwonym zabarwieniu. Spękania często wypełnione są drobnym nalotem tlenkowych faz metali wydzielających się ze szkliwa w trakcie jego dewitryfikacji. Na podstawie analizy w mikroobszarach ustalono skład chemiczny szkliwa, który jest zmienny i zależny od rodzaju żużli, z jakimi związane jest szkliwo. Dominują w nim: Si, Al, Fe oraz Ca i Mg. Szkliwo odpadów stalowniczych zawiera ponadto domieszki Mn, P, S, natomiast w szkliwie z żużli po hutnictwie rud Zn-Pb stwierdzono obecność metali ciężkich: As, Cd, Cu, Mn, Ni, Pb, Ti i Zn, a także alkaliów, fosforu i siarki.

EN

Metallurgical slag is often treated as a material which could be used in the waste management, especially for production different kinds of aggregate. So it is necessary to know that material not only considering technical properties, but also its mineral and chemical composition. Such researches could deliver many valuable information during the waste utilization. Researches were made for samples of the metallurgical slag after steel and Zn-Pb production. Samples were taken from chosen dumps localized in the Upper Silesian District. Beside metallic aggregates, silicate and oxide phases, glaze is one of the main component of the metallurgical slag. The following stages of the glaze devitrification were presented; from not transformed and isotropic glaze pieces to the strong weathered glaze. Transformed glaze is red or brown with the cracks on the surface. Cracks are often filled by the metals oxides, which can be liberated during the glaze devitrification. On the base of researches executed using the electron microprobe the chemical glaze composition was presented. The chemical composition of the glaze is variable what is connected with the kind of the metallurgical slag. The following main elements were distinguished in the metallurgical slag: Si, Al, Fe, Ca and Mg. Slag after steel production contains also Mn, P, S and the slag after Zn-Pb production contains: As, Cd, Cu, Mn, Ni, Pb, Ti, Zn, Na, K, P and S.

7

Krystalizacja szkieł glinokrzemianowych otrzymywanych na bazie surowców odpadowych

Zawada A., Kubat T.

Materiały Ceramiczne

|

2008

|

T. 60, nr 4

172-176

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad dewitryfikacją szkieł glinokrzemianowych. Dewitryfikaty otrzymano poprzez wygrzewanie szkieł w różnych temperaturach (800-1100°C) i okresach czasowych (3-24 godzin). Główną metodą badań strukturalnych była mikroskopia optyczna odbiciowa (obserwacja w ciemnym polu) a jako metody uzupełniająco zastosowano analizę rentgenograficzną. Wysunięto wnioski dotyczące struktury badanych materiałów, oraz składu fazowego końcowych dewitryfikatów. Dewitryfikaty te charakteryzują się złożonością krystalizujących faz.

EN

The results of devitrification of aluminosilicate glasses were presented in this article. Glass ceramic was obtained by soaking original glass at temperaturers ranging from 800°C to 1100°C and times from 3 h to 24 h. Optical reflection microscopy (observation in dark field) was the main investigation method of the glass structure. Supplementary, the X-ray diffraction analysis was used. A lot of different crystalline phases was found in the glass structure after heat treatment.

8

Magnetycznie twarde kompozyty otrzymywane przez dewitryfikację szkieł BaO-Fe2O3-B2O3

Kaszuwara W., Witkowski A., Leonowicz M., Wróblewski R., Pawlik P.

Kompozyty

|

2006

|

R. 6, nr 1

45-51

PL

Praca zawiera wyniki badań, których celem było otrzymanie magnetycznie twardych kompozytów funkcjonalnych zawierających wydzielenia fazy BaFe12O19 w niemagnetycznej osnowie ceramicznej i określenie ich właściwości magnetycznych. Materiał otrzymywano z mieszaniny proszków BaCO3 i Fe2O3 z dodatkiem tlenku B2O3, który przy odpowiednich warunkach chłodzenia pozwala na uzyskanie materiału w postaci amorficznej. Mieszanina składników wyjściowych, o składzie 4BaOFe2O3(1 lub 2)B2O3, była wstępnie wyżarzana, a następnie uzyskany materiał topiono i odlewano metodą "suction casting", uzyskując próbki w kształcie walca o średnicy 2 mm. Materiały bezpośrednio po odlewaniu zawierały fazę amorficzną z wydzieleniami Fe2O3 o kształcie zależnym od zawartości B2O3. Dyfrakcyjna analiza fazowa wykazała, że w czasie chłodzenia materiału o mniejszej zawartości tlenku szkłotwórczego (4BaOFe2O3B2O3) w fazie amorficznej zachodzą procesy wydzieleniowe. Właściwości magnetyczne obu materiałów są w tym stanie bardzo słabe (wyższą koercję wykazuje materiał o mniejszej zawartości B203). Temperatura dewitrytikacji otrzymanych szkieł wpływa silnie na ich właściwości magnetyczne. Wpływ ten zależy od zawartości tlenku szkłotwórczego. Przy mniejszej zawartości B203 koercja i remanencja rosną wraz ze wzrostem temperatury aż do osiągnięcia wartości maksymalnych (w temperaturze 900--950°C). Dla składu 4BaOFe2O32B2O3 właściwości polepszały sif w całym badanym zakresie temperatur (do 1100°C). Po dewitryfikacji w temperaturze 950°C materiał ten posiadał koercję ponad 3-krotnie, a remanencję ponad 2,5-krotnie większą niż materiał o składzie 4BaOFe2O3B2O3. W obu badanych materiałach istniała faza magnetycznie twarda BaFe12O19. Przy większej zawartości B203 stwierdzono również obecność fazy Fe2O3. Poziom właściwości materiału 4BaOFe2O32B2O3 umożliwia jego techniczne zastosowanie.

EN

Hard magnetic composites containing barium ferrite precipitates in a ceramic (noil magnetic) matrix were investigated. The materials were obtained from basic compounds: BaCO3 and Fe2O3 with addition of B2O3. Mixtures of powders having nominal compositions 4BaOFe2O3B2O3 and 4BaOFe2O32B2O3 were annealed at 1000°C for 24 h in air atmosphere. The annealing products were melted and rapidly solidified by suction casting. A cylindrical die, with 2 mm diameter, was used. The samples were in a form of rods, tubes and tubes with a core. The X-ray analysis revealed that the materials contained Fe2O3 precipitates in an amorphous matrix (Fig. 1). The amount of the B2O3 affected the shape of the precipitates (Fig. 3). The magnetic properties of the as-cast samples were very poor (Figs. 6, 7 and Tab. 2). The hard magnetic composites were obtained by devitrification of the amorphous phase. The devitrification temperature affected the magnetic properties of the materials in a very small extend (Figs. 8, 9). The highest values of the remanence and coercivity were obtained for the 4BaOFe2O3B2C3 samples after annealing at temperatures in the range 900-950°C and for the 4BaOFe2O32B2O3 specimens annealed at 1100°C, respectively. The both materials contained the BaFe12O19 hard magnetic phase after devitrification (Fig. 1), however in 4BaOFe2O32B2O3 samples the Fe2O3 phase was also found. This fact suggests that large part of the BaO reacted with B203, however some free Fe2O3 also remain. On the other hand a higher content of the non magnetic ceramic matrix, from BaO-B2O3 system, forms a magnetic insulating layer between the hard magnetic grains. As a result the coercivity of the 4BaOFe2O32B2O3 was much higher than those for the 4BaOFe2O3B2O3 system (Tab. 2).

9

Badania spektroskopowe w podczerwieni nad dewitryfikacją szkieł z układu Li2O-B2O3-GeO2.

Błaszczak K., Wędzikowska M.

Szkło i Ceramika

|

2002

|

R. 53, nr 3

10-15

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad dewitryfikacją szkieł o składzie Li2OxB2O3xGeO2 i Li2OxB2O3x4GeO2. Dewitryfikaty otrzymano poprzez wygrzewanie szkieł w różnych temperaturach (450-750 stopni Celsjusza) i okresach czasowych (0,5-30 godzin). Główną metodą badań strukturalnych była spektroskopia absorpcyjna w średniej podczerwieni a jako metody uzupełniające zastosowano analizę rentgenograficzną oraz mikroskopię skaningową. Wysunięto wnioski dotyczące struktury badanych materiałów, oraz składu fazowego końcowych dewitryfikatów. Dewitryfikaty te stanowią mieszaninę borogermanianów, germanianów i boranów litu, które są nieferroelektrycznymi fazami polarnymi.