Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Fołtarz A.

1 2011

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: deterministic Derrida’s paradox

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Trwanie, czy przemijanie w wielowartościowości architektury : obiektu sztuki użytecznej

Fołtarz A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2011

R. 108, z. 4-A/1

128--137

Odczytanie rzeczywistości archisfery determinują oczekiwania funkcjonalności i nowości w sferze formotwórczej i technologii. Binarny (zmysłowy i intelektualny) charakter recepcji i tworzenia idei w architekturze został na nowo zrehabilitowany w metodzie analizy dekonstrukcyjnej (dot. paradoksu Jacquesa Derridy) po ustępującym volapüku – złej twarzy postmoderny. Poprzedzony terminologiczną postawą filozofów wobec zasad konstruowania rzeczywistości unaocznionej Derrida wyznaczył cztery determinanty kwalifikujące dzieło sztuki użytecznej, będące w opozycji do dzieła tworzonego pierwotnie wg reguł modern-konstrukcji. W tej kategorii myślenia wartościowanie to przypisywanie implicite cech spełniających warunki dla poszerzonego spectrum oczekiwań wobec architektury. Paradoks Derridy w równym stopniu przystaje do odkrywania arcydzieł sztuki projektowania z przeszłości w kategorii wielowartościowości dla trwania w umysłach protagonistów na rzecz jakości architektury.

Expectations concerning functionality and novelty in form-creating sphere and technology determine comprehension of reality of archisphere. Binary (sensual and intellectual) character of reception and creation of idea in architecture was re-rehabilitated in the method of deconstruction analysis (referring to Jacques Derrida’s paradox) following standing down volapük – a bad face of postmodern philosophy. Preceded by terminological attitude of philosophers towards rules of designing depicted reality, Derrida defined four determinants qualifying a work of useful arts, being in opposition to piece of work created formerly in accordance with the rules of modern-construction. Is this category of thinking, attaching value is assigning in an implicit way features fulfilling condition for expanded spectrum of expectations towards architecture. Derrida’s paradox equally correlates with approaching masterpieces of design art from the past in category of multi-value in order to last in minds of protagonists for the benefit of quality of architecture.