Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Nafta-Gaz

1 2020

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: determination mercury in natural gas

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Rtęć w próbkach mieszanin gazowych – przegląd metod pobierania i oznaczania rtęci

Król Anna, Kukulska-Zając Ewa

Nafta-Gaz

2020

R. 76, nr 11

846--853

Oznaczanie składu mieszanin gazowych, zwłaszcza tych analitów, które występują jako np. substancje zanieczyszczające główne składniki mieszaniny gazowej, wiąże się bardzo często z koniecznością zatężenia analitu, tak aby można było go ilościowo oznaczyć. Analityka gazowych próbek środowiskowych, w tym próbek powietrza oraz powietrza na stanowiskach pracy, jest trudnym zagadnieniem, co wynika z: konieczności pracy z próbkami o rozbudowanej matrycy i niejednorodnym rozkładzie zanieczyszczeń, z trwałości badanego czynnika oraz z możliwości występowania substancji przeszkadzających (tzw. interferentów) w próbce. Natomiast analiza śladowych komponentów paliw gazowych jest utrudniona ze względu na konieczność pobrania próbki odpowiednio zatężonej, tak aby można było ilościowo oznaczyć te komponenty. W niniejszym artykule przedstawiono przegląd i analizę metod stosowanych do pobierania i oznaczania rtęci w mieszaninach gazowych. Obecnie istnieją znormalizowane metodyki pobierania i oznaczania rtęci przeznaczone dla matryc takich jak powietrze, powietrze na stanowiskach pracy, gazy odlotowe czy gaz ziemny. Są to zarówno metody manualne, jak i w pełni zautomatyzowane. Większość opisanych w literaturze przedmiotu metod składa się z dwóch etapów, tj. etapu pobierania próbki na sorbent stały lub ciekły oraz etapu desorpcji i oznaczenia zawartości rtęci w pobranej próbce z wykorzystaniem przeznaczonych do analizy tego pierwiastka metod. Metodami najczęściej stosowanymi do pobierania próbek rtęci w mieszaninach gazowych są metoda amalgamacji na złocie oraz metody sorpcji na sorbentach proszkowych (takich jak węgiel aktywny, hopkalit, impregnowany żel krzemionkowy), włóknach szklanych, impregnowanych sączkach celulozowych i sorbentach ciekłych (takich jak np. mieszaniny kwasów). Metody desorpcji próbki są zróżnicowane i zależne od materiału, na którym zasorbowano analit, oraz od dobranej metody oznaczania rtęci. Do analizy próbek pod kątem zawartości rtęci stosowane są głównie trzy metody, tj. metoda absorpcyjnej spektrometrii atomowej z zastosowaniem zimnych par (CV-AAS), metoda fluorescencyjnej spektrometrii atomowej z zastosowaniem zimnych par (CV-AFS) oraz metoda spektrometrii masowej z plazmą indukcyjnie sprzężoną (ICP-MS). Należy mieć jednak na uwadze, że chociaż dostępne i stosowane do analizy zawartości rtęci w gazie metody są znormalizowane, to jednak nie są odporne na obecność węglowodorów i siarkowodoru w badanych próbkach. To właśnie te związki najczęściej wymienia się jako substancje przeszkadzające podczas oznaczania rtęci w gazach powyższymi metodami.

The determination of the composition of gas mixtures, especially those analytes which exist, for example, as contaminants for the main components of the gas mixture, very often requires the concentration of the analyte so that it can be quantified. The analysis of gaseous environmental samples, including air and air samples at workplaces, is difficult, which results from: the need to work with samples with an extensive matrix and heterogeneous distribution of pollutants, the stability of the analyte and the presence of interfering substances (interferents) in the sample. On the other hand, the analysis of trace components of gaseous fuels is difficult due to the need to collect a suitably concentrated sample so that these components can be quantified. This article provides an overview and analysis of the methods used for the collection and determination of mercury in gas mixtures. Currently, there are standardized mercury collection and determination methodologies dedicated to matrices such as air, workplace air, waste gases or natural gas. These are both manual and fully automated methods. Most of the methods described in the literature on the subject consist of two stages, i.e. the stage of collecting a sample for a solid or liquid sorbent and the stage of desorption and determination of the mercury content in the collected sample using methods dedicated to the analysis of this element. The most frequently used methods for collecting mercury samples in gas mixtures are: the gold amalgamation method and the sorption methods on powder sorbents (such as activated carbon, hopcalite, impregnated silica gel), glass fibers, impregnated cellulose filters and liquid sorbents (such as e.g. acids). The methods of sample desorption are varied and depend on the material on which the analyte has been absorbed and the selected mercury determination method. Three methods are mainly used to analyze samples for mercury content, i.e. the cold vapor atomic absorption spectrometry method (CV-AAS), the cold vapor fluorescence atomic spectrometry method (CV-AFS) and the inductively coupled plasma mass spectrometry method (ICP-MS). However, it should be kept in mind that although the methods available and used for the analysis of mercury content in gas are standardized, they are not resistant to the presence of hydrocarbons and hydrogen sulphide in the tested samples. These are the compounds that are most often mentioned as substances interfering in the determination of mercury in gases using the above-mentioned methods.