Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: depositional space

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Metodyka budowy modeli facjalnych i petrofizycznych uwzględniająca warunki chronostratygraficznej przestrzeni depozycyjnej

Kaczmarczyk W.

Nafta-Gaz

2018

R. 74, nr 10

715--722

Niniejszy artykuł dotyczy analizy zasięgów i miąższości wykształceń facjalnych w ośrodku opisanym modelem facjalnoparametrycznym, skonstruowanym w przestrzeni depozycyjnej w celu precyzyjniejszego odtworzenia przestrzennej zmienności parametrów petrofizycznych w obrębie tych wydzieleń. Głównym celem była próba rozszerzenia standardowych procedur odtwarzania charakterystyki przestrzennej ośrodka geologicznego o analizy w warunkach depozycyjnych, w obszarze, w którym występuje zróżnicowanie facjalne. Skonstruowano dwa równorzędne warianty modelu strukturalnego: odnoszący się do warunków współczesnych i depozycyjnych utworów dolomitu głównego. Przedstawiono możliwości predykcji zmienności parametru zailenia, której zakres wartości nadzorowany był krzywymi zailenia pochodzącymi z czterech otworów. Model zailenia dolomitu głównego, odtworzony w przestrzeni depozycyjnej, jednoznacznie wskazuje, że materiał ilasty deponowany był głównie w obniżeniach, natomiast na wyniesieniach obserwowane są jego deficyty. Odtworzona zmienność zailenia we współczesnej geometrii utworów Ca2 w analizowanym obszarze ogranicza możliwość obserwacji prawidłowości w depozycji osadów ilastych z uwagi na deformacje tektoniczne, jakim ulegał basen sedymentacyjny dolomitu głównego. Natomiast model zailenia dolomitu głównego odtworzony w przestrzeni depozycyjnej jednoznacznie wskazuje trendy w depozycji materiału ilastego. Na podstawie stwierdzonych w oparciu o modele zailenia zależności przebiegu sedymentacji facji możliwa jest predykcja zasięgów poszczególnych wydzieleń facjalnych w obszarach objętych zdjęciem sejsmicznym, a nieprzewierconych otworami (np. w sąsiedztwie rozpoznanych złóż). Przedstawiona procedura przeznaczona jest dla obszarów o dużym zasięgu, charakteryzujących się obecnością różnorodnych środowisk sedymentacyjnych o odmiennym stopniu zailenia oraz obejmujących występowanie szeregu struktur, które mogą być potencjalnymi pułapkami dla akumulacji węglowodorów.

This article concerns the concept of the range and thickness analysis of facies in a facial-parametrical model built in the depositional space, for the purpose of more accurately reconstructing the spatial variability of the petrophysical parameters within these subunits. The main goal, was an attempt of extending the standard procedures of reconstructing geological features of the geological medium for depositional analysis, in the area in which facial variation occurs. Two comparative variants of the structural model were constructed: referring to the contemporary and depositonal conditions of the Main Dolomite sediments. The possibility of predicting the variability of the clay content using seismic data whose range of variability was supervised by clay volume logs from four boreholes was presented. Clay content distribution model reproduced in the depositional space clearly indicates that the clay material is more likely to deposit in the depressions, while its shortages are observed within the elevations. By reproducing clay content variation in the present (modern) Ca2 geometry, due to the tectonic deformation of the Main Dolomite sedimentation basin, the depositional trends of clay deposit is not observed. Based on the observed clay distribution patterns of facies sedimentation, it is possible to predict the range of individual facies in the areas covered by a seismic data, not recognized by boreholes (e.g. in the vicinity of recognized hydrocarbon deposits). This concept is dedicated to large areas, characterized by the presence of various sedimentary environments containing clay material and the presence of a number of potentially hydrocarbon-rich structures. The presented procedure is dedicated to areas characterized by the presence of various sedimentary environments with variable clay content, including the occurrence of structures potentially accumulating hydrocarbons.