Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Application of a Gas Sensor Array to Effectiveness Monitoring of Air Contaminated with Toluene Vapors Absorption Process

Dobrzyniewski Dominik, Szulczyński Bartosz, Gębicki Jacek

Journal of Ecological Engineering

|

2022

|

Vol. 23, nr 10

269--282

EN

This article demonstrates the application of a gas sensor array to monitor the effectiveness of the absorption process of air stream purification from odorous compounds (toluene vapors). A self-constructed matrix consisting of five commercially available gas sensors was used. Multiple linear regression (MLR) was selected as the statistical technique used to calibrate the matrice. Gas chromatography coupled with a flame ionization detector (GC-FID) was used as a reference analytical technique, which enabled to obtain reliable quantitative determinations of toluene concentration in the samples. A commercially available absorption liquid dedicated to non-polar compounds was used as an absorbent. The process was carried out in two identical systems: in first, pure toluene was absorbed and in the second, toluene vapor contaminated with acetone. This approach allowed verifying the selectivity of the prepared MLR calibration model for process control in the case of the presence of more or less expected pollutants in the treated gas. The results obtained with the gas sensor array were related to the reference technique and they confirm the usefulness and advisability of using these devices to monitor the absorption processes as a cheaper and more time-efficient alternative to chromatographic methods. The root mean square error (RMSE) in absorptivity determination between the results received with the analytical and sensor techniques was 0.019 and 0.041 when treating pure toluene vapors and its vapors with acetone, respectively. Compared to instrumental techniques, sensor matrices are technologically less complex, useful for laboratory purposes, as well as showing application potential for field studies. However, it is necessary to develop more sensitive and selective chemical gas sensor arrays and better master advanced data processing and identification techniques.

2

Effectiveness of Removal of Odorous Compounds from a Poultry Farm in a Water Scrubber with Sand Filling

Wysocka Izabela, Boguszewicz Adam

Journal of Ecological Engineering

|

2019

|

Vol. 20, nr 2

141--145

EN

Breeding facilities are the source of numerous complaints regarding the odor nuisance. For this reason, numerous attempts are made to reduce the odor nuisance of such objects. One of the methods of deodorizing the gases from breeding facilities might be the sorption of odorants in water scrubbers. This article presents the effectiveness of removing this type of impurities from water scrubbers with suspended sand filling. An increase in deodorization efficiency was observed, compared to the water scrubbers without fill ranging from 55% to 62%, depending on the time of gas contact with the sorbent in the scrubbers.

3

Biofiltracja jako proekologiczna metoda usuwania odorów z procesów kompostowania

Gałwa-Widera M., Bień J., Wrońska M., Kwarciak-Kozłowska A.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 9

1463--1466

PL

Całkowita eliminacja emisji odorantów do atmosfery jest zadaniem trudnym do zrealizowania. Wiąże się to przede wszystkim z faktem, że są one uwalniane nie tylko w trakcie procesu technologicznego. Takie etapy przetwarzania, jak rozładunek, przeładunek i transport, będące składowymi ciągu technologicznego, również stanowią źródło emisji. Nie zawsze możliwe jest hermetyzowanie tych etapów. Całkowita dezodoryzacja procesu technologicznego nastręcza zatem dużo większy problem niż oczyszczanie gazów odlotowych z poszczególnych etapów. Wiele gazów zaliczanych do grupy związków odorowych, charakteryzujących się przykrym zapachem, ma dość niski próg wyczuwalności. Zatem aby zapach był niewyczuwalny, związek należałoby całkowicie usunąć z gazów odlotowych. Wiąże się to z koniecznością uwzględnienia całkowitej hermetyzacji zarówno na etapie projektowania i budowy instalacji, jak i w trakcie procesu technologicznego1, 2).

EN

H2S and NH3 were removed from composting off-gases by bio-filtration through microorganisms-contg. peat or sawdust beds. The sawdust was less efficient than peat in the desodorisation process.

4

The role of biological methods in the municipal management odor nuisance reduction strategy

Grzelka Agnieszka, Miller Urszula, Sówka Izabela

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2018

|

Vol. 25, nr 1

51--60

EN

An important potential source of odor emissions is municipal management objects. These include sewage systems, waste water treatment plants, waste landfills and waste processing plants. Both, waste management facilities and waste management facilities are designed to reduce the negative impact of human activities on the environment. The common feature of these objects is the similarity of the chemical composition of emitted gases and their hedonic quality, eventually, the nature of odor emissions dependent on the type of object and technological solutions. Sources differ in the amount of emissions and intensity of odors that can affect the amount of odor nuisance. Problems in reducing odor impact of municipal management objects can be mainly due to the multiplicity and variety of sources of odor emissions located in their area, as well as from the fact that they are often area sources and they might be difficult to encapsulate. The biological methods are increasingly used for the purification of waste gases in relation to other odor reduction methods both, for ecological reasons and for economic competitiveness. Biological purification of gases is carried out using biofilters, bioscrubbers, biotrickling filters or membrane bioreactors. The differences between these methods are a consequence of used solutions and result in the division of operating costs. The efficiency of the removal of hydrogen sulphide by biofiltration obtained by various authors is at least 99 % with a wide range of inlet pollution concentration, while for ammonia it is slightly lower (from 96 to 98 %). The efficiency of the biofiltration of VOCs depends substantially on their nature and properties (water solubility, vapor pressure), and varies from 40 to 100 %. The obtained deodorization efficiency by biofiltration is above 90 %, and can even reach values over 99 %. In the paper examples of the application of biological methods in municipal management objects together with the assessment of their efficiency in reducing the emission of odor and selected odorant pollutants will be presented and discussed.

PL

Ważnym potencjalnym źródłem emisji zapachów są obiekty gospodarki komunalnej (OGK). Należą tu systemy kanalizacyjne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, zakłady segregacji przetwarzania odpadów. Zarówno obiekty gospodarki ściekowej, jak i zakłady gospodarowania odpadami mają na celu ograniczenie negatywnego wpływu działalności człowieka na środowisko naturalne. Wspólną cechą tych obiektów jest podobieństwo pod względem składu chemicznego emitowanych gazów oraz ich jakości hedonicznej, jednak ostatecznie charakter emisji zapachów zależy od typu obiektu i zastosowanych rozwiązań technologicznych. Źródła różnią się wielkością emisji oraz intensywnością zapachów, co może wpływać na skalę uciążliwości zapachowej. Problemy w ograniczaniu zapachowego oddziaływania OGK mogą wynikać w głównej mierze z wielości i różnorodności źródeł emisji odorów zlokalizowanych na ich terenie, a także z faktu, że są to często źródła dyfuzyjne i trudne do hermetyzacji. Standardowo, w ograniczaniu emisji odorów, stosuje się metody adsorpcyjne, absorpcyjne, kondensacyjne, spalania termicznego i utleniania katalitycznego oraz metody biologiczne. Te ostatnie są coraz powszechniej stosowana w oczyszczaniu gazów odlotowych, zarówno ze względów ekologicznych, jak i z uwagi na ekonomiczną konkurencyjność w stosunku do innych metod. Oczyszczanie gazów metodami biologicznymi prowadzi się przy pomocy biofiltrów, biopłuczek (bioskruberów), złóż biologicznie zraszanych (biofiltrów zraszanych) lub biomembran. Różnice pomiędzy metodami wynikają ze stosowanych w nich rozwiązań i przekładają się na rozkład kosztów operacyjnych. Skuteczność usuwania siarkowodoru metodą biofiltracji uzyskiwana przez różnych autorów wynosi co najmniej 99 % przy szerokim zakresie wlotowego stężenia zanieczyszczeń, natomiast dla amoniaku jest nieco niższa. Skuteczność biofiltracji lotnych związków organicznych zależy w znacznym stopniu od ich rodzaju i właściwości (rozpuszczalność w wodzie, prężność par), i wynosi od 40 do 100 %. Uzyskiwane skuteczności dezodoryzacji metodą biofiltracji wynoszą natomiast powyżej 90 %, a nawet mogą osiągać wartości powyżej 99 %. W pracy przedstawiono przykłady zastosowania metod biologicznych w obiektach gospodarki komunalnej wraz z oceną ich efektowności w ograniczaniu emisji odorów i wybranych zanieczyszczeń zapachowo czynnych.

5

Technologie dezodoryzacji gazów złowonnych

Wysocka I., Namieśnik J.

Analityka : nauka i praktyka

|

2018

|

nr 4

42--48

PL

Aktywność człowieka związana jest z powstaniem różnego typu zanieczyszczeń i w efekcie można mówić o wzroście antropopresji. Ma to miejsce również w przypadku emisji składników gazowych, które charakteryzują się nieprzyjemnym zapachem.

6

Biofiltry jako budowle w inżynierii środowiska

Wierzbińska M.

Materiały Budowlane

|

2017

|

nr 12

27--30

PL

Biofiltracja jest jedną z alternatywnych metod oczyszczania gazów odlotowych z zanieczyszczeń złowonnych o niskim progu wyczuwalności, występujących w powietrzu poprocesowym. Jej atutem, obok dosyć niskich kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, jest fakt, że proces ten jest praktycznie bezodpadowy. Powoduje rzeczywistą likwidację zanieczyszczeń, a nie tylko zmianę miejsca lub formy ich występowania, nie generując przy tym dodatkowych odpadów. Z tego powodu biofiltracja gazów jest metodą preferowaną na całym świecie. Przeprowadza się ją w biofiltrach wypełnionych materiałem filtracyjnym, zasiedlonym przez mikroorganizmy, które pobierając zanieczyszczenia z gazów, uwalniają do środowiska CO2 i H2O. Każde źródło gazów złowonnych, tzw. odorów, jest jednak różne pod względem składu gazów odlotowych, ładunku zanieczyszczeń, pH, temperatury czy wilgotności powietrza poprocesowego, dlatego też biofiltry funkcjonujące w przemyśle różnią się między sobą parametrami i stopniem rozbudowania instalacji do dezodoryzacji. Biofiltry, w postaci niewielkich filtrów, są stosowane w różnego rodzaju studniach kanalizacyjnych, ale przede wszystkim stanowią wyzwanie w dużej, przemysłowej skali, gdzie przyjmują wymiary budowli zajmujących powierzchnię ok. 100 m2. Potrzebują wtedy solidnych fundamentów i krat podtrzymujących złoże biologiczne, wykonanych z odpowiednio dobranych materiałów oraz pozwolenia na budowę.

EN

Biofiltration is one of the alternative methods of odor removal. This malodorous are present in low concentrations in waste gases. The advantage, beside a relatively low investment and operating costs, is the fact that this process is practically waste-free. This gives a real removal of impurities and not only a change of place or form of their occurrence, without generating additional waste. This causes the biofiltration of gases is the preferred method currently worldwide. Biofilters filled with filter material are used for deodorization of waste gases. In this packed bed there are microorganisms which reduce of pollution to CO2 and H2O. Sources of malodorous gases differ in respect of composition of the exhaust gases, the pollutant load, pH, temperature or humidity of post-processing. Therefore, biofilters operating in the industry vary the parameters and the degree expandable installation for deodorization. Biofilters are used in all kinds of sewage wells which are in the form of small filters but most of all make a challenge on a large industrial scale where they take the dimensions of buildings covering an area of 100 m2. Then they need a massive foundation and bars supporting the biofilter, made from carefully selected materials and building permits.

7

Mikrobiologiczne, pyłowe i odorowe zagrożenia na fermach drobiu oraz biologiczna metoda eliminacji

Matusiak K., Skóra J., Borowski S., Pielech-Przybylska K., Nowak A., Wojewódzki P., Herman J., Okrasa M., Gutarowska B.

Inżynieria Ekologiczna

|

2017

|

Vol. 18, nr 3

184--193

PL

Celem badań była ocena zagrożeń mikrobiologicznych odorowych i pyłowych w pomieszczeniach inwentarskich na fermach drobiu. Ponadto określono skuteczność biopreparatu i ekstraktu roślinnego Yucca schidigera w obniżaniu stężenia wybranych związków odorowych generowanych przez pomiot drobiowy oraz w higienizacji pomiotu. W pomieszczeniach inwentarskich zapylenie powietrza było wysokie i kształtowało się na poziomie 1,44 mg/ m3; dominowała frakcja pyłu PM10. Zarówno w pomiocie drobiowym oraz pyle osiadłym stwierdzono wysoką liczebność bakterii i grzybów na poziomie 106–1010 jtk/g. Na fermie drobiu nie odnotowano przekroczenia limitu dotyczącego liczby bakterii i grzybów w powietrzu. Odnotowane stężenia frakcji PM2,5 i PM10 były 18–20 razy wyższe niż dopuszczalne dla 24-godzinnej ekspozycji określone przez Światową Organizację Zdrowia. Wśród odorowych związków lotnych na fermach drobiu dominowały: amoniak, akroleina, metyloamina, kwas octowy, aldehyd octowy i formaldehyd. Ich stężenia były zmienne w zależności od rodzaju fermy i etapu cyklu produkcyjnego. Dopuszczalne stężenie amoniaku w powietrzu zostało przekroczone na fermie kur niosek I i II, natomiast stężenie dwutlenku węgla przekroczyło dopuszczalną wartość w trzecim etapie cyklu produkcyjnego na fermie brojlerów III i było zbliżone do limitu na fermie niosek I. Cytotoksyczność mieszaniny związków odorowych wobec komórek kurzych LMH maksymalnie wynosiła 45,7%, potwierdzono ją zmianami morfologicznymi komórek po działaniu związków odorowych (amoniaku, di- i trimetyloaminy). Biopreparat mineralno-mikrobiologiczny wraz z ekstraktem Yucca schidigera zmniejszał ogólną liczbę drobnoustrojów o około 1 rząd wielkości w pomiocie drobiowym i obniżał stężenie związków odorowych o 37–70% w zależności od związku. Zastosowanie kolejno ekstraktu Y. schidigera, a następnie po 2 dniach biopreparatu może być skutecznym sposobem ograniczania zagrożeń mikrobiologicznych i odorowych na fermach drobiu.

EN

The aim of the study was to evaluate the microbiological contamination, odour and dust concentration in poultry farms. In addition, the eﬀectiveness of biopreparation and Yucca schidigera plant extract in manure hygienisation and selected odorous compounds removal was determined. The airborne total dust concentration at poultry production premises averaged 1.44 mg/m3 with a high percentage of the PM10 fraction. High number of bacteria and fungi at 106–1010 CFU / g. was determined in both poultry manure and settled dust. Poultry farm’s air limits of the bacteria and fungi number have not been exceeded. Reported concentrations of PM2,5 and PM10 fractions were 18–20 times higher than acceptable for a 24-hour exposure determined by the World Health Organization. Volatile odorous compounds dominant in poultry farms were: ammonia, acrolein, methyl amine, acetic acid, acetaldehyde and formaldehyde. The concentrations are variable depending on the farm type and stage of the cycle production. The permissible concentration/ exposure limits of ammonia in the air has been exceeded in the laying hens farms I and II, while the concentration of carbon dioxide exceeded the limit value in the third stage of the cycle production on broiler farm III and was close to the limit for laying hens farm I. The maximum cytotoxicity of odorous compounds mixture tested on chick liver hepatocellular carcinoma cell line LMH was 45.7%. It was confirmed by cells morphologic changes after the odorous compounds treatment (ammonia, di-, and trimethylamine). Mineralmicrobial biopreparation with Yucca schidigera extract reduced the total number of microorganisms by 1 logarythmic unit in poultry manure and decreased concentration of odorous compounds by 37–70% depending on the compound. The use in sequence Y. schidigera extract, and then after 2 days biopreparation can be an eﬀective way to reduce microbiological and odorous hazards on poultry farms.

8

Uciążliwość zapachowa powietrza atmosferycznego z terenów oczyszczalni ścieków. Cz. 1 - metody dezodoryzacji oraz identyfikacji zanieczyszczeń powietrza

Kolasińska P., Cieślik B. M., Dymerski T., Konieczka P., Namieśnik J.

Analityka : nauka i praktyka

|

2017

|

nr 1

48--54

PL

Olfaktometria terenowa i elektroniczny nos są kluczowymi narzędziami stosowanymi do oceny emisji substancji zapachowych wprowadzanych do środowiska.

9

Uciążliwość odorowa i mikrobiologiczna oczyszczalni ścieków – studium przypadku

Michałkiewicz M., Kruszelnicka I., Ginter-Kramarczyk D., Mizerna-Nowotna P.

Ochrona Środowiska

|

2016

|

Vol. 38, nr 3

41--48

PL

Emisja uciążliwych zapachów (odorów) i bioaerozoli do powietrza stanowi poważny problem związany z oddziaływaniem obiektów gospodarki komunalnej na pracowników, mieszkańców pobliskich terenów oraz środowisko naturalne. W pracy przedstawiono metody oceny i możliwości ograniczenia uciążliwości zapachowej i mikrobiologicznej Centralnej Oczyszczalni Ścieków w Koziegłowach (obok Poznania) na terenie i wokół tej oczyszczalni. W szczególności przedstawiono wyniki badań liczebności bakterii mezofilnych i psychrofilnych, gronkowców mannitolododatnich i mannitoloujemnych, bakterii Pseudomonas fluorescens (w temperaturze 4oC i 26oC), promieniowców, bakterii grupy coli oraz grzybów mikroskopowych w próbkach powietrza pobieranych we wszystkich porach roku na ośmiu stanowiskach pomiarowych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że na terenie oczyszczalni znajdują się obiekty związane z potencjalną emisją odorów i drobnoustrojów do otaczającego powietrza, w tym hala krat i piaskownik. Badania wykazały, że hermetyzacja obiektów technologicznych oczyszczalni przyczyniła się znacznie do skutecznego zmniejszenia emisji drobnoustrojów do otaczającego środowiska. Wyniki badań dowiodły, że na terenie i wokół obiektów komunalnych (oczyszczalnie ścieków, zakłady przeróbki odpadów i podobne) konieczne jest maksymalne ograniczanie emisji odorów i bioaerozoli do atmosfery, co można uzyskać przez hermetyzację najbardziej uciążliwych obiektów. Dodatkowo powinna być także przestrzegana prawidłowa eksploatacja urządzeń i higiena pracy, a wiedza o zagrożeniach zdrowotnych musi być stale uzupełniana.

EN

Air emissions of nuisance odors and bioaerosols are a serious problem related to an impact of municipal facilities on their employees, nearby residents and the natural environment. The article presents an overview of odor and microbiological nuisance assessment and elimination methods at the Central Sewage Treatment Plant Kozieglowy near Poznan. In particular, research results were presented on numbers of mesophilic and psychrophilic bacteria, mannitol-positive and mannitol-negative Staphylococcus, Pseudomonas fluorescens (4oC and 26oC), actinobacteria, coliform and microscopic fungi from the air samples collected in all seasons at the eight sampling stations. Based on the research results it was established that in the area of the treatment plant there were facilities potentially emitting odors and microorganisms into the air, including the bar-screen building and grit chamber. The research confirmed that hermetization of the plant technological facilities significantly contributed to effective reduction of microorganism emission into the environment. It was confirmed that in the territory and around the municipal facilities (sewage treatment plants, waste processing sites, etc.) a maximal odor and bioaerosol emission reduction was required, which might be achieved via hermetization of the most nuisance facilities. Additionally, an appropriate equipment exploitation and safety at work regulations should be obeyed, while knowledge on health risks must be regularly refreshed.

10

Problem uciążliwości zapachowej na komunalnych oczyszczalniach ścieków

Specjalski K. P.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2016

|

Nr 2

62--68

PL

Opracowanie prezentuje aktualny stan prawny ochrony powietrza przed odorami w Polsce. Zaprezentowano także różne technologie oczyszczania powietrza zawierającego związki odorowe na terenie komunalnych oczyszczalni ścieków i w systemach kanalizacji sanitarnej. Przedstawiono konkretne obiekty w Polsce, na których zastosowano różne technologie oczyszczania powietrza złowonnego z opisem parametrów i zdjęciami urządzeń. Zarysowano kierunek rozwojowy aplikowanych technologii. Zwrócono uwagę, że dwustopniowe technologie oczyszczania powietrza a szczególnie z użyciem złóż biologicznych zraszanych są technicznie atrakcyjne i kosztowo efektywne nie tylko inwestycyjnie ale również w eksploatacji w porównaniu chociażby z oczyszczaniem za pomocą skruberów chemicznych (przykład takiego rozwiązania z USA gdzie podjęto działania w kierunku zamiany na złoża biologiczne zraszane).

EN

This study presents the current legal status of air protection against odors in Poland. Were presented different air cleaning technologies in municipal wastewater treatment plants. Contains concrete objects in Poland with description and photographs. Shows the direction of technology development. The two stages technology with using bio-trickling filters were determined to be the most cost-effective control technology for treating the exhaust air from different places in wastewater treatment plants. The selection of bio-trickling filters met the goals of using a control technology that is “green”, uses no chemicals, generates no hazardous residuals, has relatively low costs and requires low maintenance (such as the USA, where attempts to convert chemical scrubbers for bio-trickling filters).

11

Fizykochemiczne i biologiczne metody dezodoryzacji : aspekty teoretyczne i praktyczne

Oleksy M., Dobrzański Z., Matusiak K., Borowski S., Korczyński M., Gutarowska B.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 12

2263-2269

PL

W przemyśle i rolnictwie (głównie w obiektach produkcji zwierzęcej) powstaje wiele produktów ubocznych, w tym opadów organicznych, które są z kolei źródłem uciążliwych związków zapachowych (odorantów). Ocenia się, iż powietrze odprowadzane z ferm hodowlanych może składać się z ponad 160 związków chemicznych (m.in. amoniak i lotne aminy, siarkowodór i tiole, indole oraz lotne kwasy tłuszczowe). Przedstawiono podstawowe nazewnictwo i metody pomiarów odorantów. Dokonano przeglądu metod dezodoryzacji, głównie metod fizykochemicznych, w tym omówiono techniki sorpcyjne (adsorpcja, absorpcja), spalanie bezpośrednie oraz ozonowanie. Scharakteryzowano także metody biologiczne, w tym biofiltrację oraz sorpcję zanieczyszczeń gazowych w bioskruberach. Opisano zastosowania różnych dodatków do pasz i ściółki, m.in. biopreparatów oraz ekstraktu roślinnego Yucca schidigera, w celu usuwania odorów w pomieszczeniach inwentarskich.

EN

A review, with 66 refs., of methods for air deodorization in industrial, municipal and breeding sites. In particular, various additives to the feed and bedding, including biopreparations and Yucca schidigera plant extract for the removal of odorous compds. in livestock buildings were presented.

12

Zastosowanie haloizytu i wermikulitu do dezodoryzacji nawozu drobiowego

Korczyński M., Jankowski J., Witkowska D., Opaliński S., Szołtysik M., Kołacz R.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 6

1027--1031

13

Zapachy w pomieszczeniach. Postrzeganie, pomiar i eliminacja. Część 3. Eliminacja zapachów

Kostyrko K.

Instal

|

2013

|

nr 3

30-38

PL

Pierwsza część artykułu "Postrzeganie zapachu", INSTAL Nr 1/2007 s. 37 prezentowała terminy i definicje związane z ludzkim zmysłem węchu i cechami zapachu, podaje też reguły percepcji zapachu i podstawowe jednostki olfaktometrii. W drugiej części artykułu "Pomiary zapachów", INSTAL Nr 6/2008 s. 4 opisano mierzalne parametry odczuwalnej intensywności zapachu, zasady pomiaru stężenia zapachowego olfaktometrem dynamicznym, ale też i metody pomiaru stężenia odorantów w powietrzu z użyciem fizykochemicznej analizy instrumentalnej i nosów elektronicznych. Szersze omówienie w monografii [2]. W trzeciej części artykułu opisano metody osłabiania dokuczliwego zapachu w starych i w nowych budynkach, ponieważ ich skuteczność jest decydująca w uzdatnianiu środowiska wewnętrznego. Zagadnienie jest takie, że gdy zapach potencjalnie może być problemem, wówczas należy wybraną metodą stworzyć warunki kształtowania takiej jakości powietrza wewnętrznego, jaka byłaby akceptowalna dla przebywających ludzi. Są trzy podstawowe strategie redukcji zapachowych zanieczyszczeń w powietrzu wnętrz: kontrola źródeł zapachu, wentylacja i oczyszczanie powietrza. Wybór strategii zależy od źródeł zapachu, mogą być nimi np. emitujące powierzchnie materiałów budowlanych lub powierzchnie cząstek stałych z dymu papierosowego. Artykuł prezentuje stosowane w praktyce metody poprawy odczuwalnej jakości powietrza wewnątrz budynków, jak też oczyszczacze stosowane do redukcji zapachowych zanieczyszczeń powietrza, lub do ich degradacji. Opisano problemy konstrukcji oczyszczaczy do eliminacji zanieczyszczeń stałych i gazowych tj. filtrów do powietrza oddzielających cząstki z krótką historią filtrów HEPA i filtrów gazowych oraz ich elementów (względne zdolności adsorpcji na węglu aktywnym i na tlenkach metali stosowanych częściej do cząsteczek polarnych, stałe złoża impregnowanych adsorbentów) stosowane w adsorberach zapachów. Podano teorię fotokatalitycznego utleniania zanieczyszczeń (PCO), nawiązano do zjawisk samooczyszczania powietrza przez materiał budowlany z katalizatorem (TiO2), omówiono konstrukcję oczyszczaczy typu PCO, oczyszczaczy plazmowych jonizujących i generatorów ozonu, stosowanych do degradacji zapachowych zanieczyszczeń w budynku. Opisano używane obecnie środki do chemicznej dezodoryzacji złych zapachów (preparaty modyfikujące i maskujące zapachy). Podano ograniczenia stosowania opisywanych technik oczyszczania powietrza. Przegląd zagadnień dezodoryzacji budynków zamykają dane wzięte z przeprowadzonej w Berkeley [36] analizy rocznych kosztów polepszania jakości powietrza wnętrz.

EN

The first part of article "Perception of Odour", printed in INSTAL No 1/2007 p. 37, describes the terms and definitions connected with human sense of smell and the nature of odour, the rules for its perception and the basic dimensions in olfactometry. The second part of article "Measurement of Odours", printed in INSTAL No 6/2008 p.4, describes measurable parameters of perceived odour intensity and presents odour concentration measurements by dynamic olfactometer, as well as an odorant concentration measuring methods using physicochemical instrumentation and Electronic Noses. More information in monograph [2]. In the third part of article, the authors present possible methods of reducing and eliminating malodours, an essential step in improving indoor environment quality in both new and old buildings. Facing a potential threat of a malodour dictates a choice of a method to achieve a good quality of indoor air for human occupancy. There are three basic strategies to reduce odorous pollutant concentrations in indoor air: source control, ventilation, and air cleaning. The choice of strategy depends on the odour source, which can be a surface of any nonlow-polluting building material or any particle surface, for example cigarette smoke. The paper presents applied methods used to improve perceived air quality inside a building, as well as air cleaning devices used to reduce indoor concentration of air contamination (odorants) or to cause their degradation. It describes the design of air purifiers for the elimination of various pollutants (Particle-Removal Air Filters with a brief history of HEPA filters, gas-phase filters) and their inherent properties such as adsorptivity on activated carbon and on metal oxides mainly used for polar molecules, and impregnated adsorbents in fixed bed odour adsorbers. Also addressed is the science of photocatalytic oxidation (PCO), TiO2 photocatalysis to be applied to self-cleaning air and surface of building materials and design of PCO cleaners, ionizer (plasma) purifiers and ozone generators, for the modification of various pollutants in a building. Briefly described are the primary odour control chemistries in use today (odour modification agents and masking agents). For all these air cleaning technologies their limitations are discussed. Building deodorization problems review is concluded with data from the Berkeley analysis [36] of US yearly expenditures for IAQ problem prevention or mitigation.

14

Zapachy w pomieszczeniach. Postrzeganie, pomiar i eliminacja. Część 3. Eliminacja zapachów

Kostyrko K.

Instal

|

2013

|

nr 4

30-37

15

Dezodoryzacja ciekłych produktów, pochodzących z pirolizy opon samochodowych

Januszewicz K., Klugmann-Radziemska E.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 1

108-110

PL

Przeprowadzono badania nad pozbawieniem zapachu oleju, pochodzącego z pirolizy opon samochodowych. Analizowano wpływ dodatku perhydrolu w różnym stosunku objętościowym, stężonego kwasu siarkowego(VI), perhydrolu z dodatkiem środków powierzchniowo czynnych i attapulgitu oraz wpływ działania ultradźwięków. Sprawdzono, czy efektywność dezodoryzacji nie wpływa na obniżenie wartości ciepła spalania badanego oleju.

EN

An oil made by pyrolysis of spend tires was deodorized with concd. H₂SO₄, H₂O₂ (optionally together with ultrasound treatment or surfactants) or attapulgite. The use of H₂O₂ and the surfactant was the most efficient.

16

Stosowanie najlepszych dostępnych technik w celu zapobiegania i ograniczania uciążliwości zapachowych w gospodarce ściekowej

Banach M., Kwaśny J.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2012

|

nr 7-8

72--76

PL

Oczyszczalnie ścieków są jednym z największych źródeł uciążliwości zapachowych. Stosowanie w gospodarce komunalnej najlepszych dostępnych technik zapobiegania powstawaniu odorów umożliwia skuteczną dezodoryzację powietrza. W artykule przedstawiono metody usuwania uciążliwości zapachowych u źródła ich powstawania i najczęściej stosowane metody dezodoryzacji.

EN

Wastewater treatment plants are one of the biggest sources of nuisance odors. Effective deodorization of air in communal economy allows the use of best available techniques to prevent odors. The article presents a method to remove odor complaints at source and most commonly used methods of deodorization.

17

Dezodoryzacja nawozu organicznego metodą biologiczną

Borowski S., Gutarowska B., Durka K., Korczyński M., Opaliński S., Kołacz R.

Przemysł Chemiczny

|

2010

|

T. 89, nr 4

318-322

18

Reduction of odour nuisance from animal waste utilization plant by means of low temperature plasma

Korniluk M., Piotrowicz A., Kwiatkowski M., Jahołkowski K., Ozonek J.

Proceedings of ECOpole

|

2008

|

Vol. 2, No. 2

343--348

EN

Industrial plants constitute the emission source of various chemical compounds with odorous properties. Sensitivity of the olfactory sense brings it about that not only the workers in such facilities, but the whole local communities suffer from a serious odour nuisance, even though the emitted odorants are present in very low concentration. Apart from an obvious negative influence on physical comfort, these substances can exhibit harmful properties to human organisms, such as toxicity, mutagenicity and carcinogenicity. Among many existing methods for the deodorization of gases, in practice, only a few of them are used. Solutions with high efficiency can be mostly characterized by expensive investment and exploitation costs, while the cheaper methods may fail to attain the assumed requirements. Hence, the need of searching for alternative ways of neutralizing odours being the compromise between the costs borne and the efficiency obtained is of such importance. The paper presents a conception of the solution to the problem of odour nuisance in animal waste utilization plant based on the low temperature plasma technology. In the proposed system the polluted air removed from the industrial premises is conducted into the reactor with barrier discharges. During the discharges highly energetic electrons, ozone and free radicals are formed. The efficiency of deodorization depends in this case on the construction of the reactor, active power supplied to the reaction environment and the proper selection of other process parameters.

PL

Zakłady przemysłowe stanowią źródło emisji różnorodnych związków chemicznych o charakterze odorotwórczym. Wrażliwość zmysłu powonienia sprawia, iż nie tylko pracownicy takich obiektów, ale również i okoliczni mieszkańcy narażeni są na znaczną uciążliwość zapachową, nawet jeśli emitowane odoranty występują w bardzo niewielkich stężeniach. Poza ewidentnym, negatywnym wpływem na komfort psychiczny substancje te mogą mieć również właściwości szkodliwe dla organizmu ludzkiego, takie jak toksyczność, mutagenność czy kancerogenność. Spośród wielu istniejących metod dezodoryzacji gazów w praktyce stosowanych jest tylko kilka. Rozwiązania o duŜej skuteczności charakteryzują się najczęściej dużymi kosztami zarówno inwestycyjnymi, jak i eksploatacyjnymi, podczas gdy tańsze metody mogą nie spełniać stawianych wymogów. Stąd potrzeba poszukiwania alternatywnych sposobów neutralizacji odorów, stanowiących kompromis pomiędzy ponoszonymi nakładami finansowymi a uzyskiwaną wydajnością. W pracy zaprezentowano koncepcję rozwiązania problemu uciążliwości zapachowej w zakładzie utylizacji odpadów zwierzęcych, wykorzystującą technologię plazmy niskotemperaturowej. W zbudowanej instalacji zanieczyszczone powietrze usuwane z pomieszczeń przemysłowych jest kierowane do reaktora z wyładowaniami barierowymi, podczas których generowane są wysokoenergetyczne elektrony, ozon oraz wolne rodniki. Skuteczność dezodoryzacji zależy w tym przypadku od konstrukcji reaktora, wielkości mocy czynnej dostarczanej do środowiska reakcji oraz odpowiedniego doboru innych parametrów procesu.

19

Odory w środowisku pracy rolnika-hodowcy. Źródła, zagrożenia, usuwanie

Makles Z., Domański W.

Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka

|

2008

|

nr 2

10-13

PL

Środowisko pracy rolnika-hodowcy, nie jest wolne od zagrożeń powodowanych obecnością wielu czynników natury chemicznej, biologicznej, fizycznej. Wyjątkowo niebezpieczne są substancje chemiczne emitowane do powietrza pomieszczeń inwentarskich z materiału biologicznego : obornika, gnojówki i gnojowicy, charakteryzujące się nieprzyjemnym zapachem. W artykule wymieniono źródła powstawania i emisji substancji złowonnych, zagrożenia jakie stwarzają dla człowieka oraz sposoby ich usuwania z powietrza.

EN

The working environment of a farmer – breeder is not free from hazards resulting from the presence of numerous chemical, biological and physical factors. Especially dangerous are chemical substances that biological matter emits into the air of livestock accommodation – different kinds of manure, which has an unpleasant smell. This article lists sources of malodorous substances, the threat they pose to people and ways of removing them from the air.

20

Oceny skuteczności dezodoryzacji. Redukcja stężenia zapachowego w biofiltrze

Junga R., Sosialuk M.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

2007

|

Vol. 41 nr 5

130-142

PL

Nasilająca się zapachowa uciążliwość działalności gospodarczej, obiektów komunalnych itp. powoduje, że w krajach rozwiniętych coraz większa waga jest przywiązywana do stosowania skutecznych metod zmniejszania emisji odorantów - stosowanie niskoemisyjnych technologii lub odpowiednich metod dezodoryzacji gazów odlotowych. W piśmiennictwie dostępne są opisy wielu technik dezodoryzacji, jednak wybór metody najbardziej skutecznej w określonych warunkach jest bardzo trudny. Trudności wynikają ze stosowania zróżnicowanych miar skuteczności. Wynika to ze zbyt małej popularności techniki pomiarów stężenia zapachowego, opisanej w normie EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007). Metodą opisaną w normie wykonano oznaczenia stężenia zapachowego na wlocie i wylocie z biofiltra (olfaktometr TO7). Określono zależność skuteczności dezodoryzacji (%) od stężenia zapachowego na wlocie.

EN

An increasing odour nuisance of economic activities, communal utilities activities etc. results in paying a particular importance to the application of efficient methods of decreasing of odour emissions in the developed countries. Technologies of low emissions or appropriate deodorisation methods of flue gases are applied. Literature sources provide descriptions of many deodorisation techniques however the selection of the method most effective under specified conditions is very difficult. The difficulties result from the application of different efficiency measures. It is due to the fact that the technique of odour concentration measurements described in the standard EN 13725:2003 (PN-EN 13725:2007) has still not gain sufficient recognition. The method described in the standard was used for determining odour concentration (olfactometer TO7) at the inlet and the outlet of a biofilter. A correlation between the deodorisation efficiency (%) and the odour concentration at the inlet of the biofilter was determined.