PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dekonstrukcja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available The deconstructivist trend in Polish architecture of the 21th century – selected examples
Węcławowicz-Gyurkovich Ewa
Architectus
|
2022
|
Nr 2 (70)
17--26
EN
The article is devoted to the presentation and analysis of the aesthetics of the forms and structures of several selected realisations in Polish architecture, which represent a very elitist trend called Deconstruction. This trend appeared in world architecture mainly at the beginning of the 1980s. It arrived in Poland with a long delay of several decades, as it was only in the 2nd decade of the 21st century that several new cultural objects were realised. After outlining the most important features of this trend, the author analysed and discussed the following selected examples based on an analysis of realisations in Western Europe and the USA: the Fire Museum in Żory (opened in 2014), the Jordanki Cultural and Congress Centre in Toruń (opened in 2015) and the Museum of the World War II in Gdańsk (opened in 2017). In each realisation, as can be observed in the examples of well-known Western creators, the individual philosophy of the architects is important. The article presents the statements of the creators of these buildings. The author also pointed out that at the end of the 1990s, individual realisations of detached houses, private production workshops and interiors appeared in our country as part of this trend. In each case, the aesthetic analysis of these works showed that the selected buildings are representative of the discussed trend, implementing its avant-garde premises, depicting the emotions and moods of deconstruction.
PL
Artykuł poświęcono przedstawieniu i analizie estetyki form i struktur kilku wybranych realizacji w polskiej architekturze, które reprezentują bardzo elitarny nurt zwany dekonstrukcją. Ten kierunek pojawił się w światowej architekturze głównie na początku lat 80. XX w. Do Polski dotarł z dużym, bo kilkudziesięcioletnim opóźnieniem, albowiem dopiero w drugiej dekadzie XXI w. zostało zrealizowanych kilka nowych obiektów kultury. Po nakreśleniu najważniejszych cech tego nurtu, na podstawie analizy realizacji w Europie Zachodniej i w USA autorka artykułu omówiła wybrane przykłady: Muzeum Ognia w Żorach (otwarte w 2014 r.), Centrum Kulturalno-Kongresowe Jordanki w Toruniu (otwarte w 2015 r.) oraz Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (otwarte w 2017 r.). W każdej realizacji, podobnie jak obserwować to można w przykładach znanych zachodnich twórców, istotna jest indywidualna filozofia architektów – autorów tych realizacji. W artykule przedstawione zostały wypowiedzi twórców tych obiektów. Autorka zwróciła także uwagę, że z końcem lat 90. XX w. pojawiły się w naszym kraju w ramach tego nurtu pojedyncze realizacje domów jednorodzinnych, prywatnych warsztatów produkcyjnych oraz wnętrz. W każdym wypadku analiza estetyczna tych dzieł wykazała, że wybrane obiekty są reprezentatywne dla omawianego nurtu, realizują jego awangardowe hasła, obrazujące emocje i nastroje dekonstrukcji.
2
Content available Przemiany stylistyczne w twórczości Zahy Hadid
Węcławowicz-Gyurkovich Ewa
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
|
2020
|
T. 48
101--119
PL
Zaha Hadid była jedną ze star-architektów, starając się w swoich bardzo licznych projektach i realizacjach spełniać misję poszukiwania nowych kształtów, niejednokrotnie szokując ekstrawaganckimi formami nie mieszczącymi się w tradycyjnym pojmowaniu otaczającej nas rzeczywistości. Autorka artykułu przedstawia propozycję podziału jej twórczości na trzy tendencje: inspirację konstruktywizmem, biomorfizmem, ekspresjonizmem.
EN
Zaha Hadid was a starchitect, trying to fulfil the mission of pursuing new shapes in her many designs and projects, often shocking others with extravagant forms that were unthinkable in the traditional understanding of our reality. The author of this paper presents a proposal of dividing her work into three tendencies: an inspiration with Constructivism, Biomorphism and Expressionism.
3
Content available The Circular Economy approach in architecture – a study of 5 bottom-up cases
Przepiórkowska Sandra
Builder
|
2020
|
R.24, nr 10
33--39
PL
Artykuł ma na celu szczegółową analizę wybranych przypadków inicjatyw oddolnych, w których architekci usiłują wprowadzać strategie wpisujące się w Gospodarkę Obiegu Zamkniętego (GOZ). Badanie ma zidentyfikować i wyjaśnić, czy procesy oraz metody stosowane w badanych przypadkach mają potencjał do wdrożenia jako rozwiązania standardowe. Przeanalizowano przypadki budynków z lat 2018-2020 w Danii, gdzie idea GOZ zdobywa coraz większą popularność. W pięciu badanych obiektach zastosowano przede wszystkim materiały używane lub przeznaczone do wielokrotnego użytku, materiały pozyskiwane lokalnie i porozbiórkowe, prefabrykaty, układy modularne rzutu oraz konstrukcji. Rozpoznano ważny związek pomiędzy partnerstwem projektantów z przemysłem a potencjałem i możliwością wykorzystania odpadów poprodukcyjnych. W budynkach niechętnie są stosowane nowoczesne metody budowlane lub zaawansowane materiały. Zidentyfikowane metody wynikają z wyspecjalizowanej działalności projektantów, w tym z pozyskania materiałów porozbiórkowych lub przeznaczonych do zniszczenia, stąd nie są to rozwiązania gotowe do wdrożenia w proces projektowy, a raczej wymagające rozwinięcia szczegółowej współpracy z lokalnymi władzami i przemysłem. Zestawienia podejmowanych strategii zawarte w artykule stanowią przegląd procesów współcześnie wprowadzanych w celu osiągania cyrkularności środowiska zbudowanego.
EN
This research is specifically focused on outlining exemplary cases and providing specific data regarding the undertaken design methods and material solutions in order to support the Circular Economy approach in architecture. The study is intended to identify and explain whether the commenced by the private investors processes, methods and material solutions have potential to become standardised design methods in the future. All analysed buildings has been erected throughout years 2018-2020 in Denmark, where the CE is gaining growing attention. Within the five cases were used a variety of methods: material recycling, upcycling, design for disassembly, prefabrication, adaptation. The analysis shows that despite of the up-to-date theoretical background, architects unwillingly incorporate in design new technologies and advanced materials. The identified methods are a result of the actions undertaken by designers, including obtaining post-demolition materials or materials intended for disposal. Due to the complicated process of the material harvesting these solutions are not ready to be implemented in the design process, but they rather require a development of the detailed cooperation with the local authorities and the industry. The summaries provide an overview of the actions introduced to achieve the circularity of the built environment.
4
Content available Archetyp w architekturze
Kozłowski T.
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
|
2016
|
T. 44
101--111
PL
Starano się przedstawić „ciągłość” jaka, mino zaprzeczeń twórców jest nieodzowna do tworzenia nowości. Kolejne nurty i style (dziś mody) w architekturze starają się zaprzeczać ideom i formom poprzednikom. Sztuka awangardowa odżegnuje się od jakiejkolwiek kontynuacji. Oryginał już w świecie współczesnym, a w ponowoczesności szczególnie, nie istnieje. Świat jest napełnieni kształtami, kolorami i obrazami przeszłości i nie jest w stanie się z tego wyzwolić. Artystom towarzyszy złudne wrażenie o ich genialności i oryginalności. Patrząc na budowane dziś budynki, możemy dostrzec niezbudowaną architekturę z początku XX wieku. Nie jest to bynajmniej zarzut co do braku oryginalności, ale stwierdzenie smutnego faktu o nie moż- ności tworzenia nowości całkowitej. Może poprzednikom bez dostępu do internetu i Światowej Biblioteki Wyobraźni było łatwiej.
EN
An attempt has been made to present “continuity” which, despite artists’ denials, is a prerequisite for the creation of novelty. Subsequent movements and styles (trends today) in architecture have tried to deny the ideas and forms of their predecessors. Avant-garde art distances itself from any continuation. The original does not exist even in the modern world, let alone in post-modernity. The world is filled with shapes, colours and images of the past, unable to liberate itself from it. The artists are left with a false impression of their genius and originality. Looking at the buildings built today, one can discern the unbuilt architecture of the early twentieth century. This is by no means the accusation of lack of originality, but rather the realisation of a harsh fact that it is impossible to create complete novelty. It might have been easier for our predecessors without access to the Internet and the World Library of Imagination.
5
Content available remote Deconstruction as a method of shaping space. Drawing – the architect's medium
Ochman P.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2015
|
Y. 112, iss. 4-A
105--111
EN
The author discusses the process of deconstruction in architecture and the accompanying drawing process, interpreted as an architect’s medium rather than merely a tool for signification, a method of communication between an artist/architect and the world. The architect’s mind finds delight in space, a fleeting thought, idea, concept, a non-verbal shape of future material substance. Drawing, while being an immanent part of the work, is the work in itself, the language that allows for space to be described in its own categories. Drawing as a method of experiencing space reveals the mechanisms through which architecture is shaped.
PL
W artykule omówiono proces dekonstrukcji w architekturze i towarzyszący mu proces rysowania – rozumiany jako medium architekta, a nie jedynie narzędzie sygnifikacji, metoda komunikowania się artysty/architekta ze światem. Umysł architekta – zachwyt nad przestrzenią, przelotna myśl, idea, koncept, niezwerbalizowany kształt przyszłej materialnej substancji. Rysunek, będąc immanentną częścią dzieła, jest dziełem samym w sobie, językiem pozwalającym opowiadać o przestrzeni w jej kategoriach. Rysowanie jako metoda doświadczania przestrzeni ujawnia mechanizmy kształtowania architektury.
6
Content available Czytanie przestrzeni z Katarzyną Kozyrą w tle
Łucka R.
Przestrzeń i Forma
|
2011
|
nr 16
271-280
PL
Autor poszukuje zależności, która zachodzi pomiędzy zjawiskami współczesnych sztuk plastycznych i architekturą. Stawia pytania o metodę uniknięcia ślepych zaułków twórczości, w które prowadzi chęć permanentnego szokowania jak i niezauważalne niebezpieczeństwo rozmycie się w morzu unifikacji.
EN
The author seeks relationship between arts and architecture. He asks questions concerning the method allowing to avoid the dead ends of creative designing, being the result of the intention to shock permanently as well as the imperceptible danger of blurring the individual work through unification.
7
Content available remote Trwanie, czy przemijanie w wielowartościowości architektury : obiektu sztuki użytecznej
Fołtarz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/1
128--137
PL
Odczytanie rzeczywistości archisfery determinują oczekiwania funkcjonalności i nowości w sferze formotwórczej i technologii. Binarny (zmysłowy i intelektualny) charakter recepcji i tworzenia idei w architekturze został na nowo zrehabilitowany w metodzie analizy dekonstrukcyjnej (dot. paradoksu Jacquesa Derridy) po ustępującym volapüku – złej twarzy postmoderny. Poprzedzony terminologiczną postawą filozofów wobec zasad konstruowania rzeczywistości unaocznionej Derrida wyznaczył cztery determinanty kwalifikujące dzieło sztuki użytecznej, będące w opozycji do dzieła tworzonego pierwotnie wg reguł modern-konstrukcji. W tej kategorii myślenia wartościowanie to przypisywanie implicite cech spełniających warunki dla poszerzonego spectrum oczekiwań wobec architektury. Paradoks Derridy w równym stopniu przystaje do odkrywania arcydzieł sztuki projektowania z przeszłości w kategorii wielowartościowości dla trwania w umysłach protagonistów na rzecz jakości architektury.
EN
Expectations concerning functionality and novelty in form-creating sphere and technology determine comprehension of reality of archisphere. Binary (sensual and intellectual) character of reception and creation of idea in architecture was re-rehabilitated in the method of deconstruction analysis (referring to Jacques Derrida’s paradox) following standing down volapük – a bad face of postmodern philosophy. Preceded by terminological attitude of philosophers towards rules of designing depicted reality, Derrida defined four determinants qualifying a work of useful arts, being in opposition to piece of work created formerly in accordance with the rules of modern-construction. Is this category of thinking, attaching value is assigning in an implicit way features fulfilling condition for expanded spectrum of expectations towards architecture. Derrida’s paradox equally correlates with approaching masterpieces of design art from the past in category of multi-value in order to last in minds of protagonists for the benefit of quality of architecture.
8
Content available remote Elementy filozofii dekonstrukcji w architekturze współczesnej
Wąs C.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
R. 107, z. 7-A/2
397-401
PL
Terminy filozofii Derridy pojawiają się wielokrotnie w twórczości teoretycznej Eisenmana, Tschumiego i Libeskinda. Istnieje także grupa pojęć wprowadzonych przez architektów, które uzupełniają filozofię dekonstrukcji o nowe wątki. Na dodatkową grupę analogii wskazali także historycy architektury współczesnej.
EN
Consepts of the Derridas philosophy turn up very often in the theoretical activity of Eisenmann, Tschumi, Liebeskind. There is the group of concepts that the architects implemented and that enriched the philosophy of Deconstruction with new contents. The Reaserchers of the Architecture indicated also the additional group of analogy between the contemporary architecture and the philosophy of Deconstruction.
9
Content available remote Dwie architektury współczesne
Kozłowski T.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
R. 107, z. 7-A/2
198-202
PL
Tekst opisuje dwie, jak się wydaje dominujące, tendencje w architekturze współczesnej, architekturę dekonstrukcji i architekturę ekspresjonizmu. Historię powstania i przykłady architektury współczesnej oraz dzieł z innych dziedzin sztuki od okresu renesansu do współczesności.
EN
The text refers to dominant tendencies in contemporary architecture, architecture of deconstruction and architecture of expressionism. History and examples of contemporary architecture and works from other fields of art from Renaissance to the present.
10
Content available remote Czy przestrzeń to iluzja opowiadana wrażliwością twórcy? : przyszłość i granice przestrzeni kontekstualnej
Kwiatkowski J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
R. 107, z. 7-A/2
203-209
PL
Twórcy suprematyzmu i neoplastycyzmu, kierunków sztuki z początku XX wieku stosowali zasadę skrajnej redukcji środków wyrazu. Dążyli oni do sublimacji czystego uczucia (wrażenia). Współcześni przedstawiciele awangardy architektonicznej XXI wieku, przedstawiciele dekonstrukcji idą ich śladem.
EN
Most of neo-plasticist, suprematist painters since beginning 20st century applied the principle of pure emotion. Contemporary representatives of the architectural avant-garde of the 21st century, representatives of the deconstruction are going along that path.
11
Content available remote Co to jest dekompozycja w architekturze?
Kozłowski T.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2004
|
R. 101, z. 12-A
23-32
PL
Motywacją do podjęcia tematu było przekonanie, że nurt .dekompozycyjny. rozszerza się. To, co jeszcze kilka lat temu było traktowane jako ciekawostka lub ekscentryczność architekta i inwestora, ujawnia się w centrach miast, jako ich znak i obiekt zainteresowań nie tylko profesjonalistów. Architektoniczna ekstrema jako przedmiot zainteresowań wydaje się szczególnie interesująca. Rozeznanie w stanie sztuki architektonicznej, także w zakresie teorii architektury, jest nieodzowne nie tylko z tego powodu. Odnajdowanie sensu architektury . tu w ściśle określonych granicach: .dekompozycji. w architekturze, pokazanie jej obecności, roli i znaczenia w dziejach architektury najnowszej stanowi cel opracowania.
EN
The justification of undertaking his subject was conviction, that decomposition trends expands. This, what several years ago were treated as curiosity or architect.s and investor eccentricity . is revealing in centers of cities, as their sign and object of not only professional.s interests. The architectural extreme as object of interests seems to be particularly interesting. The recognition in state of architectural art, also in range of theory of architecture, it is indispensable not only because of this reason. The finding the sense of architecture here in precisely definite borders: .the decomposition. in architecture, showing of its presence, part and the meaning in history of the newest architecture . is the aim of this study.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.