Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: degrowth

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Degrowth – a way of social transformation

Zozuľakova V.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

2016

z. 94

185--195

Degrowth concept has been widely discussed for the last years. It has been wrongly reduced to an unproductive movement which aim is only to change the system of GDP measurement. Degrowth is much more then changing GDP with another indicator. It is a strong reaction to the consequences of globalization; to what can be described by Jean Baudrillard´s words as “violence of global”, when even human rights circulate exactly like any other global product (oil or capital). The aim of the paper is to present Degrowth as a complex concept that calls for social and economic transformation of society, for changing the politics of perpetual growth, political action, reduction of consumption, and environmental protection. As Georgios Kallis argues it is a way how to live better with less. The key question is what forms of democratic society and democratic institutions can make the degrowth transition possible.

Koncepcja Degrowth została szeroko omówiona w ciągu ostatnich lat, a także niesłusznie ograniczona do bezproduktywnego ruchu, którego celem jest tylko zmiana systemu pomiaru PKB. Degrowth jest czymś więcej niż tylko zastąpieniem PKB innym wskaźnikiem. Jest to silna reakcja na skutki globalizacji; na to, co można opisać słowami Jeana Baudrillarda jako "przemoc globalna", kiedy nawet prawa człowieka krążą dokładnie tak samo jak każdy inny produkt globalny (olej lub kapitał). Celem artykułu jest przedstawienie Degrowth jako złożonej koncepcji, która wymaga transformacji społecznej i ekonomicznej społeczeństwa, zmiany polityki ciągłego wzrostu gospodarczego, politycznego działania, zmniejszenia konsumpcji, a także ochrony środowiska. Jak przekonuje Georgios Kallis, jest to sposób, jak lepiej żyć zużywając mniej. Kluczową kwestią jest to, co formy społeczeństwa demokratycznego i demokratycznych instytucji mogą zrobić, aby przejście w Degrowth stało się możliwe.

Sufficiency and subsistence – on two important concepts for sustainable development

Mölders Tanja, Szumelda Anna, Winterfeld Uta

Problemy Ekorozwoju

2014

Vol. 9, nr 1

21--27

Since in 1992 the United Nations Conference on Environment and Development (UNCED) has been held in Rio de Janeiro, efforts to achieve sustainable development appear to have made only insufficient progress, as the results of the 2012 follow-up conference show. One reason for this is that among the various paths to sustainability being discussed, the strategies enjoying greater support are those that continue to be committed to economic and material growth, this as opposed to those that question the growth paradigm. Among the latter are the sufficiency and subsistence approaches. The sufficiency approach delves into the causes and (supposed) boons of a continuous increase in material and immaterial goods. With the demand that individuals not always be forced to always want more, it points out a way to a structural transition in society. The subsistence approach, on the other hand, seeks to draft a path to greater autonomy and quality of life by strengthening regional, local or individual self-provisioning. To be in harmony with sustainability, it must be possible to freely choose the two ways of life; they must not be mandated by the authorities

Od 1992 r., kiedy w Rio de Janeiro odbyła się konferencja ONZ na temat środowiska i rozwoju, starania ludzkości, aby zmierzać w kierunku zrównoważonego rozwoju, wydawają się być niewystarczające, jak pokazała kolejna konferencja z 2012 r. Jedna z przyczyn tego stanu związana jest z tym, że wśród różnych dyskutowanych ścieżek, które mają prowadzić do zrównoważoności, większe wsparcie otrzymują te, które nadal bazują na wzroście ekonomicznym i materialnym aniżeli te, które kwestionują paradygmat wzrostu. Pośród tych ostatnich znajdują się podejścia odwołujące się do wystarczalności i samozaopatrzenia. W ramach tej pierwszej analizie poddaje się przyczyny i (domniemane) dobrodziejstwa związane z ciągłym wzrostem dóbr materialnych i niematerialnych. Na podstawie żądania, aby nie zmuszać ludzi ciągle chcieć więcej, podejście te wskazuje ścieżkę do strukturalnej przemiany społeczeństwa. Natomiast podejście odwołujące się do samozaopatrzenia stara się wskazać drogi do osiągnięcia większej autonomii i lepszej jakości życia poprzez wzmocnienie regionalnego, lokalnego i indywidualnego samozaopatrzenia. Aby zapewnić zgodność ze zrównoważonym rozwojem, musi istnieć możliwość wolnego wyboru tych dwóch styli życia, nie mogą one być narzucone z góry.