Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w komputerowej symulacji degradacji polimerów

Skomra M., Fic G., Bacza W.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 2 (164)

166--170

PL

Zbadano skuteczność systemu CSB do komputerowej symulacji procesów degradacji polistyrenu w różnych środowiskach. Stwierdzono konieczność rozszerzenia bazy wiedzy o nowe transformacje ukierunkowane na symulację produktów jego przemian.

EN

A effectiveness of the CSB system was examined for the computer simulation of degradation processes of the polystyrene in various environments. A need for the extension of the knowledge base was stated for new transformations directed at the simulation of products of his transformations.

2

Degradacja hydrolityczna rusztowań komórkowych formowanych z terpolimerów; L-laktydu, glikolidu i TMC, oraz L-laktydu, glikolidu i ε-kaprolaktonu

Kot M., Wawryło L., Rychter P., Prochwicz W., Smola A., Dobrzyński P.

Engineering of Biomaterials

|

2015

|

Vol. 18, no. 130

10--19

PL

Głównym celem prezentowanej pracy było zbadanie przebiegu degradacji hydrolitycznej porowatych rusztowań komórkowych wykonanych z bioresorbowalnych terpolimerów z pamięcią kształtu; L-laktydu, glikolidu i węglanu trimetylenu, oraz L-laktydu, glikolidu i ε-kaprolaktonu. W trakcie prowadzonej hydrolizy odnotowywano spadki masy i średnich mas cząsteczkowych, oraz niewielkie zmiany chłonności wody badanych materiałów. Za pomocą mikroskopii skaningowej (SEM) śledzono zmiany morfologii powierzchni rusztowań zachodzące podczas prowadzonej degradacji in vitro. Przeprowadzone badania wykazały, że podłoża komórkowe formowane z terpolimerów L-LA/GA/ o-TMC i L-LA/GA/ε-CL ulegają stopniowej degradacji hydrolitycznej, a udział enzymu – lipazy wyraźnie przyspieszał ten proces zwłaszcza w wypadku rusztowania formowanego z kopolimeru zawierającego mikrobloki węglanowe. Najniższy ubytek masy odnotowano dla próbki zawierającej jednostki węglanowe, wynosił on około 10% masy wyjściowej rusztowań po 112 dniach, a w wypadku obecności lipazy masa tego materiału była niższa o ponad 24%. Wysoki stopień porowatości otrzymanych rusztowań, a co za tym idzie ich duża powierzchnia właściwa powoduje, że materiały te podatne są w znacznie większym stopniu na degradację enzymatyczną, niż podobne lite materiały wykonane z tych samych terpolimerów. Spadek liczbowo średniej masy cząsteczkowej był obserwowany w przypadku obu rodzajów terpolimerów, jednak dla terpolimeru z jednostkami kaproilowymi był on wyraźnie większy (po 112 dniach z około 40 tys. g/mol do około 2 tys. g/ mol). Warte uwagi jest to, że stopień degradacji próbek wykonanych z terpolimeru L-LA/GA/o-TMC, podczas trzech pierwszych tygodni, był stosunkowo mały, a dopiero wyraźne silne przyspieszenie tego procesu nastąpiło po 30 dniach. W przypadku degradacji prowadzonej w obecności lipazy zanotowano w czasie 112 dni spadek liczbowo średniej masy cząsteczkowej tego materiału z około 40 tys. g/mol do 9 tys. g/mol. Z punktu widzenia inżynierii tkankowej powolny proces degradacji terpolimeru L-LA/GA/o-TMC w ciągu pierwszych dwóch - trzech tygodni jest bardzo korzystny, ponieważ komórki mają wystarczająco dużo czasu na migrację, adhezję i namnażanie.

EN

The main aim of this work was to check the degradation course of polymeric scaffolds in medium with and without of enzyme - pancreatic lipase. Based on the conducted degradation studies the usefulness of the formed scaffolds was confirmed. Scaffolds have been prepared using two types of terpolymers varying in composition: L-lactide, glycolide, trimethylene carbonate, and L-lactide, glycolide and ε-caprolactone. The weight loss, water absorption, molecular weight distribution (by GPC) as well as changes in surface morphology using SEM during degradation process have been evaluated. The results have proved the degradation process of scaffolds, both in the hydrolytic and enzymatic ways has been occurred. Addition of an enzyme - lipase facilitates the degradation process of the samples, especially those containing carbonate segments. High porosity of the scaffolds and their huge specific surface area make these materials more susceptible to degradation as compared to solid materials i.e. blown, extruded polymers. Decrease in the number average molecular weight was observed in the case of both degraded scaffolds; however in that containing caproyl units it was higher. It is worth noting, that degradation rate of sample L-LA/GA/o-TMC during first three weeks is quite slow showing almost the same behaviour for both enzymatic and hydrolytic degradation. From the tissue engineering point of view the slow degradation process of the terpolymer L-LA/GA/o-TMC during first two - three weeks is very promising because cells would have enough time for migration, adhesion and proliferation.

3

Wpływ naturalnego i przyspieszonego starzenia na właściwości ochronne powłok zabezpieczających beton przed karbonatyzacją

Kozak A.

Ochrona przed Korozją

|

2010

|

nr 1

14-17

PL

W pracy omówiono wyniki badań wybranych organicznych powłok ochronnych stosowanych do ochrony betonu przed karbonatyzacją, poddanych procesom naturalnego i przyspieszonego starzenia. Badaniami objęto powłoki poliuretanowe i epoksydowe starzone w atmosferze miejsko-przemysłowej (Kraków) i górskiej (Tatranska Strba, Słowacja) oraz w warunkach przyśpieszonych w komorze starzeniowej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w wyniku starzenia w środowisku naturalnym oraz w komorze starzeniowej nastąpiły wyraźne zmiany we właściwościach mechanicznych powłok ochronnych. W celu wyjaśnienia przyczyn zmian, zastosowano spektroskopię w podczerwieni.

EN

The paper deals with test results of organic coatings used as concrete protection against carbonation. Coatings were subjected to natural and artificial weathering. Polyurethane and epoxy coatings were weathered in municipal-industrial atmosphere (Cracow), mountain one (Tatranska Strba, Slovakia) and in weathering chamber. Based on results obtained it was found that as a result of weathering in natural environments and in the weathering chamber considerable changes of mechanical properties of coatings occurred. In order to explain causes of these changes, infra-red spectroscopy was used.

4

Badania procesów mikrobiologicznej degradacji polimerów stosowanych w technologii płynów wiertniczych

Kapusta P., Turkiewicz A.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2009

|

Tom 11

1213-1224

PL

Od wielu lat stosowane są w przemyśle naftowym liczne polimery, które służą przede wszystkim do obniżenia filtracji płuczki wiertniczej, a także spełniają inne funkcje jak np., zwiększenie lub zmniejszenie lepkości, flokulacja zwiercin, ograniczenie hydratacji przewiercanych skał ilastych i inne. Polimery, które znalazły zastosowanie w technologii płuczek wiertniczych są produktami rozpuszczalnymi w wodzie, które w środowisku wodnym silnie pęcznieją i tworzą roztwory o dużej lepkości. W porównaniu z konwencjonalnymi materiałami stosowanymi do sporządzania płuczek wiertniczych polimery są lepszymi materiałami, ponieważ podlegają degradacji i tym samym nie stwarzają poważnego zagrożenia dla środowiska naturalnego [11]. Niemniej jednak znajdują się one w odpadach wiertniczych, umieszczanych po wierceniu w dołach urobkowych lub wywożonych z wiertni na zbiorcze obszary składowania odpadów przemysłowych. Oprócz zastosowania do wodnodyspersyjnych płuczek wiertniczych, związki polimerowe są wykorzystywane również jako składniki płynów zabiegowych (szczelinujących), a także zaczynów cementowych.

EN

Various polymer compounds are widely used in oil industry. Synthetic and semi-synthetic polymers are components of drilling fluids. Microbial degradation of these compounds is the subject of special interest. There is a demand for degradation of drilling wastes. The ability of bacteria isolated from drilling muds and reservoir waters to degrade polymers was investigated in laboratory and simulated reservoir conditions. Natural polymers are the products of microorganisms' activity. They consist of the monomers units linked by glycosidic bonds (like in starch, guaran-guar gum and xanthan gum). Many commercially important polymers are synthesized by chemical modifications of naturally occurring polymers. Prominent examples of semi synthetic polymers widely applied in oil and gasindustry are carboxymethylcelullose (CMC), hydroxyethylcelullose (HEC) and carboxymethyl starch (CMS). This polymers are typical components of water-based polymer drilling fluids. Comparing natural and modified polymers, the last ones posses better resistant to bacteria' activity, low impurity content and better solubility. Aerobic and anaerobic bacteria, which use the examined polymers in metabolic processes, were isolated from the drilling muds, water basis (dedicated to prepare drilling fluids) and brine water. To conduct the experiments, we used microbiological media containing addition of individual polymers as the source of carbon. The quantity of polymer's addiction corresponded to its concentration in drilling mud. All products applied in our researches, were listed below: Rotomag (starch modified by alkaline-thermal treatment), Polvitex Z (carboxymethyl starch-sodium salt), Polofix LV (low-viscosity carboxymethylcelullose), Tylose HV (high-viscosity carboxymethylcelullose), Guar gum (chemical modified product), PHPA (partially hydrolyzed polyacrylamide). The microorganisms were isolated in the media containing the polymer in determined concentration. The total amount of microorganisms were determined by plates-assay, the growth kinetics were determined by turbidity of solution. The hydrogen sulphide production was essential parameter to determine the metabolic activity of sulfate-reducing bacteria. The quantities of produced gas were determined in iodometric manner. Polysaccharides degradation were determined by colorimetry method. Comparing the sample containing degraded polymer to the sample with non-degraded polymer was conducted after 14-day incubation. In this way we estimated susceptibility degradation of examined polymers by bacteria strains. To determine PHPA degradation, at first we refined the sample by ion-change chromatography and then we conducted the turbidity measurement. Results of the studies showed the ability of bacterial strains apply to elimination drilling wastes in oil and gas industry.

5

Dobór środków chemicznych do degradacji polimerów i koloidów ochronnych w płuczkach wiertniczych

Błaż S.

Nafta-Gaz

|

2009

|

R. 65, nr 5

371--383

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych nad doborem środków chemicznych do degradacji polimerów i koloidów ochronnych w płuczkach wiertniczych, określenia optymalnych ich stężeń oraz wpływu tych środków na parametry płuczek wiertniczych i na właściwości osadów filtracyjnych. W wyniku przeprowadzonych badań wybrano trzy środki utleniające, które można stosować do upłynniania płuczek wiertniczych i dekompozycji osadów filtracyjnych.

EN

This publication presents laboratory test results, which were conducted with the purpose to select chemical reagents that will degrade polymers and protective colloids in drilling muds, to define optimum oxidizer concentration and their effect on drilling mud parameters as well as filtration cake parameters. As a result of laboratory study, we have selected three oxidizers that may be used for viscosity reduction in drilling muds, and filtration cake removal.

6

Degradowalne skaffoldy kompozytowe w chirurgii kostnej

Ziąbka M., Stodolak E., Chłopek J.

Kompozyty

|

2008

|

R. 8, nr 2

114-118

PL

Celem pracy było wytworzenie materiałów kompozytowych, które służyć mają jako porowate podłoża przeznaczane dla inżynierii tkankowej. Do konstrukcji tych materiałów zastosowano biopolimer alginian sodu (NaAlg), który w pierwszym etapie poddawano obróbce chemicznej (kąpiele żelujące w roztworze CaCl2). Materiał formowano do postaci mikrosfer o średnicy d ~ 300 +400 žm. Stanowił on jedną z faz porotwórczych dla syntetycznej matrycy polimerowej (PGLA). Drugim porogenem, jaki zastosowano w materiale kompozytowym, był wyjściowy proszek z alginianu sodu (ziarna wyjściowe o średnicy d ~ 260 žm). W następnym etapie materiał biopolimerowy (kulki alginianowe z Ca(Alg)2 i wyjściowy proszek z NaAlg) wprowadzano do matrycy z kopolimeru laktydu i glikolidu (PGLA), otrzymując w ten sposób serię materiałów kompozytowych o różnym udziale masowym porogenu (60+63% wag. porogenu). Badano zachowanie się materiałów kompozytowych w środowisku biologicznym (badania degradacji in vitro), stosując jako medium immersyjne wodę i izotoniczny płyn wieloelektrolitowy (płyn Ringera). Stwierdzono, że szybkość degradacji kompozytu zależy od postaci porogenu. Szybszą degradację obserwuje się w przypadku zastosowania jako fazy porotwórczej proszku z alginianu sodu (monitoring przewodnictwa jonowego i pH płynu immersyjnego, obserwacje SEM). Dodatkowo wykazano (XRD), że zastosowana faza porotwórcza - kule z alginianu wapnia (Ca(Alg)2) są odpowiedzialne za krystalizację w porach materiału struktur apatytowych, a zatem otrzymany materiał może być uważany za materiał bioaktywny.

EN

The aim of this study was to form composite materials which can be use as porous scaffolds for tissue engineering. The sodium alginate (powder form) was used as a biopolymer. In the first stage of the experiment alginate powder was chemically formed in bath gelation (CaCl2 solution). During the formation process the spherical shape of the material was obtained. The diameter's range was between 300 and 400 žm. Alginate spheres were one of the porogene's phases which were used in the synthetic polymer matrix (PGLA). The second porogene which was used in the composite material was the initial alginate powder (grain's diameter, d ~260 žm). In the next stage the biopolymer material (alginate spheres with different diameters and alginate powder) were introduced into the polylactide-co- -glicolide matrix (PGLA). In that way various series of composite materials with different volume fractions of porogene were obtained (PGLA / spheres Ca(Alg)2 with 60% of porogene and PGLA/spheres Ca(Alg)2/powder NaAlg with 63% of porogene). The behavior of composite materials in the biological environment was investigated (degradation test). As an immersion medium distilled water and an isotonic solution (Ringer) were used. On the basis of the pH medium changes and also from the observation of composite surfaces (optical microscope, SEM) the degradation rate was determined. Additionally, it was demonstrated (XRD) that porous materials such as spheres made of calcium alginate (Ca(Alg)2 are responsible for forming an apatite structure in the material's pore. The obtained material can be considered as bioactive composite scaffolds.

7

Wpływ fazy włóknistej na degradację kompozytowych materiałów membranowych o zastosowaniu GBR/GTR

Stodolak E., Wątor A., Wołoska-Czapnik D., Błażewicz M.

Inżynieria Biomateriałów

|

2007

|

R. 10, nr 61

16-20

PL

Celem pracy były wstępne badania nad degradacją materiału kompozytowego wytworzonego z dwóch resorbowalnych materiałów wyjściowych: osnowy polimerowej PL(D/DL)A modyfikowanej biopolimerową fazą włóknistą z nanododatkiem HAp. W pracy zbadano zachowanie się trzech włóknistych materiałów kompozytowych: PL(D/DL)A/ NaAlg+nHAp, PL(DDL)A/ Ca (Alg)2+nHAp, PL(D/DL)A/NaAlg+nHAp/Ca(Alg)2+nHAp w różnych mediach imersyjnych (SBF, PBS, H2O). Stan degradacji materiału określano na podstawie pomiarów przewodnictwa jonowego, ubytków masy, zmian kąta zwilżania powierzchni kompozytów. Mikrostrukturę materiałów obserwowano w skaningowym mikroskopie elektronowym. Oceniono wpływ nanocząstek ceramicznych (HAp) na bioaktywność materiałów kompozytowych (EDS).

EN

The aim of this work was preliminary studies of degradation of a composite material produced from two resorbable materials: polymer matrix PL(D/DL)A modified with a biopolymer fibrous phase with nano-addition of HAp (n-HAp). Three composite fibrous materials were tested using various immersing methods (SBF, PBS, H2O): PL(D/DL)A/ NaAlg+nHAp, PL(D/DL)A/ Ca (Alg)2+nHAp, and PL(D/DL)A/NaAlg+nHAp/Ca(Alg)2+nHAp. Degree of degradation of the materials was estimated on the basis of ion conductivity measurements, samples' weight loss, and changes in the wetting angle. Microstructure of the materials was observed using scanning electron microscope. Effect of ceramic nanoparticles (HAp) on bioactivity of the composites was investigated (EDS).

8

Degradacja węglowych nanokompozytów włóknistych (SFC+nHAp) w osnowie resorbowalnego polimeru PL(L/DL)A - badania wstępne

Stodolak E., Ryzner W., Czajkowska B., Błażewicz M.

Inżynieria Biomateriałów

|

2007

|

R. 10, nr 61

12-16

PL

W pracy zbadano: wpływ fazy włóknistej na osnowę resorbowalnego polimeru i biozgodność tak otrzymanego materiału kompozytowego. Oceniono zmiany fizykochemiczne powierzchni wywołane wprowadzonym materiałem włóknistym oraz szybkość degradacji kompozytu w warunkach in vitro. Fazę włóknistą stanowiły włókna węglowe modyfikowane nanocząstkami hydroksyapatytu (nHAp). Badania wskazały, że wprowadzenie biozgodnych włókien węglowych w matrycę polimerową poprawia przeżywalność osteoblastów (test MTT), a dodatkowa modyfikacja cząstkami nHAp aktywuje komórki kostne do wydzielania kolagenu typu I (ELISA). Naświetlanie promieniowaniem UV nie wpływa na trwałość materiału w warunkach in vitro (woda/37 stopni C/3 miesiące), a jednocześnie obniża parametry mechaniczne kompozytu (wytrzymałość, moduł sprężystości). Proces ten wpływa również na zmiany powierzchniowe materiału obserwowane w postaci: wzrostu zwilżalności powierzchni i zmiany mikrostruktury powierzchni (SEM).

EN

The aim of the work was investigation of the influence of a fibrous phase on a resorbable polymer matrix and biocompatibility of such manufactured composite. Physiochemical changes of the surface induced by the introduced fibrous material and the degradation rate of the composite in in vivo conditions were evaluated. The fibrous phase was composed of carbon fibers modified with hydroxyapatite nanoparticles (nHAp). Investigations showed, that introduction of the biocompatible carbon fibres into the polymer matrix improves osteoblasts viability (MTT test), and additional modification with nHAp particles activates bone-tissue cells to secretion of I-type collagen (ELISA). UV irradiation does not influence stability of the material in in vitro conditions (water/37 degrees of Celsius/3 months), but it reduces mechanical properties of the composite (strength, Young's modulus). This process also influences to composite's surface properties, which can be observed in increase of the surface wettability and changes in the surface microstructure (SEM).

9

Wstępne badania nad wytworzeniem kompozytów gradientowych o sterowanym czasie resorpcji

Ziąbka M., Stodolak E., Kilanowicz K., Chłopek J.

Engineering of Biomaterials

|

2007

|

Vol. 10, no. 69-72

106-110

PL

Celem pracy były wstępne badania nad wytworzeniem i scharakteryzowaniem biopolimerowego materiału, który stanowiłby jedną z faz modyfikujących resorbowalną osnowę. Tak wytworzony materiał wykorzystany został do otrzymania kompozytowych materiałów gradientowych różniących się trwałością w środowisku in vitro. Wyjściowym materiałem był alginian sodu (NaAlg), który poddawano kąpielom formującym w roztworach soli: NaCl2 lub ZnCl2. W ten sposób otrzymano dwa rodzaje modyfikatora różniącego się średnicą (300-400 mim). Dla otrzymywanego materiału określono: skurcz (ds.), czas resorpcji (woda/37 stopni Celsjusza, płyn Ringera/37 stopni Celsjusza) oraz morfologię powierzchni (mikroskop stereoskopowy). W następnym etapie materiał biopolimerowy (kulki alginianowe o różnej średnicy i wyjściowy proszek z alginianu sodu) wprowadzono do osnowy z poli-L-laktydu (PGLA) otrzymując w ten sposób serię materiałów kompozytowych o zróżnicowanym czasie resorpcji. Kompozyty o różnym udziale objętościowym modyfikatora poddano badaniom degradacji stosując jako medium immersyjne bufor fosforanowy (PBS). Stopień degradacji określano na podstawie zmian pH medium, a także na podstawie zmian powierzchniowych - obserwacje w mikroskopie optycznym.

EN

The aim of his study was estimation of production a new biopolymeric material, which could be use as a modification phase for resorbable matrix. Such material was used to fabricate graded composites with various durability in in vitro conditions. An initial material was sodium alginate (NaAlg), which was put into shaping bath in saline solutions such as: CaCl2 or ZnCl2. It allowed to produce two types of modifiers in form of spheres with different diameters (300-400 mim). For this material (air-dried) shrinkage (ds), resorption time in different media (water/37 degrees of Celsius, Ringer solution/37 degrees of Celsius) and the surface morphology were examined (stereoscopic microscope). In the next stage, biopolymeric material (alginate spheres with different diameter, and initial sodium alginate powder) were introduced into poly-L-lactide (PLLA) matrix. By this method, a number of composite materials with diversified resorption time were received. Composites with various volume fraction of modifier were put to the degradation tests, in which as an immersion medium phosphate buffer (PBS) was used. Degradation degree was defined on the basis of pH changes of the immersion medium, as well as the material surface changes - optical microscopic study.

10

Folie biodegradowalne

Jakucewicz S.

Przegląd Papierniczy

|

2005

|

R. 61, nr 8

459-464

11

Zastosowanie spektroskopii dielektrycznej do oceny zestarzenia elektrycznego folii PET

Andruszkiewicz P.

Prace Naukowe Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 38, nr 13

143-146

PL

Zbadano wpływ starzenia w przemiennym polu elektrycznym na charakterystyki zespolonej stałej dielektrycznej od częstotliwości dla folii izolacyjnej PET. Stwierdzono zmiany w zjawiskach polaryzacyjnych i przewodnictwie stałoprądowym spowodowane reakcjami chemicznymi zachodzącymi prawdopodobnie na skutek wyładowań niezupełnych i drzewienia elektrycznego.

EN

The effect of alternating electric field aging on complex dielectric constant of poly(ethylene terephthalate) films was investigated. Changes in electric relaxation and dc conduction phenomena were found, which were caused by chemical reactions probably due to partial discharge and electrical treeing.

12

Wpływ makrofagów na proces degradacji poli(kwasu L-mlekowego)

Czajkowska B., Kowal J.

Inżynieria Biomateriałów

|

2002

|

R. 5, nr 22

23-27

PL

Badano proces degradacji kwasu poli(L-mlekowego) w obecności makrofagów (Mf) oraz biozgodność układu PLLA+Mf. Postęp degradacji oceniano na podstawie pomiarów lepkości polimeru, analizy widm w zakresie podczerwieni oraz oznaczenia ilości uwalnianego kwasu mlekowego. Porównano żywotność makrofagów oraz sekrecję cytokin w hodowlach makrofagów w nieobecności biomateriału oraz w układach zawierających filmy PLLA i makrofagi. Stwierdzono wzrost szybkości degradacji PLLA w obecności makrofagów oraz zadowalającą biozgodność poli(kwasu L-mlekowego) i komórek linii makrofagowej.

EN

The process of degradation of poly(L-lactic acid) (PLLA) in the presence of macrophages (Mf) and the biocompatibility of the system PLLA+Mf was studies. The progress of the degradation was monitored by the measurements of polymer viscosity and IR spectra of the films as well as the concentration of the released lactic acid. The viability of macrophages and the secretion of cytokines were compared for the systems containing PLLA films immersed in macrophage suspension and macrophages cultured without the polymer. The results confirm the increase in the rate of PLLA degradation in the presence of macrophages as well as the satisfactory biocompatibility of poly(L-lactic acid) and macrophage cells.