Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The effect of chain extender structure on the enzymatic degradation of carbohydrate based polyurethane elastomers

Wojturska Joanna

Polimery

|

2020

|

T. 65, nr 2

125--135

EN

Polyurethane elastomers (PUR) based on 2,2,4(2,4,4)-trimethyl-hexamethylenediisocyanate (TMDI) and polyestrodiol (Desmophen D1200) were prepared using various carbohydrates or their derivatives: monosaccharide (glucose), disaccharide (sucrose), sugar alcohol (mannitol and sorbitol). The effect of stoichiometry of ingredients and type of carbohydrates is discussed in relation to their susceptibility to enzymatic degradation catalysed by lipase from Candida antarctica (Novozym 735). The study supports the suitability of carbohydrates or sugar alcohols as important components of PUR for biomedical applications.

PL

Elastomery poliuretanowe (PUR) otrzymano z wykorzystaniem 2,2,4(2,4,4)-trimetyloheksametylenodiizocyjanianu (TMDI), poliestrodiolu (Desmophen D1200) oraz różnych węglowodanów lub ich pochodnych: monosacharydu (glukozy), disacharydu (sacharozy), alkoholi cukrowych (mannitol i sorbitol). Określono wpływ stechiometrii składników i rodzaju węglowodanów na podatność otrzymanych poliuretanów na degradację enzymatyczną katalizowaną lipazą uzyskaną z Candida antarctica (Novozym 735). Potwierdzono możliwość wykorzystania węglowodanów i alkoholi cukrowych jako istotnych składników PUR do zastosowań biomedycznych.

2

Degradacja enzymatyczna bakteriobójczych kompozytów polilaktydowych

Richert A., Olewnik-Kruszkowska E., Adamska E.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 12

2519--2521

PL

Zaprezentowano bakteriobójcze kompozyty polilaktydowe zawierające granulat poliheksametyloguanidyny i wosk polietylenowy pod kątem zmian struktury powierzchni i skaningowej kalorymetrii różnicowej zachodzących pod wpływem enzymu hydrolitycznego, proteinazy K.

EN

Polylactide was filled with the polyhexamethylene guanidine wax (0.2-1.0% by mass) and studied for enzymatic degrdn. in proteinase K. The addn. of the wax resulted in decreasing the crystallinity and glass transition temp.

3

Degradacja enzymatyczna poliuretanów. Cz. II. Wpływ budowy chemicznej poliuretanów i warunków hydrolizy enzymatycznej

Wojturska J.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 3

177-184

PL

W tej części opracowania przedstawiono stan wiedzy na temat enzymatycznej degradacji poliuretanów (PUR) ze szczególnym uwzględnieniem wpływu podstawowych warunków procesu, rodzaju enzymu zastosowanego do degradacji, jego aktywności i czasu działania oraz budowy chemicznej poliuretanów (polimerów o strukturze segmentowej) na przebieg takiego rozkładu. Omówiono wybrane techniki kontrolowania przebiegu degradacji, mianowicie określanie ubytku masy oraz zmian ciężaru cząsteczkowego, stopnia krystaliczności, właściwości mechanicznych i morfologii próbek.

EN

A review of the state-of-the-art and developments in the field of enzymatic degradation of polyurethanes (PUR) has been presented in this part. In the review special consideration was given to the primary factors influencing the polyurethane degradation such as the type of enzyme used, its activity, duration of the process and also the structure of the polyurethanes (polymers of segmented structure). Monitoring techniques via weight loss, measurements and observations of changes of molecular weight, crystallinity, mechanical properties as well morphology were discussed.

4

Degradacja enzymatyczna poliuretanów. Cz. I. Produkty rozkładu i modelowanie procesu

Wojturska J.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 2

91-98

PL

Publikacja obejmuje informacje wstępne dotyczące czynników wpływających na hydrolizę enzymatyczną polimerów i mechanizm ich degradacji oraz przegląd literatury dotyczącej enzymatycznej degradacji poliuretanów (PUR). Przedstawiono w niej opis badań obejmujących wyodrębnianie i identyfikację produktów degradacji PUR uwalnianych wskutek działania enzymu oraz doniesienia literaturowe odnoszące się do matematycznego ujęcia procesów degradacji. Stworzenie takiego modelu degradacji enzymatycznej PUR in-vitro, jest niezbędne zarówno do zrozumienia kinetyki enzymatycznego rozkładu, jak i do ewentualnego przewidzenia zachowania się polimerów in-vivo

EN

This paper constitutes a presentation of the factors influencing the enzymatic hydrolysis of polymers, the corresponding degradation mechanism and also a review of the literature regarding enzymatic degradation of polyurethanes (PUR) in general. Studies on the separation and identification of PUR degradation products released as a result of enzyme activity have been presented. Moreover, the literature regarding the mathematical aspects of degradation process was reviewed. The development of such a model for the in vitro enzymatic degradation of PUR is essential in understanding the kinetics of the process and enable the prediction of polymer behavior in vivo.

5

Biologiczna degradacja polieterouretanów

Stępień A. E.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 6

431-434

PL

Artykuł stanowi krótki przegląd literaturowy dotyczący zagadnień związanych z biodegradacją polieterouretanów (PEUR). Omówiono wyniki badań enzymatycznej degradacji oraz utleniania takich polimerów, prowadzonych zarówno w układach in vivo, jak i in vitro. Dodatkowo przedstawiono ocenę wpływu środowiska kompostu wzbogaconego kulturami grzybów, a także modyfikacji struktury PEUR na stopień ich degradacji.

EN

A microreview of studies on the biodegradation of poly(ether urethanes) (PEUR) has been presented. The results of enzymatic degradation studies as well as PEUR oxidation conducted in vivo and in vitro have been discussed. Moreover, an evaluation of the influence of a microorganism-enriched compost environment and structural modification on PEUR degradability has also been presented.

6

Degradacja enzymatyczna powłok poliuretanowych

Wojturska J.

Ochrona przed Korozją

|

2009

|

nr 12

595-600

PL

Celem badań było określenie podatności na degradację enzymatyczną powłok poliuretanowych otrzymanych w wyniku poliaddycji poliwęglanoestrodiolu (DesmophenŽ C2200, Bayer) lub polieteroestrodioli o różnym stopniu rozgałęzienia (DesmophenŽ 1150, DesmophenŽ 1200, Bayer), diizocyjanianu trimetylo-1,6-heksametylenu (TMDI) i butano-1,4-diolu (BD). Powłoki otrzymano w dwuetapowym procesie poliaddycji, realizowanym w masie lub z zastosowaniem N,N-dimetyloacetamidu (DMAC) jako rozpuszczalnika. Tak otrzymane powłoki poliuretanowe poddano degradacji enzymatycznej wywołanej lipazami izolowanymi z Candida antarctica (Novozym 735, CALBL), z Aspergillus (Novozym 51032), lipazą z Rhizomucor miehei (Pallatase 20000 L) lub lipazą otrzymaną z Thermomyces lanuginosus (Lipozyme TL 100 L). W każdym przypadku proces realizowano w warunkach optymalnego pH i temperatury charakterystycznych dla każdej z lipaz. Czas degradacji, budowa chemiczna próbki i sposób jej syntezy oraz rodzaj enzymu wpływają na ich biodegradowalność. O zachodzącym procesie degradacji świadczą: rosnący ubytek masy próbek poddanych działaniu enzymu, zwiększająca się w czasie zawartość węgla organicznego w roztworach degradacyjnych, zmieniająca się swobodna energia powierzchniowa powłok (SEP). Dodatkowo zmiany na powierzchni próbek wywołane działaniem enzymów zostały wizualizowane dzięki obserwacji za pomocą mikroskopii optycznej - po poddaniu próbek działaniu enzymu na powierzchni pojawiają się charakterystyczne wyżłobienia, kratery i rowki. Proces degradacji próbek, które syntezowano w rozpuszczalniku zachodzi wolniej niż tych otrzymanych metodą w masie, co może wynikać z większego stopnia polidyspersyjności próbek pierwszego rodzaju i większej wartości ich SEP.

EN

The purpose of these studies was the evaluation of susceptibility of polyurethane coatings obtaining via polyaddition of polycarbonate diol (DesmophenŽ C2200 Bayer) or polyesterether polyols with different branching degrees (DesmophenŽ 1150, DesmophenŽ 1200 Bayer), trimethyl-1,6-hexamethylene diisocyanate (TMDI) in the presence of 1,4-butanediol (BD) as a chain extender, on enzymatic degradation. Polyurethane coatings were synthesized by step growth polymerization in bulk or with using N,N-dimethylacetamide (DMAC) as a solvent. Such obtained polyurethane coatings were treated by lipase from Candida antarctica (Novozym 735, CALB L), from Aspergillus (Novozym 51032), lipase from Rhizomucor miehei (Pallatase 20000 L) or lipase from z Thermomyces lanuginosus (Lipozyme TL 100 L) to generate enzymatic degradation. In all cases process was realized in optimal conditions of pH and temperature, which are characteristic for each of lipase. The time of degradation, chemical structure, the manner of synthesis and the type of enzyme influenced on biodegradability. Loss of mass of the samples which were treated by enzymes, growing amount of total organic carbon in the solutions after degradation, difference in the free surface energy (SEP) confirmed biodegradation of the samples. The changes in the morphology of the samples were visualized by optical microscopy - after treating by enzyme some characteristic cracks, craters and rows appeared. The enhanced degradability of polyurethane coatings which were obtained by bulk polymerization compared to samples synthesized in the solution of DMAC is due to their higher degree of polydispersity and the higher free surface energy.

7

Studies of application possibilities of the products of microcrystalline chitosan biodegradation

Niekraszewicz A., Ciechańska D., Wiśniewska-Wrona M., Strobin G., Pospieszny H., Orlikowski L.B.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 3

217-220

EN

Some of the chitosan properties depend largely upon its molecular structure and in several applications of this polymer its lowered molecular weight is an asset. By degrading of microcrystalline chitosan in the presence of cellulolytic enzymes, the products having a reduced molecular weight were prepared, together with awater soluble blend of oligomers. The outcome of an initial assessment, made to evaluate the chance of a practical use of the obtained products of chitosan degradation, indicates that oligomers and partly degraded microcrystalline chitosan accelerate the germination of seeds, inhibit the growth of plant viruses, bacteria and milder.

PL

Niektóre właściwości użytkowe chitozanu w istotnym stopniu zależą od struktury cząsteczkowej ize względu na możliwości ich zastosowań korzystne jest obniżenie średniego ciężaru cząsteczkowego. Wwyniku heterofazowej degradacji mikrokrystalicznego chitozanu, w obecności enzymów celulolitycznych otrzymano produkty oczęściowo obniżonym ciężarze cząsteczkowym oraz mieszaninę oligomerów rozpuszczalnych w wodzie. Wstępna ocena możliwości wykorzystania otrzymanych produktów biodegradacji chitozanu do ochrony roślin wykazała, że oligomery iczęściowo zdegradowany mikrokrystaliczny chitozan przyśpieszają kiełkowanie nasion, hamują rozwój wirusów (tabela 1), bakterii roślinnych oraz pleśni (tabela 2).

8

Rozpuszczalne w wodzie karbamoiloetylowane pochodne skrobi ziemniaczanej. Cz. I. Synteza i struktura

Rupiński S., Brzozowski Z. K., Skwara K.

Polimery

|

2005

|

T. 50, nr 11-12

821--830

PL

Opisano dwie metody syntezy karbamoiloetylowanych pochodnych skrobi (CrES) obejmujące etapy degradacji (chemicznej bądź enzymatycznej pod wpływem a-amylazy) oraz etap reakcji addycji z akryloamidem. Zbadano wpływ warunków degradacji enzymatycznej (biodegradacji) na rozpuszczalność w wodzie CrES, lepkość jej roztworów wodnych, stopień podstawienia (DS) i ciężar cząsteczkowy. Scharakteryzowano wpływ opisanej modyfikacji skrobi na zmiany struktury jej powierzchni.

EN

Water-soluble starch derivatives (CrES) containing carbamoylethyl groups were synthesized using two methods. The first based on chemical degradation of native potato starch under the influence of KOH or NaOH and subsequent reaction of addition with acryloamide. The other based on carbamoylethylation of native starch in such reaction and subsequent enzymatic biodegradation of CrES obtained using a-amylase. The effects of biodegradation conditions, namely: catalyst type and concentration [Ca(OH)2, KOH], time and temperature of the process and a-amylase concentration on CrES solubility in the water and viscosity of aqueous solutions obtained (Table 1 and 6) as well as on the degree of substitution (DS, Table 2-5). The lowering of molecular weight of starch products after degradation, either chemical or enzymatic one, positively influences the solubility of CrES in water (results of MALDI-TOF measurements, Fig. 1, 2 and 6). The modification causes also the changes in the surface structure of CrES facilitating its dissolution in water (results of SEM microscopic investigations, Fig. 3 and 7). Chemical structure of CrES was confirmed by FT-IR method (Fig. 4, 5 and 8).

9

Hydrolityczna i enzymatyczna degradacja kopolimeru glikolidu z L-laktydem

Pamuła E., Rutkowska M. M.

Inżynieria Biomateriałów

|

2005

|

R. 8, nr 47-53

49--52

PL

Kopolimer glikolidu z L-laktydem (PGLA) poddano degradacji w buforowanym roztworze soli fizjologicznej (PBS) i roztworze PBS zawierającym trypsynę. Zmiany zwilżalności w funkcji czasu degradacji badano metodą kropli, podczas gdy topografię i morfologię powierzchni oceniano za pomocą mikroskopu sił atomowych i mikroskopu do światła odbitego. Wykazano, że folie PGLA tracą spójność w czasie 6 tygodni w wyniku degradacji w masie. Trypsyna nie przyśpiesza procesu degradacji PGLA.

EN

Copolymer of glycolide and L-lactide (PGLA) has been submitted to degradation in phosphate buffered saline (PBS) and in PBS containing trypsin. The evolution of wettability during degradation was studied by sessile drop while topography and morphology were evaluated by atomic force microscopy and optical microscopy. It was shown that PGLA foils lose their integrity within 6 weeks, due to "in bulk" degradation. Trypsin seems not to accelerate degradation of PGLA.

10

Multiblock alicyclic/aliphatic polyesters. Evaluation of the polymer's susceptibility to enzymatic degradation

El Fray M.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 3

191-195

EN

Multiblock polyesters were prepared from dimethyl 1,4-cyclo-haxanedicarboxylate (DMCD) (or dimethyl terephthalate, DMT) and 1,4-butanediol (1,4-BD) with dodecanedioic acid (DA). Polymers were prepared by two-stage technique namely transesterification and polycondensation from the melt. The multiblock polyesters obtained were characterized by viscosity measurements, differential scanning calorimetry and tensile test. Polymers were exposed, in vitro, to Rhisopus delemar lipase solution. The enzymatic degradation was monitored by changes in molecular weight (from gel permeation chromatography) and estimated by the weight loss of the polyester films in a buffer solution with the enzyme at 37degreesC. Performed studies have shown that the enzyme Rhisopus delemar is able to alter the structure of the alicyclic/aliphatic polymer (PCD-DA) to a greater extent than the structure of aromatic/aliphatic copolyester (PBT-DA).

PL

Poliestry multiblokowe na podstawie 1,4-cykloheksanodi-karboksylanu dimetylowego lub tereftalanu dimetylowego i 1,4-butanodiolu z dodatkiem kwasu dodekanodikarboksylo-wego otrzymywano w dwuetapowym procesie obejmującym transestryfikację i polikondensację, prowadzonym w stanie stopionym. Poliestry charakteryzowano metodami DSC i wis-kozymetryczną oraz na podstawie badania właściwości mechanicznych przy rozciąganiu (tabele 1-3). Polimery te poddawano in vitro działaniu roztworu lipazy Rhisopus delemar. Stopień degradacji enzymatycznej określano mierząc zmiany ciężaru cząsteczkowego (metodą chromatografii żelowej) i porównywano je ze zmianami masy w roztworze wzorcowym zawierającym enzym w temp. 37°C (tabele 4 i 5). Ustalono, że badany enzym w większym stopniu zmienia strukturę kopolimeru alicykliczno-alifatycznego (PCD-DA) niż aromatyczno-alifatycznego (PBT-DA).