Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Szkło i Ceramika

2 Grzejszczak Ł.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: decorative motifs

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Łódzkie kolekcje ceramiki orientalnej przed 1939 rokiem. Pokoje chińskie, japońskie i mauretańskie

Grzejszczak Ł.

Szkło i Ceramika

2018

R. 69, nr 5

10--13

Podążający za europejską modą zamożni łodzianie urządzali pokoje orientalne – chińskie, japońskie, czy mauretańskie, albo gromadzili kolekcje złożone jedynie ze starannie wybranych obiektów. Artykuł poświęcony jest nieznanym szerzej zbiorom sztuki orientalnej, które posiadali: baron Juliusz Heizel von Hohenfels syn (japonika: brązy, elementy uzbrojenia, grafika, malarstwo, tkaniny); rodzina Biedermannów (ceramika chińska i japońska, sztuka perska – kobierce i elementy uzbrojenia); Laura Eliza Kindermann (kobierce perskie, ceramika japońska); rodzina Saladin i firma Allart & Rousseau (meble chińskie) oraz rodziny: Poznańskich (ceramika chińska i japońska, tkaniny) i Scheiblerów (meble chińskie, ceramika japońska i chińska, brązy, wachlarze, inne przedmioty dekoracyjne). Na podstawie kwerendy źródłowej, zachowanych nielicznych materiałów ikonograficznych oraz pojedynczych obiektów podjęto próbę ukazania poszczególnych kolekcji. Zgromadzone dzieła sztuki i kultury materialnej były wyrazem nie tylko panującej mody, ale równocześnie stanowiły odzwierciedlenie zainteresowań właścicieli i ich ambicji towarzyskich.

Wealthy citizens of Lodz, who followed the European fashion, decorated oriental rooms – Chinese, Japanese or Mauritanian. Some of them gathered collections that consisted only of carefully selected objects. This article is devoted to widely unknown gatherings of oriental art, that were in possession of: baron Juliusz Heinzel von Hohenfels jr (Japanese bronzes, armament elements, graphics, paintings and fabrics); Biedermann family (Chinese ceramics, Japanese ceramics, Persian art – carpets and armament elements); Laura Eliza Kindermann (Persian carpets, Japanese ceramics) Allart & Rousseau company and Saladin family (Chinese furniture); families of Poznański (Chinese and Japanese ceramics and fabrics) and the Scheiblers (Chinese furniture, Japanese and Chinese ceramics, bronzes, fans and other decorative items). Based on the source query, a few lasting iconographical materials and single objects an attempt to show individual collections has been taken. Gathered works of art and culture were expressing not only the fashion of the era but also mirrored interests of their owners and their social ambitions.

Porcelanowy ogród. Flora w ceramice europejskiej XVIII–XX wieku

Grzejszczak Ł.

Szkło i Ceramika

2017

R. 68, nr 1

11--14

Ojczyzną porcelany są Chiny, gdzie produkowana była już w czasach dynastii Han (206 p.n.e.–220 n.e.) i udoskonalona za panowania dynastii Tang (618–906) i Song (960–1279). W Europie porcelana pojawiła się dopiero po upływie stuleci. Pierwsze wiadomości zawierała relacja Marco Polo z podróży do Chin. A do XVI w. zaczęły docierać obiekty eksportowane przez Portugalczyków i Holendrów. Wzbudzały zachwyt kolekcjonerów i dostarczały inspiracji. Od XV w. podejmowano prace zmierzające do wynalezienia europejskiej porcelany. Udało się to z chwilą założenia w 1710 r. Królewskiej Manufaktury Porcelany w Miśni, a później dość licznych wytwórni m.in.: w Wiedniu, Berlinie, Nymphenburgu, Ludwigsburgu, Sèvres oraz polskich w Korcu i Baranówce. Dekoracje wczesnych wyrobów naśladowały porcelanę chińską i japońską, a jednym z popularnych motywów – malowanych emaliami ceramicznymi – były formy floralne, w tym kwiaty mające w sztuce orientalnej znaczenie symboliczne. Artykuł prezentuje historyczny rozwój form i rodzajów motywów kwiatowych wykorzystywanych w dekoracji wyrobów ceramicznych. Omówiono różnorodne źródła inspiracji motywami florystycznymi i zmieniającą się stylistykę dekoracji, która odpowiadała aktualnym prądom artystycznym (od rokoka do art deco).

The homeland of porcelain is China, where it was produced in the times of the Han Dynasty (206 B.C.–220 A.D.) and improved during the reign of the Tang Dynasty (618–906) and the Song Dynasty (960–1279). In Europe, porcelain appeared only after centuries. The first news came with Marco Polo’s account of his trip to China. In the 16th century objects exported by the Portuguese and the Dutch appeared. They aroused delight among the collectors and provided inspiration. From the 15th century work aimed at inventing European porcelain was undertaken. The success came with the foundation of the Royal porcelain factory in Meissen in 1710, and subsequently with quite a number of manufactories in Vienna, Berlin, Nymphenburg, Ludwigsburg, Sèvres and Polish factories in Korzec and Baranówka. Decoration of the early products imitated Chinese and Japanese porcelain, and one of the popular motifs – painted with ceramic enamels – were floral forms, including flowers having symbolic meaning in Oriental art. The article presents the historical development of the forms and types of floral motifs used in the decoration of ceramic products. It discusses various sources of inspiration evoked by floristic motifs, and the changing style of decoration, which corresponded to the current artistic styles (from rococo to art deco).