Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: czasowość

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Narracja i antynarracja w architekturze współczesnej

Szpakowska-Loranc Ernestyna

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

2023

Z. 15

351--362

Artykuł prezentuje zagadnienie narracji i antynarracji w architekturze na podstawie analizy krytycznej opracowań z dziedziny architektury i narratologii. Zgodnie z dokonanym przeglądem literatury powiązanie narracji i przestrzeni zbudowanej zyskuje na popularności w ostatnich latach. Ma charakter interdyscyplinarny, pozwala na łączenie form architektonicznych i rozwiązań przestrzennych z odbiorem przestrzeni zarówno bezpośrednim w drodze użytkowania, jak i poprzez środki mediów tradycyjnych i społecznych. Lukę badawczą natomiast stanowi przeniesienie pojęcia antynarracji z dziedziny literatury do architektury – mimo że jest ono obecne we współczesnym literaturoznawstwie, a strategie narracyjne, takie jak przemilczenie, minimalizm, hybrydyczność, synkretyzm, achronologia i antyfinalność identyfikowane i charakteryzowane są także we współczesnej architekturze. Artykuł kładzie nacisk na polskie opracowania tematu narracji w architekturze oraz antynarracji w literaturoznawstwie. Odnosi się do badań narracyjnych Wojciecha Bonenberga i Anny Marii Wierzbickiej, a także polemicznych tez Andrzeja Niezabitowkiego. Ma na celu nakreślenie problemu do dalszej dyskusji. Ze względu na wstępny charakter studiów zagadnienia nie scharakteryzowano w nim szczegółowo antynarracyjnych obiektów architektonicznych, ale sformułowano typologię antynarracyjnych środków.

This article presents the issue of narrative and anti-narrative in architecture, based on a critical analysis of studies in architecture and narratology. According to the literaturę review, the link between narrative and built space has been gaining popularity in recent years. It is interdisciplinary in nature and allows the linking of architectural forms and spatial solutions with the perception of space both directly and through the means of traditional and social media. The research gap, on the other hand, is the transfer of the notion of antinarrative from the field of literature to architecture – even though it is present in contemporary literary studies, and narrative strategies such as silence, minimalism, hybridity, syncretism, achronology and anti-finality are also identified and characterised in contemporary architecture. The article focuses on Polish studies of the topic of narrative in architecture and anti-narrative in literary studies. It refers to narrative studies by Wojciech Bonenberg and Anna Maria Wierzbicka, as well as polemical theses by Andrzej Niezabitowski. It aims to outline the problem for further discussion. Due to the preliminary nature of the study, it does not characterise anti-narrative architectural objects in detail, but formulates a typology of anti-narrative measures.

"Serce miasta" jako muzeum sztuki narodowej

Błażko A., Skrzypek-Łachińska M., Andrzejewska A., Czyż P., Desowska A., Erecińska M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2008

R. 105, z. 2-A

71-80

"Serce miasta" to przestrzeń obok bycia gdzieś, będąca kiedyś. Tak rozumiana specyfika "serca miasta" prowadzi do pytania o jego kompozycję rozgrywającą się w wymiarze czasowym. Rytmiczność i unikatowość składają się na kompozycję "serca miasta" rozumianą jako uporządkowana przestrzeń wydarzeń. Te cechy zbliżają myślenie o "sercu miasta" i rozumienie jego specyfiki do współczesnych teorii kształtowania muzeum sztuki. Współczesne muzeum, opierając swoje istnienie na czasowości, jednocześnie nieustannie się z nią zmaga. Podobnie jak muzeum "serce miasta" występuje w różnych emocjonalnych i semantycznych kontekstach, tworząc wielowymiarowe ekspozycje, jednocześnie dołączając do historii swój własny, sobie właściwy ładunek, dając odpowiedź na problemy swoich czasów. Czasowość staje się, w tym rozumieniu, najistotniejszą cechą "serca miasta" - miejsca osadzonego w teraźniejszości, toczącego jednak ciągły dialog zarówno z przeszłością, jak i z przyszłością.

"The heart of the city" proved to be a space of being somewhere and at some time. Such an understanding of the specificity of "the heart of the city" lead to the question about its composition within the temporal dimension. The composition of "the heart of the city" proved to be rhythmical and unique, the composition being understood as an ordered space of events. These features make our thinking about "the heart of the city" and its specificity close to the contemporary theories of the museum of art the existence of which is based on the temporal aspect but which also is a constant opposition to this aspect. Similar to the museum, "the heart of the city", appears in various emotional and semantic context, creating multidimensional exposition and adding its own specific energy to the history, thus answering the questions of its own time. The temporal aspect becomes the most important feature of "the heart of the city" - a place located in the present but constantly conversing with both the past and the future.