Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Nafta-Gaz

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: czas bezwymiarowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ocena możliwości zrzutu zasolonych wód poeksploatacyjnych do wyeksploatowanych odwiertów

Budak Paweł, Szpunar Tadeusz

Nafta-Gaz

2021

R. 77, nr 11

752--759

W artykule omówiono zagadnienia zrzutu zasolonych wód poeksploatacyjnych do porowatych warstw chłonnych o niskim ciśnieniu złożowym – z zastosowaniem pompy lub bez niej. Podano warunki, jakie musi spełniać warstwa chłonna, oraz klasyfikację odwiertów zrzutowych według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA) ze względu na ochronę wód pitnych. Zasygnalizowano, jakie warunki musi spełniać solanka wprowadzana do ośrodka porowatego, w tym dotyczące jej składu chemicznego, zawartości ciał stałych, obecności bakterii oraz zawartości olejów i tłuszczów. Podano sposoby określenia przepuszczalności warstwy o niskim ciśnieniu złożowym, z której brak jest samoczynnego wypływu i lustro cieczy stabilizuje się na pewnej głębokości poniżej poziomu terenu, w tym omówiono metodę tzw. slug test oraz metodę INiG – PIB opracowaną przez autorów. Podano warunki techniczne, których spełnienie wymagane jest do prawidłowego przeprowadzenia slug testu. Omówiono wady i zalety poszczególnych metod określania przepuszczalności w odwiertach, w których nie ma produkcji samoczynnej, oraz sposoby interpretacji wyników, jak również podkreślono prostotę interpretacji metodą INiG – PIB w porównaniu z metodą slug testu, wymagającą wpasowania krzywych pomiarowych do krzywych teoretycznych. Podano sposób przybliżonej oceny objętości wody zasolonej, którą można wprowadzić do otworu „na chłonność”, to jest bez użycia pompy, przy maksymalnym ciśnieniu hydrostatycznym odpowiadającym wypełnieniu otworu solanką „do wierzchu”, oraz objętości, którą można wtłoczyć za pomocą pompy przy ciśnieniu niższym od ciśnienia szczelinowania warstwy porowatej. Podano przykład obliczeniowy.

Discussed are the problems related to salt water discharge into low pressure porous rocks, with or without an injection pump. Specified are conditions which the porous rock should satisfy to be classified as an injection one. The American Environmental Protection Agency (EPA) classification of injection wells is given as well as regulations regarding protection of drinking water sources. Considered are low pressure wells which do not flow to the surface i.e. in which the water table stabilizes at some depth below the ground level. It is assumed that the full column hydrostatic pressure is used to force the salt water flow into porous rock. Provided are parameters which make the salt water suitable for injection. Provided are the regulations regarding its chemical composition, solids content, presence of bacteria and oil/grease content which the salt water should meet. Discussed are the methods for evaluation of permeability of porous rocks in wells with reservoir pressure lower than the pressure exerted by the full column of salt water. Included here are slug test method and INiG – PIB method which are routinely used for evaluation of permeability of low pressure porous zones. Discussed are advantages and disadvantages of each method and analyzed are the testing procedures related to each of them. Presented is the technique for approximate evaluation of salt water volume which can be introduced into porous rock without using the injection pump and salt water volume which can be injected at pressures lower than the fracturing pressure of porous rock. Presented are the example calculations.

Comparison of techniques which use the DST flow period data for evaluation of reservoir parameters

Szpunar Tadeusz, Budak Paweł

Nafta-Gaz

2020

R. 76, nr 6

377--386

W artykule przedstawiono porównanie metod wykorzystujących dane pomiarowe okresu przypływu do rurowego próbnika złoża (rpz) do obliczenia przepuszczalności i współczynnika skin efektu. Zestawiono wyniki uzyskane przy zastosowaniu „klasycznej” metody wpasowania krzywych pomiarowych do krzywych teoretycznych oraz wyniki metody podanej w pracy Szpunara (2001). Wykazano, że wyniki obydwu metod nie różnią się w sposób istotny. Omówiono zalety i niedogodności każdej z nich. Metoda opisana przez Szpunara (2001) i rozwinięta przez Szpunara i Budaka (2012) może być zastosowana do interpretacji zachowania ciśnienia dennego lub przebiegu podnoszenia się lustra wody w otworach odwierconych w warstwach węgli oraz studniach wierconych, w których nie ma produkcji samoczynnej, co wymaga wywołania zaburzenia ciśnienia w odwiercie przez wlanie do niego lub odpompowanie z niego porcji cieczy. Poza obliczeniem przepuszczalności i współczynnika skin efektu metoda przedstawiona przez Szpunara (2001) umożliwia określenie przepuszczalności strefy przyodwiertowej oraz głębokości uszkodzenia/poprawy przepuszczalności w strefie przyodwiertowej, pod warunkiem że opory przepływu w przewodzie rurowego próbnika złoża (rpz) są pomijalnie małe. „Klasyczna” metoda określania przepuszczalności przez wpasowanie krzywej pomiarowej do krzywych teoretycznych nie stwarza takich możliwości. Ponadto, zdaniem autorów, „klasyczna” metoda wpasowania krzywych (pomimo jej teoretycznej poprawności) daje wyniki niepewne z uwagi na trudności w dopasowaniu pomierzonej krzywej zależności ciśnienia od czasu do właściwej krzywej teoretycznej, których kształt jest bardzo podobny. Podsumowując, należy stwierdzić, że istnieje akceptowalna zgodność między przepuszczalnością obliczoną przy użyciu każdej z omawianych metod. Nie należy jednak oczekiwać, że przepuszczalność obliczona każdą z tych metod będzie identyczna.