Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Application of potassium ferrate(VI) for oxidation of selected pollutants in aquatic environment - short review

Kliś Simona, Barbusiński Krzysztof, Thomas Maciej, Mochnacka Anna

Architecture Civil Engineering Environment

|

2019

|

Vol. 12, no. 1

129--137

EN

The paper provides comprehensive information on the recent progress of the use of potassium ferrate(VI) (K2FeO4) for the removal of selected pollutants from water and wastewater. K2FeO4 provides great potential for diverse environmental applications without harm to the natural environment. Therefore K2FeO4 was used in removal of cyanides from gold ore purification processes, degradation of dyes and organic compounds in wastewater and algae removal in the water treatment process. The quoted research results indicate that K2FeO4 due to its strong oxidizing and coagulating properties, could be an alternative to the use of Advanced Oxidation Processes (AOPs) or be an additional option to conventional methods of water and wastewater treatment. As a result of using K2FeO4, the emerge intermediates of the impurities decomposition are nontoxic or show less toxicity than the initial substrates. The use of K2FeO4 is also associated with certain limitations of technical and technological nature, which requires further research in order to use its high efficiency in the degradation of various types of contamination on a technical scale.

2

Amigdalina : lek przeciwnowotworowy czy trucizna?

Jaszczak E., Narkowicz S., Namieśnik J., Polkowska Ż.

Analityka : nauka i praktyka

|

2017

|

nr 2

64--67

PL

Pomimo szerokiego zakresu możliwości waliki z chorobami nowotworowymi dzisiejsza medycyna nie jest wystraczająco skuteczna. Uzupełnieniem tradycyjnej terapii może być medycyna alternatywna, której przykładem jest leczenie amigdaliną.

3

Cyjanki - właściwości, toksyczność i analityka

Jaszczak E., Narkowicz S., Polkowska Ż., Namieśnik J.

Analityka : nauka i praktyka

|

2015

|

nr 4

36--42

PL

Monitorowanie poziomu jonów cyjankowych jest ważnym krokiem w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy i życia człowieka. Konieczne jest prowadzenie badań mających na celu kontrolowanie poziomu związków zawierających grupy cyjankowe w poszczególnych obszarach środowiska i życia czlowieka.

4

Kinetyka utleniania cyjanków za pomocą ozonu

Kępa U

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2012

|

T. 15, nr 3

265--275

PL

Określenie kinetyki utleniania cyjanków za pomocą ozonu jest niezbędne dla skutecznego usuwania tego zanieczyszczenia w procesach uzdatniania wody. Badania prędkości utleniania cyjanków były prowadzone przez różnych naukowców, jednakże wyniki przez nich uzyskane nie były jednoznaczne. Wyznaczone rzędowości reakcji wahały się w zakresie wartości 0 do 2. Badacze nie byli również zgodni co do wpływu wartości odczynu na kinetykę procesu ozonowania. W niniejszej pracy określono kinetykę reakcji utlenienia cyjanków ozonem, wyznaczając rzędowości reakcji oraz obliczając wartość obserwowanej stałej szybkości reakcji. Opisano również wpływ wartości pH na przebieg procesu utlenienia, przyjmując pewne założenia upraszczające. Proces prowadzono w warunkach, jakie występują w trakcie uzdatniania wody w ciągu technologicznym stacji - przy stałym stężeniu ozonu w fazie wodnej. Stwierdzono, że dla badanych warunków proces utleniania przebiegał zgodnie z równaniem kinetyki pierwszego rzędu. Podobną rzędowość reakcji ustalono w badaniach Sondaka i Dodge’a oraz Balyanskiego. Wyznaczone równania funkcji f(t) = ln[CN] posłużyły do obliczenia obserwowanej stałej szybkości reakcji, której wartość zależna była od odczynu preparowanej wody. Wykazano, że dla pH = 9,0 kobs = 1,11•10−2, natomiast dla pH = 7,0 kobs = 1,39•10−3. Znaczne obniżenie wartości stałej kobs dla wody o niższym pH świadczy o tym, że na mechanizm utleniania cyjanków wpływała przede wszystkim forma, w jakiej występował ksenobiotyk. W miarę obniżania odczynu wody następował spadek stężenia jonów cyjankowych, natomiast wzrastała koncentracja cyjanowodoru. Z przeprowadzonych badań wynika, że główną rolę w utlenianiu cyjanków odgrywała reakcja ozonu z jonami cyjankowymi.

EN

Cyanides belong to substances which pose a serious health risk to people and other living organisms. Their appearance in water, even in low concentrations, has a very unfavourable effect on water environment. Ozonation is one of the methods which enables effective removal of cyanides from water. Ozone is one of the strongest oxidants. Due to the fact that it can be produced in large quantities and at competitive prices in comparison to chlorine and it decomposes to oxygen, ozone can be used to neutralize cyanides. In the process of oxidation no harmful by-products are produced, and the process shows high efficiency for high as well as low initial concentrations of cyanides. The determination of the kinetics of oxidation of cyanides to cyanates is necessary to achieve efficient ozonation of cyanides. This has been the subject of investigation of many authors. However, the data reported by different authors are not conclusive. The reported values of the reaction order range from 0 to 2 depending on the authors. Also, the researchers are not in agreement with one another as to the effect of the pH on the kinetics of the ozonation process. The main aim of this study was to determine the kinetics of the oxidation of cyanides using ozone. The scope of the study included the determination of the reaction order and calculation of the observed value of the reaction rate constant. The influence of pH on the oxidation process was also examined. The kinetics of the reaction was based on the rate of cyanides removal. For the determination of the kinetics of oxidation of cyanides with ozone some simplifying assumptions were made. The process was conducted under conditions typical for the water treatment in a technological cycle at a water treatment station with the constant concentration of ozone in the water phase. In the presented investigation the rates of removal of cyanides for the various initial concentrations were determined. The determination of the reaction order for cyanides ozonation was performed by using a graphic method. It was found that for the examined conditions of the process, oxidation followed the first-order equation. A similar order of reaction was determined in the research of Sondak and Dodge and Balyanski. The determined equations of the function f(t) = ln[CN] were used to calculate the observed value of the reaction rate constant, the value of which depended on the water pH. For pH = 9.0 kobs = 1.11•10-2whereas for pH = 7.0 kobs = 1.39•10-3. A significant de-crease in the value of the constant kobs proves that the mechanism of cyanate oxidation is influenced mostly by the form in which this contamination occurs. As the pH of water de-creases, a reduction of cyanide ions concentration takes place while the concentration of acidic forms of hydrogen cyanide increases. The conducted research shows that the reaction of ozone with cyanide ions plays the main part in cyanide oxidation.

5

Oznaczanie cyjanków w surowych i oczyszczonych ściekach koksowniczych

Michalski R., Głowala K.

Ekologia i Technika

|

2006

|

R. 14, nr 2

65-69

PL

Niniejsza praca opisuje oznaczanie cyjanków w surowych i oczyszczonych ściekach koksowniczych. Przeprowadzono optymalizację oznaczania i kalibrację układu pomiarowego w zakresie: określania liniowowści, granic wykrywalności, granic oznaczalności i precyzji oznaczeń.

EN

Cyanides are strongly and fast-acting poison, however, depending on the cyanide source there are several types of cyanide of varying toxicity. The determination of cyanides usually involves two steps. In the first step, the sample is distillate to convert all cyanide into HCN, which is absorbed in a high pH solution (e.g. NaOH). In the second step, cyanides are usually determined by one's of the following methods: titration, spectrophotometric or potentiometric. The paper describes determination of cyanides in raw and purified waste water from coking plants. Method optimalisation and calibration of analytical system used, in the range of: linearity, limit of determination, limit of quantification, and method accuracy was carried out.

6

Determination of cyanide in coking plants waste waters using flow injection with spectrophotometric detection [communication]

Michalski R., Głowala K.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2006

|

Vol. 32, no. 2

93-99

EN

Cyanides arc extremely hazardous substances and their monitoring in industrial waste waters is mandatory. During the determination hydrogen cyanide was liberated from the sample by distillation and collection by passing through a strongly-alkaline NaOH solution. Then cyanides were determined by flow injection analysis using spectrophotometric method with Chloraminę T, KH,PO4, Na,HPO4, isonicotinic acid, and 3-mcthyl-l-phcnyl-2-pyrazolin-5-onc, which formed with cyanides red product with maximum absorbance at 560 nm. The method optimization was carried out and then the method was applied to the determination of cyanide in coking plants waste waters in a wide range from 0.32 mg dm"3 to 281.4 mg dm'3. Method performances including: standard deviation, precision, limit of detection, limit of quantification and analyte recovery were carried out.

PL

Cyjanki należą do silnie toksycznych substancji, a ich monitoring w ściekach przemysłowych jest obowiązkowy. Podczas oznaczania HCN był uwalniany z próbki w procesie destylacji i absorbowany w silnie zasadowym roztworze NaOH. Następnie cyjanki były oznaczane metodą F1A z detekcją spektrofotometryczną z zastosowaniem Chloraminy T, KH2PO4, Na,HPO4, kwasu izonikotynowego i 3-mctylo-l-fcnylo-2 -pirazolino-5-onu, które z cyjankami tworzą czerwony związek, o maksymalnej absorbancji występującej przy X = 560 nm. Przeprowadzono optymalizację metody i zastosowano ją do oznaczania cyjanków w ściekach koksowniczych w szerokim zakresie stężeń od 0,32 mg dm' do 281,4 mg dm3. Przedstawiono charakterystykę metody, w zakresie: odchylenia standardowego, precyzji, granic wykrywalności i oznaczalności oraz odzysku analitu.

7

Laboratory and pilot scale photodegradation of cyanide-containing wastewaters

Dąbrowski B., Hupka J., Żurawska M., Miller J. D.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2005

|

Vol. 39

229-248

EN

Cyanide degradation efficiency using advanced oxidation methods was investigated. Model cyanide solutions in TiO2/UV and H2O2/UV systems were degraded for different pH, temperature, gas phase, and kind of catalyst. Laboratory experiments of cyanide photodegradation were carried out in homogeneous UV/H2O2, and heterogeneous UV/TiO2 systems using different forms of catalyst. For the first time cyanide degradation using TiO2 supported on glass microspheres has been studied. Photodegradation of cyanide was enhanced by addition of hydrogen peroxide and copper ions. Almost 20 % increase in cyanide oxidation efficiency was observed for photocatalytical oxidation of copper cyanide complexes. Moreover, cyanide photodegradation in an Air Sparged Hydrocyclone (ASH) unit was examined.

PL

W pracy badano efektywność procesu degradacji cyjanków stosując odpowiednie metody utleniania. Roztwory modelowe cyjnków zawierające TiO2 i H2O2 były poddane fotodegradacji przy różnych warunkach pH, temperaturze, przy różnym składzie fazy gazowej i w obecności różnych katalizatorów. Doświadczenia laboratoryjne nad fotodegradacją cyjanków zostały wykonane w układzie homogennym UV/H2O2 i układzie heterogennym UV/TiO2 przy zastosowaniu różnych form katalizatora. Po raz pierwszy badano degradację cyjanków przy zastosowaniu jako katalizatora TiO2, który został naniesiony na szklane mirokulki. Fotodegradacja cyjanków wzrasta po dodaniu do układu nadtlenku wodoru i jonów miedzi. Prawie 20% wzrost w efektywności utlenienia cyjanków był zaobserwowany dla fotodegradacji cyjankowych kompleksów miedzi. Dodatkowo badano fotodegradację w specjalnym hydrocyklonie (air sarged hydrocyclone-ASH).

8

Cyjanki w środowisku - występowanie, metody oznaczania oraz regulacje prawne

Michalski R., Głowala K.

Ekologia i Technika

|

2004

|

R. 12, nr 6

207-213

PL

Cyjanki należą do ekstremalnie niebezpiecznych i szybkodziałających trucizn. Niemniej, w zależności od źródła ich pochodzenia, ich toksyczność jest zróżnicowana. Cyjanki mogą być podzielone na kilka grup: cyjanowodór (HCN), proste cyjanki (np. NaCN, KCN) oraz kompleksy cyjankowe metali (np. [Fe(II)(CN)6]3- , [Fe(III)(CN)6]4-, [Co(II)(CN)6]3-). Analiza cyjanków obejmuje z reguły dwa etapy. W pierwszym próbka jest poddana procesowi destylacji w celu wydzielenia z niej HCN, który jest wyłapywany w silnie zasadowym roztworze (np. NaOH). W drugim etapie, cyjanki są oznaczane jedną z następujących metod: miareczkową, spektrofotometryczną lub potencjometryczną. Niniejsza praca opisuje występowanie, toksyczność, metody oznaczania oraz regulacje prawne związane z występowanie cyjanków w próbkach środowiskowych.

EN

Cyanide is extremely dangerous and fast-acting poison. However, there are several types of cyanide of varying toxicity, depending on the cyanide source. Cyanide can be divided into several classes: hydrogen cyanide (HCN), simple cyanides (e.g. NaCN, KCN) and metal complexed cyanides (e.g. [Fe(II)(CN)6]3- , [Fe(III)(CN)6]4-, [Co(II)(CN)6]3-). The analysis of cyanide usually involves two steps. In the first step, the sample is digested to convert all cyanide into HCN, which is trapped in a high pH solution (e.g. NaOH). In the second step, cyanide is usually determined by one's of the following methods: titration, spectrophotometric or potentiometric. The paper presents the occurrence, toxicity, methods of determination and legal regulation of cyanide in environmental.

9

Cyjanowodór i cyjanki. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Skowroń J.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2003

|

Nr 2 (36)

53--92

PL

Cyjanowodór oraz cyjanki sodu, potasu i wapnia (cyjanki) należą do substancji bardzo toksycznych. Cyjanowodór (HCN) w temperaturze pokojowej jest bezbarwnym gazem lub cieczą o charakterystycznym zapachu gorzkich migdałów. Cyjanki występują w postaci białych, silnie higroskopijnych bryłek lub kryształów. Zastosowanie cyjanowodoru i cyjanków jest powszechne. Stosowane są do syntezy wielu związków chemicznych, m.in. akrylonitrylu, oraz jako surowiec wyjściowy do produkcji niektórych tworzyw sztucznych, nawozów sziucznych, barwników i leków. Cyjanki są stosowane do czyszczenia, hartowania i rafinacji metali oraz otrzymywania złota i srebra z rud. Stosuje się je również do fumigacji (odymiania) w syntezie chemicznej, w kąpielach galwanicznych, przemyśle fotograficznym, a także do produkcji barwników i środków owadobójczych. Na iziałanie tych związków są narażeni pracownicy przemysłu metalowego, elektrochemicznego, tworzyw sztucznych, farmaceutycznego, włókienniczego, chemicznego i spożywczego. Cyjanowodór i cyjanki działają silnie drażniąco na błony śluzowe i skórę. Łatwo się wchłaniają do organizmu rrzez błony śluzowe, drogi oddechowe, skórę i z przewodu pokarmowego. Opisane przypadki ostrych zatruć cyjanowodorem lub cyjankami wskazują na duże niebezpieczeństwo i zagrożenie życia, gdyż związki te są szybko wchłaniane przez organizm, a skutki ich działania układowego występują po kilku minutach od rozpoczęcia narażenia. Narażenie na cyjanek sodu (NaCN) w stężeniu około 286 mg/m3 lub na HCN w stężeniu większym niż 300 mg/m3 przez minutę może prowadzić do śmierci człowieka. Cyjanki sodu, potasu i wapnia w sężeniu 25 mg/m3 (IDLH) stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia pracowników, jeżeli narażenie mają około 30 min i nie są stosowane ochrony układu oddechowego. Dla HCN wartość IDLH wyznaczono na poziomie 56 mg/m3. Przy ostrym narażeniu na cyjanowodór lub cyjanki proces zatrucia u ludzi przebiega w rzęch fazach, charakteryzujących się następującymi objawami: duszności i podniecenie, drgawki oraz porażenie. Przewlekle narażenie pracowników na cyjanowodór lub cyjanki było przyczyną stanów zapalnych skóry i błon śluzowych górnych dróg oddechowych, a także chorób tarczycy (niedoczynność). Wartość medialnych dawek śmiertelnych u szczura, po podaniu dożołądkowym, pozwala zaliczyć cyjanowodór i cyjanki do substancji bardzo toksycznych. Cyjanowodór lub cyjanki podane w roztworach wodnych do worka spojówkowego oka, jak i nanoszone na skórę, szybko przenikały do organizmu zwierząt w ilościach wystarczających do wystąpienia objawów toksycznego działania związków i śmierci zwierząt. U szczurów i myszy, którym podawano NaCN z wodą do picia w dawce 4,5 mg/kg/dzień przez 13 tygodni, nie obserwowano istotnych zmian w parametrach biochemicznych i hematologicznych we krwi obwodowej oraz histopatologicznych w narządach wewnętrznych. Nie obserwowano zmian patologicznych w układach: oddechowym, sercowo-naczyniowym, nerwowym i w nerkach szczurów, którym podawano HCN z paszą przez dwa lata. Obliczona dawka wynosiła około 10,4 mg/kg m.c. Brakuje danych na temat rakotwórczego działania cyjanowodoru i cyjanków na ludzi i zwierzeta. Cyjanowodór działał mutagennie tylko na bakterie Salmonella typhimurium szczepu TA100 bez aktywacji metabolicznej. Cyjanki nie wykazywały działania mutagennego w testach in vitro i in vivo. W badaniach na chomikach stwierdzono działanie teratogenne cyjanku sodowego. Związek ten zarówno działał toksycznie na organizm matek ciężarnych, jak i powodował zwiększenie się resorpcji płodów i występowanie wad rozwojowych u potomstwa. Za podstawę przy obliczaniu wartości NDS przyjęto wyniki badań pracowników przewlekle narażonych na cyjanowodór lub cyjanki, u których obserwowano zmiany w układzie nerwowym. Za wartość LOAEL przyjęto stężenie 12 mg/m3. Wyliczona wartość NDS wynosiła 2 mg/m3. Ze względu na fakt, że cyjanowodór i cyjanki są substancjami działającymi bardzo szybko, wartość NDS jest nieprzydatna jako kryterium oceny narażenia na te związki. Dla tego rodzaju substancji należy ustalić wartość NDSP. Wychodząc od wartości NDS i uwzględniając logarytmiczno-normalny charakter zmienności stężeń w środowisku pracy, zaproponowano przyjęcie wartości 5 mg/mJ jako największe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) dla cyjanowodoru i cyjanków sodu, potasu i wapnia. Ze względu na ustaloną w badaniach na zwierzętach małą wartość LD50 przy nanoszeniu związków na skórę (dla NaCN - 7,7 mg/kg m.c., dla HCN - 6,7 mg/kg m.c.) proponuje się oznakować normatywy symbolem Sk (substancja wchłania się przez skórę). Brakuje podstaw do zaproponowania wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB).

EN

Hydrogen cyanide (HCN) is a colourless gas at room temperature. It has a bluish-white cast when liquefied. Both forms has a characteristic faint odour resembling bitter almonds for those individuals able to perceive its presence by smell. The alkali cyanides, sodium cyanide [NaCN], potassium cyanide [KCN], and calcium cyanide [Ca(CN)2] are white, deliquescent, noncombustible solids which have a faint odour of bitter almonds. HCN is encountered during its manufacture as a reagent; in the production of chemical intermediates for the manufacturing of synthetic fibres, plastics, cyanide salts, and nitrites; in the fumigation of ships, railroad cars, buildings, orchards, tobacco, and various foods; and it can be produced during petroleum refining, electroplating, metallurgy, and photographic development. NaCN and KCN are used in the extraction of gold and silver from ores; electroplating; metal cleaning; heat treatment of metals; as insecticides and fumigants; and as raw materials in the manufacture of dyes, pigments, nylon, and chelating agents. Ca(CN)2, the other cyanide of major commercial importance, is used chiefly as a fumigant because it readily releases HCN when exposed to air. The primary route of entry of hydrogen cyanide and its salt in the workplace is by inhalation, and absorption through the skin. In addition, NaCN, KCN, and Ca(CN)2 will liberate HCN gas upon hydrolysis or in the presence of acids. Many reports of acute toxicity resulting from accidental exposure to HCN have appeared in the literature. The symptoms of accidental exposure of humans to HCN were lightheadedness, breathlessness, feeling shaky, headache, and nausea. Inorganic cyanides are also reported to be rapid-acting acute poisons to humans. The symptoms of chronic exposure of workers were headache, changes of taste and smell, irritation of throat, vomiting, dyspnoea, nervous instability and enlargement of the thyroid. The acute LD50 values of HCN, NaCN, Ca(CN)2 and KCN for laboratory animals classify the compounds as very toxic. HCN and cyanide salts act by the same mechanism, namely the release of cyanide ion. Enlargement of the thyroid gland was attributed possibly to the effects of thiocyanate, the chief metabolite of cyanide. The MAC-Ceiling for HCN and it salts (sodium, potassium, calcium), as CN 5 mg/m3, is recommended to provide a greater margin of safety against acute poisoning and to minimize the risk to exposed workers of throat irritation, headache, and symptoms resulting from chronic exposure to cyanide such as thyroid enlargement. Because HCN and its salt can be rapidly absorbed through the skin in lethal amounts, the skin notation (Sk) is retained.

10

Biodegradacja fenoli i cyjanków zawartych w ściekach koksowniczych z zastosowaniem enzymatycznych poliamidowych membran ultrafiltracyjnych

Bohdziewicz J., Kowalska M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

1998

|

T. 1, nr 2

201-214

PL

Badano możliwość biodegradacji fenolu i cyjanku, zawartych w ściekach koksowniczych, przez zespół enzymów wyizolowanych ze szczepów bakterii Pseudomonas, immobilizowanych chemicznie na płaskich membranach z poliamidu. Prowadzenie ultrafiltracji w układzie wsadowo-szarżowym z zastosowaniem wyznaczonych najkorzystniejszych parametrów operacyjnych procesu pozwoliło na całkowite usunięcie fenolu i 82,5% cyjanku w ciągu 4,5 godz.

EN

The purpose of this study was the biodegradation of phenol and cyanide contained in real coke wastewaters by enzymes isolated from streins of bacteria Pseudomonas, chemically immobilizated on flat polyamide membranes. Carring out the ultrafiltration process with optimal parameters enabled to achieve of 100% degradation of phenol and 82.5% degradation of cyanide after 4,5 hours.