Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Cyjanamid – metoda oznaczania

Jeżewska A.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2007

|

Nr 4 (54)

51--56

PL

Metoda polega na pobieraniu zawartego w powietrzu cyjanamidu na sorbent – żywicę XAD-2 z naniesionym izotiocyjanianem 1-naftylu, desorpcji acetonitrylem otrzymanej pochodnej cyjanamidu i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Oznaczalność metody wynosi 0,09 mg/m3.

EN

The method is based on the chemisorption of cyanamide on XAD-2 resin coated with 1-naphthylisothiocyanate. The cyanamide derivative formed was subsequently desorbed with acetonitrile and analysed by HPLC with UV detection. The determination limit of the method is 0.09 mg/m3. 4.

2

Cyjanamid

Palus J., Wąsowicz W.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2007

|

Nr 2 (52)

47--64

PL

Cyjanamid jest łatwo palnym ciałem stałym stosowanym jako półprodukt w produkcji pestycydów, detergentów i takich leków, jak: antyhistaminowe, obniżające ciśnienie krwi, uspokajające, antykoncepcyjne, a także leków w terapii odwykowej alkoholików. Stosowany jest również w przemyśle fotograficznym oraz jako dodatek do paliw i smarów, środek zabezpieczający papier i jako dodatek do cementu. W Europie cyjanamid jest stosowany jako sztuczny nawóz, środek chwastobójczy i grzybobójczy. W Północnej Ameryce stosuje się go do produkcji cyjanamidu wapnia (azotniaku), dicyjanodiamidu i melaminy. Narażenie zawodowe na cyjanamid występuje głównie w zakładach chemicznych przy jego produkcji i przetwarzaniu oraz w rolnictwie podczas rozsiewania nawozów sztucznych. Cyjanamid działa silnie drażniąco na błony śluzowe oczu, dróg oddechowych i przewodu pokarmowego oraz skórę, przez którą wchłania się do organizmu. Cyjanamid przyjmowany drogą pokarmową wykazuje działanie hepatotoksyczne. Narażenie na cyjanamid może prowadzić do uszkodzenia materiału genetycznego, a więc może być substancją działającą mutagennie na człowieka oraz prowadzącą do upośledzenia funkcji rozrodczych człowieka. W celu ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) cyjanamidu uwzględniono wyniki badania przeprowadzonego na szczurach obu płci rasy Sprague-Dawley i Wistar, którym podawano cyjanamid dożołądkowo w dawkach: 2; 7 lub 25 mg/kg/dzień przez 6 miesięcy. Po sześciu miesiącach nie zaobserwowano zmian histologicznych w wątrobie zwierząt po małej (2 mg/kg) i średniej (7 mg/kg) dawce związku, a tylko w grupie zwierząt, które otrzymały największą dawkę cyjanamidu (25 mg/kg), histologicznie ujawniono tworzenie wodniczek w hepatocytach, prawdopodobnie typu glikogenotwórczego lub stłuszczającego. Cyjanamid podawany dożołądkowo w dawce 25 mg/kg przez 6 miesięcy powodował istotne zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy krwi zwierząt obu płci. Ta sama dawka substancji indukowała również wzrost poziomu aminotransferazy alaninowej w surowicy krwi samic szczura. U samic i samców, którym podawano cyjanamid w dawce 7 mg/kg, obserwowano tylko zwiększone wartości bilirubiny. Cyjanamid po dawce 2 mg/kg/dzień indukował wzrost zawartości cholesterolu tylko u samców szczura i tę wartość przyjęto za wartość NOAEL. Zaobserwowano również znacznie mniejszy przyrost masy ciała szczurów, którym podawano związek w dawkach 7 lub 25 mg/kg/dzień w porównaniu do zwierząt kontrolnych. Na podstawie dziennej dawki cyjanamidu dla szczura odpowiadającej wartości NOAEL, obliczono dla człowieka równoważne stężenie tego związku w powietrzu, które wynosi 14 mg/m3 oraz wartość NDS – 0,87 mg/m3. Wartość NDS cyjanamidu ustalono na poziomie 0,9 mg/m3, co jest zgodne z normatywem tego związku ustalonym w Unii Europejskiej. Taka wartość NDS cyjanamidu zapobiegnie uszkodzeniu wątroby oraz skutkom związanym z działaniem cyjanamidu na ośrodkowy układ nerwowy (bóle głowy, znużenie), układ pokarmowy (nudności, wymioty, biegunka), które obserwowano u alkoholików podczas terapii odwykowej cyjanamidem. Wartość NDSCh cyjanamidu ustalono na poziomie 1,8 mg/m3. Przyjęto również oznaczenie związku literami ’’I’’ – substancja o działaniu drażniącym oraz ’’Sk’’ – substancja wchłania się przez skórę.

EN

Cyanamide is a combustible, solid substance; it is used as a raw material in the production of pesticides, detergents and some medicines such as antihistamines, antihypertensives, sedatives, contraceptives and also in the treatment of alcoholics. It is also used in the photography industry and as an additive for fuels and lubricants, a paper preservative and as a cement additive. In Europe it is used as a fertilizer, weed killer and defoliant. Occupational exposure to cyanamide occurs mainly during its production and processing in chemical factories and in agriculture when using fertilizers. Cyanamide strongly irritates the mucous membrane of the eye, the respiratory tract, the digestive tract. It is absorbed through the skin. Cyanamide is hepatotoxic as determined by oral ingestion. Exposure to cyanamide can damage the genetic material, so it may be a mutagenic substance for human and lead to an impairment of the reproductive function in human. The proposed maximum exposure limit (MAC) for cyanamide in the air (0.9 mg/m3) is based on the value of NOAEL (2 mg/kg/day) derived from long-term oral administration (6 months) studies on rats. This value is in step with that determined in the EU Directive 2006/15/EU. This level of MAC for cyanamide prevents liver damage, and its effects on the central nervous system (headache, fatigue), and the digestive system (nausea, vomiting, diarrhea) induced by cyanamide in alcoholics during detox treatment. Considering its irritative effects on the eyes and the respiratory system, the Expert Group for Chemical Agents recommended the value of MAC-STEL of 1.8 mg/m3. The skin notation (“Sk”) is recommended.

3

Cyjanamid. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Kupczewska-Dobecka M., Czerczak S.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2003

|

Nr 2 (36)

39--51

PL

Cyjanamid jest nielotnym, łatwo palnym ciałem stałym. Jest stosowany w syntezie organicznej jako materiał do produkcji cyjanku wapnia i dicyjanamidu, najczęściej jako 25- lub 50-procentowy roztwór w wodzie lub innych rozpuszczalnikach. W rolnictwie wykorzystuje się cyjanamid jako nawóz sztuczny, środek chwastobójczy : grzybobójczy. Stosowany jest również w weterynarii jako środek przeciwrobaczy. Narażenie zawodowe na cyjanamid występuje w zakładach chemicznych przy produkcji oraz przetwarzaniu cyjanamidu i jego soli wapniowej, a także w rolnictwie podczas rozsiewania nawozów sztucznych, zawierających cyjanamid wapnia. Głównym skutkiem działania cyjanamidu jest działanie drażniące oraz nietolerancja alkoholu (przejściowe zaburzenia naczynioworuchowe). Cyjanamid działa silnie drażniąco na błony śluzowe oczu, dróg oddechowych, przewodu pokarmowego i skórę, a przyjmowany drogą pokarmową wykazuje działanie hepatotoksyczne. Do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia cyjanamidu uwzględniono wyniki badania przeprowadzonego na dwóch pokoleniach szczurów rasy Sprague-Dawley i Wistar, w którym podawano z paszą cyjanamid w dawce dziennej: 2,7 i 25 mg/kg przez 6 miesięcy. Stwierdzono znaczące zmiany u zwierząt karconych paszą, zawierającą cyjanamid w największej dawce (25 mg/kg). Obserwowano zmniejszenie: masy ciała zwierząt, liczby ciałek żółtych, liczby implantacji oraz liczby noworodków w pokoleniu F0. Grupa narażana wykazywała zmniejszoną płodność i zmniejszenie masy narządów płciowych u samców. W pokoleniu FI zmian tych nie obserwowano, natomiast na podstawie wyniku badania histopatologicznego wykazano przypadki obustronnego zaniku jąder u samców w drugim pokoleniu. Przyjmując dawkę 7 mg/kg za wartość NOAEL oraz «spółczynnik niepewności związany ze zmiennością reakcji w populacji ludzkiej (efekt antabusowy) i współczynnik związany z różnicami międzygatunkowymi, a także biorąc pod uwagę wyniki badań ludzi w środowisku pracy długotrwale narażanych na cyjanamid o stężeniach 8,3 mg/mJ i mniejszych, które nie wykazały istotnych zmian w porównaniu z populacją generalną w układzie oddechowym, pokarmowym, nerwowym, krążenia czy skłonności do infekcji, a także możliwość występowania „efektu antabusowego” po spożyciu alkoholu, zaproponowano przyjąć wartość 2,0 mg/m3 za wartość NDS cyjanamidu. Wartość NDSCh przyjęto na poziomie 4 mg/mg , na podstawie działania drażniącego substancji. Nie ma podstaw do ustalenia wartości DSB cyjanamidu. Ze względu na fakt, że skóra stanowi istotną drogę narażenia (wartość medialnej dawki śmiertelnej po podaniu substancji na skórę królika i szczura wynosi DL50s < 1000 mg/kg oraz dermatozy u zatrudnionych przy produkcji cyjanamidu) proponuje się oznaczyć cyjanamid na liście NDS literami Sk.

EN

Cyanamide is a combustible, deiquescent, crystalline solid. However, it is usually found as a 25% liquid solution. Cyanamide is used as a chemical intermediate for dicyandiamide in manufacturing melamine and carbendazime. It is also used in fumigants, metal cleaners, refining of ores, production of synthetic rubber, and in chemical synthesis. Cyanamide is moderately toxic in rats, as determined by oral ingestion. The LD50 is 125 mg/kg. It is very irritating .ad caustic to the skin. Cyanamide was severely irritating when instilled into a rabbit’s eye. The „antabuse” effect of cy anamide was about half as severe as that of antabuse and only one-sixth that of thiram. The NOAEL (no observed adverse effect level) of 7 mg/kg was adopted. On the basis of the NOAEL value and human data the Expert Group of Chemical Agents established an 8-hour TWA value of 2 mg/m3 and a STEL value of 4 mg/m3.

4

Cyjanamid i jego sól wapniowa - antabusy - w środowisku pracy

Dobecki M., Kupczewska M.

Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka

|

2000

|

nr 4

26-27