Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Effect of Potable, Acidic and Alkaline Water Curing on Flexure Strength of Strengthened and Unstrengthen Reinforced Concrete Beams

Barkale Akshay D., Thakare Sunil B.

Ecological Engineering & Environmental Technology

|

2023

|

Vol. 24, iss. 2

153--161

EN

The rapid growing population has resulted into the need of additional capacities of existing infrastructure facilities, commercial buildings etc. Also, the revisions of codal provisions has made many existing structures fall out of the safety criteria mandated by these provisions. In such scenario, from environmental point of view it is always better to strengthen the existing structure than demolish it and cause pollution. Such structures are made to withstand greater load than their capacity by means of supplementary systems also known as strengthening schemes. Recently, Fiber Reinforced Polymer (FRP) is in wide use in strengthening aspect due to its various advantages. Also, Potable Water is a scarcest commodity these days. Its significance in construction industry have been vital. Concrete and water being the most utilized construction materials, this paper examines the effect of different pH water levels on flexure capacity of concrete beams with and without the strengthening system. Eighteen numbers of concrete beams with conventional reinforcement are casted with size of 500x100x100 mm3. These beams are divided into six categories so that each category has three number of beams. The beams are categorized based on the FRP application and pH value of curing solution. Three types of water is used with pH in the range of 4 to 5, pH of 7.5 and pH in the range 9 to 10. Single layer of Glass Fiber Reinforced Polymer (GFRP) fabric sheet is used for flexure strength enhancement. All beams are tested using flexural test till failure. Salient points viz. load and deflection at which first crack, service and failure. These points are noted for each beam and average of three beams of a group is presented as final reading. Suitable conclusions are drawn from these test results.

2

Wytrzymałość mechaniczna i wodoszczelność kompozytu z karbonatyzowanego gipsu półwodnego i wapna gaszonego

Tian Yanchao, Wang Yuli, Zhang Haibo, Luo Shuqiong

Cement Wapno Beton

|

2023

|

R. 28, nr 6

375--388

PL

W celu poprawy wytrzymałości i odporności na wodę zaczynów z gipsu półwodnego, dodano wapno gaszone i zastosowano technikę utwardzania dwutlenkiem węgla. W pierwszej kolejności wymieszano gips półwodny, wapno gaszone i wodę w różnych proporcjach. Mieszanina została sprasowana pod ciśnieniem 3 MPa w bloki i umieszczona w komorze wypełnionej dwutlenkiem węgla pod ciśnieniem 0,3 MPa. Wyniki testów wytrzymałości mechanicznej pokazują, że gdy stosunek gipsu do wapna wynosi 7 do 3, a stosunek wody do substancji stałej wynosi 0,2, wytrzymałość na ściskanie próbki utwardzonej pod działaniem CO2 może osiągnąć 29,1 MPa, a współczynnik rozmiękania wynosi 1,05. Wyniki badań mikrostruktury pokazują, że głównymi składnikami są gips dwuwodny i węglan wapnia. Te wyniki będą stanowiły wytyczne dla zastosowania karbonatyzowanego kompozytu gipsu półwodnego z wapnem gaszonym.

EN

In order to improve the strength and water resistance of hemihydrate gypsum, slaked lime was incorporated and a carbon dioxide curing technique was used. First, hemihydrate gypsum, slaked lime, and water were mixed at different proportions. The mixture was pressed into block samples by a compression machine at a pressure of 3 MPa and placed a curing kettle full of CO2 at a pressure of 0.3 MPa. The results of mechanical performance tests show that when the ratio of gypsum to lime is 7 to 3 and the water to solid ratio is 0.2, the compressive strength of the sample cured under CO2 can reach 29.1 MPa and the softening coefficient is 1.05. The results of microscopic characterization show that the main constituents are dihydrate gypsum and calcium carbonate. These observations will provide guidance to the application of carbonated hemihydrate gypsum and slaked lime composite.

3

An innovative approach to fabrication with photo-cured resins by shell-printed-core-casting

Szymczyk Emil, Rećko Maciej, Dzierżek Kazimierz, Sapiołko Karol

Acta Mechanica et Automatica

|

2023

|

Vol. 17, no. 4

485--489

EN

Modified LCD-based method was used to print three-dimensional (3D) elements. This innovative method combines printing the external shell and filling, thus obtaining mould by casting resin. In order to compare the properties of prints obtained with this method with the ones fabricated in a standard procedure, we conducted bending tests of vertically/horizontally printed and shell-printed cast specimens. The shell-cast samples showed higher flexural strength and larger values of apparent Young’s modulus. The presented results also concern the kinetics of curing samples obtained with different fabrication routes.

4

Wybrane aspekty kontroli jakości robót betonowych konstrukcji masywnych

Bajorek Grzegorz, Barć Maciej

Builder

|

2022

|

R.26, nr 4

50--53

PL

W artykule przedstawiono zasady nadzoru nad jakością betonu i robót betonowych w realizacji elementów masywnych. Opisano główne zagrożenia w ich wykonawstwie, po czym wskazano działania konieczne do ich właściwego przygotowania. Zwrócono uwagę na prawidłową kontrolę dostaw betonu oraz pielęgnację w trakcie dojrzewania. W podsumowaniu zaproponowano model działania nadzoru w wykonawstwie konstrukcji wielkogabarytowych.

EN

The article presents the principles of supervision concrete and concrete works quality during execution of massive structures. The main threats to their execution were described, and then the activities necessary for their proper preparation were indicated. The attention was paid to the correct control of concrete supplies and curing of maturing concrete. Summing up, a model of supervision operation in the execution of large-size structures is proposed.

5

Dual-parameter sensing characteristics of a single fiber Bragg grating half-pasted by 1C-LV epoxy under different curing

Li Hong, Zhang Haoyue, Song Yanming, Meng Fanyong, Zhu Lianqing

Optica Applicata

|

2021

|

Vol. 51, nr 3

391--406

EN

A novel technology for the simultaneous and independent measurement of dual parameters is proposed and experimented. By using a single fiber Bragg grating half-pasted by 1C-LV epoxy under different curing conditions, the sensor structure is designed such that the reflective single-peak spectrum splits into a twin-peak spectrum, which makes the FBG spectrum form a natural spectral peak splitting bias. A measurement limitation exists in the FBG sensor packaging at room temperature, which can be solved by the high-temperature cured packaging method. To verify the validity of the theory and methodology, the experimental system is used. In the range from –1000 to +1000 με and from 35 to 75°C, the Bragg wavelength change is relative linear to the strain and temperature. The temperature and strain variations can be independently and simultaneously measured using the split peak, and the deviations of the FBG sensor are ±1°C and ±5 με, respectively. This single FBG sensor can realize dual-parameter measurement, which is valuable for narrow-space health monitoring.

6

A Computational Model for The Access to Medical Service in a Basic Prototype of a Healthcare System

Petre Luigia, Sanwal Usman, Shah Gohar, Panchal Charmi, Tyagi Dwitiya, Petre Ion

Fundamenta Informaticae

|

2020

|

Vol. 171, nr 1-4

331--343

EN

How robust is a healthcare system? How does a patient navigate the system and what is the cost (e.g., number of medical services required or number of times the medical provider had to be changed to get access to the required medical services) incurred from the first symptoms to getting cured? How will it fare in the wake to a sudden epidemic or a disaster? How are all of these affected by administrative decisions such as allocating/diminishing resources in various areas or centralising services? These are the questions motivating our study on a formal prototype model for a healthcare system. We propose that a healthcare system can be understood as a distributed system with independent nodes (healthcare providers) computing according to their own resources and constraints, with tasks (patient needs) being allocated between the nodes. The questions about the healthcare system become in this context questions about resource availability and distribution between the nodes. We construct in this paper an Event-B model capturing the basic functionality of a simplified healthcare system: patients with different types of medical needs being allocated to suitable medical providers, and navigating between different providers for their turn for multi-step treatments.

7

Effect of curing regime on polymer-cement concrete properties

Woyciechowski P.

Archives of Civil Engineering

|

2020

|

Vol. 66, nr 1

143--160

EN

The general standards and guidelines recommendations for PCC suggest alternating conditions of curing: starting with wet conditions for effective hydration of Portland cement followed by air-dry conditions for polymer hardening. The often accepted curing regime of PCC covers 5 days of wet curing and then the air-dry curing but it is not the optimum one. The aim of the investigation was to find the best scenario for PCC with two types of polymer modifiers: two-component epoxy resin and water dispersion of polyacrylates. The following exploitation properties were accepted as the criteria of evaluation of PCC curing effectiveness: compressive strength, tensile splitting strength, surface tensile strength (by pull-off method), wear resistance, water penetration under pressure and resistance to carbonation. The optimum time of PCC wet curing is possibly between 7 and 14 days, however, it have to be verified experimentally for specific PCC composition.

PL

Ogólne normy i zalecenia dotyczące PCC sugerują naprzemienne warunki pielęgnacji: począwszy od warunków mokrych dla skutecznej hydratacji cementu portlandzkiego, a następnie warunków suszenia na powietrzu korzystnych z uwagi na utwardzanie polimerów. Często akceptowany reżim pielęgnacji PCC obejmuje 5 dni w warunkach mokrych, a następnie suszenie na powietrzu, ale nie jest to optymalny sposób. Celem badania była optymalizacja scenariusza pielęgnacji dla PCC z dwoma rodzajami polimerów: dwuskładnikową żywicą epoksydową i wodną dyspersją poliakrylanów. Jako kryteria oceny skuteczności pielęgnacji PCC przyjęto następujące właściwości eksploatacyjne: wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu, wytrzymałość na rozciąganie powierzchniowe (metodą pull-off), odporność na ścieranie, głębokość wnikania wody pod ciśnieniem i odporność na karbonatyzację. Ustalono w wyniku badań, że optymalny czas pielęgnacji PCC w wodzie wynosi od 7 do 14 dni, jednak wskazana jest weryfikacja eksperymentalna w przypadku konkretnego składu PCC.

8

Comparing the properties of isocyanate and non-isocyanate curing coatings

Smirnov Dmitri, Grianko Irina, Sakharova Larisa, Vasilev Larisa, Ilin Aleksandr

Farby i Lakiery

|

2019

|

nr 3

26--34

EN

The growing dermand for coating systems with a limited volatile organie compounds (VOC) content and desire to eliminate toxie isocyanates as curing agents in 2K polyurethane coatings are driving the development and research of alternative (non-socyanate) curing technologies. In the present study the properties of conventional 2K solvent-borne acrylic urethane medium and high solids coatings have been examined in comparison to different systems based on non-isocyanate curing technologies presently available on the coating raw materials market. The isocyanate-based and isocyanate-free coating formulations selected for the present study meet the following criteria: solvent-borne; applied by conventional pneumatic spraying; cured at ambient temperatures; the mixture pot life is at least as long as that for conventional 2K acrylic urethane medium solids coatings (4 hours).

PL

Rosnące zapotrzebowanie na systemy powłokowe o ograniczonej zawartości lotnych związków organicznych (VOC) i chęć wyeliminowania toksycznych izocyjanianów, ponieważ środki utwardzające w powłokach poliuretanowych 2K napędzają rozwój i badania alternatywnych technologii utwardzania (nieizocyjanianowych). W niniejszym badaniu zbadano właściwości konwencjonalnych dwuskładnikowych, rozpuszczalnikowych akrylowych powłok uretanowych na bazie rozpuszczalnika i o wysokiej zawartości części stałych w porównaniu do różnych systemów opartych na technologiach nieizocyjanianowych dostępnych obecnie na rynku surowców do powlekania. Formulacje powłok oparte na izocyjanianach i wolne od izocyjanianów wybrane do niniejszego badania spełniają następujące kryteria: rozpuszczalnikowy; nakładany przez konwencjonalny natrysk pneumatyczny; utwardzony w temperaturze otoczenia; żywotność mieszanki jest co najmniej tak długa, jak w przypadku konwencjonalnych 2K akrylowych uretanów o średniej zawartości części stałych (4 godziny).

9

Właściwości betonu nawierzchniowego z kruszywem odkrytym – wpływ rodzaju cementu i pielęgnacji

Glinicki Michał A.

Drogownictwo

|

2019

|

nr 4

99--104

PL

Przestawiono analizę zagadnień projektowania składu betonu nawierzchniowego z kruszywem odkrytym, przeznaczonego na nawierzchnie drogowe o kategorii ruchu KR5-KR7. Omówiono wyniki badań betonu wykonanego w laboratorium w sposób imitujący wykonanie warstwy z kruszywem odkrytym. Wyznaczono wytrzymałość betonu, charakterystykę porów, szybkość absorpcji powierzchniowej wody i mrozoodporność powierzchniową w obecności roztworu chlorku sodu. Wyniki badań przeanalizowano w odniesieniu do zróżnicowania rodzaju cementu (CEM I, CEM III/A) i rodzaju pielęgnacji. Stwierdzono znaczący wzrost złuszczeń powierzchniowych i szybkości penetracji wody skorelowany z niedostatkiem pielęgnacji.

EN

The mix design for exposed aggregate concrete to be used for the upper layer of two-layered road pavement for the category of traffic KR5-KR7 is discussed. Experimental tests were performed on concrete specimens with the exposed aggregate surface prepared in such a way to imitate the execution of layer at construction site. The compressive and tensile strength of concrete, the air void characteristics, the rate of surface absorption of water and the surface scaling due to exposure to frost and sodium chloride solution were determined. The test results are analyzed in relation to the cement type used (Portland cement CEM I, slag cement CEM III / A) and the type of curing. A major increase in surface scaling and water penetration rate was found to be correlated with the deficiency of curing.

10

Wpływ warunków utwardzania i sezonowania na wytrzymałość połączeń klejowych doczołowych

Rudawska A., Miturska I.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2018

|

nr 4

48--52

PL

W pracy przedstawiono wpływ warunków utwardzania i sezonowania na właściwości wytrzymałościowe połączeń klejowych doczołowych. Łączone elementy, w postaci dwustopniowego wałka, wykonane zostały ze stali stopowej C45. Elementy te sklejono przy użyciu trzech rodzajów kompozycji klejowych epoksydowych na bazie różnych żywic epoksydowych i utwardzacza PAC: E5/PAC/100:80, E53/PAC/100:80, E57/PAC/100:80. Badania przeprowadzono dla trzech wariantów okresu utwardzania i sezonowania: 7 dni utwardzania w warunkach otoczenia, 7 dni utwardzania oraz 7 dni sezonowania w komorze klimatycznej oraz 3 dni utwardzania i 7 dni sezonowania w komorze klimatycznej. Po upływie okresu utwardzania i sezonowania przeprowadzono badania wytrzymałościowe, podczas których określono wytrzymałość na odrywanie połączeń klejowych. Badania przeprowadzano zgodnie z normą PN-59/C-89301. Najwyższą wytrzymałość spośród zastosowanych kompozycji klejowych osiągnęły połączenia wykonane za pomocą kleju E5/PAC/100:80. Porównując pierwszy wariant czasu sezonowania z drugim zauważono, że sezonowanie próbek przez kolejne 7 dni w komorze wpłynęło negatywnie na ich wytrzymałość. Natomiast najlepsze rezultaty wytrzymałości na odrywanie osiągnięto dla trzeciego wariantu okresu sezonowania. Uzyskane wyniki zachęcają do dalszych badań, mających na celu określenie czynników technologicznych wpływających na osiąganie jak najlepszych założonych właściwości wytrzymałościowych połączeń klejowych.

EN

The paper presents the influence of the curing and seasoning conditions on the strength properties of the butt joints. The joined elements in the form of a two-stage roller are made of C45 alloy steel. These elements were bonded using the three types of the epoxy adhesive based on three various epoxy resins and PAC hardener: E5/PAC/100:80, E53/PAC/100:80, E57/PAC/100:80. The tests were carried out for three variants of the curing and seasoning period: 7 days of curing under ambient conditions, 7 days of curing and 7 days of seasoning in a climatic chamber, 3 days of curing and 7 days of seasoning in a climatic chamber. After the curing and seasoning period, peel strength of adhesive joints was determined in accordance with PN-59/C-89301. The highest strength from among the applied adhesive compositions was achieved by used E5/PAC/100:80 epoxy adhesive. Comparing the first variant of the seasoning time with the second, it was noticed that the seasoning of the samples for the next 7 days in the chamber negatively influenced their strength. However, the best results of peel strength were achieved for the third variant of the seasoning period. The presented variants of seasoning and their results diversity encourage further research to determine the technological factors affecting the best achievement of the assumed strength properties of adhesive joints.

11

Potrzeba pielęgnacji betonu

Bajorek G.

Przegląd Budowlany

|

2018

|

R. 89, nr 9

46--50

PL

W procesie tworzenia struktury utwardzanie jest bardzo ważnym etapem technologicznym dla uzyskania pożądanych właściwości betonu. Jest ono równie ważne jak wcześniejsze etapy, tj. przygotowanie betonu i wstępne testy, mieszanie, transport i odlewanie mieszanki betonowej. Na etapie długotrwałego formowania struktury materiału niezbędne jest zapewnienie odpowiednich warunków po to, by aby proces nawilżania spoiwa nie został nieodwracalnie zatrzymany. W tym celu powierzchnia betonu musi być zawsze wilgotna podczas dojrzewania.

EN

In the process of structure creation curing is a very important stage of technology for the purpose of achieving the final concrete properties. It is as important as the earlier stages, i.e. concrete designing and initial tests, mixing, transport and casting of the concrete mix. At the stage of long-term forming of the material structure, proper conditions must be ensured so that the process of binder hydration is not irreversibly stopped. For that purpose concrete surface must always be kept wet when maturing.

12

Glass transition temperature-cure temperature-transformation (TgTT) diagram for EPY® epoxy system

Urbaniak M.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 1

18--24

EN

The EPY® epoxy system applied for the production of machine foundation chocks was isothermally cured at varying cure temperatures and times. The thermal behavior during the curing of the system was monitored by means of the glass transition temperature (Tg) and conversion degree (α) measured using differential scanning calorimetry (DSC) and rotational viscometry (ARES). Also, the thermal decomposition was measured by thermogravimetry and differential thermal analysis (TG-DTA). The results were analyzed and summarized in the generalized phase diagram, as well as in the Tg-cure temperature-transformation (TgTT) cure diagram. The phase diagram has reference to the transformations (in liquid, ungelled glass, gelled glass and rubber state) encountered at time to gelation and vitrification. Whereas the TgTT diagram shows that there are three types of behavior related to the temperature of cure and makes a useful framework for understanding and analyzing the relations and interdependencies during the curing process of the epoxy system.

PL

Próbki układu epoksydowego EPY®, używanego do wytwarzania podkładek fundamentowych maszyn, sieciowano izotermicznie stosując różne temperatury i różny czas sieciowania. Metodami różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) i wiskozymetrii rotacyjnej (ARES) zbadano przemiany tak przygotowanych układów pod wpływem zmian temperatury wyznaczając temperaturę zeszklenia (Tg) i stopień konwersji (α). Badano także rozkład termiczny próbek za pomocą symultanicznej termograwimetrycznej i różnicowej analizy termicznej (TG-DTA). Wyniki pomiarów analizy zestawiono w postaci uogólnionego diagramu fazowego oraz diagramu Tg-temperatura sieciowania-przemiana (TgTT). Pierwszy z diagramów wskazuje odniesienia do transformacji (stan ciekły, szklisty całkowicie nieutwardzony, szklisty niecałkowicie utwardzony i zżelowany) występujących w czasie do momentu żelowania i zeszklenia układu, a diagram TgTT pokazuje trzy rodzaje zachowań układu w zależności od temperatury sieciowania. Stanowi przydatne narzędzie do zrozumienia i analizowania relacji ujawniających się w procesie sieciowania układu epoksydowego.

13

Fenantropterydyna i 12-karboksydibenzo[a,c]fenazyna jako fotoinicjatory polimeryzacji rodnikowej triakrylanów

Pyszka I., Kucybała Z.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 4

908--911

PL

Zsyntezowano fenantropterydynę i 12-karboksydibenzo[ a,c]fenazynę i zastosowano jako fotoinicjatory polimeryzacji rodnikowej triakrylanów działające w zakresie światła widzialnego. Do testowania skuteczności fotoinicjatora charakteryzowanej szybkością początkową polimeryzacji stosowano monomer TMPTA. W badanych układach fotoinicjujących polimeryzację barwnik pełnił funkcję akceptora elektronu lub akceptora atomu wodoru, a koinicjator polimeryzacji rodnikowej funkcję donora elektronu lub atomu wodoru. Dobierając warunki polimeryzacji triakrylanu TMPTA (PETTA), można było obserwować odchylenie od typowego kształtu krzywych fotoinicjowanej polimeryzacji.

EN

Phenantropteridine and 12-carboxydibenzo[a,c]phenazine were synthesized and used as photoinitiators for radical polymerization of 2-ethyl-2-hydroxymethyl-1,3-propandiol and pentaerythritol triacrylates in the visible light. In the studied systems, a photoinitiating polymerization dye acting as an electron acceptor or hydrogen acceptor, and a coinitiator of radical polymerization acting as an electron donor or H donor were also used. Deviations from the typical shape of the photoinitiated polymerization curves (“humps”) were obsd.

14

Epoksydowane oleje roślinne w wytwarzaniu materiałów powłokowych

Sałaciński Ł., Milchert E.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 5

1156--1161

PL

Przedstawiono sposoby wytwarzania materiałów powłokowych, opierając się na epoksydowanych olejach roślinnych, produktach ich przekształceń do estrów glicydolowych epoksydowanych kwasów tłuszczowych, lub wielokarboksylowych kwasów cykloalifatycznych w reakcji z alkoholem allilowym, epoksydacji epichlorohydryną lub glicydolem. Wykazano możliwości epoksydacji produktów transestryfikacji olejów eterem monoglikolu etylenowo-winylowego i epoksydacji norbornanów. Omówiono wyniki utwardzania epoksydowanych olejów i produktów ich funkcjonalizacji za pomocą bezwodników kwasów karboksylowych i poliamin.

EN

A review, with 59 refs., of the methods for prepg. the title paint coatings by using carboxylic acid anhydrides and polyamines.

15

Influence of polymerization conditions on selected properties and the shrinkage stress generated during solidification of a nanohybrid universal restorative material

Domarecka M., Bociong K., Krasowski M., Szczesio A., Sokołowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

2017

|

Vol. 38, nr 6

290--294

EN

Curing processes of resin dental composites is connected with shrinkage stresses. It might influence the quality of dental restorations. Researchers make effort to reduce generated stresses. One of the methods is physical modification performed by changing the conditions of polymerization process. In this study the effect of the curing mode and the light intensity of selected curing lamps on the properties of Filtek Z550 was investigated. For this purpose, photoelastic studies were performed. Transparent and photoelastically sensitive plates made of epoxy resin were used in evaluation of contraction stress, that generates during photopolymerization of resin composites. The study also included microhardness and diametral tensile strength testing. The results show the relationship between cure method and reduction of generated shrinkage stresses. The concentration of stresses generated by material Filtek Z550 during photopolymerization were reduced significantly (in each case not less than 35%). The conventional cured samples had the highest value of DTS and HV1. There are no statistically significant differences between DTS and HV1 of the differently (method I–V) polymerized samples.

PL

Cel pracy stanowiła analiza wpływu warunków prowadzenia polimeryzacji na wybrane właściwości uniwersalnego materiału nanohybrydowego do wypełnień.

16

Peculiaritites of solvent- and waterborne coating formation

Moskalenko E., Vlasova N., Kostitsyn A., Indeikin E.

Farby i Lakiery

|

2017

|

nr 5

47--51

EN

The method of Small Amplitude Oscillatory Shear Rheometry (SAOS) was used to determine the temperature conditions for the onset of the curing reaction in waterborne polyester / cross-linking agent system. As curing agents for both solvent- and waterborne polyesters hexamethoxymethyl melamine, benzoguanamine and glycoluryl-formaldehyde oligomers were used. p-toluene sulfonic acid and dinonylnaphthalene sulfonic acid were used as catalysts. The curing depth in free films determined by extraction was used to estimate the cross-linking agent ability to undergo self-condensation and to determine the peculiarities of the curing behaviour of waterborne compositions in comparison with the solventborne.

PL

Metodę reometrii niskoamplitudowych oscylacji ścinających (SAOS) wykorzystano do oznaczania początkowej temperatury reakcji sieciowania wodnych systemów poliester / czynnik sieciujący. Jako czynniki sieciujące, zarówno do wodnych jak i rozpuszczalnikowych poliestrów, zastosowano heksametoksymetylomelaminę, benzoguanamina i oligomery glikolurylo-formaldehydowe. Katalizatorami był kwas p-toluenosulfonowy i kwas dinonylonaftalenosulfonowy. Usieciowanie wolnych powłok oznaczano poprzez ekstrakcję, aby ocenić czy zaszła reakcja samokondensacji czynnika sieciującego oraz aby określić specyfikę tworzenia powłoki wodnych kompozycji w porównaniu do rozpuszczalnikowych.

17

Characterisation of the impact of solvent retention on the performance of anti-corrosion, subsea multi-layer coatings

Duan X. X., Parris T., Kazlauciunas A., Guthrie J.

Farby i Lakiery

|

2017

|

nr 1

3--10

EN

Two-layer anti-corrosion subsea coatings were prepared and evaluated. These compositions consisted of a two component anti-corrosive, epoxy primer coating, Sigmacover™ 280 film, with a top coat of a two component, reinforced high solids polyamide adduct, the cured epoxy formulation, Sigmaguard™ 720 film. Gravimetric anaiyses, Differential Scanning Calorimetric anaiyses (DSC), Thermogravimetric anaiyses (TGA), Gas Chromatography-Mass Spectrometry anaiyses (GC-MS) and Scanning Electron Microscopic (SEM)/EDS evaluation were used in the characterisation of the curing and drying behaviour of the applied film(s). The impact of solvent(s) retention within the primer film layer of the multi-layer coatings was evaluated both semi-quantitatively and qualitively, with respectto effects of the residual solvent(s) composition on the film drying status, the film curing status, the cross-sectioned two-layer constitution structure and the adhesion effects.

18

Zastosowanie przyspieszonego twardnienia w przypadku samozagęszczającego się betonu

Ahmed H. E. H., Ghorab H. Y., Alhariri M. O. R., Gawad S. A.

Cement Wapno Beton

|

2017

|

R. 22/84, nr 4

282--288

PL

Badano samozagęszczający się beton wykonany z czterech cementów: 1) referencyjny CEM I 42,5 N, 2) przygotowane w laboratorium spoiwa z tego cementu z dodatkiem żużla oraz 3) z dodatkiem pyłu krzemionkowego i popiołu lotnego oraz 4) przemysłowy cement hutniczy z klinkieru odpornego na siarczany. Zastosowano przyspieszone twardnienie próbek betonowych przez ich ogrzewanie w wodzie do 65°C i 85°C, a następnie dojrzewanie w powietrzu, w laboratorium do 56 dni. Zbadano wytrzymałość, absorpcję wody i porowatość tych próbek, a także odporność na siarczany, po zanurzeniu w 5% roztworze siarczanu sodu. Najlepsze właściwości wykazał przemysłowy cement hutniczy z klinkieru odpornego na siarczany, a następnie przygotowane w laboratorium spoiwo z CEM I, do którego dodano żużel.

EN

Self-compacting concrete was made from four cements: 1) reference CEM I 42.5 N, 2) laboratory prepared cement with 50% CEM I and 50% industrial slag, 3) industrial special cement made of sulfate resisting cement with 50% slag and 4) laboratory prepared cement with 65% CEM I, 10% silica fume and 25% fly ash. Concrete samples were subjected to accelerated curing in water by heating up to 65°C and 85°C for 14 hours then cooling to room temperature and storing in air. The heat-treated specimens were tested for compressive strength, water absorption, and porosity for ages up to 56 days and examined for sulfate resistance by immersing in 5% sodium sulfate solution. The best performance was presented by the samples prepared from sulfate resisting cement and slag, followed by those made of CEM I and slag then the concrete containing silica fume and fly ash.

19

Some durability aspects of ambient cured bottom ash geopolymer concrete

Saravanakumar R., Revathi V.

Archives of Civil Engineering

|

2017

|

Vol. 63, nr 3

99--114

EN

The present study examines some durability aspects of ambient cured bottom ash geopolymer concrete (BA GPC) due to accelerated corrosion, sorptivity, and water absorption. The bottom ash geopolymer concrete was prepared with sodium based alkaline activators under ambient curing temperatures. The sodium hydroxide used concentration was 8M. The performance of BA GPC was compared with conventional concrete. The test results indicate that BA GPC developes a strong passive layer against chloride ion diffusion and provides better protection against corrosion. Both the initial and final rates of water absorption of BA GPC were about two times less than those of conventional concrete. The BA GPC significantly enhanced performance over equivalent grade conventional concrete (CC).

PL

W przypadku proponowania oraz dostosowywania popiołu dennego jako materiału źródłowego w betonie geopolimerowym, ważne jest, aby oprócz jego właściwości wytrzymałościowych, zapewnić jego wydajność w odniesieniu do aspektów trwałości. Jak wynika z poprzednich badań, należy rozumieć, iż istnieje luka w pewnym wykorzystywaniu betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego. W związku z tym, w niniejszej pracy zbadano wydajność betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego pod kątem przyspieszonej korozji, sorpcyjności oraz absorpcji wody. W odniesieniu do proporcji mieszanki, klasa betonu została zaprojektowana dla 40 MPa. Do wywołania reakcji geopolimerycznych zastosowano aktywatory chemiczne na bazie sodu. Ilość roztworu chemicznego została przyjęta jako 0,5-krotność masy materiału źródłowego. Zachowanie betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego porównano z typowym betonem cementowym. Badania wytrzymałościowe wskazują, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego wykazał większą wytrzymałość niż beton cementowy. Podczas gdy kilku badaczy zaleca utwardzanie termiczne w celu aktywacji betonu geopolimerowego, na tym etapie można stwierdzić, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego osiągnął wytrzymałość przy utwardzaniu w temperaturze otoczenia. Ze względu na przyspieszoną korozję, czas rozpoczęcia korozji betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego został wydłużony 1,76 razy w porównaniu z betonem cementowym. Beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego tym samym zwiększył bardziej katodową reakcję oraz zmniejszył aktywność korozyjną ze względu na wzmocniony proces reakcji polimerowej. Ze względu na efekt wypełniacza mikrocząsteczek popiołu dennego, a także reakcję geopolimeryzacji pomiędzy popiołem dennym a aktywatorami alkalicznymi, betonowi geopolimerowemu na bazie popiołu dennego przypisano wyraźnie niższą sorpcyjność. Natomiast wyższa wytrzymałość na ściskanie betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego wykazała niższą absorpcję wody. Można zatem stwierdzić, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego utwardzony w temperaturze otoczenia jest uznawany za wysoce wytrzymały materiał kompozytowy.

20

Wytrzymałość połączeń klejowych po różnym czasie sezonowania

Rudawska A., Celejewski F., Miturska I., Kowalska B.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2016

|

T. 22, Nr 3 (171)

126--131

PL

W niniejszej pracy przedstawiono wybrane zagadnienia związane z określeniem wpływu czasu utwardzania i sezonowania różnych klejów epoksydowych na wytrzymałość połączeń klejowych. Kleje epoksydowe stanowiły trzy rodzaje kompozycji klejowych, zawierające żywicę epoksydową Epidian 53 oraz utwardzacz: PAC, Z1 lub TFF. Kleje te wykorzystano do wykonania połączeń klejowych jednozakładkowych blach ze stali nierdzewnej 1H18N9T. Proces utwardzania przeprowadzono na zimno, jednostopniowo w temperaturze otoczenia 21 ± 1°C i wilgotności 31% w ciągu 7 dni. Czas sezonowania wynosił 14 i 28 dni, natomiast próbki utwardzone w czasie 7 dni stanowiły próbki referencyjne. Następnie przeprowadzono badania niszczące, podczas których określono wytrzymałość na ścinanie. Wykazano, że czas utwardzania w temperaturze otoczenia, wynoszący 7 dni, jest czasem wystarczającym do uzyskania odpowiednio wysokiej wytrzymałości na ścinanie.

EN

In this paper are shown the selected issues related to the determination of the effect of curing and seasoning time of various epoxy adhesives on the adhesive joints strength. The three types of adhesive compounds base on Epidian 53 epoxy resin and hardener: PAC, Z-1 or TFF were tested. These adhesives were used to manufacture the single-lap adhesive joints of 1H18N9T stainless steel sheets. The curing process was carried out in the cold conditions, at one-step process during 7 days in ambient temperature 21 ± 1°C and 31% of moisture. Seasoning of adhesive joints took 14 and 28 days, the samples hardened during the 7 days were the reference specimens. Then the destructive tests were carried out. During the test the shear strength of adhesive joints samples were defined. It was noted that curing time at ambient temperature during 7 days is sufficient to obtain respectively high strength.