Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Czech cemeteries and funeral architecture – the problem of integration with urban landscape – research and design studies

Palánová Klára, Juračka Ondřej

Architectus

|

2022

|

Nr 1 (69)

67--75

EN

One hundred years after the first cremation, the Czech Republic is facing stagnation in the development of cemeteries, crematoria, and funeral architecture. The stagnation is caused by a low interest of both the society and the government. We carried out interviews and field research to specify the strengths and weaknesses of 20 funeral facilities (cemeteries, crematoria and ceremony and mourning halls) and to discuss new directions of development. Based on the interviews and analysis of the sites, we evaluated the needs and requirements of the current society and funeral facility operators. We also present one student work to propose how to deal with the identified weaknesses. It shows that it is very advantageous to design new facilities mixing the knowledge of the nation’s traditions, new trends, and the society’s customs. Through an innovative approach, even cemeteries that are placed outside towns may become functional parts of the landscape, for example through interconnecting several neighbouring villages and via creating new landmarks.

PL

W Republice Czeskiej sto lat po pierwszej kremacji nastąpiła stagnacja w rozwoju cmentarzy, krematoriów i architektury funeralnej. Stagnacja ta spowodowana jest niskim zainteresowaniem zarówno społeczeństwa, jak i rządu. Autorzy artykułu przeprowadzili wywiady i badania terenowe w celu określenia mocnych i słabych stron 20 obiektów pogrzebowych (cmentarzy, krematoriów oraz sal ceremonialnych i żałobnych) oraz omówienia nowych kierunków rozwoju. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów i analizy obiektów dokonano oceny potrzeb i wymagań obecnego społeczeństwa oraz operatorów zakładów pogrzebowych. Przedstawiono również jedną z prac studenckich, w której zaproponowano sposoby radzenia sobie ze zidentyfikowanymi słabościami. Pokazuje ona, że bardzo korzystne jest projektowanie nowych obiektów łączących wiedzę o tradycjach narodu, nowych trendach i zwyczajach społeczeństwa. Dzięki innowacyjnemu podejściu nawet cmentarze położone poza miastami mogą stać się funkcjonalnymi elementami krajobrazu, na przykład poprzez połączenie kilku sąsiadujących ze sobą wsi i stworzenie nowych punktów orientacyjnych.

2

Brief history of crematoria and mourning halls. Modern cremation history

Dlábiková Ivona, Peřinková Martina, Kovář Jan

Architectus

|

2022

|

Nr 2 (70)

27--35

EN

Cremation was a common way of burying in old cultures, for example in Ancient Greece, Celts, Ancient Rome, Vikings and many other cultures around the world. In Europe burial practices changed since the Christian culture ruled the society, because it did not support this kind of burials and later Charles the Great prohibited the cremation under pain of death. This ban lasted in Europe almost thousand years. The church started to tolerate the cremation as a way of burying only in 1963. In spite of the church’s opinion, the societies built the first crematoriums in Europe from 1874. But these buildings for cremation have nothing to do with the old cremation rituals when the body was burnt down on a big amount of wood which lasted several hours. The main part of new buildings are furnaces and chimneys where the body is burnt after around one hour. This old – new way of burying brought a new type of buildings and the discussion as to the style and symbolism of this architecture was huge. In the crematorium building a new type of space emerged, namely a mourning hall. Later this space was separated from a crematorium and created an independent unit. Mourning halls are now a common type of architecture in Europe and exist side by side with churches, where the religious funerals are generally held. In other parts of the world the old types of ritual cremation with wood are preserved until today, however, the modern cremation became more suitable in these countries as well. The aim of the article was to clearly describe circumstances in which the spaces for modern cremation were built. The main method was studying styles of the first crematorium buildings and literature for this topic. These structures would never have been built without an effort of few personalities, who, despite the general Christian opinion, succeeded in establishing the first crematoriums.

PL

Kremacja była powszechnym sposobem grzebania w dawnych kulturach, na przykład w starożytnej Grecji, Rzymie, u Celtów, Wikingów, a także w kulturach pozaeuropejskich. W Europie praktyki grzebalne zmieniały się, odkąd chrześcijaństwo zaczęło dominować w lokalnych społecznościach. Od czasów Karola Wielkiego obowiązywał (pod karą śmierci) zakazał kremacji. Motywy kulturowo-religijne spowodowały, że w różnych krajach Starego Kontynentu przez prawie 1000 lat istniał prawny zakaz kremacji ciał. Kremację jako sposób grzebania Kościół zaczął tolerować dopiero w 1963 r. Mimo oporu Kościoła rzymsko-katolickiego nowo powołane w tym celu towarzystwa od 1874 r. budowały pierwsze krematoria w Europie. Obiekty te – budynki kremacyjne – nie miały nic wspólnego ze starymi rytuałami kremacyjnymi, kiedy ciało było spalane na dużej ilości drewna, co trwało kilka godzin. Główną część nowych budynków stanowiły piece i kominy, w których ciało popieli się w ciągu godziny. Powstanie takich miejsc przyczyniło się do powszechnej dyskusji na temat stylu i symboliki tej architektury. W budynku krematorium powstał nowy typ przestrzeni: sala żałobna. Później pomieszczenie to zostało oddzielone od krematorium i utworzono samodzielną jednostkę. Sale żałobne są obecnie powszechnym typem architektury w Europie i istnieją obok kościołów, w których zazwyczaj odbywają się ceremonie religijne. W innych częściach świata do dziś zachował się stary typ rytualnej kremacji drewnem, jednak współczesna kremacja stała się bardziej odpowiednia również w krajach korzystających z doświadczeń architektury historycznej. Celem artykułu było zwięzłe opisanie okoliczności, w jakich powstawały przestrzenie służące współcześnie do kremacji. Główną metodą było studiowanie stylów pierwszych budynków krematoryjnych oraz literatury przedmiotu. Budowle te nigdy nie powstałyby bez wysiłku kilku osobistości, którym wbrew powszechnej opinii chrześcijańskiej udało się założyć pierwsze krematoria.

3

Social infrastructure of burial nature in the spatial development of rural areas in Poland

Długozima Anna

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2019

|

nr II/1

79--94

EN

This article presents results on social infrastructure of burial character (cemeteries, crematoria) located in the rural areas in Poland taking into account its influence on spatial development and society. To achieve the goal, villages were chosen from each Province where in the years 1989- 2019 burial facilities were implemented (36 objects), including: communal cemeteries (22 objects), parish cemeteries (8 objects), crematoria (6 objects). Analysis were carried out in accordance with the top-down principle, taking into account: planning documents, spatial and functional structure, context of burial objects, its location in the relation to the transport infrastructure, other religious facilities, development of buffer and social role. Research shows that the number of communal cemeteries and crematoria in the rural areas increased (which is associated with social acceptance for cremation process in Poland); this also applies to durability of cemetery composition and desacralization of its surrounding. Social infrastructure connected with burial should be an integrated part of rural landscape; that is why recommendations were elaborated.

4

Detal jako metafora. Krematorium Berlin Treptow. Axel Schultes, Charlotte Frank

Brataniec M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 5-A/2

55--57

PL

Detal architektoniczny może być stać się samodzielnym elementem kompozycji architektonicznej i łączyć lub dzielić przestrzenie. Architekci Axel Schultes i Charlotte Frank w zrealizowanym w latach 1992-2000 projekcie krematorium Berlin Treptow Baumschulenweg udowadniają, że detal architektoniczny zaprzeczając czysto użytkowemu przeznaczeniu budowli, może mieć zdolność przeniesienia obiektu użytkowego w przestrzeń metafory, w sferę spekulacji filozoficznych i metafizycznych.

EN

Architectural detail can become an independent element of architectural composition and combine or divide spaces. The architects Axel Schultes and Charlotte Frank building of Berlin Treptow Crematorium Baumschulenweg completed 1992-2000, prove that architectural detail, by denying the simply useful purpose of the building, may have the ability to transfer utilitarian object in space metaphor, into the realm of philosophical and metaphysical speculation.