W pracy przedstawiono obszar zastosowań stopów magnezu w implantologii medycznej. Opisano metody badania procesu korozji wybranych stopów magnezu, które są kluczowe do oceny przydatności badanego materiału w implantologii ortopedycznej. Różne metody badawcze odporności korozyjnej stopów magnezu mają swoje unikalne zalety, ale również ograniczenia. W pierwszej kolejności badania odporności korozyjnej ze względu na potencjalne zastosowanie stopów magnezu w implantologii medycznej należy wykonać tzw. badania in vitro. Są to badania przeprowadzane w warunkach laboratoryjnych, polegające na zbadaniu zachowania się ludzkich lub zwierzęcych komórek, tkanek albo symulowanych płynów ustrojowych w obecności badanego biomateriału. Niewłaściwa konfiguracja testu lub interpretacja wyników in vitro stwarza pole do błędnego uzasadnienia kolejnych eksperymentów in vivo, tj. badań wykonywanych na zwierzętach doświadczalnych, polegających na badaniu zachowania się żywego organizmu w kontakcie z biomateriałem (ciałem obcym). W pracy zawarto również wyniki badań własnych odporności korozyjnej amorficznych stopów magnezu.