W niniejszym artykule omawiam znany argument a priori Galileusza przeciwko Arystotelesowskiemu prawu spadku swobodnego, przedstawiając go w uwspółcześnionej matematycznej postaci. Pokazuję, że argument ten nie dowodzi, iż tempo spadku swobodnego jest stałe dla wszystkich ciał, chyba że założymy, że jest ono funkcją jednego addytywnego parametru. Jednakże jest całkowicie możliwe, że tempo spadku będzie dane w postaci stosunku dwóch addytywnych parametrów. W takim wypadku argument upada.
EN
In this short note I discuss Galileo’s well-known a priori argument against Aristotle’s law of free fall, presented In a modern mathematical version. I show that the argument does not prove that the rate of fall should be constant for All bodies, unless we presuppose that the rate of fall is a function of one additive parameter. However, it is perfectly possibile that the rate of fall will be given in the form of the ratio of two additive parameters, in which case the argument does not go through.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.