Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Definiowanie i rola wytycznych konserwatorskich w projektowaniu architektonicznym

Abramczyk Magdalena, Korbel Wojciech

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2023

|

Z. 15

9--22

PL

Pojektowanie architektoniczne jest procesem twórczym związanym z licznymi uwarunkowaniami dotyczącymi stanu istniejącego i jego kontekstu, jak również oczekiwaniami względem projektowanej funkcji, formy i konstrukcji obiektu. Informacje o uwarunkowaniach przekazywane są w formie wytycznych projektowych. Wytyczne te winny wspierać proces projektowy poprzez stosowne ewidencjonowanie potrzeb i oczekiwań, realizację analiz i badań, systematyzowanie wyników oraz przekazywanie tych danych między uczestnikami procesu projektowego. W artykule zanalizowano literaturę przedmiotu dotyczącą wytycznych projektowych, a w szczególności wytycznych konserwatorskich. Skoncentrowano się na ich roli i podjęto próbę zdefiniowania przedmiotowego pojęcia, jego form oraz celów, którym wytyczne te mają służyć.

EN

Architectural design is a creative process involving numerous conditions relating both to the existing condition and its context, as well as expectations with regard to the designed function, form and construction of the building. Information on the conditions is provided in the form of design guidelines. These guidelines should support the design process by appropriately recording needs and expectations, carrying out analyses and studies, systematising the results and communicating these data between the participants in the design process. This paper examines the literature on the issue of design guidelines and, in particular, conservation guidelines. It focuses attention on their role and makes a contemporary attempt at the author’s definition of the concept in question, its forms and the purposes these guidelines are intended to serve.

2

Interdisciplinary research as a form of monument protection and preparation for the investment process on the example of the former Gdańsk Shipyard complex

Orchowska-Smolińska Anna, Kriegseisen Anna, Szczepański Jakub

Architectus

|

2022

|

Nr 4 (72)

103--115

EN

The subject that is discussed in the article is a multidisciplinary study of a post-industrial building complex, which was carried out on the site of the former Gdańsk Shipyard. Its authors prove that in the case of complex objects of post-industrial heritage, the use of traditional schemes of description, assessment and valuation of a monument consisting in distinguishing primary and secondary materials for individual elements of the complex has serious limitations. Based on these experiences, the article presents a research model for an industrial complex that is a special example of a heritage site for which the oldest cultural layers do not constitute its greatest value. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research method they created, based on strict adaptation to the specificity of the facility by means of, among others, recognition of the way it works, and especially the technological processes of the plant in the 1970s and 1980s, a period that had a special impact on the constitution of its status as an object of outstanding values. One of the procedures used in the research was the inclusion of specialists from the shipbuilding industry, historically associated with this particular industrial plant, in the work of the team. This allowed for a more complete identification of the resource in terms of technology and historically used production methods, as well as setting the framework for its protection and creating a conservation concept. The summary of the article presents the potential of using the presented research model in the design process on the example of an industrial facility prepared for the investment process (former Main Warehouse, the so-called U-Boat Hall).

PL

Wielowarstwowe dziedzictwo działających do końca XX w. zakładów przemysłowych stwarza szczególne wyzwanie dla konserwatorów, projektantów i inwestorów. W procesie ochrony jego wartości, eksponowania walorów i zarządzania dobrem konieczne jest szersze rozpoznanie przekształceń technologii całego zakładu i poszczególnych funkcji jego budynków, ale też kontekstu niematerialnego dziedzictwa. Przykładem złożonego zespołu zabudowy zabytkowej jest dawna Stocznia Gdańska. Tematem artykułu są interdyscyplinarne badania kompleksu stoczni, w trakcie których opracowano metodę badawczą bazującą na kilku skalach analiz (w relacji z miastem, zespołem i obiektem). Oparto ją na dogłębnym rozpoznaniu sposobu działania stoczni w latach 70. i 80. XX w. Tamten czas ze względu na strajki robotnicze na terenie zakładu i powstanie NSZZ „Solidarność” miał szczególny wpływ na ukonstytuowanie się jej statusu jako dobra o wybitnych wartościach. Autorzy postawili sobie za cel zaprezentować wyniki szczegółowych badań zasobów kulturowych stoczni, do których włączono specjalistów branży stoczniowej historycznie związanych z tym konkretnym zakładem przemysłowym. W rezultacie powstały wieloaspektowe wytyczne konserwatorskie służące do wyznaczania ram ochrony zasobów kulturowych stoczni, prowadzenia na jej terenie prac konserwatorskich i inwestycyjnych (wzornik materiałów i barw). W podsumowaniu artykułu przedstawiono potencjał wykorzystania prezentowanego modelu badawczego w procesie projektowym na przykładzie obiektu przemysłowego przygotowywanego do procesu inwestycyjnego (dawny Magazyn Główny, tzw. Hala U-Bootów).

3

Unité de doctrine – contingency of practice? Towards a re-reading of twentieth century principles of building heritage conservation

Putz Andreas

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

|

2019

|

Nr 8

269--280

EN

The theoretical framework of building heritage conservation is not necessarily a predefined set of tenets and axioms with potentially universal significance, but a result of particular challenges and practices bound in time and place. In this article, the guidelines of building heritage conservation in Switzerland in the last century are outlined briefly with reference to the broader European theoretical discourse. Focusing on the contradictions between the theoretical position and practical work of Linus Birchler, it argues for the necessity to re-read and assess our principles of building heritage conservation in relation to the specific built cases they originated from.

4

Pre-war social building concepts and the housing needs of the time as exemplified by the selected Silesian cities

Wojtas J.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2008

|

Vol. 1, no. 3

27-38

EN

In those of the Silesian cities which belonged to Germany before World War II, such as Gliwice, Bytom or Zabrze, the residential estates built in the twenties and thirties of the 20th century were homogenous settlements showing typical architectural designs. They were built under specific political, social and economic conditions and exemplify the extensive programme of budget housing accomplished in Germany after World War I. The values of such historical houses are now being wasted, due to either negligence or uncontrolled modernisation. This paper is a fragment of an extensive study on residential estates dating back to the years 1919 through 1945, carried out within the framework of the research project: "Historical residential estates in the Upper Silesian cities of Bytom, Gliwice and Zabrze in the years 1919-1945. Build-up typology and present condition" (grant 5 T07F 011 25). The objective of the recent study has been to analyse the history of such settlements, to point to the distinctive features of the estates dating back to the period 1919 through 1933 (Weimar Republic) and those built between 1933 and 1945 (Third Reich), to define characteristic types of the buildings in architectural and urban planning terms and to research into their present condition. The analyses provided grounds to determine the scale of the changes and to name the reasons. Tremendous changes made to the structure of the analysed estates suggest that the lack of any restrictive regulations to control modernisation of historical architecture results in the decay of the original harmony of such historical quarters. It would be of purpose if mechanisms were created to utilise the investor's potential to revitalise the historical estates in an appropriate way and to build new ones which would link contemporary architectural trends with local traditions.

PL

W śląskich miastach, które przed II wojną światową leżały w granicach Niemiec, takich jak Gliwice, Bytom, Zabrze, osiedla mieszkaniowe budowane w latach 20. i 30. XX, tworzą zwarte, jednorodne zespoły zabudowy, o charakterystycznej typowej architekturze. Powstawały one w specyficznych warunkach politycznych, społecznych i gospodarczych i są przykładem realizowanego na szeroką skalę programu budowy tanich mieszkań, realizowanego w Niemczech po I wojnie światowej. Architektura tych historycznych zespołów mieszkaniowych nieustannie traci swoje walory, w wyniku zaniedbania, bądź niekontrolowanych modernizacji. Artykuł jest fragmentem obszernego opracowania dotyczącego zespołów mieszkaniowych z okresy 1919-1945 wykonanego w ramach projektu badawczego na temat: "Historyczne zespoły mieszkaniowe miasta Górnego Śląska Bytomia, Gliwic, Zabrza w latach 1919-1945. Typologia zabudowy i stan zachowania" (grant 5 T07F 011 25). Celem pracy jest zbadanie historii powstania tych zespołów mieszkaniowych, określenie cech odróżniających zespoły z okresu lat 19191-1933 (Republika Weimarska) i 1933-1945 (Trzecia Rzesza), określenie charakterystycznych typów zabudowy w skali urbanistycznej i architektonicznej oraz zbadanie stanu zachowania. Analizy te staly się podstawą do określenia skali zmian i ich przyczyn. Ogrom dokonanych zmian w strukturze analizowanych zespołów daje podstawę do stwierdzenia, że brak bardziej rygorystycznych przepisów regulujących modernizacje historycznych zespołów spowoduje zanik pierwotnej harmonii tych historycznych dzielnic. Celowe byłoby stworzenie mechanizmów, dzięki którym potencjał inwestora byłby zaangażowany w proces prawidłowej rewitalizacji historycznych zespołów oraz budowy nowych, które łączyłyby współczesne tendencje w architekturze z lokalną tradycją.