Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: conditioning device

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Korekcja nieliniowości charakterystyk rezystancyjnych czujników gazów

Urzędniczok H.

Przegląd Elektrotechniczny

2013

R. 89, nr 4

224-226

Półprzewodnikowe rezystancyjne czujniki gazów, pomimo wysiłku konstruktorów, wykazują szereg niekorzystnych właściwości metrologicznych, w tym znaczną nieliniowość charakterystyk przetwarzania. W artykule opisano metodę wyznaczania charakterystyki przetwarzania dla pewnej klasy czujników tego typu i przedstawiono uzyskane wyniki. Zaproponowano analogowy układ kondycjonowania pozwalający na kształtowanie charakterystyk przetwarzania części analogowej toru pomiarowego, a w szczególności uzyskanie znacznie lepszej liniowości w szerokim zakresie stężeń gazów. Zamieszczono zależności opisujące układ. Przedstawiono charakterystyki toru pomiarowego uzyskane przy zastosowaniu czujnika typu TGS 3870, przeznaczonego do zastosowań w miernikach stężenia tlenku węgla i metanu. Proponowany układ może znaleźć zastosowanie również dla innych typów półprzewodnikowych, rezystancyjnych czujników gazów.

The transfer curves of gas sensors based on semiconductor sensing materials (like SiO2) usually are strongly nonlinear. The characteristics given in data sheets are not precise enough to design a transducer for gas concentration measurements, therefore an individual calibration of the sensor is needed. This paper describes a method of determination of the transfer curve for selected types of semiconductor resistive gas sensors. There is also presented an electronic conditioning device, designed to considerable improve linearity for the measuring transducer, composed of the sensor and conditioning device. This device was applied to TGS3870 sensor, which is sensitive to carbon monoxide and methane. Linearity of transfer curves is considerably better in comparison with that ones for the sensor.

Modelling and analysis of the carbon dioxide processing instalation using physical separation in a supercritical 460 MW coal unit working in oxy-combustion technology

Skorek-Osikowska A.

Archiwum Energetyki

2012

T. 42, nr 3/4

107--125

The idea of oxy-combustion technology consists in burning fuel in the atmosphere of high purity oxygen. As a result, flue gas in such systems consists exclusively of almost carbon dioxide and water vapor. However, in practice, apart from CO2 and H2O, such compounds as argon, sulfur dioxide, nitrogen or oxygen appear in flue gas, which have to be separated to a great extent before CO2 transport. The most frequently used method of the separation of these gases from the CO2 stream is physical separation. In order to determine the energy intensity of the separation process, a numerical model of the carbon dioxide capture installation from the coal powered unit operating in oxy-combustion system has been built in the Aspen Plus software. This paper presents the results of calculations of the energy intensity of the process, taking into account such parameters as purity and recovery rate of the separated CO2 for a 460 MW supercritical unit. The analysis shows that reaching high purity and recovery rate of the carbon dioxide separated from flue gas is not difficult. However, reaching the required levels of other compounds content can be problematic. The main results are quantitatively presented in this paper. Some solutions for decreasing the energy intensity are also proposed.

Idea układów oxy-spalania polega na spalaniu paliwa w atmosferze wysokiej czystości tlenu. Spaliny z tego typu układów składają się prawie wyłącznie z dwutlenku węgla i wody, a zatem koszt przygotowania CO2 do transportu do miejsca składowania jest niższy niż w układach konwencjonalnych. Jednak w praktyce, obok CO2 i H2O w spalinach pojawiają się także inne związki, w tym np. argon, dwutlenek siarki, azot czy tlen, które muszą zostać odseparowane przed transportem CO2. Najczęściej stosowanymi metodami separacji tych gazów ze strumienia CO2 jest separacja fizyczna. W celu określenia energochłonności procesu separacji zbudowany został model numeryczny układu wychwytującego dwutlenku węgla ze spalin bloku węglowego pracującego w atmosferze tlenowej. W tym celu wykorzystano program Aspen Plus. Obliczenia prowadzono dla układu o mocy 460 MW. W artykule przedstawiono wyniki obliczeń energochłonności układu z uwzględnieniem takich parametrów, jak czystość czy stopień odzysku CO2. Z analiz wynika, że osiągnięcie wysokiej czystości i stopnia odzysku separowanego z gazów spalinowych dwutlenku węgla nie jest trudne, jednak osiągnięcie wymaganych poziomów zawartości innych związków może być problematyczne. Zaproponowano również sposoby obniżenia energochłonności instalacji wychwytu CO2.