W pracy omóowiono i podjęto próbę analizy wpływu metod technologicznych formowania włóknistych materiałów kompozytowych (WMK) o osnowie epoksydowej (LH 289) na jakość otrzymanych laminatów z różnym udziałem i typem wzmocnienia. Przedstawiono aspekty i różnice w wytwarzaniu WMK metodami wtłaczania żywicy pod ciśnieniem do wnętrza formy na przykładzie metody infuzji i worka próżniowego. W poniższej pracy do szacowania parametrów (τlok, σmax) określających wytrzymałość WMK zastosowano model najsłabszej mikroobjętości bazujacy na nieefektywnej (krytycznej- Lkr) długości wzmocnienia. W modelu założono, iż trzywarstwowy kompozyt składa się z komponentów mających indywidualne fizyko-mechaniczne właściwości. Stwierdzono, że zniszczenie kompozytów hybrydowych odbywa się poprzez ścięcie granicy międzyfazowej i warstwy żywicy pomiędzy dwoma warstwami węglowymi "biaxal" (o kącie ułożenia włókien ±45°), w której znajdowala się warstwa z tkaniny szklanej. Zastosowany model obliczeniowy zapewnia z pozycji zunifikowanej, narzędzie do skoordynowanego opisu wytrzymałości. Pokazano, że model daje relatywnie dobre wyniki. Przytoczono także przykłady zastosowania tychże technologii w nowo projektowanych elementach urządzeń mechanicznych.
EN
The paper discusses and attempts to analyze the impact of technological methods of forming fibrous composite materials τ(FCM) epoxy matrix (LH 289) on the quality of the obtained laminates with different participation and the type of reinforcement. Presented aspects and the differences in production methods FCM injection of resin under pressure into the mold cavity, for example, the infusion methods and vacuum bag. In this paper for estimating parameters (τlok, σmax) defining the strength FCM model was used the weakest micro volume is based on ineffective (critical – Lkr) the length of the gain. The model assumes that the three layer composite consists of components having an individual physico-mechanical properties. It was found that the destruction of hybrid composites made by decapitation and the boundary interface of the resin layer between two layers of carbon "biaxal" (with an angle of ± 45° fiber orientation), which was a layer of glass fabric. The model calculation provides the unified position, a tool for coordinated description of strength. It is shown that the model gives relatively sood results.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.