Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: compensatory measures

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. I ACa 1320/16, w sprawie skutku jako kryterium zwiększonej odpowiedzialności za spowodowanie wypadku

Pawelec K. J.

Paragraf na Drodze

2018

Nr 6

23--29

Przyczynienie się pokrzywdzonego do wypadku drogowego wywoływało spory, zarówno w orzecznictwie sądowym, jak też w doktrynie. Z reguły traktowano je jako okoliczność mogąca mieć wpływ na wymiar kary, ale przy spełnieniu szeregu warunków. Pomijano wykazanie stopnia przyczynienia się pokrzywdzonego, jak też jego wpływu na powstanie konkretnego skutku. Tymczasem, w zmieniającej się rzeczywistości, zmianie prawa, owo przyczynienie się nabrało zupełnie innego charakteru. W postępowaniu karnym mogą być bowiem orzeczone środki kompensacyjne (np. naprawienie szkody, zadośćuczynienie), ale w tej materii organy ścigania, jak też sądy nie czynią żadnych ustaleń. Taka praktyka nie może być uznana za prawidłową, chociaż wpływają na nią również postawy pełnomocników pokrzywdzonych, które wielokrotnie charakteryzują się biernością w zakresie inicjatywy dowodowej związanej z wykazaniem wysokości konkretnej szkody lub dowodzeniem wysokości dochodzonego zadośćuczynienia. Dlatego istotne znaczenie dla praktyki karnistycznej może mieć judykatura cywilistyczna, a zwłaszcza pogląd zaprezentowany w glosowanym orzeczeniu.

The issue of the victim’s contribution to the traffic accident has caused disputes in both court judicature and juristic doctrine. As a rule, they have been treated as a circumstance with possible legal influence on the sentence, provided a number of conditions were fulfilled. Demonstration of the degree of victim’s contribution and his/her influence on the given result were disregarded. However, in the changing reality, modifications of the law, this contribution has acquired a completely different character. In criminal proceedings compensatory measures may be ordered (e.g. redress of damage, compensation for damage), but no fixed decisions are determined in this matter either by law enforcement bodies or the law courts. Such practice must not be considered as proper although it is affected also by the attitudes of victims’ legal representatives, which attitudes often are passive in requests for granting evidence related to indicating the amount of damage or proving the amount of compensation claimed. This is why civil law jurisprudence may be of essential importance for the practice of criminal law, and the view presented in the judgement commented on, in particular.