Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Socioeconomic status, lake knowledge, and community participation in the sustainable Lake Limboto management, Gorontalo Regency

Melo Ramla H., Pambudi Moch R., Niode Alim

Journal of Water and Land Development

|

2024

|

no. 60

177--182

EN

Lake Limboto, situated in Gorontalo, Indonesia, confronts severe threats jeopardizing its sustainability. Widespread deforestation in the watershed area has led to excessive sedimentation within the lake, consequently diminishing its water storage capacity and compromising its flood control function. This degradation has manifested itself in downstream droughts during the dry season and flooding during the rainy season. Historical data reveals a stark reduction in Lake Limboto’s size, plummeting from approximately 3,644.5 ha in 1991 to around 2,693.9 ha in 2017. This study aims to provide comprehensive examination of the interplay between the socioeconomic status of the local community and their understanding of the lake ecosystem. Furthermore, it delves into how these factors produce synergies that shape and impact community involvement in sustainable lake management initiatives. Hypothesis testing yielded significant results, affirming the existence of a positive correlation between socioeconomic status, knowledge of the lake ecosystem, and active community participation in sustainable lake management efforts. The findings underscore the critical importance of socioeconomic factors that need to be considered when designing strategies for the preservation and sustainable management of Lake Limboto. Integrating the community into conservation initiatives is necessary, given their intrinsic relationship with the lake. By acknowledging and leveraging the nexus between socioeconomic status, ecological knowledge, and active participation, stakeholders can formulate more effective and inclusive strategies for safeguarding Lake Limboto’s ecological integrity. This study contributes valuable insights for policymakers, environmentalists, and local communities alike, emphasizing the necessity of collaborative efforts to ensure the long-term resilience and vitality of Lake Limboto.

2

Economic efficiency of community-based flood risk management: An empirical study from Indonesia

Sedyowati Laksni, Chandrarin Grahita, Nugraha Ginanjar I.K., Nugroho Bambang

Journal of Water and Land Development

|

2020

|

no. 46

200--208

EN

Flood risk management are considerably influenced by several factors, such as all sources of flooding, social circum-stances, policy and even the potential for local economic growth. To encourage government, business, community and other parties to continue investing in flood risk management projects, it is necessary to give understanding that the projects can also provide economic benefits through systematic predictions and assessments of costs, benefits and social values, especially on flood-affected communities. This study aims: (1) to develop knowledge and understanding on small-scale flood risk management project in Malang City, Indonesia, and; (2) to assess the economic efficiency of the project investment considering all benefits, both monetary and non-monetary. The research method is a mixed method combining quantitative questionnaires (N = 53 from 162 families) with qualitative in-depth interviews (N = 10) and field observations. The runoff discharge and the inundation depth were calculated using hydrology and hydraulic analysis, while the economic efficiency was analysed using cost benefit analysis (CBA). The results show that the community-based flood risk management system can reduce the flood risk up to 30% compared to before the implementation of that system. This system also provides direct financial benefits through the use of drainage channels for fish and vegetables farming. It causes the increase of the net social benefit about 70–90% and the net present value (NPV) greater than zero (NPV > 0). Therefore, the project investment is recommended to be proceeded.

3

The city park as an expression of the needs of society – case study: “The Park at the Balaton” in Warsaw

Zieliński M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2016

|

Y. 113, iss. 1-A

201--216

EN

The aim of this article is to analyse the effects that have been achieved during the design and implementation of the Public Park at the “Balaton” in Warsaw. This case is interesting due to the fact that the process of its design was based on the principles of public participation, with active involvement from professional designers, the local community and the authorities of the district. The large number of visitors to the park stands as a testament to the success of the project and the attractive nature of the area. This example is thus an interesting base for analysis. The article contains a thesis that, when properly carried out, public participation ceases to be a “rotten compromise” (in the context of aesthetics, function, etc.), but allows new physical and social values to be introduced into a space.

PL

Celem artykułu jest analiza efektów uzyskanych przy projekcie i realizacji publicznego Parku nad „Balatonem” w Warszawie. Przypadek ten jest interesujący, ponieważ proces tworzenia parku oparty był na zasadach partycypacji społecznej, w której aktywnymi uczestnikami byli: profesjonalni projektanci, społeczność lokalna oraz władze dzielnicy. O udanej inwestycji i atrakcyjności miejsca świadczą licznie odwiedzający park użytkownicy. Przypadek ten stanowi zatem doskonały materiał do analizy. W artykule postawiono tezę, że poprawnie przeprowadzona partycypacja społeczna nie jest „zgniłym kompromisem” (w kontekście zagadnień estetycznych, funkcjonalnych itd.), ale służy wprowadzeniu do przestrzeni nowych wartości, zarówno fizycznych, jak i społecznych.

4

Warto rozmawiać

Naworyta W.

Surowce i Maszyny Budowlane

|

2010

|

nr 3

22-27

PL

Jednym z największych wyzwań górnictwa we współczesnej Europie jest uzyskanie odpowiedniego poziomu akceptacji społecznej. Pokazanie korzyści, jakie niesie eksploatacja odkrywkowa i osłabienie stereotypów dotyczących działalności górniczej. Jak przekonać przeciwników do kopalni kruszywa? Autor przedstawia modele konsultacji społecznych.

5

Człowiek i przestrzeń w strategii rozwoju. Możliwość zastosowania doświadczeń londyńskich w Polsce

Zimnicka A.

Przestrzeń i Forma

|

2010

|

nr 13

219-228

PL

Tworzenie strategii rozwoju w polskich gminach powoli ewoluuje ku prawdziwemu modelowi partycypacyjnemu, ale i zaczyna uwzględniać elementy przestrzenne. Przykłady brytyjskie pokazują, że mimo iż jest to droga pełna wyzwań i kompromisów, nie ma z niej odwrotu. Potrzebne są: dobra wola, technika, szerokie fronty działań: od polityki po edukację. Zastosowane rozwiązania mogą zostać przeniesione na grunt polski i przyczynić się do poprawy praktyki planowania rozwoju.

EN

The creation of core strategies in Polish boroughs slowly evolves not only towards a participation model, but also introduces spatial elements to it. British examples demonstrate that this is a way of fuli of challenges and compromises, but there is no alternative to it. Essential elements are: a good will, technique, supported with a wide range of activities: from policies to education. These experiences could be transferable and contribute to the improvement of Polish practice of planning local development.

6

Sustainable space development

Wiszniowski J.

Architectus

|

2010

|

Nr 2(28)

219--222

EN

Sustainable development, sustainable design, and sustainable space design - involve improvement of quality of life of present and future generations in harmonious coexistence of man with nature [5]. Traditionally, the environmental protection emphasizes the environmental aspect connected with natural resources, however, its correct, holistic meaning comprises a balance of all interdependent sectors of anthroposphere and biosphere. According to sustainable development human environment and natural environment are considered complementary - not competitive. Ultimately, this is about the development of humanity that will assure the maintenance of the conditions of the environment which will enable man to live now and in the future. The main idea of sustainable development is to integrate the environmental, economic and social order [8]. The principle of dependence of the quality of the natural environment on economic and social situation has been present in literature regarding sustainable development since the 1990s. Achieving a permanent equilibrium in environment is dependent on equilibrium in its individual sectors. The environmental protection is not possible without spatial order which in turn depends on economic as well as social and cultural order.

PL

Proces kształtowania przestrzeni odbywa się w wielowymiarowej sferze dynamicznych współzależności. Kształtowanie środowiska odwzorowuje wspólne dla lokalnej społeczności wzorce kulturowe, zachowania przestrzenne, struktury społeczne, styl życia i kondycję ekonomiczną. Architektura jest tych wartości zapisem w przestrzeni. Trudność polega na tym, że wraz z coraz szybszym postępem cywilizacyjnym pogłębia się kryzys kulturowy i społeczny, co odbija się w otaczającym nas krajobrazie. Decyzje projektowe - nawet te w mikroskali, podejmowane pod wpływem doraźnych, partykularnych, jednostkowych interesów - skutkują negatywnymi konsekwencjami na długie lata. Czy dezintegracja okaże się pozytywna? Czy na gruzach dotychczasowych porządków kulturowych, społecznych i gospodarczych powstaną nowe porządki? Zrównoważone projektowanie zakłada poprawę jakości zarówno życia obecnego, jak i przyszłych pokoleń - a to niemożliwe jest bez wypracowania wzajemnego porozumienia opartego na wspólnie akceptowanych wzorcach uznanych w danej społeczności. Dlatego tak ważne jest pozyskanie akceptacji, zaangażowania i współodpowiedzialności za kształtowanie przestrzeni zamieszkania przez lokalne społeczności.Znalezienie wspólnego języka staje się zatem palącą koniecznością dla wszystkich użytkowników tej przestrzeni.

7

Water Villas w Almere - nowa architektura - zasady z przeszłości

Kobylarczyk J.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

R. 106, z. 1-A

335-339

PL

Tematem rozważań jest współczesny zespół mieszkaniowy Water Villas w Almere jako przykład architektury silnie zintegrowanej z krajobrazem, powstałej w wyniku partycypacji społecznej. Wille realizują poniekąd założenia głoszone jeszcze przez Witruwiusza. Cechuje je: trwałość, użyteczność oraz estetyka. Tym samym odpowiadają nam na pytania: Czy dziś teorie architektury są potrzebne? Jakie są najpilniejsze potrzeby coraz bardziej świadomych użytkowników współczesnych realizacji?

EN

The presentation is focused on a modern residential complex of Water Villas in Almere as an illustration of architecture strongly integrated with the landscape, created as a result of participation of the community. The principles underlying the idea of the villas can be traced as far back as Vitruvius. Their characteristics are durability, usefulness and aesthetics. In this aspect they answer the questions: Do we need theories of architecture today? What are the most urgent needs of the users, more and more conscious, of current architectural projects?

8

Rola społeczeństwa w procesie rewitalizacji

Karwińska A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2006

|

R. 103, z. 8-A

127--142

PL

Większość współczesnych miast musi radzić sobie z problemem przestrzeni postindustrialnych, obszarów i budynków opuszczonych ze względu na ograniczenie działalności przemysłowej lub na przykład w związku z przenoszeniem działalności przemysłowej w inne miejsca. Pojawiają, się w ten sposób liczne problemy o charakterze ekonomicznym i społeczno-kulturowym, ale także z przywracaniem (czy budowaniem) harmonii i ładu przestrzennego w mieście. Władze miasta stają również wobec wyboru właściwego sposobu wykorzystania tych przestrzeni postindustrialnych, często położonych w atrakcyjnych, przynajmniej potencjalnie, częściach miasta. Można podać rozmaite argumenty skłaniające nie do wyburzania, ale raczej do szukania nowych zastosowań dla tego typu miejsc i budowli. Niektóre z nich mają charakter zabytkowy, a gdy odejmie się im funkcje produkcyjne, zanieczyszczenie, hałas itp., niespodziewanie odkrywają swoje uroki w ramach współczesnego miasta. W wielu starych dzielnicach budynki sprzed kilkudziesięciu lat tworzą krajobraz kulturowy, w którym współczesna budowla byłaby dysonansem. Także analiza ekonomiczna wskazuje, że częstokroć bardziej opłacalne i bezpieczniejsze (np. na terenach górniczych) jest opracowanie nowych zastosowań dla starej architektury przemysłowej niż jej wyburzanie. Problem rewitalizacji należy zatem rozważyć co najmniej w dwóch aspektach: znaczenia tego swoistego odzyskiwania przestrzeni dla społeczeństwa jako całości, czy też dla określonych zbiorowości, oraz możliwości i potrzeby uczestniczenia społecznego w procesach rewitalizacji przestrzeni. W pierwszym przypadku, w dyskusji nad ważnością procesów rewitalizacji rożnych typów przestrzeni utraconej, zdegradowanej czy porzuconej formułowane są rozmaite argumenty, zarówno ekonomiczne, jak i społeczne kulturowe, które, najogólniej rzecz biorąc, skłaniają do podejmowania wysiłku zachowywania i (ostrożnego) modernizowania przestrzeni postindustrialnych. Z kolei w drugiej kwestii prezentowane są pewne przykłady wskazujące na możliwość aktywizowania zarówno jednostek, jak i całych społeczności do czynnego uczestniczenia w tych procesach. Wskazują na to wyniki działań prowadzonych w konkretnych społecznościach lokalnych, w tym przytoczone w ostatniej części artykułu wyniki warsztatów EASW w Stalowej Woli.

EN

The majority of the contemporary cities must tackle the problem of the postindustrial brownfields, i.e. sites and buildings that have been vacated as a result of shutting down industrial activities or migrating industrial production to other areas. Consequently, numerous problems emerge: economic and socio-cultural or those related to the need for restoring or establishing from scratch spatial harmony and order in such cities. The municipal authorities must also confront problems related to finding a proper use for the postindustrial brownfields that often are located in potentially attractive sections of the city. One can point out different arguments for searching for new applications for such sites and buildings rather than opting for demolishing them. Some of the postindustrial buildings have an architectural heritage value, thus when their production functions and the related pollution and noise are no longer an issue, they unexpectedly display their charm within the today's city. In many old quarters, the several dozens years-old buildings can meaningfully contribute to the cultural landscape in which a modern building would be a clear dissonance. The economic analyses also indicated that working out new applications for the old industrial architecture is of-ten more profitable and safer (especially on the mining grounds) than the demolitions. Therefore, the revitalization problem should be considered in two dimensions: first, the significance of this particular way of space recovery for the society as a whole or for specific communities; second, the possibility and indeed the need for the participation of the community in the process of the revitalization of the area. As to the first aspect, in various discussions on the importance of revitalization of the wasted, degraded or abandoned spaces, different arguments have been voiced: economic, social, and cultural. In general, all those encourage the efforts to save and carefully modernize postindustrial brownfields. As to the second aspect, certain examples have been demonstrated that indicate the possibilities for inducing individuals and indeed entire communities into an active participation in such processes. The results of actions undertaken in specific local communities have been encouraging and have confirmed that such possibilities do actually exist. Among the results of this sort are those of the EAS Work-shops in Stalowa Wola, Poland, concerning the large abandoned sections of the former major steelworks.