Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  closed circle economy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
W artykule opisano ścieżki dojścia do pełnego elektroprosumeryzmu na przykładzie trzech produktów/usług: pierwszy dotyczy odbiorców indywidulanych i sfery usług powiązanych z tymi odbiorcami, głównie w obszarze budownictwa mieszkalnego i publicznego, drugi produkt to samowystarczalne energetycznie gospodarstwa hodowlane lub rolnicze, a w trzecim produkcie/usłudze opisano zakład produkcyjny na drodze do elektroprosumeryzmu. Stwierdzono, że w przyszłości należy dążyć do stworzenia systemu gospodarki obiegu zamkniętego (GOZ) w obszarze działania samorządów, osiedli mieszkaniowych czy firm. GOZ powinna obejmować wszystkie media energetyczne, a także całą gospodarkę środowiskową, w tym gospodarkę odpadami, na danym terenie. Opisano system, który jest podstawowym narzędziem pracy każdego operatora i nie może być pominięty w żadnym z proponowanych rozwiązań. Głównym jego zadaniem jest pełna kontrola i zarządzanie produkcją i rozdziałem energii na danym obszarze (gmina, zakład, spółdzielnia, budynek). Przedstawiony system (System SyNiS) monitoruje, kontroluje i steruje pracą ok. 200 obiektów na terenie Polski.
EN
Discussed are paths to reach full electroprosumerism on the example of three products/services: the first one concerns individual consumers and the sphere of services connected with these consumers, mainly in the area of residential and public utility building; the second product are the energy self-sufficient agricultural and livestock farms; and in the third product/service there is described a production plant on its way to electroprosumerism. Ascertained is that in future one should aim for creation of a closed circle economy system (GOZ) in the area of local authority activities, housing estates and firms. GOZ should comprise all energy media and the whole environmental policy, including waste management, in a given area. Described is a system that is the basic work tool for every operator and that cannot be omitted in any of the proposed solutions. Its principal task is full control and management of production and distribution of energy in a given area (municipality, employment places, cooperatives, buildings). The presented here system (System SyNiS) monitors, supervises and controls the work of about 200 facilities on the territory of Poland.
PL
Według Światowej Organizacji Turystyki ONZ, Unia Europejska stanowi istotny kierunek podróży. Rozwój turystyki odgrywa więc znaczącą rolę w poprawie koniunktury regionów Wspólnoty Europejskiej. Niestety nie można zapomnieć o jej negatywnych skutkach. Dynamiczny rozwój sektora turystycznego niesie za sobą degradację środowiska naturalnego, rosnące zużycie zasobów naturalnych i wzrost zanieczyszczeń. Rozwiązaniem tych kwestii zajmuje się ekonomia cyrkularna. Jej wdrożenie może pozytywnie wpłynąć na osiągane przez sektor turystyczny zyski, jednocześnie przyczyniając się do zahamowania negatywnych skutków środowiskowych. Artykuł ma na celu zaprezentowanie koncepcji gospodarki obiegu zamkniętego oraz omówienie, na przykładzie hotelu Green Solution House, możliwości implementacji przez obiekty turystyczne rozwiązań cyrkularnych. Inspiracją do napisania artykułu był międzynarodowy projekt CIRTOINNO: Circular economy tools to support innovation in green and blue tourism SMEs.
EN
According to the United Nations World Tourism Organisation, the European Union is a major tourism destination. Thus, tourism can play a significant role in the development of European regions. Unfortunately, we cannot forget about its negative effects. The dynamic growth of the tourism sector involves environment degradation, growing consumption of natural resources and rising pollution. Circular economy seems to be an answer to these issues. Its implementation can positively influence tourism profits, simultaneously contributing to limitation of negative environmental effects. This article is aimed at the presentation of the circular economy concept, its practical implementation in tourism, based on the example of the Green Solution House hotel. The article was also inspired by the international project CIRTOINNO: Circular economy tools to support innovation in green and blue tourism SMEs.
PL
Rok 2018 jest rokiem zamknięcia zmian wprowadzanych do polskiego systemu ZSEE po nowelizacji przepisów w 2015 roku. Czy udało się skutecznie wyeliminować narosłe przez ostatnią dekadę wynaturzenia? Czy uda się wywiązać z międzynarodowych zobowiązań, których realizacji podjęło się państwo polskie, wstępując w struktury unijne? Czy i jak w aktualnym stanie prawnym i gospodarczym ZSEE należy wdrożyć nowy model biznesowy UE, jakim jest gospodarka o obiegu zamkniętym? Unijne prawodawstwo w sprawach elektroodpadów (ZSEE, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, ang. WEEE – waste electric and electronic appliance) znane jest od 2003 roku, kiedy to weszła w życie tzw. dyrektywa WEEE. Powstała ona w odpowiedzi na problem rosnącej z roku na rok w całej UE, wyrzucanej przez konsumentów, dużej liczby przestarzałych i zużytych urządzeń elektronicznych. Wprowadzenie dyrektywy było równoznaczne z koniecznością wprowadzenia w całej UE nowych terminów, takich jak selektywna zbiórka, obowiązek finansowania oraz raportowania czy cele recyklingu, a jej przepisy następnie transponowane zostały do prawa polskiego w roku 2005. Po kilku latach od wprowadzenia pierwszej ustawy o ZSEE w Polsce wiadomo było, że system nie jest skuteczny. Wśród podmiotów zaangażowanych w łańcuch wartości urządzeń elektrycznych i elektronicznych, tzn. producentów, dystrybutorów i konsumentów, w szczególności podmiotów bezpośrednio zaangażowanych w przetwarzanie zużytych urządzeń elektrycznych i elektronicznych, zaczęły powstawać ogromne „nierówności sił”, a system, którego funkcjonowanie miało się samofinansować, rozpadał się. Przy okazji zmiany przepisów UE w 2011 r. podjęto prace „naprawcze” i 11 września 2015 r. została uchwalona nowa ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, która miała być „lekiem na całe zło”.
PL
Z prof. dr. hab. Jerzym Hausnerem rozmawia Kalina Olejniczak.
PL
Systemy kaucyjne są sprawdzonym sposobem zbiórki odpadów, gwarantującym wysoki poziom recyklingu materiałowego, dlatego też rekomendowane są w strategicznych dokumentach wielu organizacji międzynarodowych.
PL
Miliony ton zmarnowanej żywności trafiającej na składowiska odpadów to olbrzymi problem, z którym boryka się nie tylko Polska, ale też cała Europa. Czy i jak można temu przeciwdziałać, oto kluczowe pytanie, na które zwraca się uwagę w gospodarce o obiegu zamkniętym. W pakiecie nowych dyrektyw odpadowych wskazuje się, że już od 2024 r. obowiązywać będzie zbiórka odpadów organicznych. W Polsce została ona wprowadzona już od lipca 2017 r., jednakże teren całego kraju zapewne obejmie dopiero wraz ze zbliżającym się końcem okresu przejściowego, czyli w 2021 r. Szacuje się, że w całej UE rocznie powstaje 90 mln ton odpadów żywnościowych, w tym żywności przetworzonej, zapakowanej i nigdy nieużytej. W Polsce to ok. 9 mln ton, choć są to jedynie szacunki, gdyż nie ma na ten temat konkretnych i aktualnych danych. Jedynie Japonia i państwa skandynawskie gromadzą dane w tym zakresie. A marnotrawienie żywności odbywa się na wszystkich etapach: produkcji pierwotnej, przetwórstwa, transportu, dystrybucji, sprzedaży, gastronomii, konsumpcji oraz zagospodarowania odpadów.
PL
Czy istnieją specyficzne dla miast problemy, wyzwania i rozwiązania dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym? A jeżeli tak, to jakie, do kogo adresowane i jak szczegółowo powinny być zdefiniowane? Na te pytania próbuje odpowiedzieć stworzone przez unijne instytucje Partnerstwo Agendy Miejskiej. Powołane one zostało do życia na początku 2017 r., a obecnie przygotowuje pierwszą wersję dokumentu, stanowiącego podsumowanie prawie rocznych dyskusji.
PL
Tworzywa sztuczne odgrywają dużą rolę w dyskusji nad gospodarką o obiegu zamkniętym. Obok strat żywności i surowców krytycznych wymienia się je jako jedno z pięciu kluczowych zagadnień dla powodzenia całego projektu gospodarki cyrkularnej. Opublikowana w połowie stycznia 2018 r. Strategia na temat tworzyw sztucznych1 bezpośrednio odnosi się do zjawisk związanych ze stosowaniem wyrobów tworzyw sztucznych, które w opinii Komisji Europejskiej mają decydujące znaczenie. Należą do nich m.in. zbyt szybki wzrost zużycia samych tworzyw i niezbędnych do ich produkcji surowców (ropa naftowa, gaz ziemny), niski poziom zawracania tworzyw do obiegu (niski recykling) oraz wzrastające w szybkim tempie zanieczyszczenie środowiska, zwłaszcza środowiska morskiego.
PL
Z dr hab. Joanną Kulczycką, prof. nadzw. Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, rozmawia Magdalena Lipiecka.
PL
Wciąż ponad połowa odpadów powstających w gospodarstwach domowych Unii Europejskiej trafia na składowiska lub do spalarni. Tymczasem Unia Europejska właśnie zbliża się do ostatecznego określenia celów odzysku i recyklingu odpadów na kolejne dekady. Zawarty w odpadach potencjał to ogromna szansa, ale też wyzwanie dla urzeczywistnia wizji gospodarki europejskiej – zrównoważonej, niskoemisyjnej i zasobooszczędnej, w której surowce zawracane są do obiegu, a wytwarzanie odpadów ograniczone jest do minimum.
PL
Pod pojęciem gospodarki obiegu zamkniętego, które zostało zaimplementowane w 2015 roku przez Komisję Europejską, znajduje się odejście od gospodarki linearnej, gdzie ostatecznym etapem cyklu życia produktu jest jego utylizacja. Podejście to związane jest z dążeniem do działania w kompleksowym zakresie od kołyski do kołyski, czyli w sposób cykliczny. Powstające odpady w procesie produkcji nie mają być ostatnim ogniwem łańcucha produkcyjnego, ale mają być dalej wykorzystywane poprzez odzysk materiałowy lub energetyczny.
PL
Nowa koncepcja gospodarcza Unii Europejskiej określana mianem gospodarki o obiegu zamkniętym (circular economy) jest koncepcją, w której produkty, materiały oraz surowce powinny pozostawać cały czas w obiegu gospodarczym. Oznacza to, że produkty powinny być tak projektowane i produkowane, aby minimalizować wytwarzanie odpadów oraz poszukiwać alternatyw dla ich ponownego zagospodarowania (nie utylizacji) jako surowców wtórnych. Gospodarka o obiegu zamkniętym jest ideą uwzględniającą wszystkie etapy cyklu życia produktu: projektowanie, produkcję, konsumpcję, zbieranie odpadów i powtórne ich zagospodarowanie. Takie podejście do procesu projektowania i produkcji wymusza na przedsiębiorstwach poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań. Komisja Europejska 2 grudnia 2015 r. opublikowała pakiet gospodarki o obiegu zamkniętym. Składa się on między innymi z komunikatu „Zamknięcie obiegu – plan działań UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym”, który zawiera propozycje dotyczące wszystkich etapów życia produktów.
PL
W toku transformacji gospodarki w kierunku GOZ-u idea wykorzystania resztek żywności czy też pozostałości z produkcji rolno-spożywczej cieszy się coraz większym uznaniem. Nie jest przy tym tajemnicą, że wykorzystanie odpadów przez producentów biogazu jest zwykle dużo korzystniejsze finansowo niż zakup substratu z rynku. Warto przy tym zauważyć, że liderzy na rynku biogazu jeszcze długo przed pojawieniem się koncepcji GOZ-u interesowali się wykorzystaniem odpadów. Zainteresowanie do współpracy w tym zakresie jest również ze strony wytwórców odpadów. Świadczy o tym coraz częściej spotykany sposób zagospodarowania przeterminowanej żywności przez dyskonty czy supermarkety – polegający na jej segregacji, a następnie przekazywaniu do biogazowni. Korzyść dla danej sieci sklepów to nie tylko ograniczenie kosztów związanych z odbiorem tych odpadów, ale także szereg walorów wizerunkowych. Potencjalnych dostawców wysoko kalorycznych odpadów biodegradowalnych natomiast nie brakuje. Jednym z wyróżniających się segmentów jest chociażby branża związana z produkcją mięsną, która wytwarza szeroką gamę odpadów pochodzenia zwierzęcego. Biorąc pod uwagę koszty „klasycznej” utylizacji tego rodzaju odpadów, biogazownia okazuje się ciekawą, a z pewnością tańszą alternatywną. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku odpadów spożywczych i kuchennych z gospodarstw domowych, gastronomii, zakładów zbiorowego żywienia, jednostek handlu detalicznego, a także porównywalnych odpadów z zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność.
PL
Biomasa dzięki ponownemu wykorzystaniu pozostaje dłużej w obiegu, zastępując nieodnawialne surowce w wielu branżach przemysłowych. Kaskadowe wykorzystanie biomasy doskonale wpisuje się w idee GOZ-u. Wyczerpywanie się surowców naturalnych, wzrost ich cen i rosnąca zależność od dostawców z krajów trzecich to zasadnicze przyczyny stworzenia koncepcji gospodarki o obiegu zamkniętym w Unii Europejskiej. W tych samych obszarach dostrzega się istotne zagrożenia dla dalszego rozwoju unijnej gospodarki, w tym również Polski. Zagadnienia te są podkreślane w ocenie skutków opracowywanego przez Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii projektu „Mapa drogowa transformacji w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym dla Polski” (Mapa drogowa). Dokument ten, jako projekt strategiczny w „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do 2020 roku”, wpisuje się w wizję rozwoju Polski do 2020 roku. Projekt Mapy drogowej, który został oddany do konsultacji w styczniu 2018 roku, zakłada podjęcie kompleksowych działań dotyczących produktów i usług na wszystkich etapach ich cyklu życia. Mają one obejmować zarówno pozyskanie surowców, projektowanie wyrobów, wytwarzanie, konsumpcję, jak i zbieranie i zagospodarowanie odpadów, które w gospodarce o obiegu zamkniętym (GOZ) winny być traktowane jako surowce wtórne. Celem nadrzędnym GOZ-u jest wydajniejsze gospodarowanie surowcami.
PL
Z Michałem Gawrychem, dyrektorem w Stora Enso, rozmawia Katarzyna Błachowicz
PL
Gospodarka o obiegu zamkniętym ma być panaceum na szereg problemów. Przede wszystkim na zatrzymanie w Europie ceny surowców zawartych w odpadach wysyłanych do przetworzenia poza jej granicami. Mrzonka czy nieunikniona rewolucja gospodarcza? Gospodarka o obiegu zamkniętym (GOZ) w Polsce tym zainteresowanym tematem kojarzy się przede wszystkim z ograniczeniem produkcji odpadów i optymalizują eksploatacji surowców. Ma również zwiększyć bezpieczeństwo ich dostaw, ze szczególnym naciskiem na surowce energetyczne. Gdyż, jak twierdzi Karmenu Vella, komisarz ds. środowiska, gospodarki morskiej i rybołówstwa, jeżeli będziemy kontynuować prowadzenie gospodarki w taki sposób jak obecnie, to do 2050 r. będziemy potrzebować trzy razy więcej zasobów niż dotychczas. W tym celu w ub.r. przygotowano Projekt Polityki Surowcowej Państwa (PSP), dokument powstały pod kierunkiem prof. Mariusza Oriona Jędryska, sekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska, pełnomocnika rządu ds. polityki surowcowej państwa, Głównego Geologa Kraju. Polityka surowcowa ma służyć racjonalnemu gospodarowaniu zasobami kopalin i surowców pochodzących ze źródeł wtórnych, a także wyznaczaniu kierunków badań i inwestycji geologiczno-górniczych, zgodnie z obecnym stanem wiedzy i etapem rozwoju kraju. A efektem realizacji PSP ma być m.in. stopniowe wdrażanie modelu gospodarki o obiegu zamkniętym (poprzez minimalizację ilości odpadów i maksymalizację odzysku surowców ze źródeł wtórnych).
PL
Polska gospodarka jest jedną z najmniej efektywnych energetycznie i zasobowo w Unii Europejskiej – podaje raport The EU Environmental Implementation Review: Poland, 2017. Ponadto Polska zajmuje niskie lokaty w rankingu dotyczącym wprowadzania ekoinnowacji w biznesie. Nawet mimo coraz większych postępów w tym zakresie czołówka Unii Europejskiej znacząco nas wyprzedza. Komisja Europejska, wskazując na koncepcję gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ), mówi o przeprojektowaniu gospodarki w kierunku biznesu zrównoważonego i konkurencyjnego. – Ekonomia obiegu zamkniętego jest współczesnym sposobem myślenia o gospodarce, silnie osadzonym w ogólnych trendach cywilizacyjnych – wyjaśnia dr hab. inż. arch. Maciej Borsa, prof. nadzw. WST w Katowicach. W jego opinii GOZ jest kolejnym etapem przemian sposobu myślenia, wynikającym konsekwentnie z Raportu Rzymskiego i jego epoki, sprzed blisko 60 laty. Ma więc swoje silne umocowanie w szerokim paradygmacie zrównoważonego rozwoju i jest to znak czasu, kontynuacja myśli dwóch pokoleń.
PL
Dotychczas głównym motorem rozwoju fotowoltaiki w Polsce był sektor prosumencki. Jednak w najbliższych latach fotowoltaika ma szanse wyjść z niszy, a nawet być wiodącą technologią OZE. Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO) oszacował moc zainstalowaną w systemach fotowoltaicznych (PV) w 2016 roku na ok. 200 MW, przy bardzo wysokim tempie wzrostu – o 100% w stosunku do 2016 roku1. Dużą część stanowiły mikroinstalacje, zwiększyła się też liczba małych instalacji autoproducenckich. Wzrost mocy farm fotowoltaicznych w 2016 roku był umiarkowany i stanowił ok. 10% całego przyrostu mocy. Rok 2016 był przełomowy dla systemu wsparcia energii elektrycznej z OZE, gdyż osłabiono uchwalony w 2015 roku system wsparcia dla prosumentów, zamknięta została możliwość wspierania nowych inwestycji w systemie świadectw pochodzenia, a otwarta możliwość uzyskania wsparcia w nowym systemie aukcyjnym. Już po wynikach pilotażowych aukcji na przełomie lat 2016/2017 widać, że system aukcyjny najlepiej służy technologii fotowoltaicznej, która dojrzała do odegrania znacznie większej niż dotychczas roli w OZE i w polskiej energetyce. W ramach pilotażu zakontraktowano energię z ok. 400 MW projektów PV, z których cześć już pracuje, a gros zostanie przyłączone do sieci do końca 2019 roku. W opinii Instytutu Energetyki Odnawialnej w latach 2017-2018 fotowoltaika wyjdzie z niszy i już do końca 2020 roku może stać się jedną z wiodących technologii OZE pod względem mocy zainstalowanej, a system aukcyjny diametralnie zmieni dzisiejszy obraz branży.
PL
Założenia zrównoważonego rozwoju nie spełniły oczekiwań i nie zahamowały wzrostu zanieczyszczeń i ilości gromadzonych odpadów. Czy wdrożenie GOZ-u zmieni oblicze europejskiej gospodarki rynkowej? Czy GOZ stanie się remedium na rosnące ilości odpadów i przyczyni się do wzrostu wykorzystania OZE? O tym przekonamy się w najbliższym czasie.
PL
Gospodarka obiegu zamkniętego rozumiana jest przez wielu wyłącznie jako zwiększanie odpowiedzialności za odpady i zwiększenie poziomów recyklingu. A przecież pierwszą zasadą jest unikanie wytwarzania, czyli zmniejszenie ilości odpadów. Połączenie nowoczesnego designu z ochroną środowiska ważne jest nie tylko dla twórców, projektantów i producentów, ale także dla konsumentów. Ekoprojektowanie zakłada takie wytwarzanie przedmiotów codziennego użytku, aby możliwe było ich późniejsze przetworzenie. Ale jak ekoprojektować skutecznie?
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.