Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Nukleonika

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: chromosomal damage

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Medium-mediated bystander response of X-ray-irradiated normal human lymphocytes in vitro

Konopacka M.

Nukleonika

2008

Vol. 53, suppl. 1

5-8

Radiation-induced bystander effects occur in cells that are not directly irradiated but that communicate with irradiated cells via secreted into culture medium soluble factors or gap junction. This effect induces in irradiated and neighboring cells persistent long-term changes that result in delayed death or genomic instability leading to neoplastic transformation. Non-irradiated human normal lymphocytes were incubated in a medium transferred from irradiated another samples of lymphocytes (ICM - irradiation-conditioned medium). Immediately after replacement of the normal or conditioned medium antioxidant vitamins C or E were added. In lymphocytes incubated in a normal medium (control) or conditioned medium, with or without vitamins, the chromosomal damage and apoptosis were estimated. The results show that medium from irradiated cells (ICM) induces in normal lymphocytes micronuclei and condensation of chromatin characteristic of processes of apoptosis. Conditioned medium did not influence cell cycle division. Bystander effect-induced formation of micronuclei was inhibited by antioxidant vitamins C and E, but this had no effect on the induction of apoptosis. These observations suggest that antioxidant vitamins are able to modify radiation-induced bystander effect (by preventing the increase in micronuclei), without inhibiting elimination of damaged cells via apoptosis. This finding could have significant implication for estimating risks of radiation exposure.

DNA and chromosomal damage estimate in blood of people suspected of exposure to radiation

Cebulska-Wasilewska A., Niedźwiedź W., Nowak D., Kasper E., Wierzewska A., Wójcik A., Boużyk E.

Nukleonika

1998

Vol. 43, nr 1

65-72

In 1996 four persons were suspected of accidental exposure to ionizing radiation. In order to estimate the absorbed doses, peripheral lymphocytes were analyzed for the presence of unstable chromosomal aberrations. Additionally, the comet assay was applied for the analysis of DNA damage. Chromosomal aberrations were scored in the first postirradiation metaphase and the absorbed doses reconstructed on the basis of a calibration curve established for lymphocytes irradiated in vitro. All absorbed doses were found to be below 1 Gy. In the comet assay, the absorbed doses were assessed on the basis of dose response relationship and calibration coefficient obtained from the comparison of two DNA damage detection systems. In the case of two persons who received the highest doses, a good agreement was found between chromosomal aberrations and the comet assay. In the case of the other persons, a high level of DNA damage observed in the comet assay did not correlate with a low level of chromosomal aberrations. In the case of one person additional analysis of the sister chromatid exchange (SCE) suggested exposure to chemicals (e.g. long medical treatment or smoking). On the basis of the obtained results we assume that, although the comet assay is sensitive to DNA damage, it is not appropriate for a low radiation dose estimate because, unlike in cytogenetic analysis, one cannot distinguish between DNA damage caused by radiation and other agents.

W 1996 r. cztery osoby były podejrzane o przypadkową ekspozycję na promieniowanie jonizujące. Stosując elektroforezę pojedynczych komórek w żelu agarozowym oraz cytogenetykę klasyczną oceniono potencjalną dawkę pochłoniętego promieniowania na podstawie anlizy uszkodzeń DNA oraz aberracji chromosomowych. Dawki pochłonięte przez poszczególne osoby zostały oszacowane na podstawie krzywych kalibracyjnych wykreślonych dla limfocytów napromieniowanych in vitro. Wszystkie pochłonięte dawki nie przekraczały 1 Gy. W przypadku metody kometowej dawki oszacowano na podstawie współczynnika kalibracji uzyskanego z porównania dwu metod oceny uszkodzeń DNA. Dla dwu osób, które otrzymały najwyższe dawki, zaobserwowano bardzo dużą zgodność w ocenie pochłoniętej dawki na podstawie aberracji chromosomowych i uszkodzeń DNA. W przypadku pozostałych osób poziom uszkodzeń DNA nie był skorelowany z niską frekwencją aberracji chromosomowych. Dla jednej z tych osób dodatkowa analiza wymian chromatyd siostrzanych wskazywała na ekspozycję na czynniki chemiczne (leki, papierosy). Słaba korelacja pomiędzy niskimi dawkami oszacowanymi z wykorzystaniem tych dwu metod sugeruje ograniczenia w zastosowaniu metody kometowej w środowiskowej dozymetrii biologicznej.