Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: chromium metal

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Deconcentration of Chromium Contained in Wastewater Using a Bacteria and Microalgae Consortia with a High Rate Algal Reactor System

Tangahu Bieby Voijant, Berlianto Malik, Kartika Anak Agung Gde

Journal of Ecological Engineering

2020

Vol. 21, nr 8

272--284

Heavy metal pollution has recently gained serious attention as an environmental issue. One example of heavy metal pollution in the natural water environment is chromium metal, which is released by several industries. Polyvalent chromium 6 is one of the most difficult environmental pollutants to remove due to its dissolvable and unstable properties. Bioremediation using a consortium of bacteria and microalgae in a High Rate Algal Reactor (HRAR) system can be expected to decrease the chromium concentration. The aim of this study was to determine the percentage of chromium removal by a bacteria and microalgae consortium and to determine the best ratio between these two kinds of microorganism in the context of pollutant reduction. The wastewater containing chromium that was used in this study was artificial wastewater with a chromium concentration of 17 mg/L. The species of microalgae and bacteria were Chlorella vulgaris and Azotobacter S8. The chromium concentration used in the main experiment was determined through a preliminary Range Finding Test (RFT) for the microalgae and Minimum Inhibitory Concentration (MIC) for the bacteria. The chromium concentrations in RFT and MIC were 0, 17, 42, 85, 169 and 339 mg/L and the variables in the main study were the respective Azotobacter S8 and Chlorella vulgaris compositions (50:50, 75:25, 25:75 %v/v). This, in addition to the variation in the consortium composition, was compared to the polluted media in the reactor (5:95 and 10:90 %v/v). Such parameters as pH, temperature, total chromium concentration, microalgae cell count, and bacterial colonies were monitored during the experiments. The chromium deconcentration study was conducted over 7 (seven) days in a High Rate Algal Reactor (HRAR) with the microorganism inoculation conducted in the determined composition of artificial wastewater. The reactor was stirred for 24 hours per day and illuminated using artificial light at an intensity of 6000 – 7000 lux. The deconcentration of chromium was analyzed using an Atomic Adsrober Spectrophotometer (AAS). The results showed that the highest chromium removal was reached in the reactor where the ratio of microorganisms and bacteria was 50%:50%, the initial inoculum of polluted media was 5%: 95% and there was a chromium removal rate of 18.68%. The consortium of Azotobacter S8 bacteria and Chlorella vulgaris microalgae can thus reduce the chromium concentration through the mechanisms of biosorption, bioaugmentation, and bioaccumulation.

Chrom metaliczny i związki chromu (III) : dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Chmielnicka J., Matczak W.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2000

Nr 1 (23)

57--100

Chrom metaliczny jest metalem srebrzystoszarym, rozpuszczalnym w rozcieńczonym kwasie solnym i siarkowym, a nierozpuszczalnym w wodzie, kwasie azotowym i wodzie królewskiej; ma własności amfoteryczne. Podstawowym surowcem do produkcji chromu jest ruda chrornitowa. Światowe wydobycie rud chromu w 1985 r. osiągnęło poziom 11 min ton. Głównym pośrednim produktem metalurgii chromu jest żelazochrom. Największymi producentami żelazochromu w 1987 r. były: Płd. Afryka - 948 tyś. ton i Japonia - 291 tyś. ton; w USA produkcja żelazochromu (FeSiCr), chromu metalicznego i różnych innych stopów chromu wynosiła 106,7 tyś. ton. W przemyśle metalurgicznym chromu około 60% produktów stanowił wysokowęglowy żelazochrom, 11% niskowęglowy, 21% żelazochrom-krzemiany, a 1% inne stopy i chrom metaliczny. Narażenie zawodowe na chrom metaliczny i związki chromu (111), a także towarzyszące im związki chromu (VI) występuje głównie podczas przetwórstwa rudy chromitowej, tj. w przemyśle metalurgicznym, chemicznym (produkcja i stosowanie pigmentów), materiałów ogniotrwałych oraz w takich procesach przemysłowych, jak garbowanie skór, spawanie stali i procesy pokrewne. Ustalono, że w Polsce przetwórstwo rudy chromitowej występuje w 7 zakładach, w kontakcie z rudą pracuje 215 + 230 osób, natomiast liczba spawaczy wysokostopowych stali chromowo-niklowych wynosi ok. 14 tysięcy. Interpretacja danych dotyczących efektów toksycznych obserwowanych wśród pracowników eksponowanych na chrom i związki chromu (III) jest utrudniona i dyskusyjna ze względu na współwystępowanie w Środowisku pracy również innych związków. Drogami wchłaniania związków chromu są układ oddechowy, pokarmowy i skóra. Układem krytycznym w przypadku inhalacyjnej ekspozycji zawodowej jest układ oddechowy. Chrom w stanie metalicznym jest biologicznie nieczynny i względnie nietoksyczny podobnie jak związki chromu (III), co jest związane z małym wchłanianiem tego związku przez skórę i błony komórkowe. Chrom (III) wykazuje minimalne działanie drażniące i możliwe działanie uczulające. Prawdopodobnie nie wykazuje działania mutagennego. Nie ma wystarczających danych wskazujących na kancerogenne działanie chromu metalicznego i związków chromu (III) u ludzi i zwierząt, nie są one klasyfikowane pod względem działania kancerogennego u ludzi (Grupa 3 IARC). Na podstawie wyników badań pracowników fabryki produkującej związki Cr III (tlenek i siarczan) nie wykazano u nich zmian w układzie oddechowym i hematologicznym (wartość NOAEL 1,99 mg Cr w l m3). U pracowników zatrudnionych przy produkcji stali stopowych, eksponowanych na chrom metaliczny i związki (III) średnio przez 7 lat (od l do 32 lat), nie obserwowano efektów toksycznych związanych z uszkodzeniem nerek (NOAEL 0,61 mg/m ). W wynikach badań toksyczności podprzewlekłej u królików narażonych na azotan chromu obserwowano obniżenie aktywności makrofagów i osłabienie funkcji płuc (wartość LOAEL 0,6 mg Cr III/m3). Natomiast u szczurów otrzymujących w paszy tlenek chromu nie obserwowano zmian w układzie oddechowym, krwiotwórczym oraz w sercu, żołądku, nerce i wątrobie w wyniku podprzewlekłego (wartość NOAEL 1806 mg Cr 111/kg/dzień) i przewlekłego narażenia (NOAEL 2040 mg Cr III/kg/dzień). W Polsce nic ustalono dotychczas najwyższego dopuszczalnego stężenia chromu metalicznego i związków chromu (III) w powietrzu na stanowiskach pracy. Na podstawie wyliczeń oszacowano wartość NDS chromu metalicznego i związków chromu (III) na poziomie 0,1 - 1,8 mg/m3. Zaproponowano przyjęcie wartości NDS na poziomie 0,5 mg/m3, tj. zgodnej z wartością NDS obowiązującą w innych państwach.

Chromium can have different oxidation states (valences) ranging from 2 to +6; however, only the free metal (oxidation stale = 0), chromie salts (+3), and chromate salts (-t-6) arę in common use. Chromite ore is the naturally occurring form of chromium. It contains various compounds of Cr(+3) along with iron, aluminium, and magnesium compounds. Chromium metal is identified as an A4 carcinogen, not classifiable as a human carcinogen. In the form of trivalent compounds, chromium is an essential nutrient and is relatiely non-toxic for humans and other mammalian species. IARC classified chromium metal and trivalent chromium compounds to group 3: not classifiable as to their carcinogenicty to humans. The background for setting MAC value is the data frorn occupational exposure. No effects on the respiratory and haematological systems were found in workers exposed to 1.99 mg Cr/m' (NOAEL). Accordingly, the MAC value of 0.5 mg/m3 is recommended for chromium and its compound (III). At this time, no MAC-STEL is recommended.