Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nauka narzędziem napędowym gospodarki?

Dybczyński R., Garniewska A.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2018

|

nr 4

9--13

PL

Wywiad z prof. dr. hab. Rajmundem S. Dybczyńskim, wieloletnim pracownikiem Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie, wybitnym naukowcem i pasjonatem chromatografii jonowymiennej.

2

Analiza specjacyjna Cr(lll) i Cr(VI) w wodzie. Cz. III - możliwości i problemy rozdzielania form specjacyjnych chromu wysoko sprawną chromatografią cieczową

Walkowiak G., Sęk K., Barałkiewicz D.

Analityka : nauka i praktyka

|

2010

|

nr 2

32-35

PL

Formy specjacyjne chromu można rozdzielać i oznaczać na wiele sposobów. Wśród metod rozdzielania najpowszechniej stosowana jest wysoko sprawna chromatografia cieczowa HPLC, ze względu na dostępność różnorodnych mechanizmów rozdzielania oraz faz ruchomych, pozwalających na zachowanie oznaczanej formy w stanach niezmienionych.

3

Techniki chromatograficzne stosowane w oczyszczaniu białek. Cz. 1, Przegląd metod chromatograficznych

Błaszczyk U.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2009

|

nr 9

50--54

PL

Cząsteczki białkowe mogą być rozdzielane na podstawie różnic w ich specyficznych właściwościach, takich jak: ładunek, rozmiar, hydrofobowość lub zdolność do swoistego wiązania określonych ligandów. Artykuł prezentuje krótki przegląd metod chromatograficznych stosowanych w procesie oczyszczania białek.

EN

Protein molecules can be separated on the basis of differences in their specific properties such as charge, size, hydrophobicity or their ability to bind specific ligands. The article presents a brief overview of chromatographic methods used in the process of protein purification.

4

Biogenic Amine Content in Mould Cheese During Storage

Macku I., Lazarková Z., Bunka F., Hrabe J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2009

|

Vol. 16, nr 12

1591-1597

EN

The aim of this research was to study the formation of seven biogenic amines (histamine, agmatinc, spermine, spermidine, cadaverine, putrescine and tyramine) in three commercial mould cheeses from three different producers from the area of the Central Europę during 8-week storage in refrigerator at 6 š 2 °C. The analysis of biogenic amines was madr every week during 8-week of storage. Biogenic amines were extracted from the mould cheese by diluted HCl and determined using ion-exchange chromatography with post-column ninhydrin detection. Spermidine, spermine, putrescine and cadaverine were detected in tested mould cheeses. Spermidinc was quantitatively the most important biogenic arnuie in all samples. While spermidine was detected immediately after purchase of samples, the rest of detected biogenic amines were developed during storage. The amount of putrescine was mostly increased during storage while the concentration of spermidine was decreased during storage. However, after 8 weeks of storage all samples contained toxicologically insignificant concentrations of detected biogenic amines in comparison with EU legislation and scientific literature and can be considered to be safe for human health.

PL

Celem pracy było zbadanie syntezy siedmiu amin biogennych (histaminy, agmatyny, sperminy, spermidyny, kadaweryny, putrescyny i tyraminy) w trzech komercyjnie dostępnych serach pleśniowych pochodzących od różnych producentów z Europy Środkowej w czasie 8-tygodniowego przechowywania w lodówce w temperaturze 6 š 2°C. Oznaczenia poziomu amin biogennych wykonywano raz w tygodniu. Aminy biogenne były izolowane z sera pleśniowego przez rozcieńczony HC1 i oznaczane metodą chromatografii jonowymiennej i postkolumnowej reakcji ninhydrynowej. W badanych serach wykryto obecność spermidyny, sperminy, putrescyny i kadaweryny. W największych ilościach występowała spermidyna. Związek ten wykrywano w świeżo wyprodukowanym serze, natomiast pozostałe aminy pojawiały się stopniowo w czasie przechowywania. Największy wzrost stężenia w czasie przechowywania stwierdzono w przypadku putrescyny. Natomiast poziom spermidyny zmniejszał się w czasie przechowywania. Po 8 tygodniach przechowywania badane sery zawierały jednak nieznaczne ilości amin biogennych, w stężeniach dopuszczalnych przez normy UE i bezpiecznych dla ludzkiego zdrowia.

5

Zastosowanie technik separacyjnych w analityce cieczy jonowych

Stepnowski P., Nichthauser J.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2008

|

R. 13, nr 3

6-13

6

On the use of solid-phase extraction for the fractionation of aluminium species

Ruszczyńska A., Pyrzyńska K., Bulska E.

Chemia Analityczna

|

2004

|

Vol. 49, No. 1

19-28

EN

In this work, the attempt was made to use the micro-column with ion-exchange resins for the fractionation of aluminium species. The tea infusion was used as a study sample. The total content of aluminium in black tea leaves determined by graphite furnace atomic absorption spectrometry was found to be around 1.2 mg g-1 and close to 35% was extracted into the warm water. The performance of cation exchange resin Dowex HCR-S, chelating resin Chelex 100 and anion exchange resin AG MP 1 for the aluminium fractionation were investigated. It was demonstrated that in black tea infusion more then 60% of total amount of extracted aluminium were present in the form of organic complexes.

PL

W pracy zaproponowano zastosowanie żywic jonowymiennych do frakcjonowania form glinu w czystych roztworach wzorcowych lub w obecności taniny. Opracowana metoda została zastosowana do badania specjacji glinu w naparze herbaty. W celu oznaczenia całkowitej zaxvartosci glinu w badanych próbkach wykorzystano metodę atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacjąw piecu grafitowym. Stwierdzono, że zawartość glinu w liściach z czarnej herbaty wynosi około 1.2 mg g(1) i około 3 5% tej ilości zostaje wymyta do naparu w trakcie standardowego parzenia napoju. W celu określenia w jakich formach może występować glin w badanych roztworach wykorzystano trzy sorbenty: chelatujący Chelex i 00, kationowymienny Dowex HCR-S i anionowymienny AG MP l. Na podstawie zawartości glinu w poszczególnych frakcjach oszacowano, że w napoju czarnej herbaty około 60% wszystkich form glinu stanowią związki organiczne.

7

Wykorzystanie chromatografii jonowymiennej do izolowania białek

Wójcik M., Koziołkiewicz M.

Analityka : nauka i praktyka

|

2004

|

nr 3

4-9

PL

Chromatografia jonowymienna należy do powszechnie stosowanych niedenaturujących metod chromatograficznych, które zapewniają uzyskanie czystego preparatu białka, z zachowaniem jego aktywności biologicznej.

8

Ion exchange separation of scandium and its estimation in geological materials by flame atomic emission spectrometry

Bangroo P. N., Selina M., Arora H. C.

Chemia Analityczna

|

2000

|

Vol. 45, No. 6

887-891

EN

A method for the estimation of scandium present in silicate materials and in samples containing up to 10% Nb2O5 + Ta2O5 by flame atomic emission spectrometry has been developed. Scandium is separated from iron, yttrium and lanthanides by ion exchange chromatography using cation exchange resin Amberlite IR 120 and a mixture of 0.3 mol (-1) (NH4)2SO4 and 0.025 mol 1-1 H2SO4. In samples containing high content of iron or niobium and tantalum, separation with ammonium tartrate is carried out prior to ion exchange. The limit of determination for scandium is 0.2 ug ml-1 in the final solution. The method is precise with a RSD of 5.6% and a recovery of more than 93.7%.

PL

Opracowano metodę oznaczania skandu w krzemianach i w próbkach zawierających do 10% Nb(2)O(5) + Ta(2)O(5) za pomocą emisyjnej spektrometrii atomowej. Skand oddzielano od żelaza, itru i lantanowców metodą chromatografii jonowymiennej, stosując kationit Amberlit IR 120 oraz mieszaninę 0.3 mol 1(-1) (NH4)2SO4 i 0.025 mol 11 H2SO4. Próbki o dużej zawartości żelaza lub niobu i tantalu, poddawano rozdziałowi za pomocą winianu amonu, przed chromatografią jonowymienną. Granica oznaczalności dla skandu wynosi 0.2 ug ml-1 roztworu nanoszonego na kolumnę. Metoda jest precyzyjna, RSD wynosi 5.6%, a odzysk ponad 93.7%.

9

Chromatografia jonowa : nowoczesna technika oznaczania jonów

Michalski R.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

|

1998

|

T. 3, nr 1

31--42

PL

Omówiono zasady klasycznej chromatografii jonowymiennej oraz chromatografii jonowej. Porównano obie te metody, podając ich właściwości; zalety i wady. Opisano właściwości żywic jonowymiennych i eluentów stosowanych w kolumnach analitycznych chromatografów. Omówiono oznaczanie substancji gazowych oraz oznaczanie anionów i kationów w próbkach ciekłych, zwracając szczególną uwagę na wykorzystanie chromatografii jonowej w badaniach środowiskowych.