Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

A Case of Decompression Sickness Associated With PFO in a Dive Medical Officer

Dziewiatowski Krzysztof, Olszański Romuald, Siermontowski Piotr

Polish Hyperbaric Research

|

2021

|

nr 2(75)

15--24

EN

Current medical guidelines and regulations do not require routine examinations for the right-to-left shunt at divers. We present the case of a Polish Navy Dive Medical Officer (DMO) who more than 20 years ago suffered from decompression ilness - bends accompanied by cutis marmorata, numbness in one limb and mild vertigo. After treatment in decompression chamber all symptoms entirely resolved. Since then, despite of continuing diving, he experienced no decompression ilness symptoms. Twenty years later, then 52 years-old, the DMO was admitted as a patient to the Neurology Department at the Gdańsk Naval Hospital due to episodes of transient ischemic attacks. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound and transesophageal echocardiography were performed and he was diagnosed with severe right-to-left shunt across a patent foramen ovale (PFO). Retrospectively analyzing incident of DCI he suffered 20 years earlier, we suppose that it may have been caused by paradoxical air embolism associated with the RLS across the PFO, which was not diagnosed at the time of this incident yet. We conclude that although the risk of severe neurological, cutaneous or vestibular forms of DCI is very low, in order to increase diving safety, it seems to be reasonable to develop standards for initial PFO screening in certain groups of divers - professional divers, military divers and medical diving personnel. Contrast-enhanced transcranial Doppler ultrasound seems to be useful in RLS screening in divers. Using multi-compartment chambers equipped with an entry lock should be preferred for safe recompression treatment of divers.

PL

Obecne obowiązujące w Polsce wytyczne i zalecenia nie wymagają prowadzenia rutynowych badań przeglądowych w kierunku obecności przecieku prawo-lewo w przebiegu przetrwałego otworu owalnego (PFO) u nurków. W poniższej pracy przedstawiamy przypadek lekarza nurkowego Marynarki Wojennej RP, który ponad wiele lat temu leczony był z powodu epizodu choroby dekompresyjnej typu I z objawami typu bends, towarzyszącymi zmianami skórnymi typu skóry marmurkowatej, drętwieniem kończyny górnej oraz układowymi zawrotami głowy. Powyższe objawy ustąpiły całkowicie po leczeniu w komorze dekompresyjnej. Dwadzieścia lat po powyższym epizodzie, w wieku 52 lat, lekarz został przyjęty jako pacjent do Oddziału Neurologii Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku, gdzie diagnozowany był z powodu nawracających epizodów krótkotrwałego dwojenia oraz osłabienia prawej kończyny górnej. W czasie hospitalizacji wykonano przezczaszkową ultrasonografię dopplerowską (TCD) z kontrastem oraz echokardiografię przezprzełykową wykazując znacznego stopnia przeciek żylno-tętniczy (RLS) poprzez przetrwały otwór owalny (PFO). Analizując retrospektywnie incydent choroby dekompresyjnej, który wystąpił 20 lat wcześniej, przypuszczamy, że występujące wówczas przemijające objawy neurologiczne oraz przedsionkowe mogły towarzyszyć przeciekowi żylno-tętniczemu poprzez niezdiagnozowany wówczas przetrwały otwór owalny. W pracy wnioskujemy, że chociaż ryzyko wystąpienia poważnych powikłań neurologicznych lub przedsionkowych w przebiegu choroby dekompresyjnej jest niskie, w celu zwiększenia bezpieczeństwa nurkowania wydaje się zasadne opracowanie standardów wstępnego badania przesiewowego w kierunku obecności PFO u nurków, zwłaszcza nurków zawodowych, wojskowych oraz członkom personelu medycznego zaangażowanego w zabezpieczanie nurkowań. Przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem wydaje się być przydatna w badaniach przesiewowych na obecność RLS u nurków. W leczeniu hiperbarycznym wypadków nurkowych powinno być preferowane stosowanie komór wieloprzedziałowych.

2

Selected risks of the decompression process. Part II, Analysis of selected types of risk

Kłos Ryszard

Polish Hyperbaric Research

|

2020

|

nr 3(72)

7--28

PL

najczęściej na drodze zmian ciśnienia i/lub składu czynnika oddechowego w funkcji czasu. Jednak na proces dekompresji ma wpływ większa liczba inherentnych czynników niż tylko zmiany ciśnienia i składu czynnika oddechowego. Ich wartości powinny być utrzymywane w pewnych zakresach, jednak zdarza się, że kontrola nad nimi nie może być dotrzymana. W taki przypadku stają się one elementami rezydualnego ryzyka procesu dekompresji. Bezpieczeństwo dekompresji powinno być zapewniane, między innymi, poprzez analizę rezydualnego ryzyka dla każdej realizacji procesu dekompresji.

EN

The safe transition from a higher pressure atmosphere to a lower pressure atmosphere is accomplished by planning the decompression process, typically through changes in pressure and/or composition of the breathing mix in a function of time. However, the decompression process is affected by a much greater number of inherent factors than changes in pressure and composition of the breathing mix. Their values should be kept within certain ranges, however, there are circumstances when it is not possible to maintain control over them. In this situation, they become elements of the residual risk of the decompression process. The safety of decompression should be ensured, inter alia, by analysing the residual risk for each execution of the decompression process.

3

Selected risks of the decompression process. Part 1, Selected inherent residual risks in the decompression process

Kłos Ryszard

Polish Hyperbaric Research

|

2020

|

nr 2(71)

7--36

EN

A safe transition from a higher-pressure atmosphere to a lower-pressure atmosphere is achieved by means of a planned decompression process, usually through changes in pressure and/or the composition of the breathing mix as a function of time. However, the decompression process is influenced by a greater number of inherent1 factors than merely changes in pressure and composition of the breathing mixture, the values of which should be maintained within certain ranges. However, there are instances where control over them cannot be maintained, leaving elements of residual risk2 to the decompression process. The safety of decompression should be assessed, inter alia, by analysing this risk for each implementation of the decompression process.

PL

Bezpieczne przejście z atmosfery o wyższym ciśnieniu do atmosfery o niższym ciśnieniu realizowane jest w oparciu o zaplanowany proces dekompresji, najczęściej na drodze zmian ciśnienia i/lub składu czynnika oddechowego w funkcji czasu. Jednak na proces dekompresji ma wpływ większa liczba inherentnych1 czynnikow, niż tylko zmiany ciśnienia i składu czynnika oddechowego, ktorych wartości powinny być utrzymywane w pewnych zakresach. Jednak zdarza się, że kontrola nad nimi nie może być dotrzymana i pozostają one elementami rezydualnego ryzyka2 procesu dekompresji. Bezpieczeństwo dekompresji powinno być szacowane, między innymi, poprzez analizę tego ryzyka dla każdej realizacji procesu dekompresji.

4

Wykorzystanie przezczaszkowej sonografii dopplerowskiej z kontrastem do diagnostyki przetrwałego otworu owalnego u nurków

Dziewiatowski Krzysztof, Siermontowski Piotr

Polish Hyperbaric Research

|

2019

|

nr 2(67)

93--102

PL

Przetrwały otwór owalny (PFO) jest występującym u około 25 % dorosłej populacji wariantem anatomicznym polegającym na utrzymywaniu się połączenia między prawym i lewym przedsionkiem serca. O ile w większości przypadków nie ma on znaczenia klinicznego, to u części ludzi może dochodzić do przecieku żylno tętniczego, prowokowanego wzrostem ciśnienia w klatce piersiowej (na przykład kaszel, kichanie, dźwiganie ciężarów). W takim przypadku dojść może do wystąpienia paradoksalnej zatorowości i przedostawania się z krążenia żylnego do tętniczego materiału zatorowego wywołującego udary niedokrwienne mózgu. Materiał ten mogą stanowić np. pęcherzyki gazu występujące w chorobie dekompresyjnej. Złotym standardem w wykrywaniu PFO jest przezprzełykowa echokardiografia z dożylnym podaniem kontrastu (TEE), której czułość i specyficzność w diagnostyce PFO sięga 94%-100%. TEE jest jednak badaniem inwazyjnym, które niesie ze sobą potencjalnie niebezpieczne działania niepożądane. Alternatywą dla TEE jest przezczaszkowa sonografia dopplerowska z kontrastem (c-TCD). Jako metoda znacznie mniej inwazyjna niż TEE, tania, bezpieczna oraz cechująca się bardzo wysoką czułością i specyficznością (odpowiednio 97% i 93%), może w znaczący sposób poprawić wykrywanie przypadków PFO z przeciekiem żylno – tętniczym oraz umożliwić przesiewowe badania nurków i kandydatów na nurków.

EN

Patent foramen ovale (PFO) is a condition present in 25% of the adult population. It is a remnant of fetal foramen ovale which allows blood to pass from the right to the left atrium, bypassing the fetal lungs. In majority adults it does not have any clinical significance, but in some people it may allow shunting of venous blood into the left atrium (right – left – shunt or RLS), circumventing the lung filter, especially during sneezing, cough, lifting heavy equipment. Is such case, PFO may be a route for venous emboli or gas bubbles from veins to the arterial system. It is known as a paradoxical embolism and may be cause of ischaemic stroke or neurologic decompression sickness (DCI), inner-ear DCI and cutis marmorata. Transesophageal echocardiography is considered as a reference standard in detection of intracardial shunts. Its sensitivity and specificity ranges between 94%-100%. However, TEE is an invasive examination with potentially serious side effects. An alternative examination in RLS detection is contrast enhanced Transcranial Doppler (the bubble study or c-TCD). In comparison to TEE, Transcranial Doppler is not invasive, relatively not expensive and save technique. With its high sensitivity and specificity in detection of PFO, 97% and 93% respectively, it may improve detection of RLS and allow to conduct screening examination for PFO in divers.

5

Statystyka ciężkich urazów nurkowych wśród polskich nurków w latach 2003-2014

Krzyżak J.

Polish Hyperbaric Research

|

2014

|

nr 4(49)

7--18

PL

Przegląd danych z literatury pokazuje, że wypadki nurkowe najczęściej spowodowane są przez niewłaściwe zachowanie ofiar lub innych nurków w powodu braku doświadczenia, bezmyślności lub ignorancji. Poza statystykami DAN USA i British Sub-Aqua Club trudno jest dotrzeć do innych statystyk prowadzonych przez organizacje nurkowe. Analiza wypadków nurkowych dla każdego nurka jest pouczająca i daje dużo do myślenia. Rozważnym pozwala przewidywać błędy lub ich unikać. W polskiej literaturze niewiele jest publikacji poświęconych analizie wypadków rodzimych nurków. Poniżej przedstawiono analizę wypadków nurkowych w oparciu o kontrowersyjne źródło, społecznościową stronę internetową polskich nurków „Forum Nuras”. Na www.forum-nuras.com w zakładce „Wypadki nurkowe” w latach 2003-2014 przez uczestników forum zostało zgłoszonych 225 tematów dotyczących wypadków nurkowych. Z powyższej liczby wybrano 99 tematów (44%) dotyczących tylko polskich nurków i zgłoszeń tylko poważnych wypadków nurkowych, na skutek których doszło do zachorowania na chorobę dekompresyjną, urazu ciśnieniowego płuc lub śmierci nurka. Przeanalizowano liczbę zarejestrowanych wypadków w poszczególnych latach i ich wynik końcowy. Zestawiono miejsca zaistniałych wypadków: nurkowanie w jeziorach i morzach, wypadki w Polsce i poza naszym krajem. Zwrócono uwagę na możliwe przyczyny, które doprowadziły do niepomyślnego przebiegu i zakończenia nurkowania. W opisanych na forum 99 wypadkach nurkowych niekorzystne następstwa nurkowania dotyczyły 113 osób. Wśród nich było 6 (5,3%) przypadków urazu ciśnieniowego płuc, 28 (24,7%) przypadków choroby dekompresyjnej i aż 79 (70,0%) przypadków zgonu nurka.

EN

A review of the data collected from the available literature indicates that diving accidents are most commonly related to an improper behaviour of the victims, or other divers involved in the incident, as a result of either their lack of experience, recklessness or ignorance. Apart from the statistical data of DAN USA and the British Sub-Aqua Club it is difficult to obtain data collected by diving organisations. An analysis of diving accidents is instructive and provides a lot to consider for divers. Moreover, it may teach them to anticipate mistakes or even to avoid them. Polish publications devoted to an analysis of diving accidents are scarce. The analysis presented below was based on a controversial source, a socialnetworking website of Polish divers – the "Nuras" Forum. The website www.forum-nuras.com provides a tag marked as "Diving accidents" where the forum participants initiated 225 topics related to diving accidents that took place in the period between 2003-2014. From the above list 99 topics (44%) were selected, which were concerned only with Polish divers and encompassed only severe diving accidents resulting in the occurrence of decompression sickness, pulmonary barotrauma or in the divers' death. The analysis was concerned with estimating the number of recorded accidents in particular years and presenting the end result. Moreover, it provided a classification of places of accident occurrence: diving in lakes and seas, accidents in Poland and outside the country. Also, the work considered the potential causes leading to the unfavourable course of the fateful dives. The 99 diving accidents reported in the forum affected 113 people. Six of the cases among them (5.3%) involved pulmonary barotrauma, 28 (24.7%) decompression sickness and as many as 79 (70.0%) - the divers' deaths.

6

Ocena zagrożenia chorobą dekompresyjną u nurków

Olszański R., Radziwon P., Korsak J., Siermontowski P., Kozakiewicz M.

Polish Hyperbaric Research

|

2014

|

nr 2(47)

45--52

PL

Powstające podczas dekompresji pęcherzyki gazowe stanowią niefizjologiczną powierzchnię, z którą wchodzą w kontakt płytki krwi i białka układu krzepnięcia. Skutkiem tego, jest aktywacja płytek krwi oraz czynników kontaktu. Wychodząc z tego założenia, od ponad 30 lat rozpoczęto w Polsce weryfikowanie bezpieczeństwa tabel dekompresyjnych, za pomocą oceny zmian hemostazy i fibrynolizy.

EN

Gas bubbles occurring during the process of decompression create a non-physiological surface which comes into contact with blood platelets and coagulation proteins. The result is activation of blood platelets and contact factors. Accordingly, over 30 years ago Polish researchers began to verify the safety of decompression tables through the evaluation of changes of haemostasis and fibrinolysis.

7

Ocena wpływu hiperbarii na wybrane parametry fibrynolizy u nurków

Tomaszewski R., Radziwon P., Olszański R.

Polish Hyperbaric Research

|

2010

|

nr 4(33)

63-70

PL

Pomimo postępu jaki dokonał się w profilaktyce, rozpoznaniu oraz leczeniu choroby dekompresyjnej i jałowej martwicy kości, ich patomechanizm nie został jeszcze w pełni poznany i stanowią one nadal istotny problem kliniczny. Badania dotyczące oddziaływania hyperbarii na organizm człowieka zwracają uwagę na wpływ tych procesów na układ hemostazy. Jednocześnie niewiele prac poświęcono zmianom parametrów fibrynolizy w przebiegu nurkowań.

EN

Despite the progress made in prevention, diagnosis and treatment of decompression sickness, and avascular necrosis (of bone), their pathogenesis has not yet been fully elucidated, and they still are a significant clinical problem. The study of the hyperbaric effects on the human body draws attention to the impact of those processes on hemostasis. At the same time, few works were devoted to the change of the parameters of fibrinolysis in the course of diving.

8

Choroba dekompresyjna u nurka po długotrwałym nurkowaniu powietrznym na małej głębokości - opis przypadku

Olszański R., Konarski M.

Polish Hyperbaric Research

|

2010

|

nr 4(33)

89-96

PL

Podstawowym warunkiem bezpiecznego pobytu człowieka pod wodą jest odpowiednie przygotowanie nurka, na które składa się dobre wyszkolenie, opanowanie kanonów organizacyjnych nurkowania, właściwa kwalifikacja zdrowotna oraz świadomość zagrożeń, jakie może nieść za sobą niezgodne z zasadami nurkowanie. W artykule przedstawiono opis przypadku choroby dekompresyjnej (DCS) u nurka zawodowego, która wystąpiła po długotrwałym nurkowaniu powietrznym na małej głębokości, połączonym z dużym wysiłkiem fizycznym. Jak ustalono, podczas nurkowania doszło również do naruszenia przepisów nurkowych oraz lekceważenia zasad dekompresji, co w konsekwencji doprowadziło do wypadku dekompresyjnego. Równocześnie, ze względu na profil ekspozycji opisany przypadek stanowi przyczynek do dyskusji nad problemem bezpieczeństwa długotrwałych nurkowań na niewielkie głębokości, realizowanych coraz częściej zarówno przez personel zawodowych firm nurkowych, jak i przez osoby nurkujące amatorsko.

EN

A principal condition of safe stay of the man underwater is suitable preparation of the diver on whom consists the good education, the capture of organizational canons of the diving, the proper fitness to dive assessment and the cognition of threats, which can carry behind itself diving discordant with rules. In the article authors introduced the description of the decompression sickness (DCS) case at the professional diver, who appeared after the prolonged air diving on the small depth, combined with the large physical effort. How it was fixed, transgression of diver�Śs regulations and slights of rules of the decompression was also reached during the diving, what consequently led to the decompression accident. Simultaneously, for the reason of exposition�fs profile the case described determines a contribution to the discussion over the problem of the safety of prolonged dives on shallow depths, realized more and more often both through the staff of professional diver�fs firms, as by the unprofessional divers.

9

Wpływ nurkowania na PAI - 1 I ALFA2-antyplazminy oraz aktywność fibrynolityczna

Radziwon P., Olszański R., Tomaszewski R., Lipska A., Dąbrowiecki Z., Korzeniewski K., Siermontowski P., Boczkowska-Radziwon B

Polish Hyperbaric Research

|

2007

|

Nr 3(20)

33-42

PL

Praca mówi o nie zbadanych dotychczas dokładnie powiązaniach choroby dekompresyjnej z zagadnieniami hemostazy a szczególnie fibrynolizy. Badany był wpływ ekspozycji hiperbarycznej na główne składniki systemu fibrynolizy. Dwie grupy młodych mężczyzn poddawane były ekspozycjom hierbarycznym do ciśnienia 400 kPa - grupa I - i 700 kPa - grupa II. Stosowano dekompresję powietrzna. Po ekspozycji badano nurków na obecność objawów choroby dekompresyjnej, a także poszukiwano pęcherzyków gazu w naczyniach żylnych metoda Dopplera. 15 minut po zakończeniu dekompresji pobierano krew do badań koagulologicznych. Badano stężenie i aktywność t-PA i PAI-1, stężenie PAP i alfa2-antyplazminy. W grupach badawczych nie stwierdzono wykładników choroby dekompresyjnej ani nadmiernej ilości pęcherzyków wewnątrznaczyniowych. Stwierdzono miedzy innymi spadek poziomu alfa2-antyplazminy, spadek stężenia i aktywności PAI-1. Nie zaobserwowano zmian w zakresie czynnika XII jak i t-PA. Ekspozycja hiperbaryczna i dekompresja indukuje fibrynolize, nawet bez obecności pęcherzyków gazowych.

EN

There are a number of reported cases of decompression sickness (DCS) with haemorrhages. These cases have not been sufficiently investigated and thus bleeding complications could not be directly correlated to the enhanced fibrinolysis. The effect of hyperbaric exposition and decompression on the main components of fibrynolitic system have been measured. Two groups of 25 male divers each, were subjected to hyperbaric exposures to the pressure of either 400 kPa - group I - or 700 kPa - group II followed by a staged decompression. The divers were monitored for clinical symptoms of DCS and checked for Doppler-detected venous gas bubbles. Venous blood was drawn from divers before exposition and 15 minutes after decompression. The concentrations and activities of t-PA and PAI-1 as well as concentrations of PAP and alpha2-antiplasmin and activity of factor XIIa were measured. In all groups of divers no cases of DCS as well as detectable gas bubbles were noted. We observed elevated concentration of PAP, decreased concentration of alpha2-AP, decreased PAI-1 concentration and activity. There were no significant changes in factor XIIa activity as well a of t- PA concentration and activity. Hyperbaric exposition and decompression induce activation of fibrynolisis, even in the absence of detectable gas bubbles. Fibrynolitic activity increases mainly due to decrease of PAI-1 concentration and activity. Further clinical trials are necessary for the estimation of the importance of activation of fibrynolisis with decreased level of PAI-1 and alpha2-AP as possible risk factor for bleeding in divers.

10

The Indigenous Fisherman Divers of Thailand: Diving-Related Mortality and Morbidity

Gold D., Geater A., Aiyarak S., Wongcharoenyong S., Juengprasert W., Johnson M., Skinner P.

International Journal of Occupational Safety and Ergonomics

|

2000

|

Vol. 6, No. 2

147--167

EN

The Urak Lawoi are indigenous fishermen on Thailand’s west coast. The population includes an estimated 400 divers who dive using surface-supplied compressed air. In a cross-sectional survey conducted among the 6 major communities of Urak Lawoi, questionnaire-based interviews were administered to active divers, ex-divers, and families or colleagues of divers who had died in the previous 5 years. Six deaths resulting from diving-related accidents were identified, indicating a diving-related mortality rate of approximately 300 per 100,000 person-years, while in the same 5-year period 11 divers had been disabled owing to diving-related events, indicating a diving-related disabling event rate of approximately 550 per 100,000 person-years. Among 342 active divers interviewed, one third reported having suffered from decompression illness, although based on reported current symptoms over 50% were classified as suffering from recurring non-disabling decompression illness. Physical examination conducted on a subset of 98 active divers revealed the presence of spinal injury (clonus, raised muscle tone, and heightened reflexes) and of joint damage (pain in one or more joint, crepitus, or restricted movement) in 24 and 30% respectively. Improved primary prevention and medical treatment are needed to reduce mortality and morbidity among this population.