Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Induction of Micronuclei in Mice Bone Marrow Cells by Cobalt and Copper Chlorides

Goc Rasgele P., Kekecoglu M., Gokalp Muranli F. D.

Archives of Environmental Protection

|

2013

|

Vol. 39, no. 1

75-82

EN

The aim of our research was to investigate the genotoxic effects of cobalt chloride and copper chloride in mouse bone marrow cells using the micronucleus (MN) assay. The three different concentrations of cobalt chloride (11.2, 22.5 and 45 mg kg-1) and copper chloride (1.17, 2.35 and 4.70 mg kg-1) were injected intraperitoneally to mice for 24 and 48 hours. It was observed that both of these heavy metals induced a signifi cant increase in frequency of micronucleated polychromatic erythrocytes (MNPCE) at different concentrations in mice for 24 and 48 hours when compared with the control. Furthermore, the signifi cant reduction for the polychromatic erythrocyte/normochromatic erythrocyte (PCE/NCE) ratio which is indicative of bone marrow cytotoxicity was observed in bone marrow cells which were treated with copper chloride at all concentrations for 24 and 48 hours. No reduction of the PCE/NCE ratio was observed both 24 and 48 hours after all the doses of cobalt chloride tested as compared to the negative control. These results lead us to the conclusion that copper chloride may have genotoxic and cytotoxic properties due to induction in the frequency of MN and a reduction in PCE/NCE ratio in bone marrow cells of mice, whereas cobalt chloride induced only genotoxic effect in mice bone marrow.

2

Kompozyty węglowe interkalowane chlorkiem miedzi (II)

Macherzyńska B.

Kompozyty

|

2002

|

R. 2, nr 5

390-393

PL

W pracy badano wpływ suchego powietrza, warunków atmosferycznych (temperatura pokojowa, ciśnienie atmosferyczne i wilgotność pokojowa) i podwyższonej temperatury na trwałość kompozytów C-C interkalowanych chlorkiem miedzi (II). Do otrzymania kompozytów węglowych użyto dwóch rodzajów włókien grafitowych P-120 i K-1100 różniących się parametrami struktury (La, Lc). Natomiast jako prekursor osnowy węglowej zastosowano żywice fenolowo-formaldehydową i pak mezofazowy. Próbki kompozytów przed procesem interkalacji były poddane wysokotemperaturowej obróbce w temperaturze 2150°C. Z przeprowadzonych badań wynika, że rodzaj zastosowanego prekursora osnowy węglowej nie ma wpływu na trwałość kompozytów C-C interkalowanych CuCl2. Natomiast rodzaj zastosowanych włókien węglowych w dużej mierze determinuje ich trwałość. Kompozyty otrzymane na bazie włókien K-1100 charakteryzują się wyższą trwałością niż kompozyty z włóknami P-120. Wyższa trwałość kompozytów z włóknami K-1100 wiąże się z tym, że większe przestrzenie miedzywarstwowe pozwalają na otrzymanie dłuższych łańcuchów interkalantu.

EN

In this work, the influence of dry air (moisture - free air), ambient air, temperature and distilled water bath on stability of intercalated C-C composites has been analyzed. Stability of intercalated composites was determined in term's relative change of resistivity, measured in time. To prepare the C-C composites two kinds of pitch-based fibres were used: P-120 and K-1100. Both types of fibres differed from each other in parameters of crystal structure (Tab. 1). As precursors of composite of matrices, phenol-formaldehyde resin (Z) and mesophase pitch (PAK), were used. After initial carbonisation, the carbon matrix was heated to 2150°C to improve ability to intercalation. Three kinds of composites, with two directional reinforcement (2D), P/Z, K/Z and K/PAK were prepared. Parameters of crystal structure have showed in Table 1. All carbon samples were intercalated with copper (II) chloride. Kind of samples and their resistivity after intercalation have shown in Table 2. Studies in dry air (Fig. 1) have showed that the higest changes in resistance occurred for composites with fibres P-120. For composites with fibres K-1100 the changes in resistance weren't observed. During measurements in ambient air, the relative changes of resistance were generally higher (Fig. 2). A kind of fibre, which was used, has an impact on stability. High stability of composite reinforced with K-1100 results from its well ordered crystalline structure. Thcrmogravimetric analyses showed that the composites with fibres K-1100 had lower mass changes than the composites with fibres P-120 (Fig. 3, Tab. 3). No mass changes were observed up to 400°C, for the composites with fibres K-1100 intercalated with CuCl2. In all range of temperature the mass losses for these composites were from 14% to 16%, independently from the precursor of matrix. On the other hand, the composites with fibres P-120 undergo deintercalation even after slight increasing of temperature. In this case total mass losses have gained the value of 50%.

3

Włókna węglowe i kompozyty modyfikowane drogą interkalacji

Macherzyńska B., Błażewicz S.

Inżynieria Materiałowa

|

2002

|

R. XXIII, nr 2

52-57

PL

Celem pracy było określenie zdolności do interkalacji kompozytów węglowych ich poszczególnych komponentów. Przygotowano następujące materiały: włókien grafitowych o oznaczeniach producenta P-120 i K-1100, osnowę węglową i kompozyty. Do wytworzenia osnowy kompozytu wykorzystano żywicę fenolowo-formaldechydową (Z) i pak mezofazowy (PAK). Surowce osnowy węglowej po wstępnym procesie zwęglania zostały poddane obróbce cieplnej do 2150 stopni Celsjusza, co miało na celu podwyższenie zdolności osnowy węglowej do interkalacji. Otrzymano trzy rodzaje kompozytów P/Z, K/Z i K/PAK o wzmocnieniu dwukierunkowym (2D) różniących się między sobą rodzajem zastosowanych włókien i osnowy. Wszystkie próbki węglowe zostały poddane procesowi interkalacji chlorkiem miedzi(II). Do badania struktury materiałów węglowych przed i po procesie interkalacji stosowano dyfrakcję rentgenowską. Metodą tą wyznaczono parametry mikrostruktury (Lc, La), odległość międzypłaszczyznową (d002), oraz grubość warstwy interkalacyjnej (di).

EN

The aim of this paper was to describe ability to intercalation of laboratory prepared carbon composites and their constituents. In work the following materials were tested: pitch-based fibres of P-120 and K-1100 manufacturer's designations, carbon matrix and resulting composites. To prepare a matrix of composites, phenol-formaldehyde resin (Z) and pitch-based precursor (PAK) were used. After initial carbonisation, the carbon matrix was heated to 2150 degrees centigrade to improve ability to the future intercalation. Three kinds of composites (P/Z, K/Z and K/PAK), with two directional reinforcement (2D), were prepared. All carbon samples were intercalated with copper chloride(II). To study the structure of all materials, before and after intercalation, X-ray diffraction method was used. It enabled to measure microstructure parameters (Lc and La), interplanar distance (d002) and thickness of an intercalation layer (di). Before intercalation, graphite fibres are characterized by well developed graphite structure of three-dimensional order, different than carbon turbostratic structures. Graphite fibres show a tendency to intercalation, however this process proceeds harder than in a synthetic graphite, which is testified by difraction spectra with visible complex stages of intercalation. Comparison of two kinds of graphite fibres shows that their structure significantly affects intercalation process.