Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: chiller amoniakalny

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Perspektywy chillerów amoniakalnych w chłodnictwie i klimatyzacji w Europie

Larsen J.K.

Chłodnictwo : organ Naczelnej Organizacji Technicznej

2009

R. 44, nr 6

38-44

Prezentowany artykuł został wygłoszony w czasie 8 Konferencji Gustawa Lorenzena "Naturalne Czynniki Robocze", która odbyła się w Kopenhadze w dniach 7-10 września 2008 roku. Wycofanie z użycia czynnika R22 jest coraz bliższe. Fakt ten będzie miał wpływ na chłodnictwo oraz przemysł urządzeń klimatyzacyjnych we wszystkich regionach świata. W Europie, wykorzystanie czystego R22 dla celów serwisowych będzie zabronione z końcem 2009 roku. Zatem prawdopodobnie wystąpią niedobory i deficyt tego czynnika. Wobec tego wzrasta znaczenie i zapotrzebowanie na zrównoważone rozwiązania zapobiegające powstającej sytuacji. Kluczowymi zagadnieniami stają się więc efektywność energetyczna i jak najmniejsze oddziaływanie czynników na środowisko naturalne. Amoniak jest bardzo wydajnym czynnikiem chłodniczym, ma sprawdzoną i ugruntowaną pozycję, a także tradycję stosowania go w instalacjach chłodnictwa przemysłowego. Ostatnio wzrasta zastosowanie amoniaku poza tradycyjnym chłodnictwem, bowiem, jeśli jest odpowiednio traktowany, staje się obecnie postrzegany jako realna alternatywa dla halokarbonów w systemach chłodniczych oraz klimaty-zacyjnych. W artykule, skupiając się na warunkach europejskich, opisano bieżące regulacje, zastosowania, technologie i trendy w zakresie wykorzystania amoniaku. Zaprezentowano zatem analizę wskaźnika TEWI dla amoniakalnego chillera klimatyzacyjnego. Przedyskutowano wyzwania: bezpieczeństwo, redukcja wsadu (napełnienia) czynnika i początkowy koszt, jakie stoją przed szerszym wykorzystaniem tego czynnika. Czynniki chłodnicze HFC zostały opracowane celem zamiany i zastąpienia degradujących warstwę ozonu czynni-ków chłodniczych z grupy CFC i HCFC tak, jak to regulował Protokół Montrealski. Są one wykorzystywane od początku lat 1990. Czynniki chłodnicze HFC nie wykazują potencjału uszczuplającego ozon (ODP), ale wykazują oddziaływanie na globalne ocieplenie (GWP) będąc adresatem Protokołu z Kioto. Globalne ocieplenie jest jednym z wyzwań zwróconych bezpośrednio w kierunku sektora chłodnictwa. Zgodnie ze Stanowiskiem Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa (IIR) [1]: "Sektory chłodnictwa i klimatyzacji wykorzystują około 15% energii elektrycznej zużywanej w skali świata w ogóle. Niezależnie od pozytywnego wpływu na zasoby energetyczne Ziemi (Globu), przez poprawę energetycznej efektywności instalacji, są również zdolne wywierać pozytywny wpływ na pośrednią emisję dwutlenku węgla CO2, który jest podstawowym komponentem (ponad 80% ogólnego całkowitego) wpływu sektora chłodnictwa na efekt cieplarniany i globalne ocieplenie ". Zasadniczym zadaniem i celem Europejskiej Regulacji dotyczącej F-gazów, EC No. 842-2006, jest redukcja emisji fluorowanych gazów cieplarnianych objętych Protokołem z Kioto, aby w ten sposób chronić środowisko naturalne. Regulacja dotycząca F-gazów obejmuje zawartość, odzysk, szkolenia i treningi personelu wraz z certyfikowaniem, sprawozdawczość, monitorowanie oraz normowanie, ocenę i znakowanie. Komisja Europejska powinna 4 lipca 2011 roku opublikować raport bazujący na doświadczeniu w zastosowaniu Regulacji dotyczącej F-gazów