Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza metod wyznaczania wskaźników stabilności wody

Knap-Bałdyga Alicja, Perchuć Małgorzata

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2022

|

Nr 3

19--25

PL

Przedstawiono problematykę oceniania skłonności wody do wykazywania właściwości korozyjnych bądź do wytrącania osadu węglanu wapnia, na podstawie analizy różnych wskaźników stosowanych do wyznaczania stabilności wody, z uwzględnieniem ich metod obliczania, interpretacji oraz znanych ograniczeń w stosowaniu. W artykule opisano również praktyczne przykłady zastosowania wybranych wskaźników stabilności wody do oceny jej właściwości korozyjnych.

EN

The problems of evaluating the scale forming or corrosive tendencies of water were presented based on the analysis of various water stability indices, taking into account their calculation methods, ways of interpretation, as well as their known limitations. The article also describes practical examples of using selected water stability indices to evaluate corrosive tendencies of water.

2

Chemical stability of orthodontic adhesives based on polymer network depending on external environment’s temperature

Kuśmierczyk Dorota, Turło Jadwiga, Podsadni Piotr, Małkiewicz Konrad

Polimery

|

2019

|

T. 64, nr 2

111--118

EN

In the present study the authors assessed chemical stability of four light-cured orthodontic adhesives: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus, Resilience, with respect to temperature of the external environment. Polymerized samples of orthodontic adhesives were treated with pH 7 phosphate-citrate buffer solutions based on HPLC-grade water at 20, 36 and 50°C. After 1 hour, 24 hours and 7 days of sample incubation, the obtained eluates were analyzed using the high performance liquid chromatography method (HPLC) which confirmed the presence of triethylene glycol dimethacrylate (TEGDMA) monomer in solutions obtained after incubation of Contec LC, Resilience and Transbond XT samples. The presence of ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA) monomer was also detected in eluates obtained from the Resilience adhesive. The eluates obtained after storage of Transbond Plus adhesive system were free of the sought substances. TEGDMA monomer concentrations were highest in the eluates obtained after 1 hour of incubation, the lowest after 7 days of storage of orthodontic adhesive samples, regardless of the temperature of the phosphate-citrate buffer. In addition, there were statistically significant differences in concentrations of monomers depending on the tested adhesive system. The rate of degradation of orthodontic adhesives based on a polymer network may also be adversely affected by an increase in ambient temperature.

PL

Oceniano stabilność chemiczną czterech światłoutwardzalnych klejów ortodontycznych: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus oraz Resilience w warunkach zmiennych wartości temperatury środowiska zewnętrznego. Spolimeryzowane próbki klejów poddawano działaniu roztworów buforu fosforanowo-cytrynianowego na bazie wody o czystości HPLC o pH 7 i temperaturze 20, 36 i 50 °C. Po upływie 1 h, 24 h i 7 dni inkubacji próbek uzyskane eluaty analizowano metodą chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej HPLC, która potwierdziła obecność monomeru dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA) w roztworach otrzymanych po inkubacji próbek materiałów Contec LC, Resilience i Transbond XT. W eluatach uzyskanych z kleju Resilience wykryto ponadto obecność monomeru dimetakrylanu glikolu etylenowego (EGDMA). Eluaty otrzymane po inkubacji systemu adhezyjnego Transbond Plus były wolne od poszukiwanych substancji. Największe stężenia monomeru TEGDMA były w eluatach uzyskanych po 1 h inkubacji, a najmniejsze po 7 dniach przechowywania próbek klejów ortodontycznych, niezależnie od temperatury buforu fosforanowo-cytrynianowego. Wykazano też istnienie istotnych statystycznie różnic stężeń oznaczonych monomerów w zależności od badanego systemu adhezyjnego. Zaobserwowano, że wzrost temperatury otoczenia może wywierać niekorzystny wpływ także na tempo degradacji klejów ortodontycznych opartych na matrycy polimerowej.

3

Chemical stability of orthodontic adhesives based on polymer network depending on external environment’s pH

Kuśmierczyk Dorota, Turło Jadwiga, Podsadni Piotr, Małkiewicz Konrad

Polimery

|

2019

|

T. 64, nr 1

34--42

EN

Chemical stability of composite adhesive systems is crucial for the safety of their use.The study assessed chemical stability of four light-cured orthodontic adhesives: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus, Resilience, depending on pH value of the external environment. Samples of polymerized orthodontic adhesives were treated with (high-performance liquid chromatography) HPLC-grade water solutions of phosphate-citrate buffer with pH values respectively: 4, 5,6 and 7 at 36 °C. The eluates obtained after 1 hour, 24 hours and 7 days of sample incubation were analyzed for the presence of camphorquinone (CQ), bisphenol A (BPA), triethylene glycol dimethacrylate (TEGDMA), urethane dimethacrylate (UDMA), bisphenol A diglycidyl methacrylate (Bis-GMA), ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA), 2,2-dimethoxy-2-phenylacetophenon (DMPA) usingultra-high performance liquid chromatography (UHPLC). Out of the seven searchable substances, TEGDMA was present in eluates obtained from Contec LC, Resilience and Transbond XT materials and EGDMA in eluates obtained from Resilience adhesive. The eluates obtained from the Transbond Plus adhesive system were virtually free of the sought substances. The highest concentrations of TEGDMA in solutions were recorded after 1 hour of incubation regardless ofthe type of material. In the case of Contec LC material, an increase in TEGDMA concentrations was observed along with an increase in the solutions’ pH, butonly for the elution period of 1 hour and 7 days, the effect of the solvent’s pH was statistically significant (p ≤ 0.001). In the case of Resilience and Transbond XT, no significant differences in TEGDMA concentrations were observed with respect to pH of the external environment. In the conditions of the conducted study, a lack of chemical stability was confirmed for the majority of assessed orthodontic adhesive systems based on polymers, expressed in emission of component monomers to the external environment. The chemical compound identified in the study was TEGDMA, and for each pH of the solvent, statistically significant differences in its release were found between the materials. However, no explicit relationship was observed between chemical in stability of the studied materials and pH of the external environment within the assumed range of assessment.

PL

Stabilność chemiczna kompozytowych systemów adhezyjnych jest kluczowa z punktu widzenia bezpieczeństwa ich stosowania. W badaniu oceniano stabilność chemiczną czterech światłoutwardzalnych klejów ortodontycznych: Contec LC, Transbond XT, TransbondPlus, Resilience, w zależności od wartości pH środowiska zewnętrznego. Próbki spolimeryzowanych klejów ortodontycznych poddano działaniu roztworów buforufosforanowo-cytrynianowego na bazie wody o czystości HPLC, o wartości pH: 4, 5,6 oraz 7 i temperaturze 36 °C. Eluaty uzyskane po 1 h, 24 h i 7 dniach inkubacji próbek analizowano metodą chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej (HPLC) pod względem obecności kamforochinonu (CQ), bisfenolu A (BPA), dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA), dimetakrylanu uretanu (UDMA), bisfenolu A metakrylanu diglicydylu (Bis-GMA), dimetakrylanu glikoluetylenowego (EGDMA), 2,2-dimetoksy-2-fenyloacetofenonu (DMPA). Z siedmiu związków chemicznych identyfikowanych w roztworach potwierdzono obecność TEGDMA w eluatach uzyskanych z materiałów Contec LC, Resilience i Transbond XT oraz obecność EGDMA w eluatach z kleju Resilience. Eluaty otrzymane z systemu adhezyjnego TransbondPlus praktycznie biorąc nie zawierały poszukiwanych substancji. Największe stężenia TEGDMA w roztworach stwierdzono po 1 h inkubacji próbek ortodontycznych systemów łączących, niezależnie od rodzaju materiału. W odniesieniu do kleju Contec LC obserwowano wzrost stężenia TEGDMA wraz zwartością pH roztworów, ale wpływ pH rozpuszczalnika był istotny statystycznie (p ≤ 0,001) tylko w wypadku czasu wymywania 1 h i 7 dni. W roztworach po inkubacji materiałów Resilience i Transbond XT nie stwierdzono istotnych różnic stężeń TEGDMA w zależności od pH środowiska zewnętrznego. W warunkach przeprowadzonego badania potwierdzono brak stabilności chemicznej większości ocenianych, polimerowych, ortodontycznych systemów adhezyjnych wyrażający się emisją tworzących je monomerów do środowiska zewnętrznego. W odniesieniu do każdej wartości pH rozpuszczalnika wykazano istotne statystycznie różnice w uwalnianiu TEGDMA pomiędzy badanymi materiałami. Jednocześnie w przyjętym zakresie oceny nie zaobserwowano jednoznacznej zależności stabilności chemicznej badanych materiałów od pH środowiska zewnętrznego.

4

Badania stabilności chemicznej kompozytowego elektrolitu 3-YSZ-Al2O3 w stosunku do materiałów elektrodowych do zastosowania w średniotemperaturowych ogniwach paliwowych

Molin S., Bobruk M., Wyrwa J., Pleśniak J., Brylewski T.

Materiały Ceramiczne

|

2018

|

T. 70, nr 1

50--64

PL

Jednym z podstawowych wymogów stawianych materiałom na elektrolity do średniotemperaturowych ogniw paliwowych IT-SOFC (ang. intermediate-temperature solid oxide fuel cells) jest ich kompatybilność chemiczna z elektrodami w temperaturach zarówno eksploatacji, jak i wytwarzania ogniw. W celu sprawdzenia, czy badany w pracy kompozytowy elektrolit o osnowie z częściowo stabilizowanego ditlenku cyrkonu i z wtrąceniami tlenku glinu w ilości 1% mol. (3-YSZ-Al2O3) może zostać zastosowany w celu zapewnienia odpowiedniej sprawności ogniw IT-SOFC przez długi okres eksploatacji, przeprowadzono analizę jego stabilności chemicznej w stosunku do materiału katody La0,6Sr0,4Co0,2Fe0,8O3 (LSCF48) oraz w stosunku do NiO, stanowiącego główny składnik materiału anody. Po wygrzewaniu mieszaniny elektrolitu i katody w proporcji wagowej 1:1 w 1273 K przez 5 i 100 godz., stwierdzono obecność nowych faz, które mogą wpływać na pogorszenie właściwości elektrochemicznych złącza elektrolit/katoda. W warunkach przewidywanej pracy ogniwa, tj. w temperaturze 1073 K elektrolit wykazuje zdecydowanie wyższą stabilność chemiczną w kontakcie z anodą aniżeli w kontakcie z katodą, która wynika z ograniczonej wzajemnej dyfuzji kationów w układzie 3-YSZ-Al2O3/NiO.

EN

One of the main features required of materials to be applied as electrolytes in intermediate-temperature solid oxide fuel cells (IT-SOFCs) is their chemical compatibility with electrodes at both operating temperatures and the temperatures at which the cells are manufactured. To verify whether the investigated composite electrolyte with a matrix consisting of partially stabilized zirconia and alumina inclusions of 1 mol% (3-YSZ-Al2O3) can be applied to ensure a sufficiently high long-term operating efficiency of IT-SOFCs, its chemical stability was analyzed via exposure to the La0.6Sr0.4Co0.2Fe0.8O3 (LSCF48) cathode material and NiO, which constitutes the main component of the anode material. After annealing the mixture consisting of the electrolyte and the cathode material at a mass ratio of 1:1 for 5 and 100 hours at 1273 K, the presence of new phases that might affect the electrochemical properties of the electrolyte/cathode junction was observed. Under the anticipated operating conditions of the cell, i.e. at 1073 K, the electrolyte exhibits significantly higher chemical stability in contact with the anode material than when exposed to the cathode one, which can be attributed to the reduced interdiffusion of cations in the 3-YSZ-Al2O3/NiO system.

5

Ocena stabilności wody wprowadzanej do sieci wodociągowej

Wolska M., Mołczan M.

Ochrona Środowiska

|

2015

|

Vol. 37, nr 4

51--56

EN

Both chemical and biological stability of water was assessed from the three water supply networks using different water sources: surface, infiltration and the mixed (surface and groundwater). The oxidizing agent content, Langelier and Ryznar corrosivity indexes and water aggressiveness index were chosen as criteria for the water chemical stability assessment. Water biostability was determined on the basis of nutrient content: inorganic nitrogen and phosphate forms as well as biodegradable organic carbon (BDOC). It was established that in respect of chemical stability, the waters had some common characteristics such as dissolved oxygen and chlorine oxidizing agent content, conducive to the electrochemical corrosion process, as well as lack of an aggressive carbon dioxide with the concurrent lack of calcium-carbonate equilibrium supporting scale formation. The Ryznar index values were indicative of the corrosive potential of water; the surface water samples belonged to a clearly ‘corrosive’ range. The biological instability was a constant feature of the tested waters and it was the excessive inorganic nitrogen content that was the most conducive to the bacterial regrowth in the water. In either case, disinfectant content was determined to be inadequate with regard to prevention of biological recontamination of water, which was in contrast with its excess in relation to water corrosivity criterion.

PL

Chemiczna i biologiczna stabilność wody została oceniona w trzech sieciach wodociągowych wykorzystujących różne źródła wody: powierzchniowe, infiltracji i mieszane (powierzchniowych i podziemnych).

6

Stabilization/solidification of spent grit in fly ash based geopolymers

Nikolić I., Tadić M., Durović D., Zejak R., Mugoša B.

Environment Protection Engineering

|

2015

|

Vol. 41, nr 2

5--14

EN

Stabilization/solidification (S/S) method is a potential solution for immobilization of heavy metals containing waste. Immobilization of heavy metals from spent grit, waste material from the shipbuilding and ship repair industry, into the fly ash based geopolymers using the S/S method was evaluated. Addition of spent grit in the quantity of 10% of total solid content of geopolymer mixture decreased the compressive strength of fly ash based geopolymers but did not affect the change of geopolymer strength in function of synthesis parameters. TCLP and EN 12457-2 leaching test were used for the evaluation of chemical stability of contaminated geopolymers with respect to the leaching of heavy metals. The both, TCLP and EN 12457 leachates fulfill the maximum acceptable limits for landfill disposal with respect to the heavy metals concentration. The highest concentration of Zn is observed in a both, TCLP and EN 12457 leachates due to the synthesis parameters.

7

Reaktywność chemiczna kompozytowego elektrolitu stałego 3Y-TZP/Al2O3 z materiałem katodowym LSCF48 w kontekście możliwości ich wykorzystania do ogniw paliwowych IT-SOFC

Obal K., Brylewski T., Adamczyk A., Kruk A., Pędzich Z., Rękas M.

Materiały Ceramiczne

|

2014

|

T. 66, nr 3

212--217

PL

Niniejsza praca dotyczy oceny stabilności chemicznej kompozytowego elektrolitu o osnowie z częściowo stabilizowanego dwutlenku cyrkonu i wtrąceniami tlenku glinu (3Y-TZP/Al2O3) w stosunku do elektrody La0,6Sr0,4Co0,2Fe0,8O3 (LSCF48). Analiza fazowa mieszaniny 3Y-TZP/Al2O3-LSCF48 zestawionej w proporcji wagowej 1:1 i poddanej wygrzewaniu w 1073 K nie wykazała obecności innych faz niż wyjściowe. Wzrost temperatury wygrzewania do 1273 K spowodował powstawanie nowych faz krystalicznych, głównie SrZrO3 i CoFe2O4. Wyniki tych badań wskazują na potencjalne możliwości zastosowania elektrolitu 3Y-TZP/Al2O3 do średniotemperaturowych ogniw paliwowych typu IT-SOFC ze względu na kompatybilność chemiczną z katodą LSCF48 w temperaturze przewidywanej eksploatacji ogniwa (1073 K). Ze względu na zachodzące zmiany strukturalne w mieszaninie poddanej wygrzewaniu w 1273 K - złącze elektrolit-katoda nie może być wystawione na działanie tej temperatury przez dłuższy okres czasu podczas wytwarzania ogniwa paliwowego.

EN

The paper presents the evaluation of chemical stability of composite electrolyte with the partially stabilized zirconia matrix and aluminium oxide inclusions (3Y-TZP/Al2O3) in relation to the La0.6Sr0.4Co0.2Fe0.8O3 (LSCF48) electrode. Phase analysis of the 3Y-TZP/Al2O3-LSCF48 mixture batched in a weight ratio of 1:1, and annealed in air at 1073 K revealed the presence of the starting components only while the increase of annealing temperature up to 1273 K (for 5 h and 100 h) caused the formation of new crystalline phases, mainly of SrZrO3 and CoFe2O4. These studies indicate the potential for the application of 3Y-TZP/Al2O3 in intermediate-temperature solid oxide fuel cells (IT-SOFCs) due to the chemical compatibility with the LSCF48 cathode at the expected operation temperature of a cell (1073 K). Due to structural changes of the mixture annealed at 1273 K, the electrolyte-cathode connector cannot be exposed to that temperature for a long time during the manufacturing stage of a fuel cell.

8

Long-term chemical stability of BaCe0,85Y0,15O3-δ + Ce0,85Y0,15O2-δ composite samples at room temperature and at 873 K for use in dual PCFC-SOFC fuel cells

Gawel I., Viviani M, Przybylski K.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2013

|

Vol. 58, iss. 2

393--397

EN

The goal of this work is to compare the long-term chemical stability of BaCe0,85Y0,15O3-δ and Ce0,85Y0,15O2-δ bulk composite samples to that of pure BaCe0,85Y0,15O3-δ after ageing for 600 hours in CO2 /H2 O atmosphere at room temperature and N2 /H2 O atmosphere at 873 K. Differential Thermal Analysis and Thermogravimetry were used to investigate the physicochemical processes that took place during the ageing of the afore-mentioned samples and the chemical composition of the gases released from the samples was analyzed by a Mass Spectrometer. The influence of the reactive atmospheres on phase and chemical composition, as well as the microstructure of the bulk samples, was determined from X-ray Diffraction results and Scanning Electron Microscopy observations combined with Energy Dispersion Spectroscopy analysis. From these studies it can be concluded that the composite materials are capable of maintaining stability in the studied conditions, however, pure BaCe0,85Y0,15O3-δis unstable in CO2 /H2 O atmosphere at room temperature.

PL

Celem pracy jest porównanie długoczasowej stabilności chemicznej spieków kompozytowych BaCe0,85Y0,15O3-δ i Ce0,85Y0,15O2-δ z czystym BaCe0,85Y0,15O3-δ, które poddano starzeniu przez 600 godzin w atmosferze CO2 /H2 O w temperaturze pokojowej oraz w atmosferze N2 /H2 O w 873 K. Do badań procesów fizykochemicznych zachodzących podczas starzenia w/w próbek wykorzystano metodę termicznej analizy różnicowej oraz termograwimetrie, natomiast skład chemiczny gazów uwalnianych z próbek podczas ich ogrzewania analizowano spektrometrem masowym. Wpływ atmosfer reakcyjnych na skład fazowy i chemiczny oraz mikrostrukture spieków określono w oparciu o wyniki badań rentgenograficznych oraz obserwacji przy pomocy skaningowej mikroskopii elektronowej połączonej z dyspersją energii promieniowania rentgenowskiego. Z badań tych można wnioskować, że materiały kompozytowe wykazują stabilność w badanych warunkach, podczas gdy czysty BaCe0,85Y0,15O3-δ jest nietrwały w atmosferze CO2 /H2 O w temperaturze pokojowej.

9

Badania zmian jakości wody w przewodach wodociągowych z wykładziną cementową

Wąsowski J., Kowalski D., Kowalska B., Kwietniewski M., Zawilska M.

Ochrona Środowiska

|

2012

|

Vol. 34, nr 1

53-58

PL

Badania przeprowadzone w instalacji modelowej zasilanej wodą podziemną wykazały, że woda kontaktująca się z wykładziną cementową stopniowo traciła właściwości agresywne i nabierała zdolności do wytrącania węglanu wapnia. Świadczyło to o przechodzeniu składników cementu z wykładziny do wody wodociągowej. Poza głównymi składnikami (wapń, magnez, glin) stwierdzono obecność w wodzie także pierwiastków śladowych (cynk, bar, chrom, ołów, nikiel, kobalt), przy czym nie były to ilości znaczące. Wykazano, że wymywanie pierwiastków z cementu przebiegało intensywniej do wody poddawanej chlorowaniu. Końcowa zawartość wszystkich oznaczonych pierwiastków w wodzie po kontakcie z wykładziną cementową była znacznie poniżej wartości dopuszczalnych w wodzie przeznaczonej do spożycia.

EN

Experiments performed in a model pipe system fed with underground water demonstrated that tap water exposed to cement-lining gradually lost its corrosive properties and continued to develop its potential for calcium carbonate precipitation. This was an indication that cement components were released from the lining into the water residing in the pipes. Apart from its main components (calcium, magnesium and aluminum), the water contained small quantities of trace elements (zinc, barium, chromium, lead, nickel and cobalt). The study produced the following findings: leaching of elements from the cement lining was enhanced upon exposure to chlorinated water, and the final concentration values of all the elements detected in the water after contact with the cement lining were much lower than those permissible for drinking water.

10

Badania stabilności chemicznej kompozytowych elektrolitów stałych na osnowie BaCe0,85Y0,15O3-δ i Ce0,85Y0,15O2-δ do zastosowania w podwójnym ogniwie paliwowym PCFC-SOFC

Gaweł R. A., Przybylski K., Gajerski R., Brylewski T.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 4

577-583

PL

Celem niniejszej pracy jest określenie stabilności chemicznej materiałów elektrolitowych BaCe0,85Y0,15O3-δ i Ce0,85Y0,15O2-δ w postaci proszków i spieków. Próbki do badań stabilności poddawano starzeniu przez 600 godz. zarówno w temperaturze pokojowej, jak i 873 K w mieszaninie gazów CO2/H2O. W badaniach procesów fizykochemicznych zachodzących podczas starzenia proszków i spieków w w/w warunkach zastosowano termiczną analizę różnicową oraz termograwimetrię, natomiast analizę składu chemicznego gazów uwalnianych z badanych próbek podczas ich ogrzewania przeprowadzono przy użyciu spektrometru masowego. Analizę składu fazowego i chemicznego oraz morfologię próbek przeprowadzono przy użyciu dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego oraz skaningowej mikroskopii elektronowej połączonej z dyspersją energii promieniowania rentgenowskiego. Wykazano, że w temperaturze pokojowej proszki i spieki kompozytowe adsorbują niewielkie ilości pary wodnej, natomiast nie stwierdzono adsorpcji CO2. W 873 K stwierdzono, że w/w materiały adsorbują głównie CO2, podczas gdy na parę wodną są odporne. Stosunek adsorbowanego CO2 do zawartości Ba w próbkach zależy od rodzaju próbki oraz składu kompozytu.

EN

The aim of this work is to determine the chemical stability of BaCe0.85Y0.15O3-δ and Ce0.85Y0.15O2-δ electrolyte materials in the form of powders and bulk samples. The samples underwent ageing for 600 hrs at both room temperature and 873 K in a CO2/H2O gas mixture. To determine the physicochemical processes that took place during the powder and bulk sample ageing process in the above-mentioned conditions, differential thermal analysis and thermogravimetry were used. However, the chemical composition analysis of the gases released from the studied samples during their heating was carried out by a mass spectrometer. Analysis of the phase and chemical composition, as well as the morphology of the samples was carried out via X-ray diffraction and scanning electron microscopy combined with energy dispersion spectroscopy. It was shown that at room temperature the composite powders and bulk samples adsorb small amounts of water vapour, however the absorption of CO2 was not determined. At 873 K it was determined that the afore-mentioned materials mainly adsorb CO2, while they are resistant against water vapour. The ratio of CO2 to the amount of Ba in the samples is dependent on the type of studied sample and the chemical composition of a given composite.

11

Wpływ mieszania wody podziemnej z różnych pięter wodonośnych na jej stabilność chemiczną i biologiczną w sieci wodociągowej

Bray R., Sokołowska A., Jankowska K., Olańczuk-Neyman K.

Ochrona Środowiska

|

2011

|

Vol. 33, nr 3

19-23

PL

Przedstawiono wyniki badań nad wpływem mieszania wody czwarto-rzędowej (oczyszczonej) i wody kredowej (niepoddanej oczyszczaniu) w sieci wodociągowej na jej stabilność chemiczną i biologiczną. Oznaczenie ogólnej liczby bakterii żywych i martwych w próbkach wody wykonano w preparatach mikroskopowych wybarwionych fluorochromem (DAPI). Badania chemicznej stabilności wody na podstawie potencjalnej zdolności do wytrącania z niej osadu wykonano w warunkach przepływowych, mierząc absorpcję światła nadfioletowego i widzialnego przechodzącego przez warstwę odkładającego się osadu. Ustalono, że zmieszanie wody kredowej z wodą czwartorzędową, pomimo utrzymania jakości zgodnej z wymaganiami, może skutkować utratą jej stabilności chemicznej i biologicznej i prowadzić do powstawania osadów oraz namnażania się mikroorganizmów w sieci wodociągowej. Wysoki wzrost liczby bakterii odnotowany w wodzie zmieszanej w temperaturze 10 oC (3,35-krotny) oznacza, że niska temperatura wód podziemnych nie gwarantuje zachowania stabilności biologicznej wody w sieci wodociągowej.

EN

Groundwater from Quaternary aquifers (treated) and groundwater from Cretaceous aquifers (untreated) was mixed and tested for chemical and biological stability in water-pipe networks. The total number of live and dead bacteria in the water samples was determined using microscopic preparations stained with fluorochrome (DAPI method). Chemical stability examinations, based on the potential ability of the water to precipitate sediments, were conducted under flow conditions, by measuring both the absorption of UV light and the absorption of visible light passing through the layer of the depositing sediment. The study has produced the following finding. Mixing Cretaceous and Quaternary ground-waters may not only result in the loss of their chemical and biological stability, but also induce sediment deposition and microbial regrowth in the water-pipe network, even when the water quality required is maintained. The considerable (3.35-fold) increase in the number of bacteria observed at 10 oC indicates that the temperature of the mixed groundwaters is insufficiently high to guarantee their biological stability in the water-pipe network.

12

Badanie stabilności prepolimerów estrouretanowych

Datta J., Haponiuk J. T.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 6

469-472

PL

Otrzymano prepolimery estrouretanowe na podstawie oligoestrolu (Poles 55/20) i użytego w nadmiarze 4,4-diizocyjanianodifenylometanu (MDI). Określono wpływ szybkości obrotów trzpienia wiskozymetru, oraz procentowej zawartości grup NCO na wartości lepkości tych produktów. Oceniono stabilność prepolimerów w toku przechowywania w ciągu 4 tygodni (zmiana zawartości grup NCO). Budowę chemiczną uzyskanych prepolimerów ustalono na podstawie widm FT-IR.

EN

Ester-urethane prepolymers have been prepared from the oligoestrol (Poles 55/20) and an excess of 4,4-diphenylmethane diisocyanate (Table 1) The influence of both the rotational speed of the viscometer pin and the percentage content of NCO groups on the viscosity of the products was determined. The stability of the prepolymers, expressed as a change in them of the NCO group content, was evaluated during a four-week storage period (Fig. 3). The chemical structure of the obtained prepolymers was determined on the basis of FT-IR spectra (Figs. 4, 5).

13

Czynniki współdecydujące o potencjale powstawania i rozwoju bio-filmu w systemach dystrybucji wody

Świderska-Bróż M.

Ochrona Środowiska

|

2010

|

Vol. 32, nr 3

7-13

PL

Dokonano przeglądu problematyki powstawania biofilmu na wewnętrznej powierzchni rurociągów i instalacji wodociągowych. Omówiono przyczyny i skutki braku stabilności chemicznej i biologicznej wody w systemie wodociągowym. Podkreślono, że biofilm stwarza problemy techniczne i ekonomiczne, a przede wszystkim stanowi poważne zagrożenie jakości sanitarnej wody dostarczanej odbiorcom. Wykazano, że przyczyn współdecydujących o obecności i rozwoju biofilmu w systemach dystrybucji wody jest wiele. Związane są one nie tylko z jakością wody wprowadzanej do sieci wodociągowej, ale również z właściwościami materiałów instalacyjnych, warunkami hydraulicznymi panującymi podczas transportu wody do odbiorców, stanem technicznym i sanitarnym wszystkich elementów systemu dystrybucji oraz zachodzącymi w nim zjawiskami. Z uwagi na interakcje tych uwarunkowań, a przede wszystkim na najczęściej niemożliwą całkowitą ich eliminację, niezbędna jest skuteczna kontrola rozwoju biofilmu. Jest ona równoznaczna z zapewnieniem w całym systemie dystrybucji obecności środka dezynfekcyjnego, którego rodzaj i wymagana ilość mogą być różne w poszczególnych systemach dystrybucji wody. Spełnienie tego wymogu jest szczególnie trudne w przypadku rozległych i wyeksploatowanych systemach wodociągowych oraz tych, w których powstały już obrosty biologiczne.

EN

The paper gives an account of the problems associated with the formation and growth of a biofilm on the internal surfaces of water pipes and water supply systems. Consideration is given to the causes and implications of chemical and biological instability of the water in the distribution system. Biofilms not only create technological and economic problems, but also pose a serious risk of deteriorating the quality of the water supplied to the user. The causes underlying the occurrence and growth of the biofilm in the water distribution system are manifold. Apart from those pertaining to the quality of the water entering the distribution system, they include the properties of the materials from which particular installations have been constructed, the hydraulic conditions that occur during water transport to the user, the technical and sanitary condition of all elements being part of the water distribution system, as well as any of the phenomena involved. Considering all the concomitant interactions - as well as the fact that in most instances they are difficult to eliminate to the extent desired (if at all) - a viable control of the biofilm's growth becomes a must. To efficiently control biofilm growth, it is necessary to provide the water distribution systems with continuous supply of disinfectants. (The type and quantity of the disinfectant may vary from one water distribution system to another.) Such requirement is difficult to fulfil specifically in the case of spacious, obsolete water-supply systems.

14

Bioceramika TCP (αTCP, βTCP, BTCP) dla ortopedii i stomatologii – otrzymywanie oraz ocena w testach in vitro

Zima A., Paszkiewicz Z., Ślósarczyk A.

Materiały Ceramiczne

|

2010

|

T. 62, nr 1

51-55

PL

W niniejszej pracy, tworzywa fosforanowo-wapniowe będące monofazową ceramiką βTCP lub αTCP oraz materiał dwufazowy BTCP (βTCP + αTCP), poddano ocenie biologicznej w oparciu o badania in vitro. Określono stabilność chemiczną powyższych materiałów, stanowiącą przesłankę do oceny ich podatności na korozję i biodegradację. Uzyskane wyniki badań pozwoliły określić potencjał bioaktywności badanych tworzyw.

EN

In the present work, monophase βTCP or αTCP as well as biphasic BTCP ceramics (βTCP + αTCP) were biologically evaluated using the in vitro test. The chemical stability of above materials, indicating their susceptibility to corrosion and biodegradation, was estimated. The obtained results allowed the bioactive potential of investigated materials to be determined.

15

Wpływ domieszek manganu na stabilność termiczną i chemiczną, spiekalność oraz właściwości mechaniczne bioceramiki hydroksyapatytowej

Pijocha D., Paszkiewicz Z., Mróz W., Ślósarczyk A.

Szkło i Ceramika

|

2009

|

R. 60, nr 1

10-16

PL

Otrzymano hydroksyapatyty zmodyfikowane manganem (MnHAp) poprzez współstrącenie manganu i wapnia z jonami PO4 (3-) (zawartość manganu wyniosła od 0,1% mas. do 1,0% mas.). Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu dodatków Mn na: zachowanie się podczas spiekania, strukturę, stabilność termiczną, barwę, wytrzymałość mechaniczną oraz stabilność chemiczną bioceramiki hydroksyapatytowej dotowanej manganem.

EN

The Mn modified hydroxyapatites (MnHAps) were prepared by coprecipitation of manganese and calcium with PO4 (3-) ions (the content of Mn ranged from 0,1 wt.% to 1,0% wt.%). The aim of this work was to study the effect of Mn additions on: sintering behavior, structure, thermal stability, color changes, mechanical strength and chemical stability of manganese doped hydroxyapatite bioceramics.

16

Monitorowanie stabilności chemicznej naftowych mieszanin węglowodorowych w czasie długoterminowego magazynowania

Majoch A.

Przemysł Chemiczny

|

2009

|

T. 88, nr 3

264-266

17

Elektrochemiczne pompy i separatory wodoru

Pasierb P., Rękas M.

Materiały Ceramiczne

|

2009

|

T. 61, nr 3

159-172

PL

W pracy dokonano krótkiego przeglądu metod oczyszczania wodoru, ze szczególnym uwzględnieniem elektrochemicznych pomp i separatorów wodoru. Podano zasadę ich działania, sformułowano podstawowe kryteria służące doborowi stosownych materiałów do ich konstrukcji. W części doświadczalnej przedstawiono wyniki badań wybranych właściwości proszków i spieków ceranu baru domieszkowanego itrem oraz o niestechiometrii w podsieci kationowej. Porównano strukturę, mikrostrukturę i odporność chemiczną na działanie CO2 materiałów otrzymanych dwiema metodami: metodą standardową z wykorzystaniem stałych substratów oraz metodą "sol-gel" (tzw. metoda Pechiniego). Przedstawiono także przykładowy wynik wyznaczania charakterystyki pompowania wodoru, wskazujący na możliwość praktycznego zastosowania wysokotemperaturowych przewodników protonowych do konstrukcji pomp lub membran do separacji wodoru.

EN

In this work different methods of hydrogen purification were presented and discussed. Special emphasis was given to electrochemical hydrogen pumps and membranes. The general principle of operation of such devices was presented, the basic criteria for materials selection were formulated. The experimental part shows the results of structural, microstructural and chemical stability against CO2 investigations done on BaCeO3 samples modified by yttrium dopant or by the change of Ba/Ce cationic ratio. Two methods were used for the powders preparation: standard procedure, where solid-state reagents were used and "sol-gel" wet method (Pechini process). The example results, concerning the pumping efficiency, were also presented, demonstrating the possibility of application of high-temperature protonic conductors for the construction of pump or membrane for hydrogen purification.

18

Badanie stabilności chemicznej prepolimerów eterouretanowych

Datta J., Leszkowski K.

Polimery

|

2008

|

T. 53, nr 2

115-119

PL

Prepolimery eterouretanowe otrzymywano na podstawie oligoeterolu ("Rokopolu D 2002" lub "PTMG 1000") i użytego w nadmiarze 4,4-diizocyjanianodifenylometanu. Określono wpływ szybkości obrotów trzpienia wiskozymetru, temperatury, procentowej zawartości grup NCO oraz rodzaju użytego oligoeterolu na wartość lepkości tych produktów. Oceniono stabilność omawianych prepolimerów w toku przechowywania w ciągu 4 tygodni (zmiana zawartości grup NCO). Stwierdzono, że zastosowanie w ich syntezie "PTMG 1000" w istotny sposób zwiększa tę stabilność. Budowę chemiczną uzyskanych prepolimerów potwierdzono metodą FTIR.

EN

The ether-urethane prepolymers based on oligoetherol ("Rokopol D 2002" or "PTMG 1000") and excess of diphenylmethane diisocyanate (Table 1) were prepared. The effects of viscometer pin rotation speed, temperature, NCO groups percentage and the type of oligoetherol used on the viscosity of the products were determined (Fig. 1-3). The stability of prepolymers discussed during four-week storage (change of free NCO groups' content, Fig. 4 and 5) has been evaluated. It was found that the use of "PTMG 1000" in the synthesis significantly increased the product stability. The chemical structures of prepolymers obtained were confirmed by FT-IR method (Fig. 6).

19

Badania nad spiekaniem naturalnego hydroksyapatytu w atmosferze powietrza i CO2

Brzezińska-Miecznik J., Kasprzyk E., Haberko K., Pyda A., Bućko M., Mozgawa W., Zych Ł., Trybalska B., Reczyński W.

Materiały Ceramiczne

|

2008

|

T. 60, nr 4

274-277

PL

Naturalny hydroksyapatyt został wyekstrahowany z kości wieprzowych poprzez traktowanie ich gorącym roztworem NaOH, przemycie i wyprażenie w temperaturze 450°C. Pod ciśnieniem 200 MPa wyprasowano próbki, które spiekano w atmosferze powietrza i CO2 w zakresie temperatur od 400°C - 1000°C. Stwierdzono, że atmosfera spiekania wpływa na zagęszczenie, morfologię i stabilność chemiczną spieków. W wyniku spiekania hydroksyapatytu w powietrzu uzyskano gęste spieki o dużych, wykształconych ziarnach. Próbki spiekane w CO2 charakteryzują się mniejszym zagęszczeniem i drobnoziarnista mikrostrukturą. Ponadto atmosfera CO2 nie tylko przeciwdziała uwalnianiu się CaO i grup węglanowych z próbek lecz powoduje wbudowywanie się tych grup w strukturę.

EN

Hydroxyapatite was extracted from the cortical part of pig bones. The bones were treated with hot NaOH aqueous solution and after washing with water were calcined at 450°C in O2 atmosphere. Samples compacted under 200MPa were sintered in air and CO2 atmosphere at the temperature range of 400 - 1000°C. An essential influence of sintering atmosphere on densification, microstructure and chemical stability of the samples was observed. Those heat treated in CO2 atmosphere densified to the lesser extent, their grain sizes were smaller when compared to the materials sintered in air atmosphere. In addition, CO2 atmosphere prevented the release of free CaO and CO3(-2) groups, and caused their incorporation into the structure of hydroxyapatite.

20

Wpływ polimeryzacji termicznej oleju rzepakowego na jego właściwości smarne i stabilność chemiczną

Sajewicz J., Gniady J., Kozupa M., Drabik J., Pawelec E.

Przemysł Chemiczny

|

2007

|

T. 86, nr 5

419-423