Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

1 2013

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: chemical rescue vehicles marking

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Klasyfikacja, oznaczenie i podział pojazdów pożarniczych

Chmiel M., Markowski T., Kowalczyk A.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

2013

Nr 4

67--78

Cel: Głównym celem niniejszego artykułu było wskazanie zasad podziału, oznakowania i klasyfikacji pojazdów pożarniczych wraz z wskazaniem różnych przykładów oznaczeń pojazdów używanych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej ze szczególnym uwzględnieniem jednostek Państwowej Straży Pożarnej. Wprowadzenie: W artykule omówiono klasyfikację, oznaczenia oraz podział pojazdów pożarniczych wykorzystywanych w działaniach prowadzonych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej. Podstawę merytoryczną i formalną do napisania artykułu stanowiło wydanie normy PN-EN 1846-1:2011 Samochody Pożarnicze – Podział i oznaczenie. Nowe wydanie normy w stosunku do PN-EN 1846-1:2000 wprowadziło istotną zmianę z punktu widzenia klasyfikacji pojazdu pod względem maksymalnej masy rzeczywistej (MMR). Dotychczas pojazdy o maksymalnej masie rzeczywistej do 14 ton były klasyfikowane do klasy średniej. Obecnie pojazdy do 16 ton (MMR) są zaliczane do klasy średniej. Przedstawiono również ogólne definicje pojazdów używanych przez służby Straży Pożarnej takich jak: pojazd pożarniczy, samochód pożarniczy, przyczepa, amfibia, samochód ratowniczo-gaśniczy, samochód ratowniczo-gaśniczy specjalny, samochód z drabiną mechaniczną, samochód z podnośnikiem hydraulicznym, samochód ratownictwa technicznego, samochód ratownictwa medycznego, samochód ratownictwa chemicznego, samochód dowodzenia i łączności, samochód do przewozu personelu, samochód zaopatrzeniowy, samochód ratownictwa wysokościowego, samochód ratownictwa wodnego, samochód wsparcia medycznego, samochody lotniskowe z uwzględnieniem klasy pojazdów jako lekkie, średnie i ciężkie w świetle wymagań ww. normy z 2011 roku. W artykule zostały również wymienione inne specjalne pojazdy pożarnicze, takie jak: samochody ratownictwa ekologicznego, samochody poszukiwawczo-ratownicze, samochody żurawie, samochody operacyjne, samochody wężowe, samochody oświetleniowe, samochody ze sprzętem ochrony dróg oddechowych, nośniki kontenerowe, samochody kwatermistrzowskie i samochodów cystern na środki gaśnicze. Spośród najczęściej stosowanych przyczep współpracujących z pojazdami wymieniono: przyczepy/naczepy cysterny na środki gaśnicze, przyczepy gaśnicze, przyczepy dekontaminacyjne, przyczepy z zaporami przeciwolejowymi, przyczepy z separatorem przeciwolejowym, przyczepy oświetleniowe, przyczepy wężowe, przyczepy z zespołem pompowym, przyczepy z zespołem prądotwórczym lub agregatem prądotwórczym. Zwrócono również uwagę na najczęściej wykorzystywane kontenery współpracujące z nośnikami kontenerowymi takie jak: kontenery gaśnicze, kontenery dowodzenia i łączności, kontenery wężowe, kontenery ratownictwa medycznego, kontenery ratownictwa ekologicznego i biologicznego, kontenery pompowe, kontenery przeciwpowodziowe, kontenery ze sprzętem ochrony dróg oddechowych, kontenery ze sprzętem oświetleniowym oraz kontenery kwatermistrzowskie. Właściwe i należyte oznaczanie pojazdów pożarniczych ma ogromny wpływ na prowadzone przez jednostki straży pożarnych zakupy, co również ma odzwierciedlenie w prowadzonych przez CNBOP-PIB procesach dopuszczenia dla pojazdów pożarniczych, przyczep oraz naczep z zamontowanym sprzętem specjalistycznym i kontenerów wymiennych wymienionych w załączniku do rozporządzenia MSWiA z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. nr 85, poz. 553). Zwrócono również uwagę na wyposażenie pojazdów zgodnie ze standaryzacją Komendy Głównej PSP jako formę ujednolicenia wyposażenia jednostek PSP w Polsce pod względem wykonywanych działań ratowniczo-gaśniczych. W jednostkach organizacyjnych PSP wprowadzono system standaryzacji wyposażenia pojazdów pożarniczych i innych środków transportu. Celem tego systemu jest ujednolicenie przede wszystkim typów samochodów pożarniczych i ich minimalnego wymaganego wyposażenia. System ten dotyczy również innych środków transportu takich jak np. przyczepy i naczepy, kontenery ze sprzętem specjalnym, jednostki pływające, itp. W wytycznych zostały zawarte ogólne zasady całego systemu standaryzacji, zasady tworzenia nowych standardów wyposażenia lub nowelizacji istniejących, jak również zasady służbowego stosowania standardów przez jednostki organizacyjne PSP. Standaryzacja wyposażenia została skonstruowana jako system otwarty, tzn. możliwe jest dodawanie nowych standardów wyposażenia jako kolejnych załączników do wytycznych. Nowe standardy wyposażenia będą opracowywane pod nadzorem Biura Logistyki KG PSP w uzgodnieniu z Krajowym Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności (KCKRiOL) oraz CNBOP-PIB. Wnioski: Wskazany w artykule podział, oznaczenie i klasyfikacja pojazdów pożarniczych są zagadnieniem bardzo złożonym, lecz jednocześnie bardzo precyzyjnie zdefiniowanym. Przy doborze i klasyfikacji pojazdu należy zwracać szczególną uwagę na występujące przy oznaczeniach symbole literowe i cyfrowe, gdyż najmniejsza zmiana nazewnictwa może przyczynić się do wyrażenia gotowości zakupu innego pojazdu niż użytkownik planuje. Znaczenie dla praktyki: Opisana w artykule klasyfikacja pojazdów pożarniczych oraz sprzętu pokrewnego w znaczny sposób ułatwia użytkownikom należyte zdefiniowanie własnych potrzeb w zakresie doboru sprzętu i wyposażenia. Informacje zawarte w artykule mogą okazać się pomocne przy opracowywaniu specyfikacji przetargowych oraz przy prowadzeniu wystandaryzowanej formy ewidencji posiadanego wyposażenia.

Objective: The article points out the principles of classification, labelling and division of vehicles used in operations carried out by fire protection units, especially State Fire Service units. Introduction: The article discusses classification, labelling and division of vehicles that are used in operations carried out by fire protection units. The content basis of the article is a new edition of PN-EN 1846-1:2011 Firefighting and rescue service vehicles. Nomenclature and designation. The new edition of the standard in relation to PN-EN 1846-1:2000 has introduced a significant change regarding vehicle classification in terms of the gross laden mass (GLM). Until now vehicles with a gross laden mass of up to 14 tonnes were classified as medium-sized vehicles. Currently the class of medium-sized vehicles refer to the vehicles of gross laden mass of up to 16 tonnes (GLM). In the article, the authors presented definitions of vehicles used by fire protection units such as: fire vehicle, fire truck, trailer, amphibian, rescue and firefighting vehicle, special rescue and firefighting vehicle, vehicle with mechanical ladder, hydraulic platform, technical rescue vehicle, ambulance, chemical rescue vehicle, command centre vehicle, personnel carrying vehicle, supply vehicle, high rise aerial vehicle, water rescue vehicle, medical support vehicles, airport vehicles taking into consideration vehicle classification – light, medium and super – in relation to the requirements set in the standard of 2011. The article also mentions other special vehicles such as: ecological rescue vehicles, search and rescue vehicles, cranes vehicles, operational vehicles, hose vehicles, lighting vehicles, vehicles with respiratory protection equipment, container carriers, support vehicles, tank vehicles. Among the most commonly used trailers supporting vehicles are: tank trailers / semi-trailers, fire fighting trailers, decontamination trailers, dam oil trailers, oil separators trailers, lighting trailers, hose trailers, water system trailers, engine trailers. Attention is also drawn to the most commonly used containers supported with cars such as: extinguisher containers, command and control containers, hose containers, medical containers, ecological and biological containers, pump containers, flood containers, respiratory protective equipment containers, lighting containers and support containers. Proper and adequate labelling of firefighting vehicles has a huge impact on the purchases carried out by fire protection units, which is also directly reflected in the admittance processes conducted by CNBOP-PIB, described in this article in regard to fire vehicles, trailers and semi-trailers with mounted special equipment and removable containers listed in the annex to the Regulation of the Minister of Internal Affairs and Administration of 27.04.2010 amending the Regulation on the list of products used for ensuring public safety or protecting health, life and property, and the principles of issuing the certificates of admittance for use of these products (O. J. no 85, item 553). The authors point out equipping vehicles in accordance with the standards of the General Headquarters of the State Fire Service (PSP) as a form of unification of equipping fire protection units in Poland in terms of their rescue and firefighting activities. The equipment unification system of equipment fire vehicles and other means of transport was introduced in organizational units of the State Fire Service. The aim of this system is to unify, most of all, the types of firefighting vehicles and their minimum required equipment. This system also applies to other modes of transport such as trailers, containers with special equipment, water units, etc. The guidelines contain a set of general rules for the system unification, the rules for creating new standards for equipment or amending existing standards, as well as the rules for official application of the standards by PSP units. The standardization of equipment has been designed as an open system, i.e. it is possible to add new equipment standards, as further annexes to the guidelines. New equipment standards will be developed under the supervision of the Logistics Bureau of PSP in consultation with the National Centre for Rescue Coordination and Civil Protection (KCKRiOL) and the Science and Research for Fire Protection – National Research Institute (CNBOP-PIB). Conclusions: Classification, labelling and division of vehicles used in firefighting indicated in the article are very complex but at the same time also very precisely defined. When selecting and classifying a vehicle one should pay particular attention to the alphabetic and numeric symbols appearing on the label, due to the fact that the slightest change in terminology may be an expression of willingness to purchase another vehicle than one has planned. Implications for practice: Classification of firefighting vehicles and related equipment described in the article will significantly help users define their own needs in terms of the selection of equipment and supplies. Information contained in the article may be helpful in the development of tender specifications and in conducting a standardized form of records of the equipment.