Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synteza poliuretanu z udziałem biomonomerów i jego recykling chemiczny

Włoch Marcin, Wojciechowska Barbara, Datta Janusz

Przemysł Chemiczny

|

2023

|

T. 102, nr 12

1387--1393

PL

Przeprowadzono recykling chemiczny (aminoliza i glikoliza) zsyntezowanego wcześniej poliuretanu, otrzymanego z wykorzystaniem surowców pochodzenia naturalnego, oraz zbadano podstawowe właściwości otrzymanych produktów depolimeryzacji chemicznej. Poliuretan otrzymano metodą prepolimerową, wykorzystując surowce pochodzenia naturalnego, czyli poliol Priplastᵀᴹ 1838 i diizocyjanian Tolonateᵀᴹ X FLO 100. Łańcuchy prepolimeru uretanowego zostały przedłużone z wykorzystaniem 1,4-butanodiolu (BDO). Depolimeryzację prowadzono, stosując trietylenotetraminę (TETA) i glikol etylenowy (GE), przy stosunkach masowych poliuretanu do czynnika depolimeryzującego równych 2:1, 1:1 i 1:2. Strukturę chemiczną poliuretanu i otrzymanych produktów depolimeryzacji zweryfikowano z wykorzystaniem spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR). Dla uzyskanych produktów recyklingu chemicznego oznaczono liczbę aminową oraz określono właściwości reologiczne i stabilność termiczną (z wykorzystaniem analizy termograwimetrycznej).

EN

Polyurethane was synthesized using bio-based substances (com. polyol and diisocyanate) and then chem. depolymerized with NH₂CH₂CH₂(NHCH₂CH₂) ₂NH₂ or ethylene glycol using a molar ratio of polyurethane to the decomposing agent of 2:1, 1:1 and 1:2. The chem. structure of polyurethane and the obtained depolymn. products was verified using FTIR. The amine no., rheological properties and thermal stability (using TGA) of the obtained chem. recycling products were detd.

2

Recykling chemiczny tworzyw sztucznych

Trzebiatowska Patrycja Jutrzenka

Wiadomości Chemiczne

|

2022

|

[Z] 76, 3-4

157--181

EN

Plastics are currently used in almost every branch of industry. Their popularity is due to excellent mechanical properties, durability combined with low weight. Global production of plastics in 2020 reached 387 million tons and a great amount of waste from plastics is generated as they are usually non-biodegradable and often are used only once before disposal. Since the 1970s, the problem of plastics pollution started to be noticed, and then the first regulations on their production, limiting and management options were introduced. There are several methods preventing the plastics waste going to landfill. Among the plastics management methods are mechanical recycling, solvent based purification, chemical recycling, energy recovery and biodegradation (Figure 1). Mechanical recycling is the reprocessing of the plastic waste to its original form (polymer) using simple physical operations like grinding, separating, extruding. This option is the most popular for thermoplastics as they are easily reprocessed and the cost operations are low. During solvent based purification the plastics products are purified from different additional compounds like colorants, antioxidants, fillers to obtain original polymer. Biodegradation is available only for some polymers. Energy recovery process releases the energy contained within plastics through combustion and is suitable only for materials which are difficult to recycle. Nowadays chemical recycling of plastic waste is the most noteworthy polymers recovery technique as it is complementary to mechanical recycling. Chemical recycling can be divided into two main processes: chemical and thermal depolymerization (Figure 2). Thermal depolymerization processes are conducted using heat and in the absence of oxygen, or with limited access to oxygen or other compounds (H2, CO2). It converts plastics into monomers or basic chemical (hydrocarbons, oil, H2O) and is typically used for polyolefins, PMMA, PS. During chemical depolymerization plastics are broken down into oligomers or monomers as a result of a chemical reaction with a low molecular weight agent (H2O, alcohols, amines, glycols, acids) and usually refers to condensation and addition polymers (PET, PC, PA, PU). Chemical recycling enables for multiple recycling of plastics to its monomers, which can be polymerized to produce the original polymer. The manuscript presents a literature review on chemical recycling of commonly used plastics such as vinyl polymers, polycondensation polymers, thermosets and polymer blends.

3

Recykling chemiczny w gospodarce obiegu zamkniętego

Borkowski Kazimierz

Energia i Recykling : gospodarka obiegu zamkniętego

|

2021

|

nr 7-8

40--43

PL

Eksperci z dziedziny zagospodarowania odpadów uważają, że dzięki swojej dużej uniwersalności i możliwości otrzymywania najwyższej jakości surowców recykling chemiczny wydatnie przyczyni się do zwiększenia stopnia zawrócenia do obiegu odpadów tworzyw sztucznych. Na czym właściwie polega chemiczny recykling?

4

Conversion of polyurethane technological foam waste and post-consumer polyurethane mattresses into polyols – industrial applications

Sołtysiński M., Piszczek K., Romecki D., Narożniak S., Tomaszewska J., Skórczewska K.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 3

234--238

EN

Researches were carried out to determine the possibility of reusing polyols produced in the chemical recycling process of polyurethane (PUR) foam technological waste and post-consumer mattresses for the production of mattresses and thermal insulation panels. It was found that such PUR waste can be converted into repolyol by similar processes that are currently used at Dendro Poland LTD Sp. z o.o. The mixture containing repolyols was used to produce rigid and flexible polyurethane-polyisocyanurate (PUR-PIR) foams. It was found that a mixture of polyols containing up to 50 wt % of repolyols can be used in the production of flexible PUR-PIR foams. The most suitable application for recycled polyol from post-consumer foam waste was identified as rigid PUR-PIR foam for thermal insulation. The produced rigid foams showed good performance in the foaming process, foam structure and dimensional stability. The practical application of chemical recycling of post-consumer mattresses is of great environmental importance and, additionally, the obtained repolyol is cheaper than the standard polyol.

PL

Przeprowadzono badania zmierzające do określenia możliwości ponownego wykorzystania polioli wytworzonych w procesie recyklingu chemicznego technologicznych odpadów pianek poliuretanowych (PUR) i materacy poużytkowych do produkcji materacy i paneli termoizolacyjnych. Stwierdzono, że odpady pianek PUR oraz poużytkowe materace można przetworzyć na repoliole w prostym procesie stosowanym obecnie w zakładach Dendro Poland LTD Sp. z o.o. Mieszaninę repolioli otrzymanych w pilotowej instalacji przemysłowej stosowano do produkcji elastycznych i sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych (PUR-PIR). Stwierdzono, że do wytwarzania elastycznej pianki o wymaganych właściwościach można zastosować mieszaninę poliolu zawierającą do 50 % mas. repoliolu. Repoliol można też używać do produkcji pianek sztywnych, całkowicie zastępując surowce pierwotne. Otrzymane w ten sposób panele charakteryzują się dobrymi właściwościami termoizolacyjnymi i stabilnością wymiarową. Praktyczne zastosowanie chemicznego recyklingu poużytkowych materacy ma duże znaczenie proekologiczne, a także korzystny aspekt ekonomiczny – repoliol jest tańszy od standardowego poliolu.

5

Recykling chemiczny sztywnych pianek PUR-PIR otrzymanych na bazie wybranych związków hydroksyalkilowych

Liszkowska J., Czupryński B., Paciorek-Sadowska J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2017

|

T. 23, Nr 5 (179)

377--382

PL

Recyklingowi chemicznemu poddano pianki PUR-PIR otrzymane na bazie hydroksyalkilowych pochodnych kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propantrikarboksylowego z glikolami. Pianki roztwarzano w glikolach z udziałem wybranych katalizatorów (Tab. 1). Zbadano podstawowe parametry użytkowe otrzymanych produktów (glikolizatów G) - Tab. 2. Produkty G zastosowano do syntezy nowych pianek. Badania wykazały, że glikolizaty wpływają w nieznacznym stopniu na wydłużenie parametrów przetwórczych pianek. Otrzymane tworzywa piankowe są stabilne wymiarowo i objętościowo. Dodatek do przedmieszki poliolowej związków G wpłynął na zwiększenie gęstości pianek w porównaniu z gęstością pianki wzorcowej W (37,5 kg/m3) maksymalnie do 76,0 kg/m3 (pianka 0,3 R związku G3). Kruchość pianek zmniejszała się wraz ze zwiększającą się zawartością związku G od 41,1% (pianka W) do ok. 30% dla pianek z glikolizatami. Przy zawartości do 0,3R związku G pianki wykazywały większą wytrzymałość na ściskanie niż pianka W.

EN

PUR-PIR foams derived from hydroxyalkyl derivatives of 2-hydroxy-1.2.3-propanthricarboxylic acid with glycols were subjected to chemical recycling. Foams were digested inglycols with selected catalysts (Table 1). The basic parameters of the obtained products (glycolysates G)-were investigated (Tab. 2). G products were used for the synthesis of new foams. Studies have shown that glycolysates slightly affect the elongation of processing parameters of foams. The obtained foam materials are dimensionally stable and volumetrically. The addition to the polyol masterbatch of the compounds G increased the foam density compared to the standard foam density W (37.5 kg/m3) to a maximum of 76.0 kg/m3 (0.3 g compound G3 foam). Foam brittleness decreased as G content increased from 41.1% (W) to about 30% for glycolate foams. With a content of up to 0.3R compound G foam exhibited higher compressive strength than foam W.

6

Chemical recycling of polycarbonate wastes into bisphenol A by using green solvent composition

Alavi Nikje M. M., Askarzadeh M.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 4

292-294

EN

Polycarbonate contained in waste compact discs (CDs) and digital versatile (video) discs (DVDs) have been chemically recycled into bisphenol A (BPA) — using a ternary solvent system: glycerin, sorbitol, water under conventional heating method. The obtained results show that the mixture of glycerin, sorbitol, water in the ratio 6:3:1 undergoes recycling with high yield within 45 minutes. The recovered BPA was identified by spectroscopic methods and the results were compared with the data corresponding to standard sample.

PL

Odpady używanych poliwęglanowych płyt CD i DVD poddano chemicznemu recyklingowi do bisfenolu A (BPA), za pomocą trójskładnikowego systemu rozpuszczalników (gliceryna/ sorbitol/woda), w warunkach konwencjonalnego ogrzewania.Wyniki dowodzą, że układ, w którym stosunek gliceryna:sorbitol:woda wynosi 6:3:1 umożliwia przebieg reakcji z dużą wydajnooeci ąwciągu 45 min. Odzyskany BPAbadano metodami spektroskopowymi a uzyskane dane porównano z danymi odpowiadającymi próbce pierwotnego bisfenolu A.

7

Właściwości kompozytów poliestru alifatyczno-aromatycznego

Lipińska M., Zaborski M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2011

|

[R.] 17, nr 5

335-339

PL

Zbadano wpływ wprowadzonych napełniaczy i plastyfikatorów (hydroksyestrów) na właściwości poliestru alifatyczno-aromatycznego Estar Bio firmy Eastman. Jako napełniacze zastosowano montmorylonit niemodyfikowany oraz krzemionkę. Plastyfikatorami były hydroksyestry różniące się ilością merów tlenku etylenu. Badane próbki różniły się między sobą zawartościami plastyfikatorów oraz rodzajem napełniacza. Zbadano właściwości mechaniczne otrzymanych mieszanin. Okazało się, że optymalna zawartość plastyfikatora to 10 oraz 20%. Ze wzrostem zawartości plastyfikatora następowało pogorszenie parametrów wytrzymałościowych. Wykonano badania kontrolowanego starzenia termicznego, klimatycznego, pod wpływem UV poliestru.

EN

The effects of fillers and introduced plasticizers (hydroxyesters) on the properties of aliphatic-aromatic polyester Estar Eastman Bio were studied. As the fillers unmodified montmorillonite and silica were used. Plasticizers were hydroxyesters with different amounts of ethylene oxide units. The samples differed in contents of plasticizers and filler type. Mechanical properties of obtained.mixtures were investigated. It turned out that the optimal plasticizer content is 10, and 20%. With the increase of plasticizer content followed a deterioration of strength parameters. The controlled study of thermal, climate and UV ageing of polyester was conducted.

8

Synteza nowych plastyfikatorów polimerycznych : chemiczny recykling PET

Langer E., Lenartowicz M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2011

|

[R.] 17, nr 5

330-334

PL

W ostatnich latach coraz większą rolę odgrywają plastyfikatory polimeryczne. Nowa metoda syntezy pozwala otrzymać klarowne, homogeniczne produkty przy zastosowaniu PET pochodzącego z recyklingu. Wstępne badania nowych plastyfikatorów potwierdzają, że produkty te mają zdolność plastyfikowania PVC. Właściwości plastyfikowanego PVC są porównywalne z właściwościami tworzywa plastyfikowanego wybranymi polimerycznymi i monomerycznymi plastyfikatorami handlowymi.

EN

In recent years macromolecular plasticizers begin to play more important role in the processing of PVC. A new method of synthesis of polymeric plasticizers was developed. Application of the new process allows to obtain homogeneous, clear products using cheap raw material - recycled poly(ethylene terephthalate). Preliminary studies of new plasticizers confirm that these products have ability to plasticize poly(vinyl chloride). Properties of plasticized poly(vinyl chloride) were compared with properties of plastic with selected commercial polymeric and monomeric plasticizers.

9

Nowe plastyfikatory polimeryczne : recykling chemiczny PET. [Cz. 1] Synteza nowych plastyfikatorów polimerycznych

Langer E., Lenartowicz M., Waśkiewicz S.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2011

|

[R.] 17, nr 3

181-184

PL

W artykule przedstawiono sposób syntezy nowych polimerycznych plastyfikatorów poli(chlorku winylu). Jako podstawowy substrat zastosowano poli(tereftalan etylenu) pochodzący z recyklingu. Oznaczono podstawowe właściwości fizyko-chemiczne otrzymanych produktów oraz porównano je z handlowym plastyfikatorem monomerycznym i polimerycznym.

EN

This paper presents a synthesis of polymeric plasticizers of poli(vinyl chloride). Recycled poly(ethylene terephthalate) was used as the main substrate. Basic physico-chemical properties of the products were determined and compared with properties of commercial monomeric and polymeric plasticizers.

10

Degradacja enzymatyczna poliuretanów. Cz. I. Produkty rozkładu i modelowanie procesu

Wojturska J.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 2

91-98

PL

Publikacja obejmuje informacje wstępne dotyczące czynników wpływających na hydrolizę enzymatyczną polimerów i mechanizm ich degradacji oraz przegląd literatury dotyczącej enzymatycznej degradacji poliuretanów (PUR). Przedstawiono w niej opis badań obejmujących wyodrębnianie i identyfikację produktów degradacji PUR uwalnianych wskutek działania enzymu oraz doniesienia literaturowe odnoszące się do matematycznego ujęcia procesów degradacji. Stworzenie takiego modelu degradacji enzymatycznej PUR in-vitro, jest niezbędne zarówno do zrozumienia kinetyki enzymatycznego rozkładu, jak i do ewentualnego przewidzenia zachowania się polimerów in-vivo

EN

This paper constitutes a presentation of the factors influencing the enzymatic hydrolysis of polymers, the corresponding degradation mechanism and also a review of the literature regarding enzymatic degradation of polyurethanes (PUR) in general. Studies on the separation and identification of PUR degradation products released as a result of enzyme activity have been presented. Moreover, the literature regarding the mathematical aspects of degradation process was reviewed. The development of such a model for the in vitro enzymatic degradation of PUR is essential in understanding the kinetics of the process and enable the prediction of polymer behavior in vivo.

11

Wodorozcieńczalne farby z PET

Rokicki G., Paśnik K., Łukasik L.

Recykling

|

2010

|

nr 5

24-25

PL

Gwałtowny wzrost liczby ludności oraz rozwój przemysłu są wymieniane jako główne przyczyny degradacji zanieczyszczenia środowiska naturalnego. Rządy wielu krajów zwróciły uwagę na ten problem. Przykładowo UE starając się zmniejszyć szkody wywołane dużymi ilościami odpadów polimerowych już w 1985 r. wprowadziła wytyczne nakazujące powtórne wykorzystanie opakowań po napojach.

12

Recykling chemiczny sztywnych pianek PUR-PIR z antypirenem boroazotowym

Paciorek-Sadowska J.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2010

|

Nr 5

93-94

PL

Opracowano skuteczną metodę glikolizy sztywnych pianek PUR-PIR opartą na glikolu dietylenowym, w której stosunek odpadu do glikolu wyniósł 3:1. Odpady sztywnych pianek PUR-PIR przetworzono do postaci ciekłych polioli, które następnie poddano badaniom w kierunku zastosowania ich jako surowca poliolowego w produkcji nowych pianek. Sprawdzono wpływ glikolizatu na właściwości fizykomechaniczne pianek, przeprowadzając takie same testy jak w przypadku pianek z nowym poliolem. Stwierdzono, że modyfikacja surowca poliolowego produktami glikolizy do 0,4R korzystnie wpływa na charakterystykę tworzywa piankowego, zwiększając jego wytrzymałość na ściskanie i odporność cieplną, a zmniejszając kruchość i palność.

EN

An effective method of glycolysis of rigid PUR-PIR foams based on die-thylene glycol with waste foam to glycol ratio equal to 3:1 was developed. Waste rigid PUR-PIR foams were processed to a form of liquid polyol and subsequently, the possibilities of their application as polyol raw material in production of new foams were examined. An effect of glycolysate on physicomechanical properties of new foams was determined by the same tests as in case of foams with new polyol. It was found that modification of polyol raw material with glycolysis product in amount to 0.4 of chemical equivalent had a beneficial influence on foam characteristics. This effect was demonstrated by the increase in its compressive strength and heat resistance while brittleness and flammability were reduced.

13

Recykling i odzysk odpadów PVC

Obłój-Muzaj M.

Recykling

|

2009

|

nr 7-8

21-23

PL

Poli(chlorek winylu) PVC jest materiałem nadającym się do recyklingu wszelkimi znanymi metodami. Ilości odpadów PVC poddanych temu procesowi stale rosną w związku z podjętymi przez przemysł PVC Dobrowolnymi Zobowiązaniami w ramach polityki zrównoważonego rozwoju.

14

Krajowe technologie wytwarzania paliw płynnych z odpadowych poliolefin

Mianowski A.

Recykling

|

2009

|

nr 9

24-26

PL

W Polsce do końca 2006 r. w wyniku oddolnej inicjatywy technologicznej rozwinął się "mały" sektor paliwowy. Zajmował się on pozyskiwaniem odpadowych poliolefin (OPO) i przetwarzaniem ich w surowe, płynne frakcje paliwowe.

15

Simple and convenient method in chemical recycling of poly(ethylene terephthalate) by using microwave radiation

Nikje M. M., Nazari F.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 9

635-638

EN

Microwave assisted ester bond breaking of poly(ethylene terephthalate) (PET) to terephthalic acid (TPA) was performed by using glycerin, diethylene glycol (DEG) or monoethanolamine (MEA) as transesterification reagents and KOH or NaOH as the catalysts and results were compared with PET degradation by conventional heating method. Comparisons of reaction times showed significant enhancement of reaction rates in the microwave assisted experiments in comparison with the process going with use of conventional heating. In addition, collected data cleared the intense dependence of the recycled TPA recovery on the catalyst concentration and the minimum time observed for 1.3 mol L-1 of KOH and 1.9 mol L-1 of NaOH, respectively.

PL

Przedmiotem badań była degradacja poli(tereftalanu etylenu) (PET) do kwasu tereftalowego (TPA) prowadzona pod wpływem mikrofal (MW). Jako czynniki solwolizujące stosowano glicerynę, glikol dietylenowy (DEG) lub monoetanoloaminę (MEA), a katalizatorem był wodorotlenek sodu bądź potasu. Przebieg takiego procesu porównano z przebiegiem rozpadu PET w warunkach ogrzewania konwencjonalnego (tabele 1-3). Wykazano, że czas potrzebny do całkowitej degradacji polimeru z wykorzystaniem MW jest wielokrotnie krótszy. Zbadano również wpływ mocy promieniowania MW oraz stężenia katalizatorów na szybkość przebiegu omawianego procesu (rys. 1-5). Skuteczniejszym katalizatorem okazał się wodorotlenek potasu: minimalny czas niezbędny do całkowitego odzyskania TPA z PET odpowiada stężeniu KOH wynoszącemu 1,3-1,5 mol/l a NaOH - 1,9 mol/l.

16

Recykling chemiczny elastomerów poliuretanowych.

Prociak A., Bogdał D., Pielichowski J.

Recykling

|

2006

|

nr 1

14-15

PL

Poliuretany stanowią grube tworzyw sztucznych, wśród których są materiały lite i porowate, o różnorodnych właściwościach - od elastycznych do sztywnych. Znajdują one zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, np. samochodowym, godpodarstwa domowego czy obuwniczym.

17

PVC plasticizers from the PET recycling

Kulawski J., Nowicka-Nowak M., Kubista E., Rymarz G.

Prace Naukowe Instytutu Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2006

|

Vol. 81, nr 12

297-302

EN

Di-2-ethylhexy] (DEHP), dibuty] (DBP) and benzylbutyl phthalate (BBP) are good and cheap plasticizers of PVC. For many years DEHP was accepted as non detrimental chemical [1]. but recently it is suspected of toxic activity on young children and teratogenic effects on people. For this reason. European Union [2] and Polish Republic [3] authorities limited areas of possible applications of phthalate plasticizers. Di-isononyl 1,4-cyclohexane dicarboxylate and citric acid esters are some possibilities to substitute over DEHP. Polyester plasticizers and low toxic di-2-ethylhexyl terephtha-late are also taken into consideration. Our team has worked some years in the area of poly(ethyleneterephthalate) chemical recycling [4-6]. This paper presents our investigations on terephthalic plasticizers technology. Terephthalate plasticizers may be cheap products, if they are produced from recycled PET.

PL

Wykazano, że oligoestry tereftalowe, otrzymane w wyniku chemicznego recyklingu PET, są dobrymi plastyfikatorami PVC niejednokrotnie przewyższającymi handlowe zmiękczacze. Tak plastyfikowany PVC odznacza się dużą wytrzymałością mechaniczną oraz niewielką migrację plastyfikatora. Dodatkową zaletą nowych plastyfikatorów jest niska cena.

18

Recykling tworzyw sztucznych w przemyśle samochodowym.

Kozłowski M., Delczyk K.

Recykling

|

2005

|

nr 10

18-20

PL

Pojazdy stanowią skomplikowane technologicznie produkty przemysłu, których elementy są wykonane z różnorodnych materiałów, takich jak metale i ich stopy, szkła i ceramiki, polimery oraz kompozyty. Materiałom tym na etapie produkcji i eksploatacji stawiane są określone wymagania konstrukcyjne, technologiczne, estetyczne i ekonomiczne.

19

Glycolysis of PET Waste and the Use of Glycolysis Products in the Synthesis of Degradable Co-polyesters

Grzebieniak K., Wesołowski J.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2004

|

Vol. 12, no. 2 (46)

19--22

EN

We present the results of investigations into the utilisation of polymeric waste arising in the manufacture of polyester fibres. Polyethylene terephthalate waste of various molecular weights (Mν≅ 13500 and 18000) was glycolysed under different conditions including varying the PET/EG proportion, temperature and time. The glycolysis products (PGs) were estimated (the melting temperature, oligomer- and monomer content were assessed). The PGs, obtained under different conditions, with different contents of oligomers (about 50 and 70%), were used as raw materials in the synthesis of degradable polyesters of ethylene terephthalate (ET) and L-lactic acid (LA). The ET/LA polymers obtained were characterised by values above 65 cm3/g of the reduced viscosity, a melting temperature below 192°C and good melt stability at 260°C. In the study it was demonstrated that the PGs of clean PET wastes can be directly used in the synthesis of high-molecular degradable ET/LA co-polyesters with good processing properties.

PL

Przedstawiono wyniki badań nad utylizacją polimerowych odpadów, powstających podczas wytwarzania włókien poliestrowych. Przeprowadzono glikolizę odpadów PET o różnym ciężarze cząsteczkowym (Mv ok. 13500 i 18000) w różnych warunkach (zmienny stosunek ilościowy PET/EG, temperatura i czas) i scharakteryzowano uzyskane produkty glikolizy, takie jak temperatura topnienia, zawartość oligomerów i monomeru. Glikolizaty otrzymane w wybranych warunkach, zawierające różne ilości oligomerów (ok 50 i ok. 70% wag.) użyto jako surowiec w syntezie degradowalnych kopoliestrów etylenotereftalanu i kwasu L-mlekowego. Otrzymane kopolimery ET/LA charakteryzowały się lepkością zredukowaną powyżej 65 cm3/g, temperaturą topnienia poniżej 192°C i dobrą stabilnością w stanie stopionym w 260°C. Wyniki badań wykazały, że produkty glikolizy czystych odpadów PET mogą być bezpośrednio wykorzystane do otrzymywania wielkocząsteczkowych, degradowalnych kopoliestrów ET/LA o dobrych cechach przerobowych.

20

Zbieranie butelek PET to nie wszystko

Polaczek J., Przybek P.

Recykling

|

2002

|

nr 3

5-5

PL

Szacuje się, że tworzywa sztuczne stanowią 20-30% masowych odpadów stałych. Największy ich procent stanowią opakowania, a zwłaszcza butelki z politereftalanu etylenu - PET, których udział objętościowy w odpadach komunalnych szacowany jest na 70%.