Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badania stopnia skompleksowania jonów cynku przez wybrane czynniki chelatujące

Klem-Marciniak Ewelina, Huculak-Mączka Marta, Hoffmann Józef, Hoffmann Krystyna

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

T. 99, nr 8

1218--1221

PL

Określono stopnie skompleksowania jonów cynku przez kwas etylenodiamino-N,N’-di[(2-hydroksyfenylo)octowy] EDDHA i kwas etylenodiamino-N,N’-di[(2-hydroksy-5-sulfofenylo) octowy] EDDHSA w środowisku wodnym oraz symulowanych środowiskach nawozowych metodą woltamperometrii pulsowej różnicowej. W celu porównania właściwości kompleksujących badanych chelatorów wykonano analogiczne badania dla EDTA, HBED·HCl oraz IDHA. Stopień skompleksowania jonów tego mikroelementu przez chelatory EDDHA i EDDHSA we wszystkich analizowanych warunkach wynosił powyżej 80%, co umożliwia ich praktyczne wykorzystanie.

EN

Complexation of Zn(II) ions by ethylenediamine-N, N’-di[(2-hydroxyphenyl) acetic acid] and ethylenediamine-N,N’-di[(2-hydroxy-5-sulfophenyl) acetic acid] in water and in simulated fertilizer environments at various pH were detd. by using differential pulse voltammetry. The degree of complexation of Zn ions by the chelators was above 80% in all the analyzed conditions, which allows their practical application.

2

Badania biodegradacji chelatorów nawozowych w środowisku wodnym w warunkach testu kinetycznego

Klem-Marciniak E., Hoffmann K., Hoffmann J., Porwoł M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 11

2253--2255

PL

Określono stopień biodegradacji 5 ligandów wykorzystywanych w przemyśle nawozowym w warunkach testu kinetycznego. Stopień biodegradacji kwasu etylenodiamino-N,N’-di- [(2-hydroksyfenylo)octowego] wynosił 55%, a kwasu etylenodiamino-N,N’-di[(2-hydroksy-5-sulfofenylo)octowego] 34%. Tylko kwas iminodibursztynowy uległ całkowitej degradacji po 5 dniach eksperymentu.

EN

Five chelating agents were studied for biodegradability in activated sludge under kinetic test conditions (aeration) for 42 days. The degrdn. degree of the ethylenediamine-N,N’-di(2-hydroxyphenyl) acetic acid was 55% and of ethylenediamine-N,N’-di(2-hydroxy-5-sulfophenyl) acetic acid was 34%. The iminodisuccinic acid was completely degraded after 5 days of expts.

3

EDTA-assisted phytoextraction of copper, cadmium and zinc using chamomile plants

Kralova K., Masarovičova E.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2008

|

Vol. 15, nr 3

213-220

EN

The effect of EDTA on Cu, Zn and Cd bioaccumulation in Matricaria recutita L. plants (cv. Goral) was studied. Application of 12, 24 and 60 _mol MSO4 dm-3 (M = Cu, Zn or Cd) practically did not affect dry matter of roots and shoots of chamomile plants. The studied plants accumulated more Cd, Zn and Cu in the roots than in the shoots. Metal content in plant organs increased with increasing MSO4 concentration in hydroponic solution. In the presence of equimolar EDT A concentration a significant decrease of accumulated Cu and Zn amount in plant roots was observed. For Cd Ibis effect was relatively law. On the other band, application of EDT A caused sharp increase of Cu concentration in the shoots, whereas Cd shoot concentration increased only slightly and Zn concentration showed a moderate decrease. Bioaccumulation (BAF) and translocation factors (TF) also were evaluated. BAF values related to the accumulated metal amount in the shoots ranged were 69-168 for Zn, 3.8-11.5 for Cu and 56-100 for Cd (application without EDTA) and 62-162 for Zn, 34-39 for Cu and 78-129 for Cd (with EDTA application). Plants treated with 12 _mol dm-3 CdSO4accumulated in the shoots 16.9 % from the total Cd amount accumulated by plant and in the presence of EDTA Ibis portion increased to 30.9 %. On the other band, at the highest applied CdSO4 concentration (60 _mol dm-3) Ibis portion was only little affected by the presence of EDTA (33.5 % and 36.4 %, respectively).

PL

Badano wpływ EDTA na bioakumulację CD, Zn i Cd w roślinach Matricaria recutita L (cv. Goral). Stosowane stężenia soli metali ciężkich: 12,24 i 60 _mol MSO4 dm-3 (M = CD, Zn lub Cd) praktycznie nie miały wpływu na suchą masę korzeni i pędów roślin rumianku. Badane rośliny akumulowały więcej Cd, Zn i Cu w korzeniach niż w pędach. Stężenie metalu w organach rośliny zwiększało się wraz ze zwiększeniem stężenia MS04 w roztworze hydroponicznym. W obecności równomolowego stężenia EDTA stwierdzono znaczące zmniejszenie zawartości Cu i Zn w korzeniach badanych roślin. Dla Cd ten wpływ był stosunkowo mniejszy. Z drugiej strony, stosowanie EDTA spowodowało gwałtowny wzrost zawartości Cu w pędach, podczas gdy zawartość Cd wzrosła tylko nieznacznie, a zawartość Zn nieznacznie zmniejszyła się. Wyznaczono poziom bioakumulacji (BAF) i wartość czynnika translokacji (TF). Wartości BAF badanych metali w pędach wynosiły: 69-168 dla Zn, 3,8-11,5 dla Cu i 56-100 dla Cd (próbki bez EDT A) i 62-162 dla Zn, 34-39 dla Cu i 78-129 dla Cd (próbki z EDTA). W pędach roślin zakumulowało się z roztworu CdSO4 o stężeniu równym 12 žmol . dm-3 aż 16,9 % całkowitej ilości kadmu zaakumulowanej w całej roślinie, natomiast w obecności EDTA ten udział wzrósł do 30,9 %. Z drugiej strony, przy największym stosowanym stężeniu (60 žmol. dm-3) CdS04 w roślinach zaakumulowało się 33,5 % Cd, a w obecności EDTA wartość ta wzrosła tylko do 36,4 %.